มกราคม 2559

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
25
26
27
29
30
31
 
 
All Blog
คนรัก..ความธรรมดา..
กว่าที่เราจะเรียนรู้ว่า.. 

ความสุขและความทุกข์ นั้นมันไม่เคยอยู่กับเรายั่งยืน..

จิตใจที่แสนเปราะบางและอ่อนแอของเรา ก็ถูกทั้งความสุขและความสุข

เหยียบย่ำ ทุบตี ฉุดกระชากลากถู ไปไหนต่อไหนมานับไม่ถ้วน..

ฝากร่องรอยขีดข่วน แผลเล็กแผลน้อย เอาไว้ภายในใจ

รวมถึงอาการเศร้าซมซานแสนสาหัสมามากมาย



เราใช้เวลามากมายกับการอิ่มเอมเสพสุข และ เข็ดขยาดกับความรู้สึกทุกข์ทน

แต่น่าเสียดาย เสียดายที่เรากลับมีเวลาที่เรียนรู้พิษสงของพวกมันน้อยเหลือเกิน..

น้อยเกินจนกระทั่ง ถึงเวลา นาทีวิกฤติของชีวิต เราจึงตั้งตัวตั้งใจไม่ทัน..

จนต้องกลายเป็น เหยื่อของเกมส์กรรม อีกครั้งและอีกครั้ง..



ไม่ใช่ให้เราหันหลังให้กับความสุข ที่มันแผ่วผ่านเข้ามาในชีวิต

ไม่ใช้ว่าเราจะมองทุกสิ่งทุกอย่างเป็นพิษเป็นโทษไปหมด 



รู้ใหมว่า คนธรรมดา กับ คนรักความธรรมดา เหมือนและต่างกันตรงไหน..?

ก็เหมือนกันตรงที่.. 

ทั้งสองคนต่างก็ได้เจอและเสพสัมผัสทั้งความสุขและความทุกข์ เหมือนๆกัน

แล้วต่างกันตรงไหน..?

ก็ต่างกันตรงที่ คนธรรมดาเมื่อรับสัมผัสทุกข์สุขแล้ว

เขาจะเลือกเก็บกอดสิ่งที่น่าพอใจ น่ายินดีเอาไว้นานๆ.. 

และจะพยายามผลักไส หลีกหนี ทำลาย สิ่งที่ไม่น่าเอาไม่น่าเป็น ให้ออกไปจากตัว..


แต่คนหลังเขาไม่เลือกที่จะเก็บอะไรๆ

ที่มันจะทำให้จิตใจเขาสูญเสียความสมดุล โอนเอียงไป ด้วยทั้งรักและชัง

ฉันรับได้ทุกอย่าง แต่ฉันไม่ขอเลือกข้างใด ทั้งฝ่ายสุขและทุกข์

ใครจะเก็บก็เก็บไปฉันไม่เก็บด้วย

ใครจะโกรธเกลียดก็เชิญ ฉันไม่เล่นด้วย..

ขอทำชีวิตจิตใจ เข้าสู่ความราบเรียบ สุขสงบ ง่ายและงามอย่างผู้ฉลาดโลก..



คนที่รักความธรรมดานั้น ความคิดจิตใจของเขาย่อมปรุงแต่งน้อย

เหมือนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ที่สามารถรองรับ

ความหอมสดชื่นของมวลดอกไม้ และเน่าเหม็นของกองขยะมหึมาได้สบาย



หากวันนี้เราลองพิจารณาความสุขและความทุกข์ที่เข้ามาวิ่งเพ่นพ่านในชีวิตเราบ้าง

เรียนรู้ที่จะเป็นผู้ยืนดู สงครามจิตใจ เขาต่อสู้กันโดยไม่ต้องกระโดดเข้าไปร่วมวงกับเขาด้วย

เรียนรู้และรักความเป็นธรรมดาของชีวิต เพราะเห็นความไม่ยั่งยืนคงทนของพวกมัน

กลับมายืนอยู่ข้างความไม่กวัดแก่วงลิงโลด 

กลับมาอยู่ข้างความสงบง่าย เหมือนสายน้ำนิ่งเยือกเย็น

ยินดียอมรับความเป็นธรรมดาของชีวิต ที่มีทั้งขาขึ้นและขาลง..

เฝ้ามองดูการก่อเกิด ความตั้งอยู่แสดงตัวตนอยู่ของมัน..

และสุดท้ายก็เห็นความจืดจาง คลายไป จนดับสนิทไม่มีเหลือ..



แล้วจะรู้ว่าการรักที่จะมีชีวิตแบบความธรรมดาสามัญนั้น 

ย่อมแตกต่างจากคนที่ยัง ยินดีที่จะเป็น คนธรรมดาของโลก เป็นไหนๆ..




Create Date : 24 มกราคม 2559
Last Update : 24 มกราคม 2559 10:58:49 น.
Counter : 2588 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

นายสมมุติ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]