|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
@...ตู้หนังสือใหม่ที่มิเชลซื้อให้...กับหนังสือในตู้
ก่อนหน้านี้บอกกล่าวกันว่า มิเชลใจดีสุด ๆ ที่ซื้อตู้หนังสือให้แม่บุญ ความจริงแกเคยซื้อมาหนหนึ่งแล้ว แต่...พอเอามาบ้านเกิดเปลี่ยนใจ เนื่องจากมันสวยเกินกว่าจะมาใส่หนังสือมากมาย เลยกลายเป็นตู้โชว์ ชุดกาแฟลายเบญจรงค์ กับ ลายศิลาดล จากเมืองไทย และใส่เหล้าชนิดต่าง ๆ อันนี้มองไม่เห็นเพราะส่วนล่างมันทึบ...ที่มีไว้เพราะเอาไว้ทำซอส กับผสมค้อกเทลตอนเรียน ๆ จบก็ปิด อยู่กันมาเจ็ดปี ยังไม่พร่องไปถึงไหนเลย นี่ถ้าคอแข็งกว่านี้หน่อย ซดเรียบไปแล้ว อิ อิ แต่ไม่ชอบ มีไว้เฉย..ๆ งั้นแหละ
แม่บุญ...ก็เลยทวงให้ซื้อให้ใหม่ เพราะรำคาญกับการมุดเข้ามุดออกหาหนังสือมาดู มาอ่าน แกตัดรำคาญดังหนึบ..พาไปซื้อที่ร้านเดิม ชื่อ Mala India เป็นร้านที่ขายของมากมายทุกอย่างที่มาจากอินเดีย ทั้งนี้รายได้เกือบ...ทั้งหมด เจ้าของร้านผู้ร่ำรวยและใจดี แกนำกลับไปมอบให้ชุมชนที่แกไปกว้านซื้อของมา โดยการสร้างโรงเรียนมั่ง ให้ทุนการศึกษาเด็กมั่ง แกทำมาหลายปีแล้ว แต่เราพึ่งรู้จัก และหลังจากที่รู้จักครั้งแรก..เลยมีครั้งต่อมาเรื่อย ๆ ไม่จบสิ้น เพราะถือว่าของที่เราซื้อมา เงินที่จ่ายไปแม้จะแพง..ไปบ้าง แต่เพื่อเป็นการช่วยเหลือผู้อื่น เห็นไหม ? จ่ายครั้งเดียว ได้กำไรตั้งหลายต่อ แบบนี้คุ้มยิ่งกว่าคุ้มอีกนะ ...
ว่าแล้วก็บึ่งรถไปที่ร้าน อยู่ไกลถึง Waterloo เมืองอันโด่งดังสมัยทำสงครามกับนโปเลียนแห่งฝรั่งเศส จนฝรั่งเศสพ่ายแพ้ ที่เมืองนี้เขาจะมีอนุสรณ์สถานหลายแห่ง ที่ขึ้นชื่อก็คือ สิงห์โต...ที่ตั้งอยู่บนยอดเขาย่อม ๆ ประมาณดอยสุเทพ เดินจ้า...เดินขึ้น เดินไปดูวิวข้างบนลงมาข้างล่าง อยู่มาจะแปดปีแล้วยังไม่เคยขึ้นไปดูเลย มีแต่วิ่งผ่านไปผ่านมา ...ใกล้เกลือ..กินด่างจริง ๆ คราวหน้าใครจะมาเที่ยวจะรับอาสาพาไปดู จะได้ขึ้นไปพร้อม ๆ กันทีเดียว..
หลังจากดูแล้วดูอีก พิจารณารอบคอบว่าเหมาะสมทุกอย่าง ก็ไปจ่ายตังค์..เวลาเมียขอตังค์ควักยากจัง แต่พอจ่ายไอัที่ชอบ เห็นรูดแปร๊บเดียวเอง...มันน่า..เอาน่า แกซื้อให้ก็บุญแล้ว...ว่าแล้วก็พากลับมาบ้าน ปัญหาใหม่...ใคร..? จะช่วยแบก เพราะมันหนัก รออีกวันเผื่อจะโทรเรียกลูกเขยมาช่วย
วันต่อมา..ขี้เกียจรอ เลยบอกลงไปข้างล่างกันฉันจะช่วยยกขึ้นมาเอง ชั้น ๓ เชียวนะแม่บุญ ขนาดถือถุงใส่หนังสือแม่บุญยังโวยวาย..ว่าหนัก แล้วนี่ตู้ทั้งหลัง ไม้ทั้งดุ้น...เกิดทิ้งทับเท้าฉันขึ้นมาเป็นเรื่องแน่เชียว เออ...แกก็ว่าถูก แต่ความใจไม่เย็น..ไม่อยากรอ เลยบอกไปว่า ไม่เป็นไรฉันจะหาถุงมือใส่มันจะได้ไม่เจ็บมือมากนัก ว่าแล้วก็เดินนำหน้าลงบันได
พอมาถึงรถ...มิเชลยืนอธิบายว่าเอาดี ๆ นะแม่คุณ แม่บุญฟังไปงั้นแหละ ในใจภาวนาขอพระ...สาธู..หลวงพ่อ ช่วยลูกทีเถิด ดลใจผู้ชายสักคนให้เดินผ่านมาช่วยยกที พูดแล้วจะหาว่าเหลือเชื่อ...เพราะมันเหลือเชื่อจริง ๆ ที่อยู่ ๆ ตอนแม่บุญกำลังตัดสินใจจะยกตู้...หลวงพ่อก็ส่งพระเอก...มาช่วย ชายหนุ่ม..ไม่แก่ หน้าตาดี ตะโกนถามมาจากข้างหลัง ...มาดาม เมอร์ซิเอ่อร์ ...จะให้ช่วยยกไหม ?
