ตายไปกับข่าวลวง..
หากว่าเราเลือกได้ว่า วันๆหนึ่งเราอยากจะฟังเรื่องดีๆ หรือเรื่องร้ายๆ
เชื่อเหลือเกินว่า คนทุกคนต้องอยากจะได้ฟังข่าวดี อยากจะฟังเรื่องดีๆกันทั้งนั้น
หากว่าใครที่ชอบฟังเรื่องไม่ดี หรือร้ายๆละก้อ
น่าจะต้องให้คนใกล้พาตัวไปให้คุณหมอเช็ค สมอง ดูหน่อยว่ายังปรกติดีหรือไม่..?
เพราะข่าวดีนั้นมันช่างจรรโลงใจ ทำให้หัวใจชุ่มชื่น ชุ่มฉ่ำ
แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องของตนอื่น ไม่ใช่เรื่องของเราก็ตามที..
ข่าวคนเก็บเงินหลักแสน แล้วเอามาคืนเจ้าของ
ข่าวคนดวงดีถูกหวยถูกล๊อตเตอรี่ ได้รางวัลเป็นเงินหลายล้านบาท
ข่าวนักกีฬาไทยคนเก่ง ชนะการแข่งขันระดับโลก..
ข่าวคนพลัดพรากจากกันนับสิบๆปี แล้วได้มาพบมาเจอกันด้วยพลังโซเซียลเน็ตเวิร์ค
คิดดูเล่นๆว่า หากเรื่องดีๆอย่างนี้เกิดขึ้นกับเราบ้าง เราจะรู้สึกอย่างไร..?
และแน่นอน.. ชีวิตคนเราย่อมมีสองด้านเสมอ.
ข่าวดีมา และ มันก็มักจะเชิญชวน ข่าวร้ายๆ มาด้วย
เอามาถ่วงดุลกัน เอามาให้ชีวิตเราไม่หล่นไหลไปทางใดทางหนึ่งเสมอ..
ไม่ต้องพูดถึงข่าวร้ายระดับ อาชญากรรมใหญ่ๆ เช่นพวก ปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ ข่มขืน สงคราม..
เอาแค่วันนี้เกิดดวงซวยทำกระเป๋าสตางค์หล่นหาย แค่นี้ก็ ดูไม่จืดแล้ว..
ไหนจะค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน ค่าเทอมลูก ค่ามือถือ ฯลฯ
นี่มันข่าวร้ายระดับ หายนะของชีวิต เลยนะนี่..!!
คนที่พอจะมีเงินเก็บอยู่บ้าง ก็คงเดือดร้อนนิดหน่อย
ก็แค่อาจจะไปถอนเงินในธนาคาร ทุบกระปุกออมสิน เอามาจุนเจือชีวิตให้ผ่านพ้น วิกฤติ ไปได้
แต่หากเป็นคนที่สภาวะการณ์เงินในกระเป๋ามัน ตึงจนแทบขาด
ก็คงไม่พ้นต้องไปกู้หนี้ยืมสิน ยอมจ่ายดอกเบี้ยมหาโหด
เพื่อถูๆไถๆให้ชีวิตมันรอดไปวันๆ ดีกว่าไปตั้งความหวังลมๆแล้งๆ ว่าจะได้ของคืน..
แล้วก็เตือนตัวเตือนใจตนเองว่า อย่าพลาดอีกเป็นครั้งที่สอง
โดนโจรปล้นยังพอทำใจได้ แต่ถ้าเผลอทำร้ายตัวเองมันก็พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ไม่รู้ว่าจะไปโทษใครดี..
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ หากว่าไม่เคยเตรียมตัวเตรียมใจ รอรับข่าวทั้งดีและร้าย
เราอาจจะต้องกลายเป็น เหยื่อ ของมันเข้าสักวันเป็นแน่แท้..
