กินต้องอร่อย เซ็กส์ต้องอิ่ม..เหรอถึงเรียกว่าคน?

แม่ผมเป็นคนชอบกินทุเรียนเอามากๆ
แต่ด้วยความสูงวัย
ในปัจจุบันท่านกินทุเรียนแต่เพียงครั้งละเล็กน้อย
เพื่อบำบัดความอยาก และควบคุมอาหาร
ส่วนจะให้อิ่มท่านก็ทานอาหารปรกติ

คนข้างบ้าน กินลำไยเป็นโลทั้งที่เป็นเบาหวาน
ตอนนี้ลูกนั่งยี้หน้าเพราะต้องคอยฉีดยาแม่ทุกวัน
...
บ่อยครั้งของชีิวิต
เรายอมหิ้วท้องให้หิวโซ
เพียงเพื่อไปวนหาที่อร่อยๆ ที่ไกลออกไปนับสิบโล
สุดท้ายเมื่อไปถึงเรากลับรู้สึกอิ่มจนทานอะไรไม่ลง
เราอาจจะหาเหตุผลประกอบการกินหูฉลามว่าดีอย่างไร
เพื่อปกป้องความต้องการ แต่สุดท้ายเราก็กินไมได้เกินอิ่ม
เพราะแท้จริงของการกินคือ การเติมสารอาหารให้กับร่างกาย
ความอร่อยจึงเป็นองค์ประกอบที่ได้ผลตามมาของการกิน
และกับชีวิตสมัยนี้คนกลับเสพแต่จั๊งฟูดติดยึดแค่อร่อยปาก
สุดท้่ายจึงมักส่งผลร้ายให้ตัวเอง

การร่วมเพศก็เช่นกัน
มันไมไ่ด้มากน้อยเกินกว่าแค่ถึงจุดสุดยอดกระนั้นหรือ
ถึงได้มีคนนิยมเสพกามจากเพศเดียวกันมากขึ้นและเปิดเผยขึ้น
และว่ามันถูก หรือผิดตรงไหน
นั่นเพราะคนสมัยนี้ไปจับยึดผิดที่ต่างหาก
เรามีมันเพื่อการสืบพันธุ์ กิจกรรมความอร่อยในการเสพกามใดๆ
ที่ไม่ก่อให้เกิดภาคผลดังกล่าวถือว่าผิดจุดประสงค์หลัก
แต่ในระดับใดเท่าั้นั้นที่เราเรียกว่าเกินเลย
การเล้าโลม โดยอวัยวะต่างๆ เืพื่อให้เสพสมนั้น
ก็ยังอยู่ในจุดที่รับได้รึเปล่า
แต่ให้การเล้าโลมเพียงเืพื่อแก้ใคร่
ก็ไม่ใช่ปัจจัยทีทำให้จำเป็นต้องมีเซ้กส์
....
บ่อยครั้งที่มีบุคคลนิยมเสพกามกับเพศเดียวกันถามผม
หรือหลายทีคนรอบตัวก็มีคำถามเวลาไปหาอะไรกินกัน
ไม่ว่าจะเพื่อปกป้องตัวเอง หรือควานหาสิ่งที่ดีกว่า
แต่คำตอบง่ายๆ จากการกินคือ
"อร่อยด้วยอิ่มด้วยได้จะดีมาก แค่อร่อยแต่ไม่อิ่ม ก็เรียกว่าลุ่มหลงในกาม"
หากบิดเบือนมันไปเลยเช่นกามระหว่างเพศเดียวกัน
ก็เรียกว่าวิปริตเข้าขั้น
หลงตามอารม์อร่อยก็แค่นั้น

Create Date : 16 กรกฎาคม 2552		3 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2552 19:42:54 น.
Counter : 753 Pageviews.
Share Tweet