อยู่สบาย ตายสงบ จากไปไม่คิดค้างใคร แง่บๆ

<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
12 กรกฏาคม 2555
 

เรื่องจริงของชีวิต... รึ นิยายประโลมโลก..ชาย2 กับ หญิง 2+1 ?

เรื่องมันเริ่มที่นี่....บล็อคนี้
พวกเธอเข้ามาเสพ ถ่ายทอด
สื่อสาร ที่สุดก็สนิท....
ผู้หญิงคนนึง(1) เธอชอบผม แต่ผมก็ยืนยันคำเดิม
รักเธอเหมือนน้อง
ผู้หญิงอีกคน(2) คบกันชอบพอถูกคอ
จนเธอไปเที่ยว เกาะเต่า
ที่ๆน้องคนแรกทำงานอยู่
และเป็นที่ๆเธอเจอเขา นายแพทย์ชาวมุสลิม
หนุ่มใหญ่ที่ดูน่าเชื่อถือ แต่อีกมุม
เขากลับเป็นคนเสเพลตัวพ่อ
ซึ่งกำลังตามจีบน้องคนแรกอยู่แต่พอ...
พวกเขาเจอกัน ...พวกเขาก็ถูกใจกัน
ในชั่วขณะของความชั่งใจของเธอนั่นเอง
ด้วยความที่เตี่ยของเธอไม่ยอมรับคนมุสลิม
ประกอบกับเราถูกใจกันมาพอควร
ที่สุดเธอก็เลือกคบผมแบบออนไลน์
และใหักับเขาได้แค่คนคุยด้วย
แต่แม้เราจะเคยจะนัดเจอกันจริงๆหลายครั้ง
ญาติผู้พี่ที่เป็นต้นแบบของเธอก็จะห้ามไว้เสมอด้วยคำว่า
"คนในอินเตอร์เน็ทมันไม่มีตัวตนหรอก"
ด้วยต้นทำนองนั้น เรื่องของเราจึงไม่ไปไหนไกล

