การสร้างสรรค์สาระเนื้อหาในมิติของวรรณกรรมที่หยั่งลึกและเปิดกว้าง 8 กุมภาพันธ์ 2561   ผมมีโอกาสไปอบรมที่สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ในหัวข้อ “การเขียน Content สู่การสร้างสรรค์อำนาจของวรรณกรรม” เมื่อวันที่ 27-28 มกราคม 2561 ที่ผ่านมา ผมจึงขอจับประเด็นสำคัญที่ได้รับจากการอบรมในครั้งนี้มาเขียนนำเสนอให้ท่านที่สนใจ เพื่อที่จะได้เป็นประโยชน์สำหรับทุกท่านด้วย (รายละเอียดจากการอบรมในครั้งนี้ ผมจดเป็นบันทึกช่วยจำย่อ (จดเลคเชอร์) แล้วจึงนำมาเรียบเรียงใหม่ ดังนั้นถ้ามีรายละเอียดประการใดที่ผิดพลาด หรือคาดเคลื่อนไปจากความเป็นจริง ผมก็ต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ ขอบคุณมากครับ) สำหรับในหัวข้อนี้มีชื่อเต็มๆ ว่า “ปรากฎการณ์แห่งโลกร่วมสมัย ปัจจัยสำคัญสู่การสร้างสรรค์สาระเนื้อหา ในมิติของวรรณกรรมที่หยั่งลึกและเปิดกว้าง ณ วันนี้” บรรยายโดยนักเขียนซีไรต์ และนักคิดเชิงสังคม “วีระพร นิติประภา” เจ้าของผลงานนวนิยายร่วมสมัยเรื่อง “ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต” -ทำอย่างไรถึงจะให้คนอ่านอ่านงานเขียนของเรา ในเบื้องต้นเราต้องรู้ก่อนว่า คนอ่านเขาสนใจอะไร? คุณต้องร่วมสมัยกับคนอ่าน คนอ่านเขาชอบในเรื่องใด หรือไลฟ์สไตล์เขาเป็นอย่างไร นักเขียนต้องเข้าใจและใช้ภาษาเดียวกันกับเขา -งานวรรณกรรมที่ร่วมสมัย จะต้องเขียนให้คนอ่านได้หลากหลาย ต้องให้คนอ่านได้หลายภาษา(ในกรณีที่ผลงานเขียนของเราถูกแปลเป็นภาษาต่างประเทศ) อ่านได้หลากเชื้อชาติ และอ่านได้หลายอาชีพ -การเขียนในยุคปัจจุบันนักเขียนสามารถหาข้อมูลได้หลากหลายจากในอินเตอร์เน็ต โดยนักเขียนต้องรู้ให้ได้ว่าถ้าต้องการข้อมูลใดต้องเข้าไปหาได้ที่ไหน? นักเขียนต้องรู้จักคียเวิร์ด (Key Word) สำคัญสำหรับการค้นหาข้อมูล เพราะเรื่องราวที่หลากหลายนั้นแต่ละเรื่องมีคีย์เวิร์ดที่ไม่เหมือนกัน หาคีย์เวิร์ดแรกให้เจอจะได้ค้นหาคีย์เวิร์ดที่ลึกๆ ต่อไปได้เรื่อยๆ -การเขียนควรเริ่มต้นจากคำถามเสมอ คือใช้คำถามเป็นประเด็นสำหรับเปิดเรื่อง แล้วก็ควรปิดเรื่องด้วยคำถามเช่นกัน -สำหรับวรรณกรรมโลกในปัจจุบันมีความร่วมสมัยคือ การตั้งคำถามโดยไม่จำเป็นต้องให้คำตอบก็ได้ ส่วนใหญ่จะเปิดกว้างให้คนอ่านไปคิดหาคำตอบเอง -คอนเทนต์ ที่ดีในโลกปัจจุบันคือ Content ที่มีความรวดเร็วอย่างมหาศาล สามารถตอบความสนใจของผู้อ่านได้ตรงประเด็น เช่น เรื่องดาราเตียงหัก ใครเลิกกับใคร ถ้าใครเป็นคนบอกได้ก่อน คนนั้นถือว่ามีคอนเทนต์ที่ดีกว่า เป็นต้น -ในการทำงานสมัยใหม่ คุณต้องเร็ว คุณต้องรู้ข้อมูลครบถ้วนให้กว้างก่อน เมื่อเกิดประเด็นใดขึ้นในสังคม เมื่อคุณรู้มาก่อนแล้วหรือมีข้อมูลครบก่อนแล้ว คุณสามารถสร้างคอนเทนต์ได้ทันที จำไว้ว่าใครเร็วกว่าก็ชนะ -การเขียนนิยายเป็นการเล่าคอนเซ็ป (แนวคิด) ไม่ใช่เล่าพล็อต ยกตัวอย่างนวนิยายเรื่องที่สองที่คุณวีระพรเขียน เป็นการเล่าประวัติศาสตร์ผ่านทางความรู้สึก -ใครที่บอกว่านักเขียนไม่มีต้นทุนเลยนั้นไม่จริง นักเขียนมีต้นทุนมหาศาล นักเขียนต้องใช้ทั้งเวลา ใช้สุขภาพส่วนตัว ใช้ชีวิตครอบครัว ใช้ขุมพลังในตัวเอง ใช้แรงบันดาลใจ ฯลฯ ทั้งหมดนี้เป็นต้นทุนที่มีค่ามหาศาลมาก -คนทั่วไปจะมองว่านักเขียนแค่วาดวิมานในอากาศ แต่จริงๆ แล้วนักเขียนทำอะไรมากกว่านั้นเยอะ นักเขียนจำเป็นต้องใช้คลังความรู้ที่ตนเองสะสมมาทั้งชีวิตสำหรับเขียนงานชิ้นหนึ่งๆ ดังนั้นนักเขียนจึงต้องเป็นคนที่รอบรู้จากการอ่าน การอ่านคือการรับเข้า ถ้าคุณไม่มีการรับเข้าเลยคุณจะส่งออกมาไม่ได้ - Content ที่ดีต้องมีทั้งความกว้างและความลึก และมีความรวดเร็วอย่างมหาศาลด้วย -การเขียนต้องให้ข้อมูลต่างๆ แก่ผู้อ่าน ต้องทำให้ผู้อ่านเห็นภาพสมบูรณ์ของความเป็นมนุษย์ได้ -ต้องสร้างงานเขียนที่สามารถเข้าไปในใจของคนอ่านให้ได้ โดยพยายามหาให้ได้ว่าคนอ่านสนใจอะไร แล้วพยายามหาประสบการณ์ร่วมในเรื่องนั้นมานำเสนอ ประสบการณ์ร่วมคือสิ่งที่นักเขียนและคนอ่านรู้เหมือนๆ กัน เช่นถ้าจะเขียนเรื่องชีวิต ลองดูว่าเราเคยเหงาเหมือนกันไหม? เราเคยโกรธเหมือนกันไหม? เราเคยเดียวดายเหมือนกันไหม?   -ผลตอบแทนจากการเขียนที่นักเขียนได้รับจะเป็นผลตอบแทนทางใจมากกว่าเงินทอง ความสำเร็จเป็นความรู้สึกที่เงินทองไม่สามารถซื้อได้ -การที่คุณจะเป็นนักเขียนนั้น คุณต้องอ่านให้เยอะ สนใจสิ่งต่างๆ ให้มาก มีประสบการณ์ที่หลากหลาย แต่ขอให้คุณทำงานในด้านเดียว (เขียนแนวเดียว) ต้องสะสมวัตถุดิบในการเขียนให้ได้ในแนวกว้าง เมื่อจะหยิบเรื่องใดมาเขียนก็ลงมือทำได้ทันที -ในโลกสมัยใหม่ ทุกวันนี้สังคมไม่ได้ตัดสินกันที่ความรู้ แต่สังคมตัดสินกันที่ทัศนคติ ใครมีทัศนคติที่ดีสังคมก็จะให้การยอมรับ ใครมีประสบการณ์ที่ดีสังคมก็จะยอมรับ คุณเคยทำงานเพื่อสังคมบ้างไหม? คุณเคยมีจิตสาธารณะบ้างไหม? คุณเคยช่วยเหลือคนอื่นไหม? ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ต่างหากที่เป็นเกณฑ์ตัดสินของสังคมในปัจจุบัน -ดังนั้นจึงอาจสรุปได้ว่า การเขียน Contentนั้นใช้จินตนาการน้อยกว่า แต่ใช้ประสบการณ์ในชีวิตมากกว่า -ในงานเขียนที่ดีนักเขียนควรมีภาษาเป็นของตัวเอง อย่าให้ภาษาของเราไปซ้ำกับของคนเอง อย่าใช้ภาษาที่ซ้ำซาก -งานเขียนเรื่อง “ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต” ถือว่าเป็นงานคอนราด เหมือนเป็นภาพที่ตัดแปะ คือจะมีประเด็นแต่ละฉาก ที่คนอ่านจะต้องนำมาเรียงต่อกันเองถึงจะได้ภาพในหัวของตัวเอง -นักเขียนควรจะรู้จักตัวเอง คือดูว่าตัวเองชอบอะไรเป็นพิเศษแล้วทำอย่างนั้นได้ดี ก็ให้เขียนเกี่ยวกับเรื่องนั้น จะทำให้เขียนออกมาได้ดีกว่าเขียนเรื่องที่ตัวเองไม่ชอบหรือไม่ถนัด -นักเขียนควรจะอ่านสิ่งต่างๆ รอบตัวในลักษณะการคิดวิเคราะห์ (ต้องอ่านชีวิตให้ได้) หาสาเหตุว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? แล้วต่อไปจะเป็นเช่นไร? การอ่านต้องลงลึกให้ได้ในระดับที่ลึกกว่าที่คนทั่วไปคิด -จงทำงานเขียนของคุณให้ดีเลิศ จนกระทั่งงานเขียนของคุณเข้าไปติดอยู่ในหัวของคนอ่านให้ได้ สิ่งที่จะทำให้เป็นเช่นนั้นได้คือ งานเขียนของคุณต้องทำให้คนอ่านเข้าใจอะไรบางอย่างที่อยู่ในตัวเขาเองได้ งานเขียนนั้นถึงจะอยู่ไปอยู่ในหัวเขาได้ -นักเขียนที่ดีควรจะต้องเติบโตจากข้อดีของตัวเอง โดยต้องรู้ว่าตัวเองเป็นใคร? ตัวเราทำอะไรได้ดี? โดยขจัดข้อเสียของตัวเองทิ้งไปได้เลย คือไม่ต้องไปคิดถึงข้อเสียของตัวเอง คิดถึงข้อดีของตัวเอง เพราะงานเขียนจะขายข้อดีที่อยู่ในตัวเรา -จงจำไว้ว่า อาชีพนักเขีนเป็นอาชีพที่น่าภาคภูมิใจ การเป็นนักเขียนคือความหรูหรา ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะเป็นได้ เพราะนักเขียนคือศิลปินคนหนึ่ง   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2561 15 comments Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2561 5:10:10 น. Counter : 726 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณSai Eeuu, คุณอุ้มสี, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณวลีลักษณา, คุณLikLi Sympathy, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณtoor36, คุณtuk-tuk@korat, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณhaiku, คุณ**mp5**