เท่านั้นแหละ ...เราทั้งคู่หันหลังกลับราวกับนัดกันเอาไว้ แม่บุญฉักยิ้ม...เกือบถึงใบหู ...สาธุ...หลวงพ่อ ส่งพระเอกมาช่วยจริง ๆ งานนี้เรารอดตาย..เอื้อกกก..พูดแล้วยังเสียว หากต้องยกจริง ๆ จะรอดไปถีงไหนหนอ ? ว่าแล้วหนุ่มน้อย หล่อมากที่ทำงานอยู่บริษัทขายบ้าน ใต้ถุนตึก ก็เดินมาอย่างรวดเร็ว มิเชลอธิบายคร่าว ๆ แล้วสองหนุ่มก็ยกตู้หนังสือผ่านหน้าแม่บุญไป
แม่บุญรีบวิ่งไปเปิดประตูรอ แล้วก็วิ่งไปที่ตู้เย็น...ขนม มอคค่า ที่ทำมาเมื่อวานเอาออกมาเตรียมไว้ให้หนุ่มน้อย เป็นของกำนัลเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เขาปฏิเสธ บอกว่าเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เอง ไม่ต้องมาให้หรอกบ้านใกล้กัน แหม่..อยากกระโดดหอมสักห้าที ..แต่ไม่ทำหรอกนะ แล้วก็รีบเอาขนมไปใส่ตู้เย็นคืน โดยไม่ลืมขอบคุณ..
แล้วก็มานั่งเช็ดตู้ ขนหนังสือออกจากตู้ชั้นล่าง ขนขึ้นชั้นบน แล้วก็ทำความสะอาดตู้ชั้นล่าง กว่าจะเสร็จลมแทบใส่เพราะเดินขึ้นเดินลงบันได พอจัดเสร็จ...แหม่..ยังมีที่ว่างรอหนังสืองวดต่อไปที่จะส่งมาอีก ...จากเมืองไทย
ปล. ขออภัยที่อธิบายเร็วทำให้เข้าใจผิด ที่ว่ายกตู้ ..ต้องสองคนค่ะ หน้าคนหลังคน เพราะตู้มันหนักมาก แม่บุญจะยกท้าย..มิเชลแกกลัวแม่บุญทำหลุดมือไปทับเท้าแก ๆ เลยต้องอธิบายให้กระจ่าง อิ อิ แล้วก็มีพระเอกมายกแทนแม่บุญ ทำให้มิเชลไม่ต้องกลัวอีก
มีต่อนะ ...ยังไม่จบรอก่อนนะ ขอไปเที่ยวก่อน
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2555 |
|
13 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2555 15:43:11 น. |
Counter : 3405 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Clannad 22 พฤศจิกายน 2555 2:23:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิรุณร่ำ 22 พฤศจิกายน 2555 5:55:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 22 พฤศจิกายน 2555 6:47:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 22 พฤศจิกายน 2555 8:56:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: นุ้ยหนุ่ย (cleaver ) 22 พฤศจิกายน 2555 12:14:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 22 พฤศจิกายน 2555 16:59:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: secreate (secreate ) 22 พฤศจิกายน 2555 17:44:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ 22 พฤศจิกายน 2555 18:32:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 22 พฤศจิกายน 2555 19:53:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]
|
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ
ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
อาจเป็นเพราะเป็นลวดลายสไตลอินเดียด้วย
ดูท่าทางหนักเอาการอยู่นะคะ
แหม๋ มีพระเอกหนุ่มน้อยมาช่วยทันเวลา
แถมหล่อมากด้วย (ชอบตรงนี้อแหล่ะคะ อิอิ)
ไม่น่าเชื่อว่าจะยกคนเดียวไหวนะคะเนี่ย