๑ พ.ค. ๒๕๕๕
งานเลี้ยงวันนี้ออกจะพิเศษสักหน่อยแม่บุญไม่มีรูปอาหารใด ๆ มาให้ดู แต่จะมีรูปกิจกรรมที่แขกทำมาให้ดูแทนทั้งนี้มีรูปตัวเองอีกด้วย เราทำอะไรกัน ??
เพื่อนร่วมงานรุ่นน้องของมิเชลโทรมาบอกว่า...ให้ทำอาหารไทยให้หน่อยเอาอย่างเดียว สำหรับ ๑๒ คน ในวันที่ ๑ พ.คเขาจะเลี้ยงขอบคุณลูกค้า ..รายหย่ายยย ..ของบริษํท ลูกค้ารายใหญ่ที่ว่าแม่บุญไปทำจัดเลี้ยงให้ ตอน..จัดเลี้ยงที่บ้านคนมีกะตังค์ ใครยังไม่ได้อ่านตามไปอ่านนะ...
การเลี้ยงข้าวครั้งนี้จะเลี้ยงหลังจากทำกินกรรมร่วมกันเสร็จแล้วกิจกรรมที่ว่าคือ ผู้ชาย...จะไปขับมอเตอร์ไชค์กัน ส่วนผู้หญิง...ไปหัดตีกอฟล์...เห็นไหมว่ากิจกรรมนี้เลิศมาก เป็นการเลี้ยงขอบคุณที่ไอเดียกระฉูดทีเดียว
แม่บุญ..มานั่งคิดว่าทำกับข้าวอย่างเดียว มันดูจะขี้เหนียวไปหน่อย แถมลูกค้ามีกะตังค์อีก บ้านที่จะไปทำก็เป็นบ้านคนมีกะตังค์ที่แม่บุญไปทำอาหารเลี้ยงมาสาม สี่รอบแล้วรู้จักห้องครัวเจ้าของบ้านราวกับบ้านตัวเองเลยทีเดียวว่าแล้วก็เลยขอเพิ่มอาหารกินเล่นขึ้นมาหนึ่งอย่าง ปีกไก่หมักซอสฮอยซิน แล้วก็อบเอามากินแกล้มแชมเปญเรียกน้ำย่อย ส่วนอาหารก็มีผัดไทยกุ้ง และแกงมัสมั่นเนื้อแกะ ..เลิศเนาะ
ตามเคย...ไปตลาดจ้าหาซื้อข้าวของเสร็จก็กลับมาจัดเตรียม งานนี้เลาะเนื้อแกะออกจากน่องที่ติดกับกระดูกส่วนขาเพราะตรงนี้เวลาเอามาทำมัสมั่นมันจะอร่อยกว่าส่วนอื่น ว่าแล้วก็ล้างหั่นชิ้นโตหน่อย แล้วก็เอาลงเคี่ยวกับหางกะทิตอนแรกเปิดไฟแรงสุดเพื่อไล่เลือดที่ติดมากับเนื้อ สักสิบนาทีแล้วคอยเอาทัพพีตักส่วนที่ลอยนี้ออก จากนั้นเปิดไฟเบอร์ต่ำสุด เคี่ยวไปโลด ๑ ช.มโดยไม่ต้องไปคน ไปแตะต้องใด ๆ อีก งานนี้น้ำซุปใสเหมือนตาตั๊กแตน
จากนั้นค่อยเอาพริกแกงมัสมั่นที่กระหน่ำโขลกมาเป็นชั่วโมงออกกำลังแขนไปในตัว แต่บ้านข้างล่างนี่สิ สักวันแกคงจะเรียกตำรวจมาเจรจาเพราะแรงกระเทือนจากครกหิน ขนาดเอาผ้ารองบนพรม มันยังดังอีก ถ้าเป็นที่บ้านเราชาวบ้านจะออกมาถามแล้วว่า...จะทำกับข้าวเลี้ยงพระงานอะไร ? พูดแล้วก็คิดถึงบ้านจัง
มาว่าต่อตั้งกระทะใส่น้ำมันมะกอกไปสองช้อน เอาไฟกลางนะจ๊ะ เดี๋ยวไหม้แล้วเอาเครื่องแแกงลงผัดให้หอมก่อน...ที่ทำแบบนี้เพราะ..เครื่องแกงจะหอมกว่าเอาลงผัดกับหัวกระทิจากนั้นก็เอาเนื้อแกะที่อยู่ในหางกระทิ เอาแต่เนื้อออกมาผัดกับเครื่องแกงน้ำซุปเก็บไว้นะอย่าทิ้ง เอาไว้เติมหากน้ำกระทิข้นเกินไปดีกว่าเติมน้ำเปล่า..จืดไม่มีรส จากนั้นเติมหัวกระทิตามลงไป แม่บุญทิ้งไว้แค่ ยี่สิบนาทีแล้วปิดไฟ...แกงมัสมั่นต้องแกงทิ้งไว้ค้างคืน จึงจะอร่อยน้ำเครื่องแกงจะซึมซับเข้าเนื้ออร่อยกว่าแกงเสร็จแล้วกินเลยอันนี้สามารถทำไว้ก่อนเวลามีงานเลี้ยงได้
ผัดไทย...เอาเส้นมาแช่น้ำสรงขึ้น แล้วเอามาผัดไว้ก่อนกับน้ำผัดไทยที่เคี่ยวมากว่าชั่วโมงเช่นกันผัดเสร็จไม่ต้องเอาใส่ตู้เย็นเพราะมันจะแข็งพอคลายความร้อนเก็บใส่กล่องพลาสติคปิดฝา คงเป็นเพราะที่นี่อากาศกลางคืนมันเย็นเลยทิ้งไว้ได้ อันนี้เฉพาะกรณีที่ต้องทำจัดเลี้ยงที่มีคนมาก ๆ แล้วกลัวจะทำไม่ทันให้เตรียมไว้แบบนี้ เวลาทำจริงค่อยมาเติมเครื่องจ้า
กุ้ง...เอามาแกะเปลือก ผ่าหลังเก็บใส่ถุงพลาสติค ดูดอากาศออกเอาเข้าตู้เย็น เต้าหู้...เอามาหั่นทอดไว้ก่อนให้พอสุก ..ไม่ต้องมาก ผัก..ล้าง หั่น เก็บใส่กล่องพลาสติคแล้วก็เตรียมเครื่องเคราต่าง ๆ เตรียมไว้
ถึงวัน...ออกเดินทางกันตั้งแต่แปดโมงเพราะต้องไปถึงก่อน มิเชลตื่นเต้นมากที่จะได้ขับมอเตอร์ไซค์...แกเป็นแชมป์ระดับประเทศ...ของเบลเยี่ยมเมื่อตอนอายุยี่สิบ..เเวลาแกได้ขับมอเตอร์ไซค์...เลยมีความสุขราวกับไปสวรรค์อันนี้แกพูดเองนะ แม่บุญไม่ได้แต่งแต้มแต่ประการใด
ไปถึงบ้านลูกค้าซึ่งเพื่อนมิเชลด้วยเขากับลูก ๆ ขับรถตามหลังเรามาพอดี เห็นว่าไปซื้อครัวซองส์มาให้กินเป็นอาหารเช้างานนี้เลยได้ดื่มกาแฟกันอีกรอบ ไม่นานนักคนอื่น ๆ ก็ตามมา เลยร่วมวงกันหมดทุกคน
อิ่มกันแล้วก็พากันเตรียมตัว...ฝ่ายชายไปขับมอเตอร์ไซค์กันในป่า ฝ่ายหญิง...ไปหัดตีกอฟล์แม่บุญเลยได้มีโอกาสไปฝึกกับเขาด้วย งานนี้เจ้าภาพ..เพื่อนมิเชลจ่ายหมดเก้าโมง...ออกจากบ้าน เวลานัดกินข้าวเที่ยงคือบ่ายโมงจากนั้นขบวนมอเตอร์ไซค์ก็บึงออกไปก่อน สาว ๆอย่างเรานั่งรถคันเดียวก็หมดเพราะมีกันแค่ห้าคน
ไปถึงสนามกอฟล์ตั้งอยู่บนเนินเขา สวยจริง ๆ แต่แดดมีมั่ง ไม่มีมั่ง ฝนก็คอยแต่ตั้งท่าจะตกครั้งแรกในชีวิต...ของแม่บุญ ที่ได้มาทำเก็กท่าสวย ตีกอฟล์ ราวกับไอโซ..ซะปานนั้น??? อย่าว่าไป แม่บุญ...ตีลูกใกล้ไม่ค่อยพลาดนะจ๊ะ ลงหลุมเหมือนกัน
เล่าให้ฟังหรือยังหนอ ??ว่าตอนอยู่เมืองไทย ไปหัดยิงปืนสั้น...ตอนนั้นย้ายบ้าน ๆ อยู่ในซอยเปลี่ยวมากเลยไปหัดยิงปืน กับพี่ชายที่เป็นทหารที่ศูนย์สงครามพิเศษที่ลพบุรี ไปฝึกได้ไม่นาน...พี่บอกมีแวว..ยิงแม่นนะจ๊ะมีอยู่ช่วงสายตามันเปลี่ยน ยิงพลาดบ่อย พอไปใส่แว่น ขวดกระจาย ...กำลังจะเริ่มขั้นที่สอง ยิงครั้งละสองนัด...มีเหตุให้เลิกฝึก เสียดายมาจนบัดนี้ แต่เวลามีงานวัด..ที่เขามียิงปืนไปลองยิงดู ยังมือไม่ตกเท่าไหร่ ..มิเชลได้ยินเรื่องนี้..อ้าปากค้างกลัวเมียขึ้นมาทันที..นอกจากจะใช้มีดแกะสลักได้คมเฉียบ..ยังยิงปืนแม่นอีก ..??ไม่กลัวให้มันรู้ไป ..
