สวัสดีค่ะทุกคน...

กลับมาจากเมืองไทยได้เกือบสองเดือนแล้วค่ะ กลับมาพร้อมกับความเศร้าและเสียใจที่สุดในชีวิต เพราะแม่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งไปเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 52 เวลาผ่านไปเกือบ 3 เดือน วันนี้พอจะเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว จึงอยากจะเขียนอะไรถึงแม่ เขียนเสร็จก็จะเซฟเก็บไว้ให้ลูกให้หลานได้อ่าน อาจจะยาวไปหน่อย ใครขี้เกียจอ่านก็ข้ามลงไปข้างล่างเลยนะคะ

หลังจากแม่ตาย ได้มานั่งคิดทบทวนอะไรหลายอย่างเลย หลักๆก็เสียใจที่ตั้งแต่แต่งงานและย้ายมาอยู่อเมริกาเมื่อห้าปีที่ผ่านมา.. ทำให้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดแม่เหมือนเมื่อก่อน ได้เจอกันแค่ปีละเพียงไม่กี่สัปดาห์ แล้วก็เสียใจที่ที่ผ่านมาอาจเคยทำอะไรที่เป็นการทำร้ายจิตใจแม่ ทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ก็ตาม อีกอย่างก็คือเสียใจที่ไม่มีโอกาสได้ทำอะไรตอบแทนพระคุณแม่ให้มากเท่าที่อยากทำ เพราะกว่าจะโตมาจนป่านนี้. แม่ต้องลำบากเลี้ยงดูลูกมาขนาดไหน พอถึงวันที่ลูกโตพอที่จะดูแลแม่ได้แล้ว.. แต่แม่กลับไม่อยู่ให้ดูแลเสียแล้ว

ที่หวังไว้ว่าอีกปีนึงพอแม่อายุ 60 แล้วจะให้แม่มาอยู่เป็นเพื่อน ถ้ามีหลานก็จะให้แม่มาช่วยเลี้ยงหลาน เพราะแม่อยากเห็นหลานมากๆ แต่ฝันและความสุขที่วาดไว้ก็คงจะไม่มีวันเป็นจริง อยากมีแม่ให้ดูแล อยากพาแม่ไปกินอาหารอร่อยๆ พาไปเที่ยว ไปช้อปปิ้ง อยากเห็นแม่มีความสุข แต่ก็ไม่รู้จะไปหาแม่จากที่ไหนแล้ว จะร้องหาแม่ยังไง จะโทรไปเบอร์ไหนๆ ต่อไปก็จะไม่ได้เห็น.. ไม่ได้ยินเสียงแม่อีกแล้ว

ช่วงที่แม่ป่วย.. แม่น่าสงสารมากๆ ต้องทนทุกข์ทรมานสารพัดทั้งจากตัวโรคและการรักษา ผลข้างเคียงของคีโมก็หนักหนาเหลือเกินแล้ว ไหนจะโดนทั้งเจาะปอด เจาะคอ รู้สึกเหนื่อยตลอดเวลา หายใจไม่เต็มปอดเหมือนคนขาดอากาศ โดนเข็มเจาะจนทั้งแขนขาทั้งมือเท้ามีแต่รูพรุนไปหมด แม่ที่เคยสวยและสาว.. แต่กลับต้องมาผอมเหลือแต่กระดูก ผมร่วงจนหมด แม่ที่เคยกระฉับกระเฉง ไม่ชอบอยู่นิ่ง.. กลับต้องมานอนอยู่แต่บนเตียง ลุกไปไหนไม่ได้เกือบครึ่งปี ขนาดตัวเองตอนกลืนรังสีรักษาไทรอยด์ โดนหมอให้แยกตัวอยู่แต่ในห้องที่บ้าน เพื่อกันรังสีไม่ให้กระจายสู่คนรอบข้าง ต้องอยู่ในห้องแค่ 2 วัน แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันทรมานมาก อยากออกไปนอกบ้านสุดๆเลยค่ะ ทั้งๆที่ปกติก็เป็นคนติดบ้าน แล้วแม่ที่ชอบออกไปโน่นไปนี่ แต่กลับต้องมาอยู่แต่บนเตียง ลุกไปไหนไม่ได้ เพราะเพียงแค่พูดหรือทานข้าวก็เหนื่อยแทบขาดใจแล้ว ความรู้สึกของแม่ตอนนั้นจะทรมานขนาดไหนกันนะ เห็นอย่างนั้นแล้วก็รู้สึกสงสารแม่จับใจ แล้วก็รู้อยู่แก่ใจว่าชะตากรรมของแม่จะลงเอยยังไง ที่สุดของความทรมานของคนเป็นลูกแล้วค่ะ

แม่ต่อสู้กับโรคนี้อย่างเข้มแข็งมาก ช่วงแรกๆที่ป่วยแม่อาจจะมีงอแงบ้าง แต่หลังๆมาแม่สู้จนสุดใจจริงๆค่ะ แม่สู้แบบที่้..ถ้าเป็นตัวเราเองก็คงจะถอดใจไปนานแล้ว ตอนแรกหมอบอกว่าแม่จะไปตั้งแต่ 7 วันก่อนแม่จะไปจริงๆแล้วค่ะ หมอโทรตามญาติๆแล้ว (ลองว่าหมอโทรตามนี่แสดงว่าอาการหนักมากแล้ว) แต่แม่ก็ยังอยู่ต่อแบบไม่มีสติได้อีกตั้งอาทิตย์นึงเต็มๆ คุณหมอของแม่ถึงกับออกปากหลายครั้งเลย.. ว่าแม่คุณอึดมากๆ เหมือนจะไปหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไป แม่รอใครมาดูใจหรือเปล่า แต่คนที่รู้จักแม่ทุกคนรู้ดีค่ะ.. ว่าแม่ไม่ได้รอใคร แต่แม่กำลังสู้อยู่ต่างหาก.. เพราะแม่เป็นนักสู้มาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว

คืนที่แม่เสีย ลูกๆและทุกคนที่รักแม่ ก็อยู่กับแม่จนวินาทีสุดท้าย ทุกอย่างเหมือนในหนังที่เคยดูไม่มีผิด ตั้งแต่ความดันและชีพจรของแม่ตกลงอย่างฮวบฮาบ จากนั้นก็เป็นเส้นราบในเวลาแค่ไม่ถึงชั่วโมงดี พอคุณหมอบอกว่า "เสียใจด้วยนะครับ คนไข้หัวใจหยุดเต้นแล้ว" ทุกคนก็ร้องไห้โฮเหมือนอย่างในหนัง ต่างก็ตรงความรู้สึกในความเป็นจริงมันมากกว่าในหนังไม่รู้กี่เท่า ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยร้องไห้จนปวดหัวมากกกก มากจนรู้สึกบีบเกร็งเหมือนตะคริวขึ้นสมองยังไงยังงั้นเลยค่ะ ได้แต่ร้องเรียกแม่จ๋าๆ กราบเท้า..จูบเท้าแม่.. แล้วก็เงยหน้าขึ้นไปดูบนเพดาน เผื่อวิญญาณของแม่กำลังมองลงมาจากบนนั้น..

พอพยาบาลแต่งตัวแต่งหน้า ใส่วิกให้แม่เสร็จ ก็ได้เข้าไปดูแม่อีกครั้ง แม่ยังดูสวยอยู่เลย เหมือนนอนหลับไปเฉยๆ แต่พอเจ้าหน้าที่มาย้ายแม่ใส่เปลเข็น เห็นตัวแม่พลิกไปมาแบบไร้ชีวิต ยังอยากจะตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ให้ทำแม่เบาๆหน่อย ตอนนั้นเอง ถึงรู้สึกเหมือนโดนฆ้อนมาทุบหัวให้สติ.. ว่า"แม่เราตายแล้วนะ"

วันที่ร้องไห้มากที่สุด.. นอกจากวันที่แม่เสีย ก็คือวันที่เผาศพแม่ ร้องไห้มากจนสามีน้ำตาไหลตามเลยค่ะ ร่างไร้วิญญาณของแม่ที่พอจะเป็นเหมือนที่ยึดเหนี่ยวสุดท้ายว่ายังมีแม่อยู่บนโลกนี้ แม่ที่เคยมีกันมาตลอด ต่อไปนี้จะไม่มีอีกแล้ว ข้างในรู้สึกโหวงๆบอกไม่ถูก เป็นความเสียใจแบบที่ไม่มีครั้งไหนเทียบได้เลยในชีวิต

