เก็บส่วนเกิน..เอาไว้ในใจ..
ผู้เขียนเป็นคนที่ไม่ชอบวิชาคณิตศาตร์มาตั้งแต่เด็กๆ
อาจจะเป็นเพราะมันเป็นเรื่องที่ต้องเอามาคิดคำนวน มีเพิ่มมีลด มีหาร มี ทวีคูณ ฯลฯ
รู้สึกว่า วิชานี้มันทำให้เรา จริงจัง กับตัวเลขที่ไม่มีชีวิตชีวา
แม้จะมีเพื่อนๆร่วมรุ่นที่เรียนวิชานี้เก่งๆหลายคน
แต่ก็ไม่เคยคิดอิจฉาแม้แต่น้อย
คงไม่ต้องบอกว่า ผลการเรียนวิชานี้จะออกมาเป็นแบบไหน
เจียนอยู่เจียนไป แทบทุกเทอม ผ่านมาได้ก็บุญแล้ว
ขอบคุณครูอาจารย์ที่ตั้งใจสั่งสอนอบรมอย่างเต็มความสามารถ
แต่ศิษย์คนนี้กลับไม่เอาของดีของท่านมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในตอนนั้นได้
เสียของแท้ๆ..
ต่อมาพอเริ่มมาใชัชีวิตแบบผู้ใหญ่เต็มตัว
มาเปิดโลกของ สังคมมนุษย์ ที่อุดมไปด้วย ความแตกต่าง
ถึงได้เรียนรู้และเข้าใจว่า วิชาเลข ที่ว่ายากแสนยาก สำหรับเด็กคนหนึ่งนั้น
กลับเทียบไม่ได้เลยกับ วิชาใจของคน..
ช่างลึกลับ ซับซ้อน ไม่อาจจะใช้ตรรกะทางคณิตศาตร์ มาคาดคำควณได้เลย
สมการตัวเลขที่สุดสลับซับซ้อน ย่อมจะมีผู้เก่งกาจมาแก้ไขได้ในไม่นาน
แต่ใจของมนุษย์นั้น ไม่สามารถใช้สมการใดๆมาแก้ได้ ไม่มีสูตรสำเร็จ
จะคาดเดาจากท่าทาง การแต่งกาย คำพูด หาได้ไม่
ไม่มีทางรู้ได้ง่ายๆว่าเขาจะคิดอย่างไรกับเรา มาดีหรือมาร้ายกันแน่
จนต้องลงทุนพิสูจน์หัวใจกันด้วย การมีปฏิสัมพันธ์กัน ลองคบหากันดู
และใช้เครื่องมือที่เรียกว่า เวลา มาเป็นผู้ช่วยในการตัดสินใครสักคน..
บางคนบางคู่ใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่ออ่านหัวใจกัน
แต่บางท่านก็ใช้เพียงเศษเสี้ยวของค่ำคืน ฟันธงได้ทันที..
แต่ผลออกมา ไม่ว่าจะจบหรือแจ่ม ก็แล้วแต่วาสนา.. ลองผิดลองถูกกันไป
จิตใจของคนเรา ก็ตกอยู่ภายใต้กฏของ พระไตรลักษณ์
ที่ต้องมีความไม่แน่นอนแปรปรวนไป มีความแตกดับ และบังคัญบัญชาไม่ได้
จนมีคนเอาเรื่องจิตใจมนุษย์ไปเปรียบเทียบกับสิ่งต่างๆ
เช่นเหมือนน้ำที่กลิ้งบนใบบอนบาง เหมือนความตื้นลึกของมหาสมุทรบ้าง
เหมือนกับทางรถที่คดเคี้ยวบ้าง เหมือนเกลียวคลื่นบ้าง
และที่น่าตลกก็คือ
จิตใจของคนที่คาดเดาได้ยากที่สุด ซับซ้อนที่สุด
มันคือ จิตใจของเราเอง..
จนมีคนเคยกล่าวไว้ว่า คนที่รู้จักรู้ใจตนเองนั้น จะสามารถหยั่งรู้จิตใจคนอื่นได้
อันนี้จะจริงเท็จอย่างไร ก็คงต้องพิสูจน์กันเอาเอง
นอกจากจิตใจของคนจะมีความสลับซับซ้อนตื้นลึกเกินคาดเดาแล้ว
ขนาด ของใจของแต่ละคนยังมีไม่เท่ากันอีกด้วย..
เคยได้ยินใหมว่า พี่คนนี้ใจกว้าง ยายคนนั้นใจแคบ นั่นแหละ
คนที่เข้าใจตนเองและคนอื่นได้เก่ง ก็จะสามารถเข้าใจชีวิตได้ดีด้วย
เขาจะไม่ชอบทำให้ใครเจ็บช้ำน้ำใจหรอกนะ
แต่จะเป็นคนที่ช่วย สมานแผลใจ ให้คนอื่นๆได้มากมาย
ทำนองเข้าถึงคำว่า ใจเขาใจเรา อกเขาอกเรา
รู้สึกได้ดีว่า คนที่กำลังเจ็บ เป็นอย่างไร
แต่ส่วนใหญ่คนเหล่านี้ก็จะกลายเป็นแค่ ศาลาริมทาง
ที่รองรับคนเข้ามาพักร้อนหลบแดดชั่วครั้งชั่วคราว
เมื่อเขาหายร้อนหายหนาว ก็ต้องจากกันไปเป็นธรรมดา
เจ็บคราวหน้าค่อยว่ากันใหม่..
หากใครเจอคนอย่างนี้ก็นับว่าโชคดีสุดๆ
เพราะมิตรในยามจนยามเจ็บย่อมหายากยิ่งกว่าทองคำ
หากเปรียบว่าเขาเป็นโจทย์เลขคณิต
เขาก็เป็นโจทย์แบบบวกไม่มีลบ หรือคูณไม่มีหาร
ไม่มีมาบั่นทอนตัวเลขให้ติดลบจนใจหาย
หากเป็นกราฟเส้นก็มีแต่พุ่งทะยาน ไม่มีหักหัวลงแน่นอน
แน่นอนเราคงไม่สามารถเอาโจทย์ตัวเลขมาเปรียบเทียบกับจิตใจของใครๆได้
แต่หากชีวิตที่ผ่านมาเจอแต่โจทย์ลบโจทย์หารตลอด
ก็คงต้องอาศัยคนแบบบวกแบบคูณมาเติมเต็มบ้างก็คงจะดี..
หากเอามาผสมกลมกลืนกับเราแล้วมันช่วยประคองป้องกันชีวิตให้เดินต่อไปได้
แม้จะหยิบจับมาบวกลบคูณหารแล้วมันเหลือ เศษเกิน มาบ้างก็ไม่ไป็นไร
เพราะเศษส่วนที่เกินของชีวิตเหล่านั้น หากไม่รู้จักเอามันโยนทิ้งไปบ้าง
ก็คงทนต้องเก็บเอาไว้ในใจต่อไป เพราะชีวิตเรามันคงไม่ลงตัวไปเสียทุกอย่าง
รอเอาไว้ให้คนที่ชีวิตเขายังไม่เติมเต็มได้เอาไปใช้บ้าง ก็คงดี..
ขอบคุณเจ้าของภาพสวยๆทุกภาพครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [