20 กันยา วันที่หายไป ....วันประชาไทยพ่ายแพ้....
ไปนั่งคุยกับรุ่นพี่และพลพรรคเสื้อแดงที่มาคุยด้วย
เหตุผลต่า่งๆนานา เหมือนๆกับตอนพวกเสื้อเหลืองนั่นแหละ
ยิ่งรู้ว่าผมไม่เอาเสื้อสีตรงข้ามตนก็ยิ่งหว่านล้อม
มีการเอ่ยอ้างแรงสนับสนุนจากราชวงศ์บางท่าน
มีการด่าทหารว่ามีหน้าที่ฆ่าคนเอาเข้าวัดได้ไง
ผมก็ตอบ เปล่า..มันแค่ส่วนเดียวแต่หน้าที่หลักของทหารคือดูแลประเทศ
เกิดเหตุน้ำท่วม ซึนามิทหารก็เข้าไปช่วย
เกิดความรุนแรงที่ใต้ไม่มีคนทำถนนทหารก็เข้าไปจัดการ
แต่นั่นหละกลยุทเดิมๆที่ใช้ได้ผลกับมวลชนชาวไทยเสมอๆ
และเมื่อคนเลือกข้างซะแล้ว ก็จะปิดหูสำหรับอีกฝั่งเสมอๆ
ความจริงที่ต้องยอมรับ คนที่ออกไปประท้วงวันนี้ รึวันไหนๆ
ก็คือ ประชาชนรากหญ้า
ซึ่งที่เขาออกไปคราวนี้ที่จริงผมว่าส่วนมาก...
เขาไม่ไ่ด้ต้องการ....รัฐธรรมนูญใหม่ จริงๆหรอก
เขาไม่ไ่ด้ต้องการ...ยุบสภา จริงๆหรอก
เขาออกมาเพราะปากท้อง
และสิ่งเดียวที่รัฐนี้พลาดคือ การสร้างสังคมลูกจ้าง
เศรธกิจที่ว่าดี ก็ดีสำหรับคนบางกลุ่ม แต่ไม่ใช่กลุ่มรากหญ้า
รัฐบาลนี้พลาดที่คิดว่า ถ้าให้เกิดการจ้างงาน เศรฐกิจรากหญ้าจะดี
แต่ไม่จริง และไม่ถูกที่คิดแบบนั้น
รากหญ้าคนส่วนมากเขาประสพปัญหาจาก
การเปลี่ยนวิถีชีวิตของคนไทย
จากเราเคยซื้อของในตลาดสดประทังชีวิต
ไปเป็นเดินหยิบแพคหมูตามห้างอิมพอร์ท
จากซื้อของร้านโชว์ห่วยไปเข้าร้าน 24 ชม. ที่มีกระจายเต็มไปหมด
จากกินอาหารไทยๆผลไม้ไทยๆ ไปกินเบอร์เกอร์ โดนัท
ไก่ทอดแสนอร่อยข้างถนน จึงแพ้ไก่ทอดนำเข้าตราลุงอ้วน
ขณะที่แม่ยืนขายลูกชิ้นปิ้งริมถนน
แต่ลูกกลับขอเงินแม่ไปซื้อน้ำในร้านสะดวกซื้อ24ชม.
เรากำจัดเหล้าไทยทิ้งด้วยการอ้างศีลธรรม ทุกวันนี้ในทุกร้านเหล้า
แทบไม่มีคนไทยหน้าไหนเสพเหล้าไทยอีกแล้ว
เรากีดกันบุหรี่ด้วยการอ้างสุขภาพ ทุกวันนี้คนสูบบุหรี่ไทย
กลายเป็นพวกล้าหลัง
เมื่อค่านิยมเป็นแบบนี้ สุดท้ายก็พวกเขาเองแหละ ประสพปัญหา
ซึ่งนั่นไม่ได้ต้องการทีมเศรฐกิจระดับโลกมาแก้เลย
เพราะมันเป็นอุปนิสัยที่เปลี่ยนไป มันก็ต้องแก้ที่นิสัย
ที่เราเรียนรู้ได้จาก ญี่ปุ่น ที่เค้าอนุรักษ์นิยมสุดโต่งพอๆกับแหวกแนวสุดๆ
สาวญี่ปุ่นวันนึงอาจจะใส่ชุดคอสตูมเลียนแบบการ์ตูน
แต่อีกวันเธอกับใส่กิโมโนคิคุได้อย่างไม่อายใคร
นั่นหละสิ่งที่ต้องหาทางแก้
ผมนึกย้อนไปสมัยเด็กๆที่ ...