หลังจากหัดตีกันได้สองชั่วโมงรวบรัดตัดตอนกลับบ้านลูกค้า ตอนนั้นเกือบเที่ยงแล้ว กระโดดเข้าครัว คว้าผ้ากันเปื้อน จับปีกไก่น่องไก่เล็ก ที่หมักไว้มายัดเข้าตู้อบ กะเวลาให้สุกตอนบ่ายโมงครึ่งโดยใช้ความร้อนต่ำ ..อบไปเรื่อย ๆ แล้วก็มาล้างผัก เตรียมทำผัดไทยเสร็จ..เอาหม้อใหญ่มาตั้ง เอาหอมใหญ่แต่ลูกเล็ก ๆ กำลังน่ากิน ใส่ลงไปก่อนแล้วก็ตักเนื้อแกะที่แช่น้ำแกงตั้งแต่เมื่อวานมาเทลงไป เปิดไฟปานกลางพอให้อุ่น ๆพอเดือด ใส่น้ำปลา น้ำตาลปีบ น้ำมะขามเปียก ชิมให้ได้รสที่ถูกปากจากนั้นเทมันฝรั่งต้มสุกแล้วลงไป ตามด้วยถั่วลิสงคั่ว คราวนี้ตั้งไฟแค่พอปานกลางกะเวลาให้มากันครบแล้วตักใส่ ภาชนะ งานนี้เป็นแบบบุปเฟย์ แขกเดินมาตักเอง
พอได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์เข้าบ้านรีบกระโจนออกไปดูก่อนว่า มิเชลกลับมาอาการครบหมดหรือเปล่า อายุแกมากแล้ว คนอื่น ๆเขาอ่่อนกว่าเยอะ ห่วง...ว่าแกจะเป็นอะไรไป ดีที่มิเชลออกกำลังกายที่ยิมอาทิตย์ละสามครั้ง ๆ ละสองชั่วโมง แกเลยไม่เดี้ยง เพราะขับมอเตอร์ไซค์วิบากแบบนี้ต้องใช้กำลังและทักษะมาก
วิ่งกลับมาเข้าครัวอีกรอบคราวนี้ทำผัดไทย ไม่ใส่กุ้งแห้งจ้า ซื้อมาจาก อตก.กิโลละพันหก พอเอามาทำผัดไทยฝรั่งเขี่ยทิ้งหมด ?? เวรกรรม..ของตรู ซื้อมาแพง ดันไม่กิน กุ้งเนื้อทั้งนั้นบอกว่าแข็ง...จากนั้นมาเลยไม่ใส่อีกเลย แต่แปลก...พอเอาไปทำเมี่ยงคำกลับกิน..ไม่เห็นบ่นว่าแข็งอีก ..เป็นงั้นไป ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูหรอกนะ เพราะมันซ้ำ ๆ ขี้เกียจถ่ายอีกทำเสร็จก็เชิญแขกมาลงแขก..รับประทานกันสองหนุ่มลูกชายเจ้าของบ้านกับลูกชายคนที่เชิญมา ตักผัดไทยเสียเต็มจานพูน ๆเจ้าพระคุณเอ้ย..อย่าลืมเหลือไว้ให้คนอื่นมั่งนะ
มัสมั่นเนื้อแกะ...ขายดีมากเห็นเดินไปตักกันคนละสองรอบ บอกว่าอร่อยไม่เผ็ดเลย..รสแบบนี้กินได้ใช่สิ..ใส่พริกชีฟ้าแห้ง แกะเม็ดออกหมด มันจะเผ็ดได้ไง ??ทำให้ฝรั่งกินก็ต้องเอาใจเขา ไม่ใช่เอาใจเราที่ชอบรสจัด ๆจากนั้นก็เป็นการลุยของหวานต่อ เจ้าของบ้านไปซื้อเค้กมาสองอย่างอีกอย่างภรรยาเขาทำเอง แม่บุญไม่ได้ชิม จุกเสียก่อน
กลับบ้านด้วยความบันเทิงกันทั้งคู่มิเชลได้ขับมอเตอร์ไซค์ แม่บุญได้หัดตีกอฟล์ แถมได้กะตังค์มาหยอดกระปุกอีก
ขอพักยกสักสามสี่วันจะหนีไปเที่ยวหาแสงแดดเสียหน่อย กลับมาจากเที่ยวมีงานอีกสองงาน ขอไปชาร์ตแบตฯ ก่อนแล้วค่อยมาลุยกัน ฝากบ้านด้วยนะจ๊ะ....
อาหารที่บรรยายมาก็ชวนน้ำลายไหลนะคะ
ฝรั่งแถวบ้านก็ชอบกินมัสมั่นเหมือนกันค่ะ