✿Goodbye's (The Saddest Word) - Céline Dion✿ Mama you gave life to me Turned a baby into a lady And mama all you had to offer Was a promise of a lifetime of love Now I know there is no other love like a mother's love for her child I know that love so complete someday must leave Must say goodbye Goodbye's the saddest word I'll ever hear Goodbye's the last time I will hold you near Someday you'll say that word and I will cry It'll break my heart to hear you say goodbye Mama you gave love to me Turned a young one into a woman And mama all I ever needed Was a guarantee of you loving me 'Cause I know There is no other Love like a mother's love for her child And it hurts bad That something so strong Someday will be gone, must say goodbye Goodbye's the saddest word I'll ever hear Goodbye's the last time I will hold you near Someday you'll say that word and I will cry It'll break my heart to hear you say goodbye But the love you gave me will always live You'll always be there every time I call You offered me the greatest love of all You take my weakness and you make me strong And I will always love you 'til forever comes And when you need me I'll be there for you all the way I'll be there all life through I'll be there this I guarantee Mama, I'll be I'll be there through the darkest nights I'll be the wings that guide your broken flight I'll be your shelter through the raging storm And I will love you 'till forever comes Goodbye's the saddest word I'll ever hear Goodbye's the last time I will hold you near Someday you'll say that word and I will cry It'll break my heart to hear you say goodbye 'Till we meet again... Until then... Goodbye

ใครที่โชคดียังมีคุณแม่อยู่ อย่าลืมรักแม่ ทำดีกับแม่ให้มากๆนะคะ ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้ตอบแทนคุณ ทุกคนก็คงจะเคยได้ยินกันมาหลายครั้งแล้ว ตัวเองก็เคยได้ยินมาหลายครั้งแล้วเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว มาเสียแม่ไปอย่างไม่ทันตั้งตัวอย่างนี้ทำให้สำเหนียกเลย ที่เคยได้ยินเวลาคนเค้าพูดกันว่า"ไม่มีแม่แล้วจะรู้สึก"นั้นมันรู้สึกยังไง อย่ารอให้เห็นรูปแม่ตั้งอยู่รวมกับรูปบรรพบุรุษแล้วถึงจะมาสำนึก.. มานั่งทำบุญให้แม่ อยากทำอะไรให้แม่ต้องรีบทำค่ะ สำหรับตัวเองก็ถือว่ายังโชคดีอยู่บ้าง ที่อย่างน้อยก็ได้มีโอกาสอยู่กับแม่ ตอบแทนแม่ในช่วงสุดท้ายของชีวิตแม่ ถึงแม้ว่าเวลาเห็นแม่เจ็บ แม่ทรมาน โดยที่เราก็รู้ว่าไม่สามารถทำอะไรได้นั้น.. มันเป็นช่วงเวลาที่รู้สึกที่แย่ที่สุดในโลกก็ตาม

ทุกวันนี้.. ก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติแล้วค่ะ ยิ้มแย้มได้เหมือนเดิม ทานอาหารได้อร่อยเหมือนเดิม แต่ทั้งชีวิตต่อจากนี้จะมีส่วนหนึ่งที่หายไป ที่ไม่มีวันที่ใครหรืออะไรจะมาเติมเต็มได้เลย ทุกวันนี้เวลาที่อยู่คนเดียว หรือเวลาที่ยังนอนไม่หลับ ก็ยังร้องไห้คิดถึงแม่จนปวดตา แต่ต่อไปจะพยายามเข้มแข็ง.. เพื่อไม่ให้แม่ต้องเป็นห่วงอีกแล้วค่ะ จะเข้มแข็งให้ได้สักครึ่งหนึ่งของแม่ก็ยังดี

ก็อยากจะบอกแม่เหมือนที่เคยบอก.. ว่ารักแม่มากที่สุด ขอบคุณแม่ที่ให้ชีวิตลูก และขออโหสิกรรมถ้าลูกเคยล่วงเกินแม่ทั้งกาย วาจา ใจ และขอให้แม่ได้ไปอยู่ในดินแดนที่อบอุ่น สวยงาม และมีความสุข อยู่กับคนที่แม่รัก ไม่ต้องห่วง.. ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งสิ้น สักวันเราจะได้เจอกันอีกแน่นอนจ้ะแม่จ๋า

สุดท้ายนี้ อยากจะเป็นตัวแทนของครอบครัวเรา แสดงความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพ่อหลวง ที่ทรงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานเพลิงหลวงให้กับแม่ เปรียบเสมือนเปลวไฟในยามมืดมิด และเป็นของขวัญล้ำค่าชิ้นสุดท้ายในชีวิตแม่ที่แม่ได้รับ ขอพระราชทานพระราชวโรกาสกราบถวายบังคมแทบเบื้องพระยุคลบาท ด้วยความจงรักภักดี และน้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ และจะเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อม เป็นสรรพศิริมงคลแก่วงศ์ตระกูลตลอดไปค่ะ

เค้กที่ทำให้แม่นะคะ หน้าตาอาจจะยังห่างไกลจากที่อยากจะให้เป็น ตอนแรกไม่อยากเอามาลงเลย แต่ก็ไม่อยากให้เสียความตั้งใจที่อยากจะทำให้แม่



ตัวเค้กเป็นสปันจ์สูตรเดียวกับเค้กนมสดบลูเบอร์รี่นะคะ แบบใช้ไข่ 4 ฟอง อบในพิมพ์สี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาด 9x13 ค่ะ

ส่วนฟองดันท์ (สำเนียงอเมริกันออกเสียงประมาณฟอนดอนท์) ไม่ได้ใช้สูตรเดิมแบบในคริสต์มาสคัพเค้ก แต่ใช้มาร์ชแมลโล่ว์ฟองดันท์ เพราะคิดว่ามันอร่อยกว่าค่ะ สูตรนี้เป็นสูตรของ Wilton ตอนทำลดสูตรลงมาอีกหน่อย เพราะมาร์ชแมลโล่ว์ถุงที่มีหนักแค่ 10.5 ออนซ์ค่ะ ที่เอามาลงเป็นสูตรเต็มนะคะ ได้ฟองดันท์ประมาณ 2 พาวด์ค่ะ ไหนๆเสียเวลาทำทั้งที ทำเยอะๆไว้เลยดีกว่า เก็บไว้ได้นานเป็นเดือนอยู่แล้ว

สูตร Wilton's Rolled Marshmallow Fondant
ส่วนผสม:
- มินิมาร์ชแมลโล่ว์ 16 ออนซ์ 453 กรัม
- น้ำสะอาด 2-5 ชต. 30-75 มิลลิลิตร
- น้ำตาลไอซิ่งร่อน 8 ถ้วย 905 กรัม
- เนยขาว 1/2 ถ้วย 94.5 กรัม
- กลิ่นและสีผสมอาหาร ตามต้องการ
วิธีทำ:
1. นำมาร์ชแมลโล่ว์และน้ำสะอาด 2 ช้อนโต๊ะใส่ในชามผสมใบใหญ่ที่สามารถนำเข้าไมโครเวฟได้ จากนั้นเวฟด้วยความเร็วสูง 30 วินาที นำออกมาคนด้วยพายยางหรือช้อนไม้ทาเนยขาว ถ้ายังไม่ละลายหมดให้นำกลับเข้าไมโครเวฟต่อคราวละ 30 วินาที แล้วนำออกมาคนอีกครั้ง ทำซ้ำจนกว่ามาร์ชแมลโล่ว์จะละลายหมด (ประมาณ 2 1/2 นาที) เติมกลิ่น (ถ้ามี) ถ้าทำเป็นสีเดียว ให้เติมสีลงไปได้เลย แต่ถ้าทำหลายๆสี ให้แบ่งผสมสีทีหลังตอนนวดเสร็จแล้ว
2. เติมน้ำตาลไอซิ่งร่อนประมาณ 3/4 ส่วนลงไปในมาร์ชแมลโล่ว์ที่ละลายแล้ววางชามใส่เนยขาวไว้ใกล้ๆมือ จากนั้นทาเนยที่มือและโต๊ะที่จะใช้นวดให้ทั่ว นวดสลับกับเติมน้ำตาลไอซิ่งที่เหลือ ถ้าโดเริ่มติดให้ทาเนยขาวที่มือเพิ่ม ถ้าฟองดันท์ขาดง่าย แสดงว่าแห้งเกินไป ให้เติมน้ำเพิ่มอีกคราวละ 1/2 ช้อนโต๊ะ นวดจนฟองดันท์เนียนนุ่ม แผ่ดูแล้วมีความยืดหยุ่นไม่ขาด ใช้เวลาประมาณ 8 นาที
3. คลึงฟองดันท์ให้เป็นก้อน ทาผิวบางๆด้วยเนยขาว ห่อด้วยพลาสติกแรปแล้วใส่ไว้ในถุงพลาสติกอีกชั้นหนึ่ง รีดเอาอากาศออก แช่ตู้เย็นไว้ 4-6 ชั่วโมงให้คลายตัว ก่อนนำมาใช้ให้นำออกมาวางที่อุณหภูมิห้องให้อ่อนตัวลงพอนวดได้ หรือไมโครเวฟคราวละ 10 วินาที จนกว่าจะเริ่มนิ่ม (แต่ยังไม่ถึงกับนิ่ม) นำมานวดกับแป้งข้าวโพดหรือน้ำตาลไอซิ่ง ถ้าติดมือให้ทาเนยขาวเล็กน้อย นวดไปเรื่อยๆจนสามารถรีดได้ นำไปแต่งเค้กตามต้องการ

