ใครที่อยากเป็นคนดี แต่คนรอบข้างไม่เคยให้กำลังใจ..
เหนื่อยแทบตาย กลับได้รับแต่คำติเตียน ไม่เคยได้แม้แต่คำชื่นชม
บางคนที่ชีวิตกำลังล้มละลาย หมดทั้งตัว หมดทั้งหัวใจ..
วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะเดินต่อไปทางไหน ยังไม่รู้เลย..
ถ้าหากความสุขมันอยู่ที่เงินจริง..
ก็เห็นหลายคนที่มีเงิน แต่ชีวิตไม่เคยมีความสุข..
และอีกหลายคน ที่ไม่มีทั้งเงินและไม่มีทั้งความสุข..
เพราะชีวิตคนเราช่างเปราะบางยิ่งนัก
โดยเฉพาะความคิด จิตใจของเรา ที่มักจะถูกดูดกลืนไปทางด้านมืดได้อย่างง่ายดาย
บางครั้งเรากลับปล่อยให้ชีวิตจ่อจมไปกับข่าวร้ายๆทั้งหลายในชีวิต
ยอมปล่อยให้ชีวิตลื่นไหลไปกับกระแสวังวนแห่งความหมดหวัง..
ยินดีที่จะอยู่กับความเจ็บต่อไป มากกว่าที่จะลุกขึ้นมาท้าทายโชคชะตาของตนเอง..
นิค วูจิซิค (Nick Vujicic) หนุ่มออสเตรเลีย ผู้ที่เกิดมาไม่มีทั้งแขนขา
แต่เขากลับทำในสิ่งที่คนปรกติธรรมดาอย่างเราๆ แทบต้องกราบในความใจสู้ของเขา
ประวัติชีวิตและความเป็นมาของเขา ลองไปค้นหาดูได้ไม่ยากในโลกออนไลน์
อะไรที่คนธรรมดาทำได้ เขาก็ทำได้ ไม่มีอุปสรรคสำหรับเขาเลย
เขาไม่มีมือ แต่เขาก็กินอาหารได้เหมือนเรา..
เขาไม่มีขา แต่เขาก็เดินทางด้วยตนเองได้เหมือนเรา..
เขาเล่นกีฬาได้ เขียนหนังสือได้ ว่ายน้ำได้ เป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจ ฯลฯ
ทุกวันนี้เขาประสบความสำเร็จทุกอย่าง เท่าที่เขาจะอนุญาตให้ตนเองสำเร็จ
สิ่งที่ทำให้ นิค ทำทุกสิ่งได้เหมือนคนอื่นๆ หรือบางอย่างก็ยังทำได้มากกว่าคนอื่นๆด้วยซ้ำ
นั่นไม่ใช่แค่เพียง หัวใจที่เป็นนักสู้ของเขาเท่านั้น..
แต่มันคือ ทัศนะคติต่อการมีชีวิต ของเขานั่นเอง..
เมื่อเรายังมีชีวิต เราก็ยังมีโอกาส..
เมื่อเรายังหายใจอยู่ เราก็ยังมีโอกาส..
แม้เขาจะเกิดมาไม่เหมือนคนอื่น แต่นั่นไม่ใช่ปมด้อยสำหรับชีวิตเขา
เพราะเขารู้สึกว่า เขาคือ ของพิเศษ ที่เบื้องบนประทานมาให้บนโลกใบนี้..
เรื่องของชายหนุ่มคนนี้แม้เขาจะเป็นเพียงคนตัวเล็กๆคนหนึ่ง..
ที่หลายคนอาจจะเคยมองตัวเขา เหมือนไม่ใช่คนด้วยซ้ำไป
กลับกลายมาเป็น แรงบันดาลใจชั้นดี ให้แก่มวลมนุษย์ ที่ยังมองตนเองในด้านลบ
กลับกลายมาเป็น ปรากฏการณ์ที่ท้าทายโชคชะตา
ตบหน้าสิ่งที่ทำให้เขาต้องเกิดมาไม่เหมือนคนอื่น
เราเคยท้อ เขาก็เคยท้อ
เราเคยแพ้ เขาก็เคยแพ้ แต่เขาไม่ปล่อยให้ความพ่ายแพ้ชีวิตมากัดกินจิตวิญญาณของเขาได้..
ในโลกนี้ยังมีคนที่เป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจให้เราอีกมากมาย
แต่เราไม่รู้จักเขา ไม่เคยเห็นวันที่ยากลำบากของพวกเขา..
เรามารู้จักมาพบเจอกับเขา ก็เมื่อตอนเขาทำมันได้ สำเร็จแล้ว
ในเมื่อเรายังมีมือ มีเท้า มีสมอง มีหัวใจ
อย่าปล่อยให้อุปสรรคใดๆ มาทำลายความฝันของเราได้..
อะไรที่มันผ่านมาแล้ว ก็อย่าให้มันผ่านไปพร้อมๆกับการทิ้งรอยบาดแผลน้อยใหญ่ในหัวใจ
เก็บบทเรียน เก็บคำปรามาสดูถูก เก็บความไม่สมบูรณ์พร้อมในชีวิตเอาไว้เตือนใจ
บอกตัวเองทุกวันว่า เรายังเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ..
ฝึกมองเห็นสิ่งดีงามในชีวิต..
ถึงแม้ว่ามันจะเล็กน้อยสักเท่าใด
หมั่นสะสม หมั่นเติมเต็มความรู้สึกดีๆให้ตัวเองทุกๆวัน
รู้คุณค่าของการได้มีชีวิตอยู่ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่เพื่อตนเองก็ตาม
แต่อย่างน้อย ก็ยังมี ลมหายใจเป็นเพื่อนตายที่ไม่ทอดทิ้งกัน
เพราะตราบใดที่ยังมี ลมหายใจ เมื่อนั้น ชีวิตก็ยังมี โอกาส เสมอ..
ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยทุกรูปครับ