คุณชายทรพีร์ ผมไม่รู้ว่าจะหาข้ออ้างอะไรดีที่จะไม่ต้องพาแม่ไปโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้ ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่การไปตรวจย่อยเพื่อติดตามผลการรักษาตามคุณหมอที่นัดเป็นประจำทุกเดือนก็ตาม แต่ผมก็ไม่อยากไปเลยช่วงนี้ผมแสนจะขี้เกียจจนตัวเป็นขนเหลือเกินครับ ในวันอาทิตย์ผมก็อยากจะหยุดพักผ่อนไปบันเทิงเริงรมย์หาความสุขตามประสาหนุ่มโสดมากกว่า ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่เป็นไรหรอกที่ผมจะปล่อยให้พี่สาวของผมทำหน้าที่เป็นลูกกตัญญูแทนผมดูสัก 1 วัน ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ที่พี่สาวผมหยุดงานอยู่แล้วด้วย ก็ให้พี่สาวผมทำหน้าที่พาแม่ไปหาหมอตามนัดที่โรงพยาบาลแทนดีกว่า ว่าแต่ผมจะหาเหตุผลอะไรไปอ้างกับพี่สาวผมดีล่ะครับ ว่าแล้วความคิดอันชั่วร้ายในสมองผมก็ต้องหยุดชะงักลงทันทีเมื่อมีเสียงบุรุษไปรษณีย์มาตะโกนเรียกที่หน้าบ้าน “จดหมายด่วนลงทะเบียน ช่วยเซ็นรับด้วยครับ” เสียงพี่ไปรฯ ตะโกนเรียกดังลั่นในขณะที่ผมวิ่งออกไปรับจดหมายที่หน้าบ้าน “เซ็นตรงนี้ครับ” พี่ไปรฯ บอกผมพร้อมทั้งยื่นเครื่องแท็ปแล็ตขนาดเล็กและปากกาอิเล็คทรอนิสมาให้ผม ท่ามกลางแดดที่ร้อนเปรี้ยงของเที่ยงวันเสาร์ ผมต้องยื่นหน้าโผล่ไปนอกประตูบ้านพร้อมทั้งเซ็นชื่อรับจดหมายโดยเร็วที่สุดก่อนที่ผิวสีนวลผ่องแบบผู้ดีของผมจะโดนแดดเลียจนหมองหมด หลังจากเซ็นชื่อเสร็จพี่ไปรฯ ก็รีบยื่นจดหมายฉบับหนึ่งมาให้แก่ผม แล้วเขาก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์คู่ชีพหายจากไปอย่างรวดเร็ว มันคงสมแล้วที่เป็นจดหมายด่วนจริง ๆ ด้วย เมื่อผมวิ่งหลบแดดกลับเข้ามาถึงตัวบ้านได้ ผมก็หยิบจดหมายในมือขึ้นมาดูในทันที มันถูกจ่าหน้าซองถึงใครสักคนหนึ่งที่ผมไม่รู้จักมาก่อนเลย “เรียนเชิญ คุณชายรัชดา ณ เมืองนนท์ บ้านเลขที่ 99/999 ... ” ผมอ่านออกเสียงดังตามที่เขียนไว้หน้าซองจดหมายเพื่อให้สมองของผมได้ทำหน้าที่คิดตาม แล้วสมองอันปราดเปรื่องของผมก็คิดออกได้ให้ทันทีว่า จดหมายฉบับนี้ต้องส่งผิดบ้านแน่ ๆ เพราะว่าบ้านเลขที่ 99/999 นั้นไม่ใช่บ้านของผม แต่มันเป็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ถัดจากซอยบ้านผมไปอีก 5 ซอย ทำไมบุรุษไปรษณีย์ถึงได้ส่งจดหมายผิดพลาดได้เยอะขนาดนี้ แล้วจะให้ผมทำอย่างไรกับจดหมายผิดที่ซองนี้ดีล่ะครับ? ป่านนี้พี่ไปรฯ คงขี่มอไซต์กลับไปถึงบ้านแล้วแน่ ๆ ยิ่งวันนี้เป็นวันเสาร์ด้วยไปรษณีย์ทำงานแค่ครึ่งวันเอง พอเลยเที่ยงวันปุ๊ปประตูที่ทำการก็ปิดแน่นสนิท แล้วผมจะเอาจดหมายไปส่งคืนได้อย่างไรล่ะ? ด้วยความฉลาดหลักแหลมของผมเลยทำให้ผมฉุกคิดได้ว่า ทำไมผมไม่เอาจดหมายฉบับนี้ไปส่งคืนให้แก่บ้านเลขที่ 99/999 เลยล่ะน่าจะดีกว่า ผมอาจจะได้รับคำชื่นชมโดยตรงจากเจ้าของบ้านหลังนั้นก็เป็นได้ แต่ในเวลานี้เพิ่งจะเที่ยงกว่า ๆ เอง แดดกำลังแรงเปรี้ยงพระอาทิตย์ขึ้นอยู่กลางหัวพอดีเลยด้วย เอาไว้รอให้แดดร่มลมตกก่อนแล้วผมค่อยเอาจดหมายไปส่งให้แก่เขาก็ได้ แล้วสมองส่วนท้ายปลายสุดของผมก็แสดงถึงสัญชาติญาณของความรับผิดชอบขึ้นมาในทันที เมื่อผมตั้งคำถามขึ้นมาถามตัวเองในใจว่า แล้วถ้ามันเป็นเรื่องด่วนล่ะ? เขาอาจะรอจดหมายสำคัญฉบับนี้อยู่ก็เป็นได้ มีหนทางเดียวเท่านั้นที่จะรู้ว่าจดหมายฉบับนี้มันสำคัญเร่งด่วนมากขนาดไหนก็คือ “แกะดูเลยดีกว่า ไหน ๆ ก็ส่งผิดบ้านแล้วนิ ขอเปิดดูสักนิดนึงน่ะ” ผมพยายามพูดขึ้นอย่างแผ่วเบาเพื่อปลอบใจตัวเอง ผมพยายามใช้สมบัติผู้ดีที่ผมมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมในตัว ในการค่อย ๆ บรรจงฉีกซองจดหมายให้เปิดออกทีละน้อยอย่างแนบเนียนที่สุด เผื่อว่าในกรณีที่มันเป็นเรื่องสำคัญขนาดที่เป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ผมจะได้ปิดซองจดหมายกลับไว้อย่างเดิมได้โดยที่ไม่มีใครรู้ แล้วผมก็ค่อย ๆ เบามือแกะลุ้นทีละนิดทีละหน่อยกว่าจะเปิดซองจดหมายออกได้ จนกระทั่งผมเห็นกระดาษข้อความที่สอดอยู่ในซองจดหมาย ซึ่งเป็นกระดาษแข็งสีม่วงอ่อน ๆ ที่สลักลายปรุไว้ที่ขอบทั้งสี่ด้านอย่างสวยงาม “การ์ดเชิญเหรอเนี่ย?” ปากของผมไวกว่าสมองเยอะ ปากของผมรีบพูดสรุปให้สมองได้รับทราบตามได้ทันที มันคือการ์ดเชิญจริง ๆ ด้วย ข้อความที่ปรากฏเรียนเชิญแขกผู้มีเกียรติเข้าร่วมงาน “หวนคิดถึงหลัง ณ วังสุราเทพ” ที่จะจัดขึ้นที่สโมสรสันนิบาตลูกนก ข้าง ๆ วังเฉลิมไทย ในช่วงบ่ายแก่ ๆ ของวันอาทิตย์พรุ่งนี้พอดีเลย ซึ่งท้ายสุดของบัตรเชิญใบนี้ได้ระบุข้อความไว้อย่างชัดเจนว่า ... “สามารถใช้บัตรเชิญใบนี้เป็นบัตรผ่านประตูเข้าร่วมงานได้” สมองฉลาดระดับอัจฉริยะของผมไม่รอช้าที่จะรีบประมวลผลและรายงานให้ผมทราบในทันทีว่า แค่เพียงถือการ์ดเชิญใบนี้ก็สามารถเดินผ่านเจ้าหน้าที่ร่างโต ๆ ที่ดักตรวจอยู่หน้าประตู เพื่อเข้าไปร่วมในงานเลี้ยงหรูได้ งานเลี้ยงไฮโซที่มีเหล่าดาราเซเลปชื่อดังมากมาย งานสังสรรค์ที่คงเต็มไปด้วยอาหารเลิศรสนานาชนิด ร่วมทั้งที่ขาดไม่ได้ก็คือสุรายาเมาที่คงจะเลี้ยงอย่างไม่อัดแน่ ๆ เพราะว่าชื่องานก็บอกแล้วว่า ณ วังสุราเทพ ในงานนี้ต้องมีสุราดีกรีระดับเทพทุกยี่ห้อเสิร์ฟให้ลองลิ้มชิมฟรีตลอดงานแน่ ๆ “งานเลี้ยงสุดหรูแบบนี้ เหล้าเพียบแน่ ๆ เลยวุ้ย” แค่ผมคิดตามน้ำลายผมก็ไหลย้อยหยดลงพื้นไม่ต่างอะไรกับก๊อกน้ำที่ไม่มีวันปิดได้สนิท เกลียวของก๊อกน้ำคงเก่าหลวมจึงทำให้น้ำไหลหยดออกมาจากปากก๊อกได้อย่างต่อเนื่อง ผมต้องรีบเม้มปากเพื่อดูดน้ำลายซึ่งกำลังเยิ้มอยู่ที่มุมปาก พร้อมทั้งเอาฝ่ามือปาดทับให้ริมฝีปากแห้งสนิทก่อนที่มันจะอุบาทว์มากไปกว่านี้ ในขณะที่สมองส่วนร้ายที่มีอยู่เพียงน้อยนิดในหัวผมบอกผมว่า “ควรจะเอาบัตรเชิญไปคืนเขา” แต่สมองส่วนดีที่เป็นเซลสมองก้อนใหญ่ในหัวกลับบอกผมว่า “สวมรอยไปเองเลยดีกว่า” แล้วตอนนี้เองที่สามัญสำนึกจะต้องทำหน้าที่เป็นตุลาการในการตัดสิน ความรับผิดชอบชั่วดีเป็นเหมือนทนายฝ่ายโจทก์ที่คอยแก้ต่างให้แก่ผู้กระทำความผิดซึ่งคอยแย้งบอกว่า “เอาไปคืนเขาเถอะ” แต่อัยการฝ่ายที่ถูกต้องซึ่งเป็นอารมณ์ความรู้สึกกลับทำหน้าที่ตอกย้ำอย่างถี่ ๆ ตลอดเวลาว่า “เหล้าฟรี หญิงเพียบ ... เหล้าฟรี หญิงเพียบ” แล้วบนบัลลังก์แห่งการตัดสินก็ต้องมีบทสรุปสุดท้ายออกมา มันทำให้จิตใต้สำนึกผมต้องสั่งการให้ปากพูดออกมาอย่างดัง ๆ ว่า ... “เย้ ๆ ... พรุ่งนี้ได้ไปงานเลี้ยงแล้ววุ้ย” (ทำไมตรูชั่วขนาดนี้ฟ่ะ?) “ดีเลยจะได้ไม่ต้องพาแม่ไปโรงพยาบาลด้วย” ผมไม่ได้เผลอแต่จงใจพูดออกมาให้สมองได้รับรู้ ผมคงได้ข้ออ้างสำหรับการที่ไม่ต้องพาแม่ไปโรงพยาบาลแล้ว เพราะว่าในวันพรุ่งนี้ผมมีนัดสำคัญ ผมจะต้องไปร่วมงานเลี้ยงสุดหรูที่ปฏิเสธไม่ได้ ดังนั้นพรุ่งนี้ผมต้องสละหน้าที่อันใหญ่หลวงในการเป็นอภิชาตบุตรให้แก่พี่สาวผมแทน ผมยอมเป็นลูกที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือคดข้าวแทนก็ได้ครับ ซึ่งภาษาไทยมันอาจเพี้ยนเนื่องจากภาษามันดิ้นได้ คำมันปลิ้นเพราะว่ามีความหมายอยู่มากมายหลากหลายแล้วแต่ว่าใครจะแปลความ (ลูกที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือคดข้าว = ลูกทรพี โห ... ตรูคิดได้ไงเนี่ย?) ดังนั้นผมจึงไม่รอช้าที่จะแจ้งให้พี่สาวผมทราบในทันทีว่า ในวันพรุ่งนี้ตัวเขาต้องทำหน้าที่ในการพาคุณแม่ไปหาหมอตามนัดที่โรงพยาบาล แล้วผมก็ไม่รอช้าสำหรับการเตรียมเครื่องแต่งกายที่เหมาะสมสำหรับใส่ไปงานเลี้ยงครั้งนี้ ผมเอาชุดสูทตัวงามออกมาจากตู้ในห้องเสื้อผ้าเพื่อนำมารีดปัดฝุ่นเตรียมไว้สำหรับการแปลงร่างเป็นคุณชายตามบัตรเชิญที่ระบุไว้ โอกาสดีที่เดียวที่ผมจะได้สวมรอยกลายเป็นคุณชายสุภาพบุรุษตามกระแสนิยมของสาว ๆ ในตอนนี้ เพียงแค่คิดในคืนนี้ผมคงนอนฝันได้เป็นซีรีย์เรื่องยาวตลอดทั้งคืนแน่ ๆ ๑๑๑๑๑๑๑๑๑ พอถึงเวลาบ่ายของวันอาทิตย์หลังจากที่ผมจับคุณแม่ยัดใส่รถแท็กซี่ ... เฮ้ย ไม่ใช่ครับ หลังจากที่ผมได้ประครองพาคุณแม่ผมเข้าไปนั่งในรถแท็กซี่ เพื่อเตรียมส่งให้พี่สาวผมพาท่านไปหาหมอที่โรงพยาบาลแล้ว ผมก็ไม่รอช้าที่จะรีบกลับเข้าบ้านไปเปลี่ยนชุดสุดหล่อมาดคุณชายสุดเฉียบที่ผมเตรียมไว้ สำหรับงานเลี้ยงสุดหรูที่กำลังรอผมไปปรากฏกายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้ ผมไปถึงสโมสรสันนิบาตลูกนก ซึ่งอยู่ข้าง ๆ วังเฉลิมไทยในเวลาตามที่ระบุไว้ในบัตรเชิญพอดี ด้านหน้าของอาคารสถานที่จัดงานประดับประดาด้วยสีสันที่สวยโดดเด่นเป็นพิเศษ เจ้าหน้าที่ต้อนรับด้านหน้างานกล่าวต้อนรับผมอย่างที่ไม่มีใครสงสัยเลย ผมแจ้งระบุตัวตนของผมให้ดูสง่างามเหมาะสมกับบัตรเชิญที่ผมถือมาด้วย “ผม .. สุภาพบุรุษคนสุดท้าย คุณชายทรพีร์ ครับ” ผมรีบบอกนามพร้อมทั้งยื่นบัตรเชิญให้แก่เจ้าหน้าที่ต้อนรับ ซึ่งผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเอาสมองส่วนใดคิด ถึงได้เป็นชื่อปลอมสุดวิเศษนามนี้ออกมาได้ พอผมพูดแจ้งชื่อเสร็จผมก็แอบนึกยิ้มกระย่องใจอย่างเสียไม่ได้ว่า ตัวผมนี่คือสุดยอดในกระบวนการเนียนหลอกแดกแบบสุดโต่งเลยครับ พนักงานต้อนรับยิ้มตอบให้แก่ผมอย่างที่ไม่มีใครสงสัยเลย เธอจะเอาเข็มกลัดดอกไม้สดสีม่วงมาติดที่หน้าอกเสื้อสูทของผม แต่ผมไหวตัวทันเนื่องจากผมไม่อยากแสดงตัวให้โดดเด่นในงานมากนัก เพราะกลัวว่าคนอื่นจะจับได้ ผมเลยขออนุญาตเก็บเข็มกลัดนั้นไว้ในกระเป๋าเสื้อด้านในแทน เมื่อผมเดินเข้าไปข้างในก็รับรู้ได้ถึงความคึกคักของงานเลี้ยงนี้ได้ ในงานสุดหรูอลังการนี้มีแขกผู้มีเกียรติมาร่วมงานกว่า 300 คน ส่วนใหญ่จะเป็นสุภาพสตรีเป็นหลัก ซึ่งหญิงสาวแต่ละคนดูแล้วคงเป็นผู้ดีมีจะกินแน่ ๆ เพราะว่าเธอแต่ละคนแต่งตัวด้วยชุดราตรีอันงามเลิศ ทั้งชุดราตรีสั้นและชุดราตรียาว ทั้งชุดประดับลายและประดับเลื่อม แต่ละคนต่างก็ใส่ชุดเว้าแหว่งที่เน้นโชว์ส่วนสัดและเนื้อหนังมังสากันแบบจะ ๆ ทั้งทรวดทรงองค์เอว ไม่ว่าจะเป็นหน้าอกหรือหน้าใจ เนินโค้งหรือโนนสไลด์ เหลือบมืดหรือหลุมดำ พวกเธอต่างก็งัดออกมาประชันโชว์กันให้เห็นอย่างเต็มที่ ผมกวาดสายหมุนมองโดยรอบ 360 องศาแล้วผมก็ต้องตาค้างอ้าปากหวอจนน้ำลายเกือบไหลออกจากปาก แต่โชคดีที่ผมขอยืมท่อดูดน้ำลายกลับของทันตแพทย์มาติดตั้งไว้ในปากเรียบร้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นเสื้อสูทสุดสวยของผมคงเปียกโชกไปด้วยน้ำลายของตัวผมเองเป็นอย่างแน่ ผมสังเกตดูแล้วเห็นว่าในงานนี้มีสุภาพบุรุษมาร่วมงานน้อยกว่าสุภาพสตรี ที่เห็นส่วนใหญ่มักจะเป็นผู้ชายสูงอายุที่ดูดี ซึ่งวางตัวอย่างสุภาพเรียบร้อย ดูแล้วคงไม่ต่างจากคุณชายที่ออกมาจากรั้วจากวังเป็นอย่างแน่ แต่ตัวผมก็ไม่ต้องกลัวว่าจะแพ้ใครหลอกครับ เพราะว่าตัวผมก็มาดเท่ห์ที่ดูงามสง่าไม่แพ้คุณชายท่านใดในงานนี้ และด้วยความที่ผมดูอ่อนเยาว์กว่าเยอะ ซึ่งแน่ล่ะผมย่อมได้เปรียบมากกว่าชายผู้สูงวัยเป็นอย่างมาก โดยดูได้ในขณะที่ผมเดินเข้าไปในงานเลี้ยงนั้น สาวสวยที่อยู่ในงานทั้งหลายต่างก็ชายตาหันมามองผมเป็นตาเดียวกันหมด ไม่ว่าผมจะเคลื่อนกายย้ายร่างไปทางทิศไหนก็ตาม สายตาของคุณเธอเกือบทุกคนในงานก็จับจ้องและเฝ้ามองมาที่ผมโดยตลอด ก็จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะครับ ก็สุภาพบุรุษคนสุดท้าย คุณชายทรพีร์ได้มาถึงงานแล้วไงครับ แต่เมื่อมีสาวสวยจ้องมองผมเยอะมากเกิน ผมก็รู้สึกประหม่าได้เช่นกันครับ เวลาที่ผมมีอาการเขินอาย มือไม้ผมมักจะสั่นและริมฝีปากจะแห้งขึ้นมาทันที ซึ่งอาการแบบนี้สามารถแก้ได้ไม่ยากโดยการเอาเครื่องดื่มรสขมที่เย็น ๆ มากระแทกปาก เพียงแค่ให้แอลกอฮอล์ไหลผ่านหลอดลมลงสู่กระเพาะอาหารเท่านั้นอาการมือไม้สั่นก็จะหายสนิทเป็นปิดทิ้ง ว่าแล้วผมก็มองส่งสายตากวาดหาบริกรที่เสิร์ฟเหล้าครับ แล้วก็เหมือนสั่งได้ครับ สาวเสิร์ฟคนหนึ่งเดินถือถาดใส่แก้วแชมเปญทรงสูงมาหาผม ผมไม่ลังเลที่จะหยิบแก้วใสใบสวยในถาดนั้นขึ้นมา 2 แก้ว แล้วผมยกมันขึ้นกระดกใส่ปากรวดเดียวจนหมดต่อกันทั้งสองแก้ว จนผมลืมเก๊กมาดคุณชายผู้สูงส่งไปชั่วขณะ “แหว่ะ ... ไวน์คลูเล่อร์เนี่ยหว่า” ปากผมอาจจะไวแต่ว่าลิ้นผมทำงานช้าครับ กว่าที่ต่อมรับรสซึ่งอยู่ตรงโคนลิ้นจะประมวลผลข้อมูลส่งไปยังสมองว่า น้ำในแก้วที่ผมดื่มนั้นมันแค่ไวน์อ่อน ๆ ที่มีปริมาณแอลกอฮอล์ไม่ถึง 4 เปอร์เซ็นต์ ผมก็หยิบไวน์แก้วที่ 3 ขึ้นมาถือเตรียมไว้ในมือแล้ว “เหล้าไม่มีเหรอ?” ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ พร้อมทั้งคิดว่าจะเอาไวน์แก้วที่ 3 ซึ่งอยู่ในมือผมตอนนี้ไปวางทิ้งไว้ที่ไหนดี เพราะว่าในวันนี้ผมจัดสรรพื้นที่ในท้องเตรียมไว้สำหรับรองรับสุรารสเยี่ยมเท่านั้น ผมไม่น่าพลาดดื่มไวน์กระจอก ๆ เข้าไปก่อนเลย ว่าแล้วผมก็มองหาทางที่จะไปห้องน้ำ ผมคงต้องรีบเอาไวน์ชั้นต่ำออกไปจากกระเพาะปัสสาวะโดยเร็วที่สุด ประตูทางออกไปห้องน้ำนั้นน่าจะอยู่ทางด้านข้างเวทีเป็นแน่ ผมเดินตรงไปยังเป้าหมายนั้นทันที เมื่อผมเดินไปถึงห้องน้ำผมกลับมองไม่เห็นป้ายบอกที่ชัดเจนว่าเป็นสุขาชายหรือว่าสุขาหญิง แต่สายตาของผมว่องไวกว่าความคิดเป็นอย่างมาก ในทันทีที่ผมเหลือบมองเข้าไปเห็นโถยืนปัสสาวะซึ่งอยู่ด้านในนั้น สมองก็รีบสั่งการบอกผมว่ามันต้องเป็นสถานที่ปลดทุกข์ของคุณสุภาพบุรุษเป็นอย่างแน่ ผมเดินตรงไปเข้ายังโถปัสสาวะที่ตั้งเรียงรายอยู่ที่ผนังด้านหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังก้าวย่างอย่างงามสง่านั้นเอง ผมก็ไม่เสียเวลาที่จะรูดซิปกางเกงลงเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการขึ้นลำกล้องไว้ในสถานะพร้อมยิงได้ทันที แต่บังเอิญว่าสายตาอันว่องไวของผมเหลือบไปเห็นชายกระโปรงของชุดราตรียาวสีแดงเข้มกำลังจะโผล่พ้นออกมาจากห้องน้ำด้านในสุด ผมก็เลยต้องเปลี่ยนเป้าหมายโดยเคลื่อนตัวแทรกเข้าไปในห้องน้ำห้องแรกที่ว่างอยู่ได้พอดีเลย ผมคิดในใจว่าผมคงเคลื่อนตัวเข้ามาได้ไวจนหญิงสาวเจ้าของกระโปรงแดงนั้นคงไม่ทันมองเห็นผมแน่ ๆ “ผู้หญิงเข้าห้องน้ำผิด ส้มหล่นแต่หัววันเลยวุ้ย” ผมคิดขึ้นในใจพร้อมทั้งแอบมองลอดผ่านช่องประตูห้องน้ำที่ผมแค่แง้มปิดไว้ ผมแอบมองออกมาเห็นสาวสวยในชุดราตรียาวสีแดงกำลังเดินไปยืนที่อ่างล้างมือหน้ากระจก เธอกำลังตรวจเช็คสภาพเรือนร่างของตัวเอง เธอจับทรวงอกของเธอเคลื่อนขึ้นลงเพื่อขยับเนื้อนูนส่วนนั้นให้เข้าที่เข้าทาง ผมได้แต่ยืนเอามือป้องปากไว้และจ้องมองดูเธออย่างเงียบ ๆ โดยไม่ย้อมให้มีเสียงใดแพร่งพรายออกมาอย่างเด็ดขาด ผมกลัวว่าเธอจะรู้ตัวเสียก่อนว่ามีผมแอบดูเธออยู่ แล้วผมก็เหมือนถูกหวยสองชั้นซ้อน เมื่อผมชำเลียงมองผ่านซอกประตูไปเห็นหญิงสาวสวยใส่ชุดราตรีสั้นสีเขียวอีกคนหนึ่งเดินพลัดหลงเข้ามาในห้องน้ำชายแห่งนี้เหมือนกัน มันเหมือนกับว่าซื้อเลขท้ายสองตัวแล้วถูกตรง ๆ แถมยังมีเลขที่ออกสามตัวเป็นเลขชุดตัวเดียวกันอีก แบบนี้เรียกว่าถูกซ้ำถูกซ้อน ถูกแล้วถูกอีก โชคดีแบบสองต่อเพราะว่าอยู่ดี ๆ ก็มีหญิงสาวสวยหลงเข้ามาในห้องน้ำให้ผมได้ยลโฉมในเวลาไล่เรื่อยกันถึงสองคนติดเลย สาวชุดราตรีสั้นสีเขียวสุดสวยคนล่าสุด เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงข้ามห้องน้ำที่ผมแอบอยู่พอดีเลย ผมเห็นนวลนางท่านนี้หยุดยืนแล้วหันหน้าเข้าหาโถยืนปัสสาวะ เธอจับปลายกระโปรงสั้นที่อยู่ต้นขาของเธอถลกขึ้นมาจนเห็นแก้มก้นที่ขาวนวล ซึ่งแน่นอนที่สุด เธอไม่ได้ใส่กางเกงใน แก้มก้นอันขาวผ่องนั้นมันลอยเด่นอยู่ตรงช่องที่ผมแอบดูอยู่พอดีเลย เธอใช้ทั้งสองมืองัดเอาอะไรบางอย่างที่คล้ายกับขวดโค้กซึ่งซ่อนอยู่ตรงระหว่างต้นขาของเธอออกมา แล้วเธอก็ยืนแอ่นตัวไปข้างหน้าและเงยหน้าขึ้นมองเพดาน “อ๊าก ก ก ก ก “ เธอส่งเสียงร้องครางออกมาเหมือนว่ากำลังปลดปล่อยอะไรบ้างอย่างอยู่ “ตั้งแต่ตัดกระเจี้ยวทิ้งไปเนี่ย เยี่ยวลำบากมาก พี่ไม่ถนัดนั่งฉี่เลยอ่ะ” สาวสวยในชุดราตรียาวสีแดงที่เพิ่งล้างมือเสร็จหันมาพูดกับหญิงสาวที่ผมกำลังแอบมองก้นของเธออยู่ “แหมคุณพี่รัมภา ... คุณพี่ผ่าแล้วก็โชคดีกว่าหนูเยอะ ที่หนูยังยืนฉี่อยู่ได้ก็เพราะว่าหนูไม่มีเงินไปตัดทิ้งเหมือนคุณพี่หรอกค่ะ” หญิงสาวที่กำลังยืนถลกกระโปรงโชว์แก้มก้นหันไปพูดตอบ “น่าเสียดายเนอะ ถ้าบาร์เกย์สุราเทพของเรายังไม่เลิกกิจการไปเสียก่อน ป่านนี้น้องเพียงขวัญคงเก็บเงินจากกระทิงเฒ่ามาผ่าเซาะร่องแบบพี่ได้แน่ ๆ” น้ำเสียงของเธอที่เปล่งออกมานั้นดูเหมือนจะให้กำลังใจแก่คนที่กำลังยืนอยู่หน้าโถปัสสาวะเป็นอย่างมาก “แต่ก็ดีที่หนูยังไม่ได้ผ่าทิ้ง อย่างน้อยหนูก็ยังได้ใช้ไขเจาะประตูหลังชายหนุ่มได้อีกเยอะเลยค่ะ” เธอพูดขึ้นพร้อมทั้งเขย่าสะบัดอะไรบางอย่างที่คล้ายกับกระบอกไฟฉายซึ่งอยู่ในมือของเธอ ผมต้องรีบละสายตาจากก้อนก้นอันกลมงอนของเธอในทันที ผมเลี่ยงตัวหลบหน้าออกจากซอกประตูที่ผมได้แง้มไว้ ผมก็ค่อย ๆ ดึงมันอย่างแผ่วเบาให้มันปิดสนิทที่สุดก่อนที่จะลงกลอนอย่างแน่นหนา ผมต้องงอตัวลงนั่งบนโถส้วมแบบสโลโมชั่นเพื่อซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำอย่างเงียบ ๆ โดยไม่อยากให้หญิงสาวที่กำลังคุยกันอยู่ทั้งสองคนรู้ว่ามีผมอยู่ในห้วงอารมณ์นั้นด้วย หลังจากนั้นผมก็ไม่อยากรับรู้อะไรเพิ่มเติมอีกแล้วทั้งสิ้น ผมรู้สึกสิ้นหวังจากความสุขในการที่จะแอบดูหญิงสาวทั้งสองคนนี้แล้ว ผมอยากภาวนาให้ตัวเองนั้นสามารถหายตัวได้เหมือนนินจา ผมจะได้สลายร่างให้พ้นไปจากห้องอันไม่พึงสุขาแห่งนี้ในทันที แล้วผมก็ได้ยินเสียงวี้ดว้ายคล้ายเก้งกวางอีกกลุ่มใหญ่กำลังเดินเข้ามาให้ห้องน้ำแห่งนี้ เสียงเหล่านั้นกำลังพูดคุยกันอย่างสนิทใจเหมือนรู้จักกันมาเนิ่นนานหลายสิบปี พวกเธอเหล่านั้นกำลังเดินเข้ามาทำธุระพร้อมกับเม้าท์กันอย่างสนุกปากในสถานที่รโหฐานแห่งนี้ เสียงอันเสแสร้งดังกังวานคล้ายหญิงสาวเหล่านั้นได้ทำลายโสตประสาทอันงดงามของผมให้สูญสลายลงไปจนหมดสิ้น ผมรู้แล้วว่าทำไมองคุลีมารถึงได้สำนักตัวแล้วกลับกลายมาเป็นพระอรหันต์ได้ เพราะว่าในเวลาที่ผมเริ่มรู้สึกสำนึกผิดและคิดได้เช่นนี้ ผมก็เริ่มคิดถึงคุณแม่และพี่สาวของผมขึ้นมาในทันที ป่านนี้ท่านคงไปถึงโรงพยาบาลและได้พบหมอตรวจเสร็จแล้วแน่ ๆ ในตอนนี้ผมอยากจะเป็นคนทำหน้าที่ไปรับท่านกลับบ้านจังเลย แต่ว่าผมคงไปไม่ทันแล้วล่ะครับ เพราะว่ากว่าที่ผมจะหาทางออกไปจากห้องน้ำแห่งนี้ได้ ผมก็คงต้องรอให้มืดค่ำจนถึงเวลาที่งานเลี้ยงนี้เลิกราไปก่อนแน่ ๆ ครับ @@@@@@@@@@@@@@@ คุยกันท้ายเรื่อง สาเหตุที่ผมเขียนเรื่อง “คุณชายทรพีร์” นี้ขึ้นมาก็เพราะว่า ผมรู้สึกอิจฉาพวกคุณชายทั้งหลาย แห่งวังจุฑาเทพที่สาว ๆ กำลังกรี๊ดกร๊าดกันอยู่ทุกวันนี้ จนกระทั่งในคืนวันหนึ่งผมดันไปโพสสถานะในเฟสบุ๊คส์ให้สาว ๆ หมั่นไส้เล่นว่า ตัวผมเนี่ยล่ะคือคุณชายหนึ่งในสุภาพบุรุษจุฑาเทพเหมือนกัน ผมคือ “คุณชายทรพีร์” ซึ่งพอผมโพสเป็นข้อความไปแล้วเพื่อน ๆ หลายท่านเลยยุให้ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา โดยบอกว่าจะรออ่านเรื่องนี้ ซึ่งผมก็พยายามนึกมุกอยู่หลายวันเลยที่เดียว เรียกว่ากว่าที่ผมจะนึกมุกออกได้ละครของจริงก็ใกล้จะอวสานลงแล้ว สำหรับมุกที่ใช้ในเรื่องนี้ผมก็ใช้มุกเปลื้องตัวแบบเดิม ๆ ในสไตล์ของ “อาคุงกล่อง” ครับ ซึ่งท่านใดที่อ่านแล้วมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับ “คุณชายทรพีร์” คนนี้ ก็ช่วยเหยียบย่ำ ประณามและซ้ำเติมทิ้งไว้ในช่องคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่ผมด้วยนะครับ หวังว่าท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้คงจะพอได้อรรสรถความบันเทิงอยู่บ้างนะครับ อย่างไรก็ตามขอให้ถือว่าเป็นการอ่านเรื่องเล่น ๆ แบบขำขำนะครับ อย่าได้ซีเรียสและอย่าได้คิดมากนะครับ รวมทั้งขอให้ทุกท่านมีความสุขมาก ๆ ด้วยนะครับ อิอิ   Create Date : 05 กรกฎาคม 2556 47 comments Last Update : 5 กรกฎาคม 2556 21:18:37 น. Counter : 4096 Pageviews. Tweet

