มีคนเคยบอกว่า หากเราจะต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต..
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เราไม่ควรสูญเสียมันไป นั้นคือ ความหวัง..
ความหวัง เป็นเป้าหมายที่อาจดูเลื่อนลอย และ บางที่อาจจะไม่มีทาง
เป็นจริงเลยก็เป็นได้..
แต่อย่างน้อยเราก็ยังมีความหวัง ใช่ใหม..
มีหลายคนหล่อเลี้ยงหัวใจตัวเองด้วยสิ่งนี้ และไม่เคยท้อแท้ที่จะรอคอยมัน..
แต่ก็มีอีกหลายคนเช่นกัน ที่ไม่อาจทนรอคอยความว่างเปล่า ที่ไม่เคย
มาถึงตน..
หากเราเป็นคนหนึ่งที่มีความศรัทธาว่า พรุ่งนี้ความหวังเราอาจเป็นจริง
ขึ้นมาก็ได้
หมายความว่าเรากำลังรอสิ่งที่ดีกว่าวันนี้ วันที่ดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่าง
มันยังไม่ได้ดังใจปราถนา..
จนอาจหลงลืมไปว่าสิ่งที่กำลังหล่อเลี้ยงชีวิตเราอยู่ในปัจจุบันขณะก็คือ ลมหายใจอุ่นๆ ของเราเอง..
หากลองลดความคิดฝันที่ไกลเกินจริง มาอยู่กับกายและใจ ที่เราครองอยู่นี้
จะพบว่าทุกลมหายใจเข้าออกนี้แหละ เป็นความหวังที่แท้จริง ของเราทุกคน..
เราสามารถมีความพอใจกับสิ่งที่เรามีที่เราเป็นได้ โดยไม่ต้องรอสิ่งที่เราคิดว่าดีกว่าวันนี้ เวลานี้..
หากเราต้องรอความสุขจาก วันพรุ่งนี้ที่มันไม่เคยมาถึง ก็คงค้นหาความสุขที่แท้จริงไม่พบแน่..
คงต้องรอต่อไปอีกนาน กว่าจะรู้ตัวว่า ความหวังที่มาพร้อมกับวันพรุ่งนี้ มันไม่เคยมีจริง..