Group Blog All Blog
|
แม่ของใคร..?  แม้ว่าเคยเขียนบทความแนวธรรมะถึง แม่ มาก็หลายเรื่องแล้วก็ตาม แต่ก็ยังอดใจไม่ได้ที่จะเขียนถึงคนคนนี้อีกสักครั้ง ในโอกาสวันพิเศษๆ วันแม่แห่งชาติ ที่เราก็ต่างรู้กันดีในเชิง สัญลักษณ์ ว่าวันนี้แหละ วันสำคัญ.. สำคัญสำหรับคนที่ยังมีแม่อยู่กับตัว และสำคัญสำหรับคนที่ เคย มีแม่เหมือนกัน.. ส่วนคนที่ไม่เคยมีความรักและความผูกพันกับผู้หญิงที่ชื่อว่า แม่ ขอให้ข้ามผ่านไปเลยก็ได้ครับ ไม่เป็นไร.. แม่ คือบุคคลสำคัญในชีวิตของมนุษย์นับล้านคน ที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ผู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย ทั้งทางโลกหรือทางธรรม ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ต่างก็ต้องมี แม่ เป็นผู้ให้กำเนิดมาด้วยกันทั้งนั้น.. ไม่เคยมีใครที่เกิดมาลืมตาดูโลกโดยไม่มีแม่ และนั่นคือความจริง แม่ เป็นผู้หญิงที่ทรงอิทธิพลต่อการใช้ชีวิต ต่อวิธีคิด ต่อการการตัดสินใจในบางเรื่องของเรา ผู้นำประเทศหลายๆท่านต่างก็ยอมรับว่า แม่ คือต้นแบบในความเป็นตัวตนของเขา และต่างก็เคยมี โมเมนต์ ที่ทำให้ต้องนึกถึงคำสั่งสอนอบรมของแม่มาแล้วทั้งนั้น.. ไม่ว่าจะเป็นคนชนชาติไหน จะพูดภาษาอะไร เราต่างก็มี แม่ เป็น ไอดอล ประจำตัวด้วยกันทั้งนั้น เราจะรู้สึกผูกพันกับแม่ มากกว่าผู้หญิงคนไหนๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา แม้ว่าเราจะเคยถูก ปู่ยาตายาย เลี้ยงมาก็ตาม แต่คนที่เรารู้สึกว่าเราแคร์มากที่สุดก็คือ แม่ ของเราเอง.. บุญคุณความดีของแม่สาธยาย ได้ไม่มีวันหมด เหมือนกับเพลง ค่าน้ำนม ที่คนเขียนเพลงนี้ท่านได้แต่งเอาไว้นมนานมาแล้ว แต่ถ้าได้ฟังเมื่อไหร่ ก็เป็นที่รู้กันว่า มันสามารถเรียกน้ำตาของบรรดาลูกๆได้เป็นอย่างดี เป็นบทเพลงที่สอนใจให้เรารู้ว่า เราเป็นหนี้บุญคุณท่าน มาตั้งแต่ก่อนวันแรกที่เราได้เกิดมา เรารักแม่แค่ไหน เราทั้งหลายย่อมรู้สึกได้ด้วยจิตใจของเราเอง แต่ถ้าถามกลับไปว่า แม่รักเรามากแค่ไหน..? เชื่อเหลือเกินว่า หลายคนคงตอบไม่ได้แน่ เพราะเราไม่สามารถเข้าไปวัด และคาดคะเนจิตใจของท่านได้ แค่ด้วยการสังเกตเห็นเพียง การกระทำ ของท่านแค่นั้น แม่รักเรามากแค่ไหน..? ตอบได้แค่เพียงว่า แม้ชีวิตของท่าน ก็ยอมเสียสละให้แก่ลูกได้ โดยไม่ต้องร้องขอหรือต่อรองแม่เพียงสักคำ.. ขอแค่เพียงภัยอันตรายต่างๆ อย่าได้เข้ามาแผ้วพาน ร่างกายและจิตใจลูกของฉันก็พอ.. ความจริงแล้วผู้เขียนไม่อยากให้พวกเรา คิดถึงแม่ และรู้สึกรักแม่แค่ในวันนี้วันเดียว แต่อยากให้ทุกๆวันเป็นวันแม่ของทุกคน เหมือนกับที่ แม่ ไม่เคยคิดจะมีวันพิเศษอย่างนี้กับพวกเรา เพราะทุกๆวันของแม่คือ วันลูก เสมอมา  รู้ไหมครับว่า.. แม่ของเรา ท่านจะมีชีวิตอยู่กับเราอีกไม่เกินร้อยปี ไม่ได้มาแช่งชักให้ท่านประสบเหตุเภทภัย