ในมุมของหมอ ก็ยังพยายามจีบเธอทั้งสองคนอย่างไม่ลดละ
แม้จะทราบสถานะของแต่ละคนดีก็ตาม
แต่ในมุมของผม คนนึงก็ยังคบเป็นน้อง อีกคนก็ยังคบเป็นแฟน
ก็ด้วยเหตุนี้เอง เรื่องจึงประทุ
เมื่อเธอผมไปหึงน้องโดยไม่เคยถามไถ่
เธอบุกกลับไปที่เกาะ
ประกาศความเป็นเจ้าของผมต่อหน้าน้องอย่างชัดเจน
มันเป็นเหตุให้ผมจำเป็นต้องดัดนิสัยเธออย่างรุนแรง
ด้วยการประกาศเลิก... พร้อมกับหวังว่าเธอจะเปลี่ยนนิสัย
แต่ด้วยนิสัยรั้นดันดื่อตามคำปรึกษาพี่สาวเธอที่เชื่อว่า
ชั้นสวย รวย เก่ง ฯลฯ
ทุกสิ่งในโลกต้องสยบตามความถูกต้องของเธอ
พวกเธอคือผู้ชนะ... แม้นชัยชนะที่ได้มานั้นบางที
ต้องแลกด้วยการสูญเสียเตี่ยไปด้วยโรคหัวใจวาย
จนแม่ของเธอมีอาการซึมเศร้า
ขณะที่เธอก็เศร้าซึมจากการที่ผมบอกเลิก
จากแนวคิดของคนอย่างพวกเขา
ผลคือ.... แทนที่เธอจะได้หยุดเพื่อสำนึก
พวกเขากลับไปจัดหาคู่หมั้นหมายมาให้เธอแทน
ซึ่งมันทำให้อะไรๆ แย่ลง
เพราะคนๆนั้นเข้ากันไมไ่ด้กับเธอเลย
เธอมาถามผม... ป๊า จะปวดใจแค่ไหนถ้าคู่หมั้นตัวเองบอกว่า
"แต่งกันเพราะเงิน"
ในความปวดใจมากมายของผม
ผมตอบได้แค่ ถ้าไปกันไมไ่ด้ จบก็ต้องบอกแม่เถอะว่าจบ
แต่เมื่อเธอมีคู่หมั้นอยู่จะให้ผมกลับไปยืนจุดเดิมผมทำไม่ได้
แม้ว่าผมจะยังรักเธอก็ตามที
จนที่สุดผมก็กลั้นใจจะเฉยชา ชึ่งอาจจะผิด
ผมแค่หวังว่าการเฉยชาของผมจะบีบให้เธอกล้าพอจะพูดกับแม่เรื่อง
....."ถอนหมั้น"
ไม่ใช่เพื่อการกลับมา แต่เพือให้เธอพ้นจากสถานะภาพอันบีบคัันนั้น
แต่เหตุการมันกลับตาละปัดก็เมื่อนายหมอยังไมไ่ด้เลิกละไป
ในความกดดันของเธอจึงกลายเป็นโอกาศและทางออก
ด้วยเส้นทางมอมเมา ในที่สุด
เธอก็จ่ายความบริสุทธิ์แลกตัญหาของเขา
...
เรื่องมันควรจะจบ
แต่เปล่า
เขากลับยังต้องการต่อเนื่องไปถึงน้องผม
เขาบีบเธอให้ติดต่อน้องให้
มันน่าปวดใจแค่ไหนสำหรับผู้หญิงคนนึง
เสียตัวให้แล้ว ยังต้องโดนบีบให้ไปเอาอีกคนมาให้เขา
แม่ก็กำลังซึมเศร้า..... ทางเขาก็บีบคั้น ยา
ยา.. ยา... ที่สุดเธอก็จากไปด้วยการ
กินยานอนหลับเกินขนาด
... จบ .....
.. ควรจะ ..
เปล่า ... จากทั้งมวลทำให้คุณน้ามีอาการทางจิตอย่างหนัก
และพี่สาวต้นแบบของเธอก็ขึ้นมาดูแลคุณน้า
มาเปิดคอมพ์แฟนเก่าเ่ล่นแล้วก็พูดว่า
"ที่สุดคุณก็มีตัวตนจริงๆหรือ ?"
จากปัญหาดำมืด ก็เริ่มเกิดความคลุมเครือ
เพราะเธอคุยกับผม เธอก็ได้คุยกับหมอเช่นกัน
ขณะที่เธอต้องการ ความกระุุุุุุุจ่าง ล้างแค้น ชัยชนะ
ผมกลับแค่พยายามสร้างกำลังใจให้เธอได้มีแรง
พยุงคุณน้าให้มีชีวิตอยู่ต่อไป
เธอสร้างแผนการที่จะหลอกล่อให้หมอมาเจอกับน้องผม
เพื่อเธอจะได้ล้างแค้น
แต่ผมพยามยามสร้างแผนการให้เธอดึงคุณน้ากลับมาให้ได้
ผลมันเลยพลิกล๊อค....
ผลของแผนผม ทำให้คุณน้าเริ่มดีขึ้น
ด้วยการไปปฎิบัติธรรมที่วัด
ผลของแผนเธอ คุณน้าเสียชีวิต
ด้วยคำพูดง่ายๆของน้องผมว่า
"หมอดูคลิบนั้น(หมอกับแฟนเก่าผม)แล้ว หมอดีใจ รึเสียใจ"
....
เมื่อเหตุการพลิกผัน....
แทนที่จะรับผิดชอบ หาทางออกที่กดดันแต่
ทางออกของคนยึดตรรกะแบบเธอคือกลับไปเชื่อหมอซะ
หันมาเชื่อว่า น้องผม คือเมียหมอ
หันมาเชื่อว่าผม คือชู้ของหมอ
ทั้งหมดคือแผนของน้องผมที่จะล้างแค้นคนทั้งครอบครัวของเธอ
ทั้งๆที่หมอ ไม่เคยได้รู้จักอะไรกับผมรึน้องซักแม้แต่น้อย
แต่เธอเชื่อเช่นนั้น
เธอตามจิกตามกัดน้องผมไม่เว้นแต่ละวัน
เราได้แต่อดทนแล้วปลอบใจกัน
พร้อมๆกับแสดงตัวตนที่แท้จริงของเราให้เธอเห็น
ซึ่งเธอไม่เคยฟัง
จนเข้าแผนหมอที่จะเชือดเธออีกคน
... จบ.....
.. เปล่า ..
นิสัยผู้หญิงเมื่อไดุ้ใครไปแล้วก็ย่อมหึงหวงเป็นของตน
นิสัยคนเจ้าชู้เมื่อได้ตามตัญหาแล้วก็อยากคาย
เมื่อคนสองข้างมาเจอกัน
เธออาละวาดจนสาวๆของหมอถอยหายไปทีละคนสองคน
ขณะที่หมอก็ไม่ตามเลิกลาจากน้องผม
แต่บังฉากไว้ว่า เกาะจิกเพราะพวกผมมันเลว
เพราะผมต้องการจีบเธอจึงเสนอตัวเข้าหา
เธอเริ่มกลับเข้ามาพัวพันในโลกของพวกผม
ด้วยความหึงหวงหมอ
จนจากที่ผมกลั้นคำจริงไว้....
ที่สุดก็ต้องพูดไป
กากที่กากคนเี้คี้ยวแล้วคาย
แ่ค่นึกว่าจะอมผมก็สยองเกินคำว่าขยะแขยงแล้ว
มันไม่ใช่กรณีอย่างน้องสาวเธอที่หากแค่เขาเข้ามาคุย
ผมก็ยอมรับจะโอบอุ้มเธอไว้
แต่ไม่ใช่คนแบบนี้....
ด้วยคำตรงๆง่ายๆแรงๆที่ไม่ได้หยาบคายอะไร
การไล่เรียบเรียงเนื้อหา
เมื่อเธอเธอจะกลับมาสู่โลกแห่งความจริง
เธอก็บอกน้องผมว่า...
"เตี่ยยังว่าเธอทำคุณน้าตายเหมือนผมว่า
เธอไม่ควรมีชีวิตอยู่"