5555 สมน้ำหน้า   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 115.67.34.2 5 กรกฎาคม 2556 0:20:14 น.

Like ให้เป็นคนที่ 1 อิอิอิ สมใจหมาย เขี่ยบอลแล้วก็ได้อ่าน อิอิอิ โหวต บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต chenyuye Travel Blog ดู Blog swin Food Blog ดู Blog อาคุงกล่อง Literature Blog ดู Blog   โดย: อุ้มสี 5 กรกฎาคม 2556 0:33:02 น.

5555 ขอว่าตามเม้นแรกด้วยคน   โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย IP: 88.91.96.194 5 กรกฎาคม 2556 2:24:55 น.

แวะมาโหวตให้เลยครับพี่อาคุง   โดย: กะว่าก๋า 5 กรกฎาคม 2556 9:21:17 น.

อ่านไปขำไป ขำกับชื่อเรื่อง ขำกับสาวสวยที่ผิดเพศ สนุกดีค่ะ แล้วจะมีภาคสองสามไหมค่ะ ทีวียังแบ้งเป็นภาคๆเลย มดค่ะ   โดย: jewelmoda 5 กรกฎาคม 2556 10:25:16 น.

สวัสดีค่ะ คุณอาคุงกล่อง นานจังที่คุณไม่ได้เข้าบล็อกครู ครูก็ไม่ได้เข้าบล็อกคุณ ขอบคุณทีคุณแวะไปเยี่ยมบล็อกครู ค่ะ บล็อกครูมีเพื่อนอ่านกันอยู่ไม่มีกี่คน เป็นขาประจำน่ะค่ะ คงเขียนไม่มันเหมือนคุณกล่อง เข้ามาอ่านงานเขียนของคุณกล่อง ทุกครั้ง ก็ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ ที่ได้อ่านเรื่องสนุก ๆ มีอารมณ์ขัน พล็อตเรื่องชวนติดตามดีและทันกับเหตุการณ์ในปัจจุบันอีกด้วย ขอชมจากใจจริง ที่แวะไปชมบล็อกครูว่า ชอบการแสดงโชว์ของหญิงแท้ ชายจริง มากกว่า คาร์บาเร่ โชว์ของพวกสาวประเภทสอง อ่านเรื่องคุณชายทรพี ของคุณแล้ว ก็เชื่อแล้วค่ะ อิอิ เรื่องการปลูกผักปลอดสารพิษ ของลูกศิษย์น่าสนใจมากค่ะ ครูก็อยากปลูก แต่ เฮ้อ ไม่มีเนื้อที่ กระถางหน้าบ้านก็เต็มไปหมด แขวนกล้วยไม้เต็มราวหน้าบ้านแล้ว ดีใจกับคุณกล่องด้วยที่มีโอกาสปลูกผักปลอดสารพิษ รับประทาน บ้านที่มีบริวณจะดีตรงนี้ค่ะ   โดย: อาจารย์สุวิมล (อาจารย์สุวิมล ) 5 กรกฎาคม 2556 12:20:15 น.

คุณชายทรพีร์ หล่อจังค่ะ อ่านบล็อกนี้แล้วอารมณ์ดีแต่เช้าเลย 5555   โดย: LoveParadise 5 กรกฎาคม 2556 13:15:41 น.

555 เห็นใจคุณชายจริง ๆ แต่ก็สมน้ำหน้าด้วย (เล็กน้อย) ตั้งชื่อเรืองก็น่าสนใจแล้ว พออ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังค่ะ   โดย: เนินน้ำ 5 กรกฎาคม 2556 16:03:43 น.

ปกติไม่ได้ติดซีรี่ย์นะคะ แต่คุณชายทรพี หล่อมั๊กมัก 555   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 5 กรกฎาคม 2556 17:19:31 น.

แล้วไปเซ็นรับทำไมคะเนี่ย ไม่ใช่ชื่อเรา... โธ่ คุณชายทรพีร์ กว่าจะออกจากห้องน้ำนั้นได้ หลบอยู่ในห้องแคบๆ นานไหมคะ *** ศึกษานารี เค้า 100 กว่าปีแล้วมังคะ จำัตัวเลขไม่ได้   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 5 กรกฎาคม 2556 20:21:27 น.

ถึงจะทรพี .. แต่ว่าความหล่อ ก็ไม่ได้น้อยกว่า คุณชายทั้ง 5 เลยนะค่ะ เรียกว่า จะมี 5 คนมันก็ไม่ครบ เจอคุณชาย คนสุดท้ายเข้าไป 5 พลังเทพก็ข่มไม่ลงค่ะ เพราะว่า อารมณ์ คารม เหลือร้ายเหลือเกินค่ะ 555555555555555   โดย: JewNid IP: 183.89.133.45 5 กรกฎาคม 2556 20:21:54 น.

คุณชายทรพีร์ แค่ชื่อก็ขำแล้วค่ะ เรื่องขำขำที่ไม่รู้จะสงสารดีมั๊ยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ได้อารมณ์ดีก่อนนอนเลย ^^   โดย: lovereason 5 กรกฎาคม 2556 23:39:33 น.

น่าสงสารคุณชายทรพีร์ ถ้ากลับไปคิดใหม่ได้คงเลือกเป็นคุณชายกตัญญูมากกว่าชิมิ   โดย: พจมารร้าย 6 กรกฎาคม 2556 9:00:03 น.

หุ หุ เขียนได้ขำครับ อาคุงกล่อง กำลังลุ้นจะรอด จาก หญิงหรือชายคู่นั้นหรือเปล่า เจี๋ยว   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 8 กรกฎาคม 2556 14:06:55 น.

คุณชายทรพีร์ ระวังดีๆนะ ไอ้คนที่ยังไม่ตัดที มันเห็นคุณชายหล่อๆละก็ คราวนี้ กระบอกไฟฉาย อาจเปลี่ยนที่ทาง นึกอยากส่องตูดขาวๆของคุณชายเล่นบ้างก็ได้นะ 555   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 8 กรกฎาคม 2556 21:35:37 น.

แวะมาอ่านเรื่องคุณชายค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อาคุงกล่อง Literature Blog ดู Blog newyorknurse   โดย: newyorknurse 9 กรกฎาคม 2556 0:35:57 น.

ขำที่เล่าถึงวิธีไม่ไปโรงเรียน ดีค่ะ จะได้ทันเด็กอีกวิธีนึง มดค่ะ   โดย: jewelmoda 9 กรกฎาคม 2556 1:19:25 น.

คุณกล่องเขียนเรื่องได้ทันสมัยซะด้วย   โดย: sawkitty 9 กรกฎาคม 2556 14:50:02 น.

รูปประกอบเจ๋งสุดๆ เลยค่ะคุณอาคุง   โดย: Sweety-around-the-world 9 กรกฎาคม 2556 17:04:40 น.

ชอบการเขียนบรรยายแบบนี้จังค่ะ เห็นภาพเชียว ปล ไอ้การติดตั้งท่อดูดน้ำลายในปากเนี่ย มันยากไม๊คะ   โดย: Sai Eeuu 9 กรกฎาคม 2556 19:52:39 น.

5555555 สุดยอดอ่ะ อาคุงกล่อง หาทางออกจากห้องน้ำให้ได้ก่อนละกันนะ จากองคุลีมาน กลับเป็นอรหันต์ได้ ไม่้ต้องไปส่งแม่พอดีล่ะนั่น อิอิ งานนี้เค้าสมทบทุนหาเงินมาให้ ชะนีทั้งหลายตัดเจี้ยวให้ด้ก่อนละมั้ง 5555555 สุดยอดงานเชียนเลยค่า จากสาวนางหนึ่ง แห่งวังสุราเทพ   โดย: Rinsa Yoyolive 9 กรกฎาคม 2556 23:25:17 น.

สวัสดีค่ะคุณอาคุงกล่อง... เดือนกรกฎาคมนี้..เป็นเดือนเกิดของอ้อมแอ้มค่ะ ครบรอบปีที่...ไม่บอกดีกว่า.. มีกิจกรรมให้ร่วมสนุกอีกแล้วค่ะ.. ปีนี้จะแจกของรางวัลให้ทุกๆค่ะ.. แต่ก่อนที่จะได้รางวัล ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันหน่อย..อิอิ อ้อมแอ้มขอตั้งคำถามหน่อยว่า.. ในวันคล้ายวันเกิด..อยากจะทำอะไรพิเศษกับใคร ? คนพิเศษ..อาจจะเป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นครอบครัว หรือดาราที่ชื่นชอบ เพียงถ่ายรูปกับคนที่พิเศษ..มาให้ดูหน่อย.. จะถ่ายภาพคู่กันเลย..หรือถ่ายเฉพาะคนพิเศษคนนั้นก็ได้ค่ะถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว.. ยกตัวอย่าง..ในวันเกิดของอ้อมแอ้ม.. อยากจะไปทำบุญวันเกิดพร้อมๆกันทั้งครอบครัวค่ะ ส่งรูปมาให้ดู..แบบนี้ค่ะ ปล..เขียนได้เยี่ยมมากๆเลยค่ะ..555   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 10 กรกฎาคม 2556 10:27:12 น.

หวัดดีค่ะคุณ อาคุง .. คือ อ่านแรกๆ ยิ้มๆ อยู่ว่าเอ จะมามุขไหน คิด ว่า คุณคุงไม่ใช่คุณชายทรพี แน่นอน เพราะเคยติดตามบล็อก เป็นลูก ที่น่ารัก นี่นา .. มาเห็นแต่งตัวเริ่มเชื่อว่าไปงานจริงๆ แหะๆ .. และแล้วคุณชายยย ก็โดนหลอกเอิ๊ก ๆ . ดีค่า อ่านแล้ว อย่างฮา อ่านแล้ว เครียดตรงที่ เงยหน้าขึ้นไม่ได้ เด๋วหลง บรรทัด ก็เล่นเขียน ซะต่อกันยาววว .. น่าจะมีรูป สาวๆ ในงานประกอบม่าง อ่ะ.ง กระแสคุณชายดังเหลือ เกินเราเป็นคนที่เชยนิดๆ ค่ะ ได้ดูบ้างนิดหน่อยไม่ได้เกาะติดทุกตอน .. เลยไม่ ค่อยอินตามเขาเท่าไร.. เรื่องคุณชายทรพี น่าเอามาสร้าง ก่อนบ่ายคลายเครียจ ..   โดย: tifun 10 กรกฎาคม 2556 15:23:52 น.

สวัสดีค่ะคุณกล่อง เดี๋ยวนี้ปลูกผักเอง ทำอาหารเอง อยากทานอะไรก็ทำได้เองเนาะ อย่าลืมทำเมนูที่คุณแม่ทำให้ทานบ่อย ๆ ด้วยนะคะ จะรอชิมค่ะ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: เนินน้ำ 10 กรกฎาคม 2556 22:49:22 น.

อรุณสวัสดิ์ คะ คุณกล่อง เริ่มต้นเช้าวันใหม่ มีความสุขกับการทำงาน เดินทางปลอดภัย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ -- Happy Morning -- คะ.ヽ( ´ー`)ノ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 11 กรกฎาคม 2556 6:58:26 น.

ตอนนี้ช่อง 8 กำลังมาแรง เค้าว่างั้น หุหุ ฟรีทีวี 24 ชม.ค่ะ   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 11 กรกฎาคม 2556 7:36:18 น.

อ่านแล้วไม่อยากเหยียบย่ำซ้ำเติมหรอกคร้า แค่นี้ก็ฉ่ำตาฉ่ำหู...555 อินเทรนด์เลยนะค่ะคุณอาคุงกลอง   โดย: tui/Laksi 11 กรกฎาคม 2556 9:01:09 น.

555 ขอขำก่อนที่จะทักทายนะคะ คุณชาย ... เขียนได้ฮามากค่ะ ^^ สวัสดีค่ะคุณอากล่อง ขอบคุณนะคะที่แวะไปทัทาย ไปงานอ่านตะพาบ ใช่ค่ะหนีลูกสาวเที่ยว ขอซะหน่อย 555 สาวน้อยโตมาไม่ชอบเที่ยวค่ะ ส่วนมากจะไปดูหนังกันมากกว่าค่ะ สาวน้อยตอนนี้เค้าตามใจเราค่ะ อยากไปไหนไม่ว่าเลย แต่เราก็นะ เบื่อๆแล้วค่ะ ^^ คุณอากล่องมีความสุขมากๆนะคะ :)   โดย: tanjira 11 กรกฎาคม 2556 10:05:38 น.

สนุกดีค่ะ จุฑาเทพคนที่ 6   โดย: tuk-tuk@korat 11 กรกฎาคม 2556 15:07:57 น.

like ค่ะ   โดย: never the last 11 กรกฎาคม 2556 19:24:02 น.

555 ขอบคุณคุณชายทรพี เอ๊ยคุณชายกล่อง ที่แวะไปทักทายกันนะคะ ใส่หมวกกันน๊อคก่อนเข้าบ้านละกันนะคะถ้าเข้าบ้านผิด หลับฝันดีค่ะ ^_^   โดย: andrex09 11 กรกฎาคม 2556 20:51:36 น.

ใช่ๆค่ะเค้าไม่ให้หมาแมวกินกระดูกไก่ แต่เห็นมันชอบก็เลยให้ จริงๆกะวางยาแมวน่ะ 555 อุ๊บ! บาปป่ะเนี่ย   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 11 กรกฎาคม 2556 22:27:20 น.

อยู่เป็นหนุ่มโสดไปแบบนี้แหละลุงสบายจะตาย จิหาห่วงผูกคอทำไม เหนื่อยนะขอโบก   โดย: พจมารร้าย 12 กรกฎาคม 2556 11:41:45 น.

