นอนไม่หลับ ~ อุดม แต้พานิช~

 

	ตอนสมัยเด็ก ๆ ผมสงสัยเสมอเวลาแม่บ่นนอนไม่หลับ นอนหลับมันยากตรงส่วนไหนวะ? ก็แค่หลับตาแล้วก็อย่าคุย แค่เนี้ยะ ทำกันไม่เป็น ผมมาหายสงสัยตอนโต ตอนที่ตนเองมีงาน มีภาระ มีเวลาว่างน้อย แล้วผมก็ได้รู้จักมัน 'ไอ้นอนไม่หลับ'มันเหมือนมีรายการ MTV อยู่ในหัวผม มันยุ่งเหยิงสับสน หลายเรื่องตัดสลับไปมา ผมนอนบิดไปมาจนครบทุกท่าก็ยังหลับไม่ลง สุดท้ายผมก็พบทางออก ผมนอนหลับได้ผลดีมากครับ กินยานอนหลับ หลับปุ๋ย ผมชอบมากกินบ่อยมากกว่าวิตามินซี อยากหลับเวลาไหน เวลานั้น แต่พักหลัง ๆ กินอย่างไรก็ไม่หลับทำไมไม่รู้ หมอยงยุทธบอกว่า เพราะผมใช้มันพร่ำเพรื่อ กะประมาณที่กินมันตั้งแต่เริ่มจนถึงปัจจุบันสามารถทำให้คนทั้ง 2 ซอย หลับได้ 3 วันเต็ม ๆ ถึงวันนี้ให้ผมกินเป็นกำก็ไม่เกิดผล อยากหลับมีอยู่ 2 ทาง 1. ใช้ยาสลบ 2. ถูกต่อยแรง ๆ ข้อสองได้ผลดีมากแต่สิ้นเปลืองค่าปฐมพยาบาลสักหน่อย หมอยงยุทธบอกอีกว่า วิธีทำให้หลับง่ายและ ประหยัดค่าใช้จ่ายที่สุดก็คือ 'สมาธิ' สมาธิ โอ้...ใช่แล้ว ผมสั่งหมอ 2 แผงทันที หมอตบกบาลผมหัวทิ่ม และบอกว่าอย่าเพิ่งตลก ตั้งใจฟังหน่อย สิ่งที่ผมตั้งใจฟังวัน นั้นมีประโยชน์ต่อผมและครอบครัวมาถึงทุกวันนี้ เมื่อได้นอนอิ่มเราก็ตื่นอย่างกระปรี้กระเปร่าเหมือน แบตเตอรี่ 3k ที่พร้อมให้พลังงาน เปี่ยมไปด้วยกำลังในการคิดทำสิ่งต่าง ๆ ทุกประเภท หลังการตื่นเรา จะแปรงฟันอย่างถูกวิธี เราจะไม่หงุดหงิดกับการถูกแม่บ่นว่าไม่ชอบพับผ้าห่ม เราจะกินข้าวได้มาก ซึ่งมันเป็นสิ่งที่คนอดนอนทำได้ยากที่สุด (ครูจุรีรัตน์เคยบอกไว้ในชั่วโมงสุขศึกษา) สมาธิคืออะไร? สารภาพตรง ผมไม่ทราบครับ หมอตบหัวแรงทำให้จำไม่ได้ แต่คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นการนำใจของเราไปจรดอยู่กับสิ่งหนึ่งสิ่งใดเพียงสิ่งเดียว ด้วยความสบาย ๆ เบิกบาน ไม่บังคับบีบเค้น ว่าแกต้องหยุดอยู่ตรงนี้นะ อย่าขัดขืน พวกเราล้อมไว้หมดแล้ว คืนนั้น ผมลองไปชวนใจไปจรดอยู่กลางท้อง ผมจินตนาการว่าท้องผมเป็นกระป๋องอันใหญ่ๆ ในกระป๋องมี ลำไยสีชมพูอยู่หนึ่งลูก ผมหลับตาเบา ๆ ใช้ใจมองลำไยลูกนั้นเพียงอย่างเดียว บางครั้งอาจจะมีเงาะและสับปะรดแว่บมา แจมบ้าง แต่ผมไม่สนใจ ผมสนใจแต่ลำไยของผม ลูกกลม ๆ หนึ่งลูก ลูกนี้ แค่นี้เท่านั้น เวลาผ่านไปประมาณ 30 นาที ผมรู้สึกสงบใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนตลอดชีวิต โลกทั้งโลกเงียบ .......................... มีเพียงลำไยกลม ๆ ลูกนี้ลูกเดียวเท่านั้น นี่กระมัง...