เราเต้นดิ้นรน ร้อนใจกันทั้งคืน
กลัวเธอจะทำแบบน้องเธอ
เป็นห่วง..
ที่สุด ...
หมอติดต่อได้และ เธอกินยานอนหลับเกินพิกัด
หายดีก็จะพากันไปอยู่เมืองนอก
และจะไม่มายุ่งกับพวกผมอีก

คงคาดว่าจะเริ่มชีวิตใหม่
... ซึ่งคงตอบไ้ด้แค่ไปที่ไหนก็หัวใจดวงเดิม
เรากำลังหนีอะไรหรือ?
ชนะได้อยู่ แพ้ต้องหนี
หนีแพ้ ชนะตั้ง
แพ้ ชนะ
ชนะ
แพ้
ชีวิต ?

มันก็แค่นิยายประโลมโลก
ที่ผมไม่ได้แต่ง
แต่รวบรวมประติดประต่อมาจากสิ่งที่เจอ
อาจจะไม่ครบรึบิดเบือน
แต่มันมาจากสิ่งที่ผมได้รับรู้
... นิยายชีวิต ....
ที่สอนผมว่า
พระเจ้า กรรม รึอะไรก็ตาม....
หมอก็ได้รับภาคผลของหมอที่ตนไข่วคว้ามาทั้งชีวิต
เธอก็ได้ภาคผลของเธอที่ปราถนาจะล้างแค้น
แม้นว่าที่สุดชัยชนะของเธอมันจะทำใหเธอเป็นทุกข์
ผมและน้อง ....
.. เราต่างก็อยู่ของเรา ตามสถานะภาพเรา
อย่างลุ่มๆดอนๆไปตามนั้น
เพียงแต่เรายังเชื่อว่า...
หายใจเข้าไว้ชีวิตย่อมมีทางไหลของมัน
แม้บางทีคุณอาจจะคาดไม่ถึง


Create Date : 12 กรกฎาคม 2555
Last Update : 13 กรกฎาคม 2555 6:02:14 น. 3 comments
Counter : 5072 Pageviews.  
 
 
 
 
เห้อออ เหนื่อยใจแทนอ่ะ หนูนึกไม่ออกเลยว่าพี่แสบจะเป็นยังไง
ก็ยังเป็นห่วงอยู่เหมือนเดิมนะคะ ไม่ดิ ไม่เหมือนเดิม 55
อย่ามัวแต่ดูแลหัวใจคนอื่น จนลืมว่าเราเองก็มีหัวใจให้ดูแล นะคะ

ป.ล วันนี้พี่แสบเริ่มเล่น line ใช่ไหม 55 แอดหนูมาด้วยอ่ะ แต่มันคงแอดอัตโนมัตใช่ป่ะ เหมือนพี่แสบเก็บเบอหนูไว้
ดีใจนะคะ แต่หนูไม่รับ อิอิ
 
 

โดย: mimidola IP: 158.108.238.196 วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:23:27:02 น.  

 
 
 
:) ขอบคุณที่ยังห่วงครับ
ก็ห่วงเช่นกัน แม้จะไม่ใช่ในสถานะเดิม แ่งบๆ
 
 

โดย: itoursab วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:23:44:27 น.  

 
 
 
ลืมบอกไป
เธอฝากเืพ้องผมมาบอกผมว่า
ขอโทษ และ ขอบคุณ
เธอคงไม่มีหน้ามาพบผมแล้ว

ซึ่งนั่นเป็นคำตอบของคำถามว่า
ไม่เข้าใจ ทำไมน้องเธอถึงรักผม
จนเมื่อเขาไปฟังคนอย่างเธอมากกว่า
ก็...
สำหรับคนอย่างผม
....หัวใจผมมีพอ
 
 

โดย: itoursab วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:2:06:28 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

itoursab
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




New Comments
[Add itoursab's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com