สวัสดีตอนดึกๆ ครับ ..... เขียนเรื่องได้สนุกตามสไตล์คุณกล่องอีกเช่นเคย แถมยัง intrend เป็นเรื่องราวของเหล่าคุณชายแห่งวังสุราเทพ เอ๊ย ...จุฑาเทพ ที่กำลังดังสุดๆ อยู่ในช่วงนี้ด้วย ..... จบแบบหักมุมแบบนี้ นึกแล้วยังจิตตกแทนคุณชายทรพีร์เลยครับ 555   โดย: NET-MANIA 12 กรกฎาคม 2556 22:55:21 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันจ้า ทิดกล่องเนี่ยทันสมัยเสมอเลยนะ ป.ล. ได้พาคุณแม่ไปดูพ่อมากหรือเปล่า ดีมากๆ   โดย: หอมกร 12 กรกฎาคม 2556 22:57:02 น.

ตอนแรกแอบงงชื่อเรื่องค่ะ พอมาอ่านคุยกันท้ายเรื่อง ก็เลยอ๋อ แต่พอดีไม่ได้ดูละคร แป่วววว บุ๊งก็เชยได้อีก อ่านแล้วสนุกดีค่ะ อิอิ นั่นสิคะ มีภาคสอง สาม สี่หรือเปล่าคะ   โดย: Close To Heaven 12 กรกฎาคม 2556 23:40:59 น.

สวัสดีค่ะคุณอาคุงกลอ่ง ขอบคุณมากนะคะที่ไปอ่านงานตะพาบกิ่งแถมให้กำลังใจด้วยค่ะ และขอบคุณที่ติชมในเรื่องด้วยค่ะ คนเหนือเคยไปหนองมนแต่ไม่รู้เลยว่าต้องอ้อมโลกขนาดนั้นเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณที่บอกนะคะ ตามมาอ่านเรื่องคุณชายทรพีร์ เพลินเลยค่ะ เขียนได้ดีมากสำนวนการเขียนไม่ติดขัดเลย ขำตรงไปติดอยู่ในห้องน้ำน่าสงสารอดได้ดื่มน้ำทิพย์ราคาแพงเลย 555 กิ่งโหวตงานเขียนให้เลยค่ะ เรากำลังจะมีนักเขียนในบล็อกอีก หนึ่งคนแล้วค่ะ 5555 บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อาคุงกล่อง Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น เอากระเช้าดอกไม้มาแสดงความยินดีกับนักเขียนใหม่ค่ะ อิอิ   โดย: กิ่งฟ้า 13 กรกฎาคม 2556 10:56:50 น.

โรงแรมแบบนี้ได้อานิสงส์จากพี่สาวหรอกค่ะ เค้าเป็นพนักงาน เลยมีส่วนลดเยอะเหมือนกัน ไม่งั้นคงไม่ได้ไปพักค่ะ ไม่ค่อยได้เล่นน้ำทะเลค่ะ เดินเล่นมีบ้าง ร้านริมเขื่อน ลองดูที่นี่นะคะ มีแผนที่ เบอร์โทร.ด้วย //www.painaidii.com/business/23465/rim-khuean-restaurant-mae-klong-75000/lang/th/   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 14 กรกฎาคม 2556 16:47:33 น.

คุณแม่เป็นยังไงบ้างคะคุณกล่อง มาถามข่าวคราว   โดย: sawkitty 15 กรกฎาคม 2556 15:41:45 น.

แค่ชื่อคุณชายก็เล่นเอานั่งขำแล้วล่ะค่ะ   โดย: sierra whiskey charlie 15 กรกฎาคม 2556 21:51:08 น.

สวัสดีค่ะคุณชายทรพี เอ๊ย คุณกล่อง :)) ... วันนี้ถือโอกาสมาทักทายอย่างเดียวจริง ๆ ค่ะ ร้างเข้าบล็อกมาหลายวัน ... ไว้จะกลับมาอ่านอีกที วันหลังนะคะ อยากรู้ความเป็นมาของคุณชายทรพี เหมือนกันนะคะนี่   โดย: Tristy 16 กรกฎาคม 2556 11:09:56 น.

สวัสดีค่ะคุณอาคุงกล่อง.. อ้อมแอ้มขอเรียนเชิญทานอาหารพบปะสังสรรเพื่อนBloggang และเลี้ยงต้อนรับคุณฝน(Malee)และลูกๆน้องสงกรานต์และน้องนาขวัญ ในวันอังคารที่ 30 กรกฎาคมนี้ที่ร้านอาหารรถเสบียง สุขุมวิท11 ลงสถานีรถไฟฟ้านานา เดินเข้าซอยสุขุมวิท11 ประมาณ 200ม. เป็นซอยตรงข้ามโรงแรมแอมบาสดอร์ค่ะ.. เป็นร้านอาหารไทย จองห้องVIP จุได้ 20 คนค่ะ จะได้พบปะพูดคุยกันเองได้นะค่ะ.. เบอร์โทรที่ร้าน หากมาไม่ถูกค่ะ 02-2535868 แล้วเจอกันนะค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 16 กรกฎาคม 2556 21:18:50 น.

เขียนได้ดีมากๆ เรื่องยาวแบบนี้ ปกติไม่ค่อยได้อ่านมากนัก แต่เรื่องนี้ชวนอ่านมาก อ่านจนจบเลยค่ะ สนุกดี หักมุมได้ดีเชียวค่ะ กดไลค์ให้เป็นคนที่ 6   โดย: ดาวริมทะเล 17 กรกฎาคม 2556 8:40:45 น.

หวัดดีค่าท่านคุณชายทรพีร์ ที่บอลลูนและเครื่องเล่นแพงมากเลยค่า แต่นี่ฟรีเลยกล้าเข้าไป อิอิ หากได้ซื้อเข้าไปเองขอเลือกแค่ ดูหนัง ก็พอค่าคุ้มสุดๆเลยเพราะตื่นเต้นมากกก ส่วนน้องมังกรยังไม่ได้ไปค่ะ รอเค้าส่งบัตรเครื่องเล่นมาให้อีกที เห็นว่าจะส่งให้อีก ค่อยพาไปเล่นตอนปิดเทอมนี้ค่า บอลลูนที่บล็อกลอยแล้วจ้า   โดย: Rinsa Yoyolive 17 กรกฎาคม 2556 11:57:38 น.

อ้าวคุณชายทรพีร์ยังไม่จบหรอคะ 555 สวัสดีค่ะคุณกล่อง สบายดีนะคะ หนูหายหัวหรือว่าคุณกล่องที่หายคะ อิอิ แต่ยังไงก็รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: maitip@kettip 17 กรกฎาคม 2556 16:09:36 น.

แวะมาทักทายคุณกล่องยามดึกค่ะ หลับฝันดีนะคะ ^_^   โดย: andrex09 17 กรกฎาคม 2556 22:05:57 น.

แวะมาทักทายคุณชายกล่องยามดึกค่ะ หลับฝันดีนะคะ ^_^   โดย: andrex09 18 กรกฎาคม 2556 21:44:43 น.