ขอบคุณครับพี่อาคุงกล่อง ที่นำข้อคิดดีดีมาแบ่งปันให้ได้อ่านกัน เห็นด้วยกับที่ท่านวิทยากรสอนไว้เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 กุมภาพันธ์ 2561 10:25:31 น.

อาคุงกล่อง Literature Blog ดู Blog   โดย: หอมกร 8 กุมภาพันธ์ 2561 10:29:08 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ อาคุงกล่อง เรียบร้อยแล้วนะคะ แวะมาโหวตและแปะใจให้คุณ อาคงกล่องค่ะ จริงๆ ด้วยนะคะ รางวัลของนักเขียน ไม่ได้แสดงค่าเป็นตัวเงินได้ เป็นความสุขทางใจที่ได้ทำมากกว่านะคะ   โดย: Sai Eeuu 8 กุมภาพันธ์ 2561 11:55:54 น.

คิดถึงคำว่านักประพันธ์ไส้แห้งเลยค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 8 กุมภาพันธ์ 2561 13:40:45 น.

น้องกล่องจงจำไว้ อาชีพนักเขียนเป็นอาชีพที่น่าภูมิใจ เพราะฉะนั้นเร่งเขียนบท เขียนหนังสือ เร่งหานายทุนมาทำเป็นรูปเล่มไวไว อิอิอิ... โหวตงานเขียนจขบ.ให้เลยจ้า   โดย: อุ้มสี 8 กุมภาพันธ์ 2561 13:55:16 น.