ที่เขาเรียกสมาธิ ผมคงไม่มีปัญญาพอที่จะอธิบายถึงคุณวิเศษของสมาธิได้กระจ่างเหมือนหมอยงยุทธ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกได้ หลักการปฏิบัติก็คือ สมาธิ เป็นหัวใจหนึ่งในการดำรงชีวิต นอกจากกระเป๋ายี่ห้อแพง ๆ อย่างที่ผู้หญิงเข้าใจ ชีวิตคนเราทุกวันนี้ต้องผูกพันกับคนอื่น ๆ นับสิบนับร้อย เรามักสนใจแต่เรื่องของคนอื่น ลูกน้องขี้โกง เจ้า นายปากหมา เพื่อนร่วมงานชอบนินทา เลขาชอบป้ายสี แฟนนิสัยไม่ดี สามีนอกใจ อาไม่ยอมใช้หนี้ คน โน้นก็ไม่เข้าท่า ไอ้บ้านั่นก็ไม่เข้าที เกือบทุกคนเกือบทุกที่ มีแต่ถ่ายเทความหงุดหงิดให้แก่กัน เรามัก สนใจเรื่องของคนอื่นมากกว่า ถ้ามีใครมาถามเราว่าคนนั้นคนนี้มีนิสัยไม่ดีอย่างไร เรามักจะตอบได้อย่าง ละเอียดลออ ยิ่งถ้าเป็นคนที่เราไม่ชอบขี้หน้าด้วยแล้ว เรื่องนั้นจะสนุกสนานโลดโผน เมามัน แต่ถ้ามีใครมาถามข้อเสียของเราบ้าง ความจำจะเสื่อมทันที นึกไม่ค่อยออก นึกออกแต่เรื่องดี ๆ ทำไม เราถึงแสนดีอย่างนี้นะ? ถ้าใจเราเป็นน้ำครำ เรื่องราวมากมายเปรียบเสมือนขุ่นโคลน ภายใน 24 ชั่วโมง เราน่าจะเจียด เวลาให้ใจของเราได้อยู่นิ่งเพื่อขุ่นตะกอนได้นอนก้นบ้างสัก 15 นาทีเมื่อตะกอนได้นอนก้น น้ำข้างบนก็ จะใส ใจใส ๆ มองปัญหาอะไรจะเห็นชัด เห็นใจเรา เห็นใจเขา เห็นความดีคนอื่ เห็นความชั่วตัว เองเด่นชัด เรียงลำดับปัญหาได้ถนัดว่าอันไหนสำคัญก่อนหลัง ใจตกตะกอนนอนก็หลับสนิท เหมือนปิดสวิทช์ เหมือนถูกการไฟฟ้าตัดไฟ รายการ MTV หรือคอนเสิร์ตใจ ประสานใจ ก็ไม่สามารถออกอากาศกวนประสาทเราได้ หลับฝันดี มีขนมอร่อยกิน ได้ยินเพลงเพราะ และได้หัวเราะอย่างพอเพียง ประโยคนี้ผมพูดบ่อย เพราะ มันคือ ทัศนคติในการดำเนินชีวิตของผม ชีวิตเป็นเรื่องสบาย ๆ แล้วแต่ใครจะชอบทำให้มันยุ่งยาก ~ อุดม แต้พานิช~

Create Date : 25 พฤษภาคม 2551		7 comments
Last Update : 25 พฤษภาคม 2551 15:46:54 น.
Counter : 4315 Pageviews.
Share Tweet