Notes:
- ฟองดันท์ที่เหลือ สามารถพันด้วยแรปแล้วเก็บใส่ถุงพลาสติกไว้ในตู้เย็นได้หลายอาทิตย์ โดยก่อนใช้ให้นำออกมาวางที่อุณหภูมิห้องแล้วนวดตามวิธีด้านบนนะคะ
- สามารถใช้เครื่องผสมตั้งโต๊ะนวดได้ โดยทาเนยขาวให้ทั่วชามผสมและหัวตีตะขอ แล้วทำตามวิธีด้านบนเช่นกันค่ะ

วิธีทำฟองดันท์

พอนวดได้ที่แล้ว เวลารีดสังเกตุดูจะเห็นว่าขอบไม่แตก สูตรนี้รีดง่ายมาก



เอามาคลุมเค้กที่ตัดและปาดบัตเตอร์ครีมทั่วแล้ว



ไม่มี fondant smoother เลยใช้ก้นถ้วยตวงรีดแทน แต่สงสัยรีดไม่ดีพอ ทิ้งไว้ซักแป๊บจากเรียบๆกลับมีฟองอากาศปูดๆอ่ะค่ะ

และมาร์ชแมลโล่ว์ที่ใช้

ส่วนรอยัลไอซิ่งดอกเบญจมาศ ใช้สูตรจากหนังสือ Pretty Party Cakes: Sweet and Stylish Cakes and Cookies for All Occasions ของ Peggy Porschen เค้กของเพ็กกี้สวยระดับตำนานเลย ทั้งสวยทั้งเนี้ยบไม่มีที่ติจริงๆ เธอเคยทำเค้กให้งานเลี้ยงเหล่า celeb ดังๆในอังกฤษอย่าง Elton John, Madonna, Gwyneth Paltrow ด้วยนะคะ.. ไม่ธรรมดาเลย สนใจก็ลองเข้าไปอ่านประวัติและดูภาพผลงานสวยๆของ Peggy ได้ที่เว็บของ Peggy ค่ะ

สาเหตุที่เลือกสูตรนี้ก็เพราะไม่ต้องใช้ไข่ดิบตามเคยค่ะ ใช้ผงไข่ขาวแทน แต่ชอบรสชาติของแบบไข่ดิบมากกว่า ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่ติดที่ว่าหาไข่พาสเจอร์ไรส์ไม่ค่อยจะได้เลย

สูตรเต็มนะคะ ผสมผสานกับอีกสูตรที่คล้ายๆกัน จาก Cake Chic ตำราอีกเล่ม ของ Peggy ที่หาเจอจากที่นี่ มีสูตร Sugar cookies แถมให้ด้วยค่ะ

++Royal Icing++
ส่วนผสม:
- ผงไข่ขาว (eggwhite powder) 2 ชต. 25 กรัม
- น้ำอุ่นจัด 2/3 ถ. 160 มิลลิลิตร
- น้ำตาลไอซิ่งร่อน ประมาณ 9 ถ. 1000 กรัม
- น้ำมะนาว 1 ชต. 15 มิลลิลิตร
วิธีทำ:
1. ผสมผงไข่ขาวและน้ำอุ่นให้เข้ากัน นำไปกรองเอาเศษผงไข่ขาวที่ไม่ละลายออกไป (ในอีกเล่มระบุว่าใช้ไข่ขาว 4 ฟองแทนได้)
2. เทน้ำตาลไอซิ่งร่อนในชามผสม เติมส่วนผสมไข่ขาวประมาณ 2/3 ส่วนลงไป เติมน้ำมะนาว ตีด้วยความเร็วต่ำ
3. พอน้ำตาลและไข่ขาวกันดีแล้ว เช็คดูว่าส่วนผสมตรงขอบอ่างดูแห้งหรือเปล่า ถ้าแห้งและยังเป็นเม็ดๆค่อยๆเติมส่วนไข่ขาวเพิ่มจนกระทั่งส่วนผสมดูเนียน แต่ไม่เปียก ถ้าส่วนผสมเหลวเกินไปเติมน้ำตาลไอซิ่งร่อนเพิ่มได้
4. ตีต่อด้วยความเร็วสูงประมาณ 4-5 นาที หรือจนกระทั่งตั้งยอดแข็ง
5. ตักออกมาใส่ภาชนะที่มีฝาปิด คลุมด้วยผ้าชื้นและปิดฝาให้สนิท เก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องได้ 7 วัน ถ้าใช้ไข่ขาวดิบให้เก็บไว้ในตู้เย็น

Notes:
- หลังจากเก็บไว้ 2-3 วัน ไข่ขาวอาจจะแยกตัวจากน้ำตาลไอซิ่ง ทำให้ไอซิ่งดูแห้งแข็ง ให้ผสมใหม่ด้วยความเร็วต่ำจนตั้งยอดแข็งอีกครั้ง
- ระวังอย่าให้ไข่ขาวที่แห้งติดรอบๆภาชนะตกลงไปในส่วนผสม

Peggy เพิ่มเติมไว้ว่า ในหนังสือของเธอจะใช้ไอซิ่งอยู่ 3 แบบ
- แบบแรกคือ Stiff-peak consistency (ตั้งยอดแข็ง) เอาไว้บีบดอกไม้หรือใบไม้
- แบบที่สองคือ soft-peak consistency เอาไว้บีบเส้น, จุด, หรือขอบคุ้กกี้
- แบบสุดท้ายคือ runny consistency (flooding) เอาไว้เติมช่องว่างต่างๆ
ภาพความข้น-เหลวแต่ละแบบ ดูได้จากลิงค์นี้เช่นกันค่ะ

วิธีทำรอยัลไอซิ่ง

บีบไม่สวยเหมือนที่วาดภาพไว้เลย ดอกแรกก็พอได้ แต่ดอกที่สองที่สามเริ่มกลีบบางและแบนมากๆ สงสัยส่วนผสมจะเหลวไปหน่อยเพราะในบ้านเปิดฮีทเตอร์ค่อนข้างอุ่นค่ะ บวกกับความร้อนจากฝ่ามือเข้าไปอีก คราวหน้าต้องรีบทำ

วิธีบีบก็บีบจุดตรงกลางก่อน ในรูปใช้หัวล็อกที่ยังไม่ได้ใส่หัวบีบเข้าไปน่ะค่ะ บีบลงไปตรงๆลงไปบนกระดาษแวกซ์ ให้เป็นจุดกว้างประมาณ 1 นิ้ว จากนั้นใช้เบอร์ 81 บีบเป็นกลีบชั้นล่างสุด บีบให้ยาวประมาณ 1 นิ้ว ชั้นต่อมาก็ให้สั้นลงเรื่อยๆค่ะ ดอกไม้ที่บีบเสร็จแล้ว ก็ทิ้งไว้ให้แห้งที่อุณหภูมิห้อง ส่วนรอยัลไอซิ่งที่เหลือคลุมด้วยผ้าชื้นหรือพลาสติกแรปไว้กันแตก พอดอกไม้แห้งดีแล้วก็นำไปวางบนเค้กที่บีบด้วยบัตเตอร์ครีมสีเขียวเป็นรูปใบไม้ไว้ แต่งขอบด้วยมาร์ชแมลโล่ว์ฟองดันท์ที่เหลือ เอามารีดแล้วตัดเป็นเส้นค่ะ

ส่วนหัวบีบที่ใช้ เป็นของ Wilton ใช้แค่เบอร์ 81 ทำเป็นกลีบดอกเบญจมาศ และเบอร์ 69 ที่ใช้บีบเป็นใบไม้ ส่วนเบอร์ 3 ตอนแรกจะเอาไว้บีบเกสรสีเหลือง แต่เปลี่ยนใจไม่ใช้ค่ะ



แต่เมื่อวันก่อนเพิ่งเห็นหัวบีบของ Ateco เบอร์ 80 ช่องตรงหัวบีบจะกว้างกว่าเบอร์ 81 ของ Wilton มาก ในภาพนี่คือเอาปลายมีดแซะให้กว้างขึ้นแล้วนะคะ เพราะบีบแล้วกลีบบางเกินไป แต่ก็ยังกว้างไม่เท่าของ Ateco เลย

และนี่ก็ผงไข่ขาวนะคะ ทำจากไข่ขาวล้วนๆ คนละอันกับเมอแรงก์พาวเดอร์ (เมอแรงก์พาวเดอร์จะมีแป้งข้าวโพด, น้ำตาล, อีมัลซิไฟเออร์ แล้วก็อื่นๆเติมลงไปด้วย) แต่ใช้แทนกันได้ค่ะ สูตรในหนังสือระบุว่าให้ใช้ผงไข่ขาว ที่บ้านยังมีที่เหลือจากที่ซื้อไว้ให้แม่ชงกินช่วงให้คีโมอยู่ 2-3 กระปุกพอดี ต้องหาทางกำจัด จริงๆรอบแรกที่ซื้อส่งไปให้แม่ยังเหลืออยู่เลย (เฉพาะไข่อย่างเดียวก็หนักประมาณกิโลนึงแน่ะค่ะ) นึกว่าแม่กินหมด มารู้ทีหลังว่าแม่ให้เค้าเอาไปซ่อนตอนรู้ว่าลูกจะกลับเมืองไทย กลัวลูกรู้ว่าแม่ไม่ยอมกิน ดื้อเหมือนใครไม่รู้ (หมอให้แม่ทานไข่ขาวเยอะๆ ชดเชยเม็ดเลือดขาวที่เสียไปจากการให้คีโม แต่แม่เบื่อไข่ขาวต้มธรรมดา ก็เลยซื้อแบบผงให้แม่ชงกินกับอาหารเสริม ensure ค่ะ) แต่สงสัยจะซ่อนดีเกินไป เลยลืมเอากลับมาจากเมืองไทยเลย

ปีนี้อากาศหนาวสุดๆ อุณหภูมิติดชาร์ททำลายสถิติเลย ฟ้าก็อึมครึม รูปเลยออกมาให้ความรู้สึกหดหู่ตามไปด้วย

ชิ้นนี้พันรอบฐานด้วยโบว์สีม่วง.. สีโปรดของแม่ ไม่แน่ใจว่าตัวเองชอบแบบไหนมากกว่าเหมือนกัน แต่คิดว่าแม่น่าจะชอบแบบมีโบว์มากกว่า



ชอบรอยยิ้มของแม่ในรูปนี้ที่สุดเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าแค่ปีสองปีให้หลัง แม่จะต้องมาจบชีวิตลงด้วยโรคร้ายนี้...

ขอบคุณทุกๆกำลังใจ และความห่วงใย ทั้งหน้าไมค์, หลังไมค์, อีเมล, และแชตบอกซ์ ขอบคุณจากใจค่ะ น้ำใจที่ทุกคนมอบให้ มีความหมายมากๆในเวลาที่เศร้าใจมากที่สุด ขอบคุณแดน..สามีที่น่ารัก และเพื่อนดีๆอย่างพี่นางฟ้าฯ ที่ทั้งสองอยู่เคียงข้างให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณพี่สาวสุดเลิฟที่เข้มแข็งและเป็นหลักให้น้องคนนี้ สุดท้ายขอขอบคุณแม่ สำหรับทุกๆสิ่งดีๆที่แม่มอบให้ ขอบคุณที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดู และขอบคุณที่อยู่เคียงข้างลูกเสมอเวลาที่คนทั้งโลกหันหลังให้ ..รักแม่ที่สุดเลยค่ะ..

❉A Mother's Love - Jim Brickman❉ Thank you for watching over me all of the sleepless nights you lay awake Thank you for knowing when to hold me close ..and when to let me go Thank you for every stepping stone and for the path that always leads me home I thank you for the time you took to see the heart inside of me You gave me the roots to start this life and then you gave me wings to fly and I learned to dream because you believed in me Thereʼs no power like it on this earth no treasure equal to its worth ...the gift of a mother's love... Thank you for every sunlit day that fill the corners of my memory thank you for every selfless unsung deed I know you did for me Thank you for giving me the choice to search my soul 'til i could find my voice and I thank you for teaching me to be strong enough to bend You gave me the roots to start this life and then you gave me wings to fly and I learned to dream because you believed in me Thereʼs no power like it on this earth no treasure equal to its worth the gift of a mother's love I thank God for a mother's love....

เพิ่งเห็นวันที่.. บล็อกนี้ห่างจากบล็อกที่แล้ว 5 เดือนเลย เวลาผ่านไปเร็วเหมือนสายลมจังนะคะ ทุกคนคงสบายดีกันเนอะ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วยนะคะ

อ่านในแชตบอกซ์ เห็นหลายๆคอมเม้นต์บอกว่าดูรูปในบล็อกเก่าๆไม่ได้ สาเหตุมาจาก photobucket ปรับลดคุณภาพเว็บค่ะ ลดทุกอย่างเลย ลดคุณภาพรูป, พื้นที่เก็บรูป, แล้วก็ลดแบนด์วิดธ์ด้วย พอคนคลิกมากๆเข้าจึงทำให้แบนด์วิดธ์เต็ม ทำให้ดูรูปไม่ได้ค่ะ ก็คงจะกลับไปแก้ลิงค์ไม่ได้แล้ว เพราะส่วนใหญ่จะอยู่ในส่วนของคอมเม้นต์ค่ะ แต่มีวิธีดูภาพตามนี้นะคะ เดี๋ยวจะแปะไว้ตรงข้างบล็อกอีกที

- ถ้าใช้ Explorer ให้คลิกขวาที่ภาพที่ต้องการจะดู เลือก Properties จากนั้นดูตรง Address (URL) ก็ไฮไลต์ตรงลิงค์แล้วก๊อปปี้ไปแปะแล้วเปิดที่หน้าต่างใหม่ ก็จะเห็นภาพค่ะ
- ถ้าใช้ Firefox ก็ง่ายหน่อย คลิกขวาที่ภาพแล้วเลือก Copy image location ได้เลย แล้วนำไปแปะแล้วเปิดที่หน้าต่างใหม่เช่นกัน
- ส่วน Google Chrome ก็ง่ายเหมือนกัน คลิกขวาที่ภาพแล้วเลือก Copy image URL แล้วนำไปแปะแล้วเปิดที่หน้าต่างใหม่ค่ะ

ส่วนบล็อกใหม่ๆคงไม่มีปัญหาแล้ว เพราะลาขาดจาก photobucket อย่างถาวรแล้วค่ะ ถึงวันข้างหน้าจะปรับพื้นที่กับแบนด์วิดธ์ให้มากขึ้นก็คงไม่กลับไปแล้ว เพราะเดี๋ยววันดีคืนดีจะมาปรับลดลงอีก ตอนนี้ลองเปลี่ยนมาใช้ fotki กับ webshot อยู่ค่ะ ยังไม่รู้พออัพหลายๆบล็อกแล้วจะเป็นยังไง ใครมีเว็บไหนดีๆ แนะนำได้ค่ะ

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ

เค้กสวยน่าทานมากเลยค่ะ คุณแม่รู้คงจะภูมิใจนะคะ ที่ลูกทำเค้กสวยๆ ให้

เป็นกำลังใจให้คุณ Beebie เข้มแข็งนะคะ สู้ๆ ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะค่ะ
เค้กดอกเบญจมาศ ถ่ายทอดความละเอียดอ่อนได้ดีจริงๆค่ะ
นึกถึงขั้นตอนปราณีตและสมาธิในการตกแต่งเค้ก
รู้สึกอิ่มไปกับคุณBeebie เลยค่ะ
คุณแม่ยังสาวและสวยมากด้วย เสียใจด้วยจริงๆค่ะ

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ

เค้กน่ารักมากเลยค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ เข้าใจในความทุกข์ทรมาน เพราะหญิงแม่เป็นคนนึงที่เสีย พ่อและแม่จากโรคร้าย ถัดกันแค่คนละเดือนเองค่ะ ต้องแข็งแกร่งแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้เห็นลูกน้อยแล้วคิดถึงคุณตากะคุณยายเค้าจับจิต

เสียดายที่ 2 คนนี้ไม่ได้เห็นหลานที่น่ารักที่สุดในโลก

เสียใจด้วยนะคะ เข้าใจความรู้สึกคะ เพราะว่าแม่โอ๋เองก็เพิ่งเข้าโรงพยาบาล เพราะเส้นเลือดตีบในสมอง
เสียใจที่เราไม่ได้อยู่ใกล้ มีเวลาอยู่กับทางบ้านได้น้อย
กว่าคนอื่น ตอนนี้แม่อาการดีขึ้นเยอะ ดีขึ้นเพราะยาและกำลังใจ ก็อยากให้อาการดีขึ้นที่สุด เท่าที่จะเป็นได้

อ่านแล้วใจหายคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Beebie ไกลๆ ทางนี้อีกคน

ตั้งใจอ่านจนจบเลยค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

อ่านบล็อกนี้แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณแม่คงไปคอยดูแลลูก ๆ อยู่บนสวรรค์ หายป่วย เป็นนางฟ้าให้กับครอบครัวคุณ beebie แล้วล่ะค่ะ

....
ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว

ขอแสดงความเสียใจร่วมด้วยอย่างสุดซึ้งค่ะ
เพื่อนคนไทยในสวิสที่อยู่ข้างบ้านก็พึ่งจะเสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 25 ธีนวาคมที่ผ่านมา

เราได้ไปคลุกคลีเห็นพี่เขาน่าสงสารมาก เวลาโรคพี่เขากำเริบเจ็บปวดจนสั่นพรับๆ

เราไปเห็นแล้วทรมารมากมายในความรู้สึก
และพี่เขาจากไปแบบโดดเดี่ยวเดียวดาย

ไม่มีใครในครอบครัวได้เห็นใจพี่เขาเลยจริงๆ
แม้แต่เผาก็ไม่มีใคร

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

และก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ beebie เข้มแข็งค่ะ

ขอแสดงความเสียใจกับคุณบีด้วยนะคะ อ่านแล้วก็เศร้าตามไปด้วย ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้คุณบีได้มีโอกาสทำหน้าที่แม่แล้ว เต็มที่เลยนะคะ

คุณ BeeBie คะ...