เคยได้ยินหรือเปล่าว่า ดีใจจนสลบ เสียใจจนช๊อคคาที่
ไม่ว่าวันนี้จะมีข่าวดีหรือข่าวร้ายเข้ามาทักทายชีวิตของเรา
สิ่งที่เราต้องเตรียมเอาไว้รับมือมัน จึงไม่ใช่เรื่องของการเข้าไปมีอารมณ์ร่วมกับมัน
ไม่ใช่การเข้าไปพร้อมที่จะมีส่วนได้ส่วนเสียกับมัน
แต่กลับเป็นการ ตั้งสติ ของเราเอาไว้ให้มั่นคง
ให้ ลติ เป็นตัว กลั่นกรอง ให้สติเป็นตัวสกรีนข้อมูลในเบื้องต้น
เพราะข่าวเท็จ ข่าวจริง ข่าวลวง ข่าวลือ เต็มไปหมด
ประมาณว่า เช็คก่อนเชื่อ ก็ยังไม่สาย แล้วค่อยไปแสดงความยินดี ไปแสดงความเสียใจ
กับผู้มีส่วนได้เสียก็ยังทันเวลา
แต่ก็น่าแปลกที่ ที่คนเราพร้อมที่จะเชื่อคนอื่น มากกว่าที่จะเชื่อตัวเอง
แม้ว่าจะเห็นมาด้วยตา ฟังมากับหูตนเองแท้ๆ
พอมีคนมาบอกข้อมูลใหม่ๆที่ไม่เหมือนเดิม ใจเราก็พร้อมจะโอนเอียงตามเขาไปได้ทันที..
ข่าวสารที่บิดเบือน อาจจะส่งผลทำให้เราอาจจะไปก่อกรรมทำร้ายตนเองและผู้อื่นโดยไม่ตั้งใจ
อาจจะไปละเมิด สิทธิและเสรีภาพทางกายและจิตใจ ของผู้อื่นได้โดยง่าย
เหมือนกับที่เราเห็นในข่าวบ้านๆทั่วๆไป
เช่น การกล่าวหาใครคนหนึ่งว่าเป็นผีปอบ ( ฮิตมาก )
เพราะไก่ที่เลี้ยงในหมู่บ้านบังเอิญพร้อมใจกัน สามัคคีตายหมู่
แล้วก็ยกพวกไปขับไล่ทำร้ายเขา จนแทบจะไม่มีแผ่นดินอยู่..
หรือ ได้ยินว่าคนนั้นคนนี้เป็นโรคติดต่อร้ายแรง ก็ไปแสดงท่าทีรังเกลียดชิงชัง
แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ก็พลอยโดนหางเลขกับเขาไปด้วย
หรือ เอาแบบพื้นๆ เช่นการใส่ร้ายกลั่นแกล้งกันทางการเมืองทั้งระดับชาติ ระดับท้องถิ่น
ก็แทบจะทำให้ประเทศชาติต้องแตกแยก แบ่งฝักแบ่งฝ่ายกันวุ่นวายไปหมด
ก็เพราะข่าวร้ายนั้น หวือหวา ชวนตื่นเต้น น่าติดตาม
ทำให้อยากดูว่าใครจะเป็น คนเคราะห์ร้าย ใครจะเป็นผู้เสียหาย
ชีวิตและทรัพย์สินของใครจะพังพินาศ หายนะ อยากรู้ไปหมด..
ข่าวไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย
สุดท้ายมันก็เป็น ข้อมูล ที่ต้องการ การพิสูจน์ตรวจทาน เสียก่อน
จะด้วยพยานหลักฐาน ที่มีชีวิตหรือไม่มีชีวิตก็ตาม
หากเราเป็นคนที่ยอมเชื่ออะไรง่ายๆแล้ว สุดท้ายเราอาจจะต้องเจ็บเนื้อเจ็บตัว
อาจถึงขั้น เสียผู้เสียคน เพราะเผลอใจไปเชียร์ข่าวนั้นๆสุดตัว
บางครั้งเราอาจจะเป็นแค่ผู้เสพข่าว ที่พลาดท่าไปเป็นคนหูเบาประเภท นุ่นเรียกพี่
ที่สุดท้ายก็แค่ ขำๆลืมๆ มันไป..
แต่คนที่เขาโดนความหูเบาของเราทำร้าย หากเป็นคนไกลตัวก็แค่น่าสงสาร น่าเห็นใจ
แต่หากเป็นคนใกล้ตัวของเรา เขาอาจจะต้องอยู่ในสภาพ ตายทั้งเป็น
ที่ยากเกินจะเยียวยา ให้ฟื้นคืนจาก โรคข่าวลือข่าวลวงทำร้าย
สุดท้ายแค่ใช้เวลาในชั่วชีวิต ก็อาจยังไม่พอให้แก้ข่าว แก้ตัว
อาจต้องตกเป็น จำเลย ของคนชอบใช้ หูมากกว่าสมอง ไปจนตาย..
เพราะกว่าจะรอให้ ความจริงในข่าว จะปรากฏแจ้งกระจ่างชัด
เขาก็ได้ถูก กฏหมู่พิพากษากำหนดโทษ ลงทัณฑ์ ไปเรียบร้อย..
จนทนไม่ไหว และอาจจะ ตายไปพร้อมกับข่าวลวง ตั้งนานแล้วก็เป็นได้..
ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆทุกรูปครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [