นิทานเด็กเลี้ยงแกะกับปัญหาชีวิตผมเอง
เด็กเลี้ยงแกะ นิทานอิสพที่น้อยคนจะไม่เคยได้ยิน
เขาโกหกบ่อยจนไม่มีใครเชื่อ
จนในที่สุดเมื่อภัยมาจริง... เขาก็สูญเสีย
เพราะทุกคนดูดาย ขาดความเชื่อในเขาเสียแล้ว
สิ่งหนึ่งที่ผมคิด คนโกหก คงไม่โกหกไปตลอดชีวิต
แล้วผมล่ะจะเลือกเป็นระหว่าง
คนปกป้องตนเอง หรือคนใจดำดี
ผมเลยมักตอบตัวเองว่า
"ยอมเป็นควาย แต่ไม่ยอมให้ใครว่าเราเลว แล้วปล่อยให้่ใครเดือดร้อน"
สุดท้าย หลายๆครั้งของชีวิต
ผมก็มักต้องมาเสียใจกับตัวเองว่า
เราไปส่ิงเสริมให้เขาเป็นแบบนั้นหรือเปล่า
เพราะในทุกครั้งที่เด็กเลี้ยงแกะเหล่านี้เดินเข้ามาในชีวิต
ไม่ใ่ช่ว่าไม่รู้หรือคิดไม่ไ่ด้ว่าควรทำอะไร
แต่สุดท้ายก็มักจะใจออ่นอดสงสารไม่ไ่ด้
และพวกคนเหล่านั้นต่างมีแต่ความกระหาย
ไม่เคยสำเนียกความละอายที่ีถูกควรเช่น
เขาอายที่มีน้อย แต่ไม่อายที่ได้มาอย่างไม่ควร
เขาอายต่อคนที่เคยแต่มาเกาะกินเขา
แต่กลับไม่เคยเกรงใจต่อผู้ช่วยเหลือ
เขาจึงแยกไม่ออกว่า "หิริโอตับปะ" คืออะไร ไปอายในสิ่งไม่ควร
และทุกคนเหล่านั้นก็จะมีจุดจบเหมือนๆกัน
เพราะคนต่างก็มีความอดทน หรือขีดจำกัด
เมื่อถึงจุดที่ผมบอกว่า....พอ
มันก็มักเป็นจุดที่เหมือนขาดแบบไร้เยื่อใย
แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่เคยรู้ อาจจะเพราะเขาต่างมุมมองกับผม
คนแบบพวกเขาทีมีตาข้างเดียวใช้มองแต่ทางโลกเท่านั้น
จึงไม่เคยเข้าใจว่าถ้าเขาเปิดตาอีกข้าง เขาจะพบว่าโลกมีหลายมิติ
หากทางโลก เงินเป็นเครื่องวัด
ทางความรู้สึก ก็มีธรรมะเป็นเครื่องบ่งชี้
และคนต้องมองสองตา เพื่อประสานโลกให้เป็นมิติอย่างที่้ควรเป็น
เพราะคนต้องมีความสมมาตรบนตาชั่งของตนเองเสมอๆ
หากดีด้านหนึ่งอีกด้านก็ย่อมเสียไป เพื่อให้ชีวิตของตนสมดุลย์
จุดกึ่งกลางของคาน จึงเป็นเครื่องวัดความเป็นคนว่าสูงแค่ไหน
เขาจึงไม่รู้ว่า แค่เดินมาสำนึกกันบ้าง จริงใจต่อกัน
ผมก็รอจะอภัย เสมอๆ
เพียงแต่เขามักเลือกเดินจากไป หาใหม่ไปเรื่อยๆ
ก่อกรรมทำสังคมตกต่ำต่อไปไม่จบสิ้น
เหมือนอิสลามเคยบอกทำนองว่า
"คนโกหกคือคนที่ควรห่าง แต่หากมีภาระต้องติดต่อ
ก็จงอย่าให้ เขารู้ว่าท่านรู้ว่าเขาโกหก
เพราะหากเขารู้ว่าท่านจับได้
แทนที่เขาจะจริงใจไม่โกหก
เขาจะเลือกที่จะไปหาที่โกหกใหม่ต่อไปเรื่อยๆ"
จุดกลับตัวของเด็กเลี้ยงแกะที่ไม่มีทางมา
เหมือนสาวทอมที่ยังวนเวียนมาพึ่งพา
แต่กลับคิดว่าผมทำเพราะเค้า
ไม่เคยรู้ว่าผมทำเพื่อเขาต่างหาก
ไม่รู้ว่าวันใดคงถึงจุดแบบที่ผมตัดสินใจกับแฟนเก่า
ที่พอถึงเวลาที่ผมชี้ว่าเขาพล่อยแค่ไหน เขาก็ไป
แต่เป็นจุดที่ผมต้องพยายามแก้ไขตัวเองให้หัดใจดำ
ไม่สงสารคนง่ายๆบ้าง
ซึ่งทำได้ยากสำหรับผม แต่ก็ต้องพยายาม
เพราะผมรู้สัจธรรมการดำรงชีวิตสำหรับยุคนี้ดีว่า
เงินอาจจะซื้อคนได้มากมาย แต่ความดีทำไปก็ไม่มีใครมองหรอก
นั่นหละ .. เราอาจจะเลือกอะไรไม่ได้หลายๆอย่าง
แต่เราเลือกตัวเราเองได้เสมอให้เป็นคนทีมีจิตใจและแนวคิดอย่างไร
ที่ผมทำมาทั้งชีวิตก็แค่ว่า
ตอนวันตายจากไป ผมยังตอบตัวเองได้ว่า เวลาที่ผ่านมา
ฉันสมควรเรียกตัวเองว่า "คน" ได้แค่ไหน
และนี่ก็เป็นอีกวันที่เศร้าใจ
เฮ่อออ นี่ผมต้องหัดใจดำให้มากกว่านี้จริงๆ
เพราะสังคมสมัยนี้เด็กเลี้ยงแกะเยอะ
และ มันเป็นปัญหาชีวิตของผมที่ต้องรีบแก้ไข
| Create Date : 28 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 28 พฤศจิกายน 2552 12:43:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 838 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ปล.ตอนนี้ที่บล็อกเปิดรับบริจาคเสื้อผ้าให้เด็กดอยค่ะ สนใจไปดูได้ที่บล็อกนะคะ