ใครน้อพูดได้ว่านักเขียนไม่มีต้นทุน ช่างกล้า ลองเขียนดูสิ แล้วจะรู้น่อ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เกศสุริยง Education Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog Close To Heaven Review Food Blog ดู Blog Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog อาคุงกล่อง Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2561 16:16:31 น.

ไม่เคยคิดว่านักเขียนไม่มีต้นทุนเลยค่ะ ... กว่าจะออกมาเป็นเรื่อง เป็นเล่ม คงต้องใช้พลังภายในเยอะ ทั้งจากความรู้ที่สะสม ทั้งประสบการณ์จากการอ่าน ฟังอีก เขียนหนังสือไม่ง่ายเลยค่ะ "ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต" หรือเปล่าคะ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ อาคุงกล่อง เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 กุมภาพันธ์ 2561 19:32:45 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ อาคุงกล่อง เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 7 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 8 กุมภาพันธ์ 2561 22:20:23 น.

นักเขียนที่ดีต้องเติบโตด้วยข้อเขียนของตัวเอง ต้องทำให้ผู้อ่านเห็นภาพของมนุษย์ที่เขียนใช้มั้ยค่ะ เก็บรายละเอ่ียดได้เยอะมาก ได้ข้อคิดดีๆมาฝากมากมาย ขอบคุณมากๆค่ะคุณอาคุงกล่อง โหวตและแปะหัวใจให้ค่ะ คุณได้ทำการแปะให้กับคุณ อาคุงกล่องเรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: Cherry iwa 8 กุมภาพันธ์ 2561 22:21:56 น.

ทำไงให้คนอ่าน นั่นสิครับเราต้องรู้จริงๆ ว่าควรทำอย่างไร เพราะบล็อกที่เราเขียนบางทีก็ไม่มีคนอ่าน แม้จะมีคนเข้ามาเยอะก็ตาม แต่แทบไม่มีคนอ่านเลยก็มี ส่วนหนึ่งกลุ่มเป้าหมายในบล็อกแก๊งมันอาจกระจายก็ได้ แต่ผมก็ชอบคำพูดคำนี้นะว่า "บล็อกแก๊งเป็นที่ปล่อยของของมือสมัครเล่น" เราเลยเขียนกันได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงอะไรมาก คียเวิร์ด อันนี้สำคัญจริงๆ แถมมันช่วยในเรื่องการเพิ่มยอดวิวด้วย อ่านแล้วรู้สึกได้อะไรเยอะดีครับ นักเขียนไม่ต้องลงทุนอะไรมันทำให้ผมนึกถึงคำพูดของชัชชาติคำนึงในเรื่องเวลา นักเขียนต้องลงทุนในเรื่องเวลามาก แต่คนมักไม่ค่อยคิดถึงเรื่องนี้กัน นักเขียนคือศิลปินคนหนึ่ง อันนี้เรื่องจริงเลยครับ บางทีบางเรื่องทั้งที่รู้ว่าเขียนออกไปแล้วอาจส่งผลกระทบ ไม่ว่าจะเป็นยอดวิว ยอดคนอ่าน หรือแม้แต่พฤติกรรมของเพื่อนบล็อก แต่มันก็ยังอยากจะเขียนเพราะอารมณ์ศิลปินมั้ง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 กุมภาพันธ์ 2561 0:31:53 น.

แอบมาทักทายก่อน แอบสะดุดต่างหูสดใสใหญ่ดี ปล.วันอาทิตย์นี้ไม่รู้จะได้เจอกันไหมหนอ   โดย: kae+aoe 9 กุมภาพันธ์ 2561 11:35:39 น.

โหวต+ส่งใจค่า ขอบคุณสำหรับประเด็นสำคัญที่สรุปมาให้อ่านด้วยค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 9 กุมภาพันธ์ 2561 12:27:13 น.

เอาใจมาฝากกกกกกกกกกกกกก   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 9 กุมภาพันธ์ 2561 17:02:37 น.

ส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 11 กุมภาพันธ์ 2561 8:42:47 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ อาคุงกล่อง เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: **mp5** 12 กุมภาพันธ์ 2561 16:34:13 น.