แต่มันคือความจริง.. เพราะในขณะที่เรากำลังมีชีวิตที่เจริญก้าวหน้า มีความสุขสว่างด้วยลาภยศและสรรเสริญ เจิดจ้าอยู่ในตำแหน่งหน้าที่การงานและครอบครัวที่เรารัก แต่ในขณะเดียวกันนั้น เวลา ของแม่กลับเหลือน้อยลงทุกวัน แสงสว่างของชีวิตท่านกำลังจะมอดดับลง และริบหรี่ลงเรื่อยๆ เหมือนกับเปลวไฟในดวงตะเกียง ที่ใส้ของมันกำลังถูกเปลวไฟแห่งกาลเวลาแผดเผาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนเหลือแสงสว่างอันน้อยนิด.. รอเพียงเวลาที่จะดับแสงลงอย่างถาวร และไม่มีวันจุดตะเกียงดวงนี้ขึ้นมาได้อีกแล้ว.. เราทุกคนรักแม่ แม้ไม่มีใครรู้แต่แม่ของเรารู้ดี แม้ว่าเราจะไม่เคยแสดงออกว่าเรารักท่าน มานานแค่ไหนแล้ว กลิ่นของพวงแก้มแม่ เป็นอย่างไรเราบางคนคงจดจำไม่ได้แล้ว เพราะเราจำได้แต่กลิ่นแก้มของลูกเรา สามีเรา ภรรยาของเรา.. เราคงจำความอุ่นของอ้อมกอดแม่ไม่ได้แล้ว แต่เราจำความอบอุ่บของอ้อมกอดของลูกเรา สามีเรา ภรรยาเราได้ดี วันนี้ถ้ามีเวลาว่างจากภาระกิจการงาน หากเป็นไปได้ ก็อยากให้เสียสละเวลาอันมีค่ากลับไปหาแม่บ้าง คนที่อยู่ไกลกับแม่มากๆ ก็อาจจะโทรศัพท์ไปคุยกับท่านบ้าง อย่างน้อยๆเพียงแค่ได้ยินเสียงลูกๆ ท่านก็คงดีใจเป็นหนักหนาแล้ว.. เห็นข่าวสองสามวันนี้แล้วเศร้าหัวใจ ข่าวลูกทอดทิ้งแม่แก่ชราไว้เพียงลำพัง ข่าวลูกทำร้าย ทุบตีแม่จนเลือดอาบหน้า จนต้องเร่ร่อนไร้ที่พึ่งพาอาศัย สะท้อนให้เห็น ความเปลี่ยนแปลง ในสังคมที่นิยมสั่งสมชื่อเสียงและเงินทอง แต่กลับหลงลืมที่จะสะสม คุณงามความดี ความกตัญญู กตเวทิตา แม้หากว่าไม่เคยคิดจะทดแทนคุณ ก็เพียงขอให้ สำนึก ถึงบุญคุณของท่านบ้าง อย่าให้คนอื่นเขามาถามว่า ยายคนนี้ ย่าคนนั้นนี้เป็น แม่ของใคร..? ทำไมลูกๆถึงไม่มาส่งเสียเลี้ยงดูบ้าง ทำไมถึงปล่อยให้แม่ต้องเผชิญชะตากรรมเยี่ยงนี้ได้.. ทำกับแม่ของตัวไว้เช่นไร ลูกของเขาก็คงตอบแทนคืนกลับไปเช่นนั้นเหมือนกัน เพราะว่าหากในโลกนี้ คุณงามความดี ไม่มีค่าเสียแล้ว เราก็คงจะหวังพึ่งพาสิ่งใดไม่ได้อีก.. แม้ทรัพย์สินเงินทองที่สู้สั่งสมมาทั้งชีวิต จนมั่งคั่งร่ำรวยล้นฟ้าก็คงไร้ความหมาย ก็ในเมื่อในจิตใจ ยังคง อดอยากและแห้งแล้งยากจน เกินกว่าจะเยียวยา.. จนยากที่จะกลับมาเป็น คนดี อย่างที่แม่เฝ้าหวังเอาไว้ ไม่สมกับความดีที่แม่เคยทุ่มเทหัวใจอบรมสั่งสอนเอาเสียเลย.. ไม่รู้เหมือนกันนะว่า นี่คือแม่ของใครกัน..? ถ้ารักแม่อย่าให้แม่รอนานเกินไป..อีกเลย.. ขอให้คุณงามความดีหั้งหลายที่แม่สร้างสมมา ทั้งในภพชาตินี้และที่ผ่านมา จงนำพาชีวิตในช่วงสุดท้ายของแม่ จงประสบพบแต่ความสุขที่สดชื่นรื่นเย็น ทุกเมื่อเชื่อวันเทอญ..  ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆทุกรูปครับ
|
นายสมมุติ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?] Link |
||||||||||||
