กล่องเก่าๆ... นั่นหละ ทำไมคนเราถึงต้องเรียนรู้จะจำ
เมื่อวานรื้อห้องเก็บของหาหนังแผ่นเก่าๆ ที่อยากดู ก็ไปสะดุดตากับกองกลอ่งไปรษณีที่แฟนเก่าเคยส่งมาให้ มันมักถูกส่งมาหลังจากผมรู้สึกไม่ไหวกับความสัมพันธ์ คำสาบานและ ความยุติธรรมมักถูกทวงถามจนต้องกลับไปรับผิดชอบ ในนั้นมีจดหมายที่เธอเคยเขียน หรือกระทู้ที่ผมเคยโพสแล้วเธอนำมาตอบ คงจริงที่เธออายที่จะคบกับผมแต่แรก แต่แค่เธอยังต้องการผมเพราะเธอยังไม่มีทางเลือก วันนั้นเธอจึงไม่ยอมปล่อยผมไปซะที ไม่ให้มีโอกาศ จนถึงวันนี้โอกาศต่างๆจบลง แผลที่เธอทำไว้มันลึกเกินกว่าจะช่วยเหลือ มีคนอีกหลายคนที่เป็นแบบผม และเราก็ยังคงมีลมหายใจแบบเรา
วันนั้นผมเคยคิดว่าเก็บมันไว้ในวันแต่งงาน รึเวลาลูกๆ โต นำมาเปิดอ่านเล่นกับเธอ คงได้ความสุขในการเย้าหยอกอีกแบบ และวันนี้ มันมีค่าแค่ขยะกองนึงที่ถึงมันจะถูกทิ้งไป แต่ความเหม็นของมันยังอยู่ในใจที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะหายดี สิ่งหนึ่งที่เธอสอนผม และผมสามารถถ่ายทอดให้คนอื่น จากความทรงจำอันขมขื่นนี้คือ มันไม่ใช่ หญิงชั่ว ชายเลว แต่แค่คนเห็นแก่ตัวไม่น่าคบหา คนตามอารมณ์มักถูกพาสู่ความตกต่ำ คนเห็นแต่เพียงโลกนี้ ย่อมหมดหวังสำหรับโลกนี้แหละโลกหน้า และอีกหลายเรื่อง นั่นหละ แค่กลอ่งความทรงจำเก่าๆ ที่เราเรียนรู้จะจำ จำได้ไม่ได้แปลว่ายังรัก รู้สึกไมได้แปลว่าจะดีเหมือนเดิม เพื่อถึงเราจะไม่มีโอกาศก้าวไปแบบเดิมนั้น แต่เราก็ยังนำความผิดพลาดของเราสอนคนอื่นได้เช่นกัน
Create Date : 16 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2552 14:02:52 น. |
|
3 comments
|
Counter : 654 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: ช้านเอง IP: 192.168.1.19, 124.120.148.183 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:27:05 น. |
|
โดย: itoursab วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:27:51 น. |
|
| |
ทางที่ดีอย่ารู้สึกไรเลยจะดีกว่ามั้ย