ป่านนี้คุณแม่คงยิ้มรักขนมเค้กแสนอร่อยและงดงามอยู่บนสวรรค์แล้วนะคะ...และแน่เสียยิ่งกว่าแน่ คือ คุณแม่ไม่เคยจากคุณไปไหนเลย ท่านยังอยู่ในทุกรอยยิ้มและความทรงจำเสมอ
ขอให้เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ

May she rest in peace...

เสียใจด้วยนะคะ เชื่อว่าคุณแม่ที่อยู่บนสวรรค์ได้เห็นเค้กนี้แล้ว ต้องยิ้มอย่างมีความสุขอยู่แน่ๆ ค่ะ

อ่านเเล้วน้ำตาไหลค่ะ รู้ว่าการสูญเสีย ของอันเป็นที่รักไปเเล้วเป็นไง ก็ขอให้คุณเเข็มเเข็ง มีเเรง เเละกำลังใจสู้ต่อไป ถึงอย่างไร ก็ลืมไม่ลงหรอกค่ะ เเต่ก็จำรอยยิ้ม ของเเม่ไว้เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ยามท้อ น๊ะค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ

อ่านแล้วก็นึกถึงแม่ตัวเองค่ะ... จะกลับไปรักแม่ให้มากขึ้นค่ะ

สัญญา

เสียใจด้วยนะคะ
เคยได้ข่าวจากหน้าบล็อกว่าคุณแม่ไม่สบาย ตอนนั้นได้แต่ให้กำลังใจให้หายไวๆ
แต่ตอนนี้อยากจะให้กำลังใจคุณบีมากๆๆ คนอยู่ต้องมีแรงสู้ชีวิตต่อไปนะคะ ส่วนคุณแม่ตอนนี้ท่านคงชื่นใจอยู่บนสวรรค์แล้วแน่ๆ เลยค่ะ

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ.........

ขนมสวยมากเลยค่ะ .........

เสียใจด้วยนะคะ อ่านแล้วก็น้ำตาซึม ขอให้สุขภาพใจแข็งแรงขึ้นโดยไว นะคะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับผม

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ

อ่านแล้ว พูดไรไม่ออกเลยจิงๆค่ะ

จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

เป็นกำลังใจให้พี่บี่บี๊และครอบครัวนะคะ...ขอให้คุณแม่ไปสู่สุขติค่ะ

สุขสันต์วันจันทร์อันแสนผ่อนคลายนะค้าบ

เสียใจด้วยนะคะคุณบิบิ๊ คุณแม่ไปสู๋สุคติแล้ว
คุณบิบิ๊ดูแลตัวเองให้ดีๆ อย่าให้เจ็บไข้ไปอีกคน

คิดเสียว่ายังโชคดีกว่าใคร ที่มีโอกาสได้ดูแลแม่ ได้อยู่ใกล้จนวินาทีสุดท้าย
ที่หลายคนอาจจะไม่มีโอกาส

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะพี่บีบี๊
ตั้งใจอ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลยคะ น้ำตาคลอ
เคยเขียนคอมเม้นท์ให้กำลังใจพี่บีบี๊ในบล็อกก่อนๆนู้น
ไม่นึกว่าท่านจะจากไปซะแล้ว
แต่พี่บีบี๊ก็ยังดีนะคะที่ได้อยู่เคียงข้างท่านจนวินาทีสุดท้าย
เสียใจด้วยมากๆคะ อ๋อย..อึ้ง+ตัน คิดอะไรไม่ออกแล้วคะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณบีบี๋ อ่านไปเศร้าเสียใจไปด้วยจริงๆค่ะ เมย์เคยผ่านความรู้สึกอย่างนี้มาก่อนว่ามันปวดร้าวแสนสาหัสเพียงไหนที่แม่ต้องมาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ร้องไห้ไปหลายเดือนเวลาคิดถึงแม่มากๆ ฝันถึงเค้าทุกๆวันสองปีเต็มๆจนมีอยู่วันตื่นขึ้นมาแล้วนึกได้ว่าไม่ได้ฝันถึงแม่แล้วก็ยังร้องไห้ กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้เยี่ยวยาใจตัวเองนานเหมือนกันค่ะเพราะเมย์ก็ไม่เคยทำอะไรให้แม่เลย พออยากจะทำให้แม่ แม่ก็ไม่อยู่เสียแล้ว

ขอเป็นกำลังใจให้คุณบีบี๋นะคะ เมย์เพิ่งจะแวะมาอัพเดทบล๊อกพักหลังมานี่ ไว้จะแวะมาทักทายบ่อยๆค่ะ^^

หวัดดีค่ะพี่บีบี้....
นกนึกถึงพี่และมาวนเวียนหาความรู้อยู่เสมอนะคะ ในบล็อกดีๆนี้ที่พี่ได้ทำไว้
เสียใด้วยมากๆสำหรับการจากไปของคุณแม่ นกอ่านแล้วรู้สึกตัวว่าไม่ค่อยดีเลย คือห่างเหินกับแม่มากๆ ( ทั้งที่เราก็อยู่ใกล้กันนิดเดียว )แม่เคยบอกว่าเรามาพบกันและวันนึงเราต้องจากกัน เป็นสิ่งที่นกไม่ชอบได้ยินแม่พูดแบบนี้เลย รู้สึกกลัวความรู้สึกนี้มากๆค่ะ จะพยายามใกล้ชิดแม่ ดูแลแม่ให้มากขึ้นค่ะ

สวัสดีจ้าบี่บี๊ วันนี้และทุก ๆ วันของบี่บี๊เข้มแข็งขึ้นแล้วนะจ้ะ
คุณแม่ยังคงยิ้ม และมองดูความสุขของบี่บี๊ และลูก ๆ ทุกคนของคุณแม่ตลอดเวลาเสมอ
ปุ้มเชื่อว่าความดีที่คุณแม่ทำเพื่อบ้านเมือง เพื่อสังคมจะส่งผลให้บี่บี๊และคุณแม่ได้เจอกันเหมือนที่บี่บี๊พูดไว้แน่ ๆ
ไม่เศร้าแล้วนะ เข้มแข็ง ๆ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะคุณบีบี้
คุณแม่คุณบีบี้ท่านไปสบายแล้ว ...
ที่เหลือไว้คือความทรงจำที่ดีมากมาย
ที่คุณบีบี้และคุณแม่มีต่อกันนะคะ

เค้กของคุณบีบี้สวยมาก ๆ เหมือน
คุณแม่เลยค่ะ ท่านคงภูมิใจมาก ๆ

เสียใจด้วยกับการสูญเสียในครั้งนี้นะคะ

เค้กที่ทำเพื่อแม่นั้นสีสวยมาก คุณแม่ของ คุณbeebie สวยมากค่ะ..

อ่านแล้วเศร้าใจจนน้ำตาซึมเลยค่ะเสียใจด้วยค่ะ แต่ก็ทำให้ได้คิดพอดีวันนี้ทะเลาะกับครอบครัวพอดีจะทำบุญบ้านแต่กะจะทำเล็กๆเพราะงบจำกัด ปีหน้าฟ้าใหม่ถ้าเรามีงบมากกว่านี้ค่อยว่ากัน(เป็นคนออกค่าใช้จ่ายคนเดียวค่ะ) แต่พ่อกับแม่ก็บอกญาติมิตรสหายแล้วบอกว่าไม่บอกไม่ด้ายซ่ะกลายเป็นงานใหญ่ ก็เลยบ่นซ่ะยกใหญ่พอบ่นเสร็จก็เฮ้อ เอานะถ้าเป็นความสุขของเขาก็ทำไปเหอะ เงินทองค่อยหากันทีหลัง (ขนมสวยมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆka

เสียใจด้วยจริงๆนะคะ
ถ้าคุณแม่ได้เห็นเค้กก้อนนี้ คงดีใจเหลือเกินค่ะ เพราะสวยมาก

บี่บี๊ทำพี่น้ำตาตกแต่เช้าเลย...ไม่ใช่ซินะ...บ่ายแล้วนี่นา

แม่จากไปแค่ร่างกายค่ะ
พี่เชื่อว่าท่านยังคงอยู่กับเรา
เป็นกำลังใจให้เราก้าวเดินต่อสู้กับชีวิตต่อไปในวันข้างหน้าค่ะ

เค้กออกมาสวยเลยล่ะค่ะ แม่บี่บี๊ต้องชอบอย่างแน่นอน...