ตอนตุลาฯ น้าๆตะกุยเข้าบ้านแล้วเผาๆทุกอย่างก่อนเผ่นออกไป
บางคนก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย บ้างก็เดินเท้าไปย่ำหิมะแดนไกลหลายปี
ไล่มาเรื่อยๆจนถึง พฤษภาฯ ผมจำได้เลยว่า
ผมก็เป็นคนหนึ่งในจำนวนน้อยมากที่เลือกจะหันหลังกลับออกมาจากม๊อบ
ตอนที่ผู้นำม๊อบบอกว่าจะเคลื่อนไปกราบนายหลวงตอนเที่ยงคืน
ทำไมนะหรือ.... ก็ทำไมต้องไปกวนเบื้องพระยุคลบาท ตอนกลางดึกเล่า
เวลาอื่นก็มีนี่ ผมไม่เห็นด้วยผมก็ไม่ร่วมด้วย
้เพื่อนๆที่ไปรึคนรอบข้างก็ประนามว่า เด็กอย่างผมก็ขี้ขลาดแบบนี้แหละ
ใช่ ผมขี้ขลาด แต่ผมก็กล้าพอจะสวนกระแสสภาพแวดล้อมในขณะนั้น
ผ่านจากตรงนั้นมาทำให้ผมรู้ได้ว่า เวลาเราไปอยู่ในมวลชนแล้ว
การโดนหว่านล้อมรึหลงตามกระแสมวลชนเป็นไปได้โดยง่าย
ข้อมูลต่างๆ ของเราจะถูกหลอกล่อ เช่นคนเหล่านี้
เขาบอกผมว่า ก่อน 19 กันยาฯ ประเทศไทยไม่มีเสื้อสีอะไรหรอก
แต่เพราะปฏิวัตินั่นแหละถึงมีสีเหลือง
แล้วรัฐบาลนี้ก็มาจากการปฏิวัติ โดยไม่ชอบธรรม
ผมบอก ก็ตอนนั้นสีเหลืองล้อมทำเนียบ สีแดงก็รวมตัวอยู่สนามหลวง
ดีเดย์คือ 20 กันยาฯ ประชาชนสองพวกจะยกมาปะทะกัน
แน่นอนทางออกหนึ้่่งเืพื่อกันสงครามกลางเมืองคือปฏิวัติก่อน
เหมือนตอนนี้แหละ ยุบก่อนแล้วแก้ รึแก้ก่อนยุบ
ให้ตีกันแล้วปฏิวัติ รึปฏิวัติก็ไม่ต้องตีกัน เป็นคุณจะเลือกทางไหน
ทั้งที่ความจริงมันก็ไมไ่ด้แก้ที่ต้นเหตุปัญหาทั้งคู่นั่นแหละ
พวกเขาก็ว่าผมจำเลอะเลือน สีเหลืองไม่มีหรอกตอนนั้น
สีเหลืองมามีหลังจากปฏิวัติแล้ว ด่าโน่นนี่
แล้วก็มาถามผมว่าใส่เสื้อสีอะไร
ผมตอบ.... แดง......ขาว น้ำเงิน
สามสีของธงชาติไทย สามความต่างที่ไม่ใช่มีไว้เพื่อแตกแยก
แต่ต่างส่งเสริมและเกื้อหนุนกัน เพราะนี่คือเมืองไทย
เราไม่ใช้สีเดียวแบบประเทศคอมมิวนิส รึแบบรัฐศาสนาบางประเทศ
เพราะเราเชื่อในความต่าง และในความต่าง
ต่างก็มีอิสระและชอบเขตของตน
มีสิทธิและหน้าที่ของตน
ประเทศไทยถึงได้ชื่อว่า ไทย... ไทยอันแปลว่า เป็นอิสระไม่ขึ้นต่อใคร
เขาว่า 19 กันยาฯ คือวันปฏิวัติอับยศของเมืองไทยที่ต้องจดจำ
ผมก็ว่า 20 กันยาฯ คือ วันประชาไทยพ่ายแพ้ วันประชาชน ...
ประชาชนที่จะถูกลืม
เพราะทุกๆครั้งบนโลกนี้ ที่ผู้แพ้ก็มักจะถูกลืมเลือน
เพราะมันคงเหมือนทุกๆครั้ง หลังเหตุการณ์ผ่านไป
ไม่ว่าใครฝ่ายใดจะชนะ ผู้เถลิงอำนาจก็จะเสพสุข
แต่ประชาชนก็เป็นผู้แพ้ และประเทศก็เสียหาย เสมอๆ
วันนี้จึงน่าจดจำในฐานะวันประชาชน เพราะพวกเขาก็จะโดนลืม
มันน่าเสียใจตรงที่ เขาเองก็กลับลืมตัวเขาเอง
ลืมความเป็น พลเมืองไทย
| Create Date : 30 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 30 มีนาคม 2553 16:21:18 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 948 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