แวะเข้ามาอ่าน....ในความรู้สึกของคนเป็นแม่...

ถ้าลูกคิดได้สักครึ่งของน้อง beebie....หัวใจแม่ก็พองคับอกแล้วนะคะ
น้ำตาซึมเลยค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
เค็กน่ารักมาก.....

ยังอ่านไม่จบเลยค่ะคุณบีบี๋ นั่งร้องไห้ไปแล้ว

คิดถึงแม่มาก ๆ เหมือนกันค่ะ เวลาอยู่กับแม่ทีไรก็ชอบรวมหัวกับน้อง ๆ แซวแม่มั่ง แกล้งแม่มั่ง ประมาณว่าทำให้แม่โกรธคืองานของเรา แต่พวกเราทำด้วยความรักนะคะ เข้าใจความรู้สึกคุณบีบี๊มาก ๆ เพราะก็อยู่ไกลกับแม่เหมือนกัน ปีสองปีถึงจะได้กลับไปเมืองไทยที

แม่คุณบีบี๊คงจะดีใจที่ได้เห็นความในใจของลูก ตอนนี้คงจะแอบมองและให้กำลังใจคุณอย่บีบี๊อยู่ก็ได้...กลับมาสดใสร่าเริงเร็ววันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อ่านไปร้องไห้ไปเลยคะ ทำให้หวนคิดถึงพ่อและแม่ พ่อของแม่อ้วนเสียชีวิตไปแล้วเมื่อ 16 ปีที่แล้วด้วยโรคมะเร็งปอดคะ ตอนนั้นที่มาพบว่าเป็นมะเร็งเป็นระยะสุดท้ายแล้วคะ อยู่ได้ 50 วันพอดี ทำใจกันไม่ได้เลยคะ รู้สึกว่า 50 วันช่างรวดเร็วอะไรเช่นนี้ เหมือนฟ้าลิขิตมาอย่างนั้นจริง ๆ พอพ่อเสียรู้สึกว่าแม่ก็จะทรุดลงเลย ๆ แม่ของแม่อ้วนเริ่มต้นเป็นเบาหวานมาหลายสิบปีแล้ว และอีกทุก ๆ โรคที่เป็นผลพวงของโรค สุดท้ายทานยามากไตก็เริ่มเสียคะ ต้องฟอกเลือดจากระยะห่าง ๆ จนมาฟอกเลือกทุกวัน ทุกคนก็เตรียมใจได้มากขึ้นแล้วคะ ว่าคงใกล้ถึงเวลาแล้ว แม่เสียหลังจากพ่อเสียไป 6 ปี แม่ก็เสียไปประมาณ 10 ปีแล้วคะ แต่สิ่งหนึ่งที่แม่อ้วนดีใจที่สุด คือแม่อ้วนได้ทดแทนบุญคุณดูแลท่านทั้ง 2 แต่ดูแลแม่มากกว่า เพราะว่าตอนที่พ่อเสีย ทุกคนทำงานหมด ก็มาคุยกันว่าจะทำอย่างไร มีข้อเสนอให้จ้างพยาบาล หรือคนมาดูแลแม่ แต่ก็ได้ข้อสรุปว่าแม่คงไม่ชอบใจนัก ก็เลยมาคุยกันว่า ใครจะยอมเสียสละ ตอนนั้นแม่อ้วนถ้าเทียบกับพี่ ๆ แม่อ้วนก็จะมีรายได้น้อยกว่าเค้า แม่อ้วนเลยมาอยู่ดูแลแม่ โดยที่คุยกับแฟน ๆ ก็เข้าใจแยกกันอยู่สักพัก พอดีแฟนไปทำงานต่างจังหวัดคะ แล้วลูกก็เอามาฝากพี่สาวคนโตเลี้ยงตั้งแต่ ขวบครึ่ง ถึงจะผ่านมาแล้วเกิดเรื่องมากมายในชีวิตแม่อ้วน แม่อ้วนก็ไม่เคยเสียใจในชีวิตครอบครัวตัวเอง แม่อ้วนคิดว่าเราเป็นลูกที่ทำหน้าที่ได้มากกว่าพี่ ๆ เค้า แม่อ้วนฉีดยาเบาหวานให้แม่ อาบน้ำ ทำกับข้าว พาแม่ไปหาหมอ ชีวิตเหมือนอยู่กัน 2 คน เพราะพี่ ๆ วันหยุดถึงจะได้มาหาแม่ เอ้าตายแล้วขอเบรกชีวิตตัวเองก่อน ยิ่งเล่ายิ่งยาวเสียแล้วเรา เดี๋ยวจะหาว่ามาผิดบล็อก แม่อ้วนอยากให้ทุกคนรักพ่อแม่ เอาใจใส่พ่อแม่มาก ๆ ถ้าคนไหนมีลูก เรารักลูกเท่าไหร่ ก็ขอให้เรารักพ่อแม่มากกว่านะคะ ขนมเค้กสวยมากคะ คุณแม่คงยิ้มดีใจอยู่บนสวรรค์แล้วคะ

ขอแสดงความเสียใจกับคุณbeebie ด้วยนะคะ ถึงคุณแม่จะจากไปแล้วแต่ท่านก็ยังอยู่ในใจเราตลอดไป

เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนจ๊ะ หัวอกเดียวกันคะพี่บี ปาปี๊ มามี๊เนสก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกันคะ เป็นมะเร็งที่ปากมดลูกคะ อาการก็คล้าย ๆ กันคะ และมามี๊ของเนสก็เป็นคนที่สู้ชีวิตมาก อยู่เฉย ๆ ไม่เป็น มามี๊เนสเป็นคนน่ารัก ใจดี มีแต่คนรัก แต่ถึงยังงัยก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อให้ได้ และต้องอยู่อย่างให้ มามี๊และปาปี๊ภาคภูมิใจ สู้ตายยยยโว้ยยยย (ตะโกนให้ปาปี๊ กับมามี๊สะดุ้งเล่น 55555)

ขอบคุณทุกข้อความ.. ทุกกำลังใจ.. ทุกเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังนะคะ อ่านแล้วยิ้มบ้าง น้ำตาคลอบ้าง ร้องไห้บ้าง ใครมาเห็นเข้าคงว่าบ้าแน่เลย แต่ก็รู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ ดีใจมากที่ได้อ่านค่ะ แม่เองก็คงดีใจ.. ถ้าเรื่องราวของแม่จะมีส่วนทำให้หลายๆคนหันมารักแม่มากขึ้นกว่าเดิมแม้เพียงสักนิดก็ยังดี อย่าลืมบอกรักแม่+จุ๊บๆแม่กันนะคะ

ดีใจค่ะที่ได้ชมขนมที่คุณบีบี๊ทำให้คุณแม่แล้ว
ดูจากรูปคุณแม่ยิ้มมีความสุขจัง ท่านคงทราบแล้วละค่ะ สำหรับสิ่งที่คุณบีบี๊ทำให้ท่าน

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ

อ่านแล้วคิดถึงแม่จับใจเลย

เสียใจด้วยค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมคิดถึงแม่เหมือนกัน ขนมสวยงามมาก ๆ ขอให้เข้มแข็งเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ดีใจมากๆที่บีบี๋กลับมา
พอเห็นเม้นท์ที่บล็อกก็รีบเข้ามาดูเลย
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ น้ำตาไหลพราก
บีบี๋ก็เป็นนักสู้เหมือนแม่ค่ะ เข้มแข็งและลุกขึ้นสู้ต่อไปนะจ้ะ
เค้กสวยมากๆเลยค่ะ
ปล: คุณแม่ยังสาวและสวยมากๆ ดูจากคุณแม่แล้วบีบี๋ต้องอ่อนกว่าพี่แ่หม่มหลายปี พี่ขอเรียกน้องบีบี๋นะจ๊ะ สู้ๆจ้ะ

อ่านเรื่องราวของบีบี๋แล้ว


ตื้นตัน ที่คุณแม่ของบีบี๋มีลูกสาวแบบนี้


ชื่นชมและเป็กำลังใจให้ค่ะ


เจ๊หลีแวะมาหาขนมอร่อย ๆ แถวนี้หลายครั้ง


แต่คิดว่าบีบี๋คงยังต้องใช้เวลาเลยไม่อยากรบกวน


เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ


เจ๊หลีอ่านเรื่องราวข้างบน แล้วเค้กสวย ๆ น่ารักก้อนสีม่วง สำหรับคุณแม่ ดูมีคุณค่าขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลยทีเดียวค่ะ


สู้ ๆคะ

ดีใจมากๆเลยค่ะที่ได้รับข้อความจากพี่บีบี๋และขอแสดงความเสียใจอย่างที่สุดเรื่องของคุณแม่ค่ะแต่ติ๋งเชื่อว่าท่านจะอยู่ใกล้ๆเพื่อเฝ้าดูความเป็นไปของพี่บีบี๋เป็นกำลังใจให้พี่บีบี๋ตลอดเวลา...ขอให้ทุกช่วงชีวิตของพี่บีบี๋มีความสุขกับคนที่รักทุกๆคนมีครอบครัวที่สมบูรณ์มีเจ้าตัวน้อยที่เป็นตัวแทนของคุณแม่มาอยู่ใกล้ๆในเร็ววันและก้าวเดินไปข้างหน้าทุกย่างก้าวมีแต่ความเข้มแข็งและมั่นคงเต็มเปี่ยมด้วยกำลังใจจากคนที่รักทุกๆคนนะคะ...สู้สู้ค่ะ

มาถึงตอนนี้ข้อความพี่บีบี๋ทำให้ติ๋งนั่งคิดว่าทุกวันนี้ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับติ๋งเป็นยังไงหนออ่านไปร้องไห้ไปและก็คิดว่าถึงแม่จะทำไม่ดีสร้างปัญหาให้ครอบครัวตลอดทำให้พ่อเครียดแต่เค้าก็ยังเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดติ๋งจะพยายามปรับความสัมพันธ์แม่ลูกให้ดีกว่านี้....

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณบีบี๋

อุ้มเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยค่ะ คุณแม่ท่านไปสบาย คอยมองดูคุณบีบี๋อยู่บนสวรรค์ค่ะ

อ่านแล้วต้องบอกเลยค่ะว่าอุ้มน้ำตาซึมเลยค่ะ หัวอกคนเป็นลูกนะคะ เวลาเห็นพ่อหรือแม่ไม่สบาย มันปวดร้าวหัวใจไปหมดเลยนะคะ

อุ้มเองปกติก้อมีงอนเป็นประจำกับแม่ค่ะ แต่มีอยู่ช่วงนึงแม่ไม่สบาย เข้าโรงพยาบาล รู้สึกใจหายเลยค่ะ และยิ่งอ่านที่คุณบีบี๋เขียนแล้ว ทำให้มานั่งบอกตัวเองเลยค่ะว่า เราต้องดีกับแม่มาก ๆ ขอบคุณมาก ๆค่ะที่เขียนบล็อคนี้ค่ะ

ปล. ขนมสวย และน่าทานมากค่ะ ปลื้มใจแทนคุณแม่ค่ะ

เสียใจด้วยค่ะพี่บี น้องอ่านบล็อกนี้ของพี่บีแล้วน้ำตาไหลทำไมไม่รู้ แต่กลั้นไม่ได้จริงๆ

สวัสดีปีใหม่ จ้าเพื่อนรัก

แบมได้ัรับของขวัญแล้วนะคะ ขอบคุณมาก



อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย สู้ๆๆนะบี่บี๋
เวลาเท่่านั้น ที่จะช่วยเราได้


คุณแดน เป็นสามี เป็นเพื่อน เป็นทุกอย่างที่ดีที่สุดสำหรับบี่บี๋ค่ะ มีอะไรก็เล่าให้คุณแดนฟังนะ อย่าเก็บนะค่ะ ได้พูดออกมาจะได้สบายใจขึ้นค่ะ

แบมก็ได้คุณแกรี่ เป็นกำลังใจ ยื่น อกมารับน้ำตาของแบมเสมอค่ะ

แบมดีใจที่บี่บี๋ มีพี่ภัส เป็นพี่น่ารัก อยู่ข้างๆๆและเป็นกำลัง แบมได้แต่ส่งใจไปให้

สู้นะเพื่อนรัก สู้กับใจตัวเอง ไม่ต้องกลั้นน้ำตา อยากร้องไห้ ร้องไปเลยคะ่

คุณแม่ท่านไปเที่ยว ไปที่ๆๆเราไปเจอท่านไม่ได้ ท่านกำลังมีความสุข อยู่ที่นั่น

จุ๊บๆๆๆเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

คิดถึงนะคะบี่บี๋

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งเรื่องคุณแม่พี่บี่บี๋ด้วยนะคะ
เห็น Topic แล้วตกใจมากๆเลยค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลยยยย
ใครไม่ได้ใกล้ชิดผู้ป่วยมะเร็งก็คงไม่รู้หรอกนะคะ ว่ามะเร็งเป็นโรคที่น่ากลัวขนาดไหน
คุณแม่พี่บี่บี๋ก็สู้จนลมหายใจสุดท้ายแล้วนะคะ ท่านเก่งมากๆเลยค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่บี่บี๋ สู้ๆต่อไปนะคะ ขนมน่าทานแล้วก็คุณแม่พี่บี่บี๋ต้องชอบแน่ๆค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ
ปุ๊กอ่านจบแล้ว ร้องไห้เลยค่ะ
ยังไง คุณแม่ก็คงหวังให้คุณบี่บี๋ใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขค่ะ

อ่านแล้วคิดถึงตอนที่ต้องดูพ่อจากไปเลยค่ะ สภาพเหมือนที่คุณบี่บี๋ยืนดูคุณแม่จากไปเลยค่ะ เสียใจด้วยจริง ๆ นะคะ ขอให้ปีนี้คุณบี่บี๋มีความสุขและสุขภาพดี ๆ นะคะ

ก้อยเสียใจด้วยนะคะพี่ คิดซะว่าคุณแม่ ไปสบายแล้วกันนะคะ พี่เองก็หมดทุกข์แล้ว หนูเองแอบมาดูบล๊อคพี่บ่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้ทัก เพราะมาแบบรีบๆทุกที ...คิดเป็นห่วงอยู่ว่าหายไปไหนน๊า หายไปนานจัง วันนี้พี่กลับมาพร้อมกับมีเรื่องเศร้ามาเล่าให้พวกเราฟัง จากนี้ไปก้อยขอให้พี่มีแต่ความสุขมากๆนะคะ ความทุกข์ กับความโชคร้าย มักจะอยู่กับเราไม่นานหรอกค่ะ เพราะมันจะแค่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป ...

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ขอส่งกำลังใจให้มีหัวใจที่เข้มแข็งต่อไปค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยอย่างสุดซึ้ง เข้าใจความรู้สึกทุกอย่างตามที่เขียนไว้ทุกตัวอักษร
ขอให้คิดว่ายังโชคดีที่ได้กลับไปทัน ได้ลา ได้กอดแม่ เก็บความรักไว้เปนกำลังใจ เวลาที่อยากโทรศัพท์ อยากได้ยินเสียงแม่ แล้วไม่มีอีกแล้ว อย่างที่บอก เสียใจด้วยจริงๆ

แสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะครับ สู้ๆนะครับ แม่ผมท่านเคยบอกไว้ว่า *ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแม่ ขอแค่แม่รู้ว่าลูกของแม่ ปลอดภัยอยู่ดีและสุขสบายทั้งกายใจ เท่านั้นแม่สุขที่สุด*
ผมเป็นคนนึงที่รักแม่มากมายเหลือเกิน ที่ใช้คำว่ามาก"มากมาย"มันมากจริงๆ ฉะนั้นแม้ว่าแม่จะจากไปแล้วอย่านึกถึงเรื่องราวต่างๆที่เราบกพร่อง หรือเรื่องราวไม่ดี อยากให้ทุกครั้งที่คิดถึงแม่ ให้คิดถึงคำสวน คำพูดและคำแนะนำดีๆที่แม่เคยมีให้เรา คิดถึงแต่ความสุขและให้ทุกความคิดของเรามีแต่ความสวยงามของแม่. นะครับ

ขอเเสดงความเสียใจด้วยครับ อ่านไปเเล้วน้ำตาซึมเลยครับ

ได้รับรู้ถึงความรักที่ทั้ง พี่ Beebie เเละคุณแม่มีให้กันเเละกันครับ

ขอบคุณทุกข้อความอีกครั้งนะคะ เปิดมาอ่านทีไรน้ำตาคลอทุกที ข้อความของคุณ visa เหมือนที่สามีคอยพูดเสมอเวลาร้องไห้คิดถึงแม่เลยค่ะ ที่ผ่านมามีแต่นั่งจมอยู่กับความรู้สึกผิด รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ทำโน่นทำนี่ให้แม่ ต่อไปจะพยายามนึกถึงแต่ภาพดีๆของแม่ ภาพความสุขที่เคยมี แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงอีกค่ะ ขอบคุณทุกข้อความดีๆ.. คำแนะนำ.. กำลังใจ ที่ช่วยเยียวยาความรู้สึกของคนๆหนึ่ง ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ
อ่านที่คุณ Beebie เขียนแล้วคิดถึงแม่เลยค่ะ
นิสาอยู่ไกลแม่เหมือนกัน

อ่านแล้วก็น้ำตาซึมเหมือนกัน
เพราะต้วนัทเองก็อยู่ห่างแม่
แต่ไม่ได้ไกลมาก กรุงเทพกะชลบุรี
ทุกวันหยุดพยายามกลับกรุงเทพเพื่อไปหาแม่
ตอนนี้ทั้งแม่และพ่อไม่ค่อยแข็งแรงแล้ว
80กว่า กับ 70กว่า เราก็ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่กับเราอีกนานแค่ไหน จากที่เมื่อก่อนกลับไปจะหอมกอดแต่แม่คนเดียว เพราะสนิทกับแม่มากกว่า
แต่ตั้งแต่เริ่มเห็นสุขภาพของพ่อ เห็นว่าท่านเริ่มอ่อนแอกว่าเดิมมาก
เดี๋ยวนี้เวลากลับไปหาท่านก็กอดและหอมท่านทั้งสอง ท่านก็กอดเรากลับเห็นหน้าท่านยิ่มแววตามีความสุข แค่นี้คงทำให้ท่านพอมีความสุขได้บ้างแล้ว
ตอนนี้พยายามที่สุดแล้วค่ะ หาเวลาให้ท่านเท่าที่จะทำได้มากที่สุด

ขอแสดงความเสียใจกับคุณบีบี๋ด้วยนะคะ
คุณแม่ท่านไปมีความสุขแล้ว
แต่ท่านคงอยากเห็นเรามีความสุข
ไม่อยากให้เราทุกข์เพราะคิดถึงท่านหรอกนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เสียใจด้วยน่ะคะคุณบีบี๋ กับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ค่ะ นกเชื่อว่าคุณแม่คงซาบซึ้งกับความรักที่ลูกๆและคุณบีบี๋มีต่อท่านอย่างประมาณค่าไม่ได้

คุณแม่คุณบีบี๋สวยมากๆจริงๆค่ะ อย่างที่คุณบีบี๋บอกไว้เลยค่ะ ดูอบอุ่นมากๆ และขอบคุณคุณบีบี๋ที่เตือนสติ ต่อไปนี้จะให้ความสำคัญกับคนรอบข้างมากกว่านี้ค่ะ ทั้งทางวาจาและการกระทำ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณบีบี้ในการดำเนินชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็ง (แบบคุณแม่)น่ะคะ

อยากเข้ามาชมเค้กค่ะ แต่พอมาถึงเป็นอีกอารมณ์นึงเลย
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ คุณบีบี๋ เรือ่งที่เสียคุณแม่ไป
ปอนด์เข้าใจความรู้สึกค่ะ เพราะสูญเสียบเหมือนๆกัน

ต้องเข้มแข็งนะคะ เพราะชีวิตคนเราต้องดำเนินต่อไป
ท้อแท้ได้บ้าง แต่อย่าท้อถอย นึกถึงชีวิตในวันข้างหน้าค่ะ

ป่านนี้คุณแม่คงอยู่บนสวรรค์แล้ว ทานไปสบายแล้วค่ะ
ไม่ต้องทนกับโรคร้ายอีกแล้ว มีแต่เราค่ะที่ต้องสู้ต่อไป

เข้มแข็งให้ได้ครึ่งนึงของแม่ค่ะ ให้แม่ภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้

เสียใจด้วยค่ะ คุณบี้ เข้มแข็งนะคะ

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ เรื่องคุณแม่
สู้ ๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ติดตามบล๊อกคุณบีบี๋มาเกือบปีได้มั้งคะ
คุณเก่งมากเลย ทำขนม และ อาหารได้
น่ากิน ทุกอย่างเลยค่ะ

เอ่อ..คือว่ารูปแม่คุณ ถ่ายตอนอายุ 57 หรอคะ
สาวแล้วก็สวยจิงๆด้วยค่ะ
ถึงยังไงก็เสียใจด้วยจิงๆนะคะ

เสียใจที่คุณBeebie สูญเสียคุณแม่ที่รัก

แต่รู้สึกดีใจที่ได้ยินว่าคุณ Beebie กลับมายิ้มได้เหมือนเคยแม้จะยังเศร้าอยู่ก็ตาม

เข้มแข็งและก็สู้สู้ค่ะ

ขอเเสดงความเสียใจด้วยน่ะค่ะ...ก่อนอื่นเลย
ต้องขอขอบคุณ คุณbeebie มากน่ะค่ะ
ที่ทำให้บี๊อยากทำสิ่งดีๆและอยากอยู่กับคุณแม่มากขึ้น เพราะว่าอีกไม่นานบี๊ต้องเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเร็วๆนี้แล้วค่ะ ต้องห่างจากคุณแม่นานทีเดียวเลยล่ะค่ะ สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณบีบี้ในการดำเนินชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็งและทำเค้กอร่อยๆ น่าทานอย่างนี้ตลอดไปด้วยน่ะค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านค่ะคุณบีบี๋
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณบีบี๋ต่อไปค่ะ
...แต่บีมก็เชื่อนะว่าคุณแม่คุณบีบี๋รับรู้ความรักของคุณบีบี๋มาตลอด ไม่งั้นคุณแม่ก็จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาตลอดไม่ได้หรอกค่ะ

สุดท้าย...สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้คุณบีบี๋และครอบครัว มีความสุข แข็งแรง และมีกำลังใจใช้ชีวิต นะคะ

ก่อนอื่น ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ แต่ เชื่อเถอะว่า คุณแม่ของคุณBeebie กำลังยิ้มให้คุณจากสรวงสวรรค์ และ ท่านอยู่ในใจของลูกๆตลอดไป
เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

คุณแม่ของพี่บีบี๋(ขอเรียกพี่นะคะ แหะๆๆ)ท่านไปอยู่ที่ๆ สวยงามและเงียบสงบแล้วนะคะ

ท่านไม่ได้จากไปไกลพี่บีบี๋เลยค่ะ

ท่านยังอยู่ในใจ

และท่านยังคงมองเราตลอดไปค่ะ ^^

สู้ๆ นะคะพี่บีบี๋ ;P

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ...ขอเป็นกำลังใจให้คุณบีบี๋เข้มแข็งต่อไปค่ะ

เหมือนว่าคุณบีกำลังใจจะดีขึ้นมาบ้างแล้ว ยังไงก็ขอให้ใช้ชีวิตให้มีความสุขนะครับ เพราะผมมั่นใจว่าคุณแม่ท่านยังมองดูลูกท่านอยู่เสมอ ผมไม่ได้งมง่ายแต่ผมเคยเสียคุณย่าไปแล้วผมก็เป็นหลานที่ท่านรักมาก แต่หลังจากที่ท่านเสียไปแล้วทุกครั้งที่ผมมีเรื่องร้ายเข้ามา ผมจะฝันถึงท่านเสมอท่านจะมาลูบหัวแล้วก็ยิ้มให้ผมอย่างอบอุ่น *ย้ำว่าผมไม่ใช่คนชอบฝันเพ้อ แล้วก็เป็นคนที่ไม่งมงายเรื่องพวกนี้แต่มันสัมผัสได้จริงๆ* ผมคิดเอาเองว่าท่านอยากเห็นเรามีชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขคุณแม่คุณบีก็คงเช่นกันครับ ดูแลคนที่ยังอยู่กับเราให้ดีที่สุด

แสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณแม่ด้วยนะคะ อ่านแล้วน้ำตาซึมนั่งคิดถึงคุณแม่ของตัวเอง

ขอบคุณสำหรับบล็อกอาหารแสนสวยและเรื่องราวที่แบ่งปันค่ะ

ขอแสดงความ้สียใจด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจ.. ทุกเรื่องราวที่แชร์ให้ฟังค่ะ ตอนนี้ก็เรียกว่าทำใจได้มากขึ้นแล้ว เริ่มนึกได้ถึงเรื่องราวที่เคยมีความสุข ตอนแม่เสียใหม่ๆนึกยังไงก็นึกไม่ออก เห็นแต่ภาพแม่ป่วย ผอม ไม่มีผม นอนอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล แล้วสุดท้ายก็ตอนสิ้นลม ตอนแม่อยู่ในโลง ทุกวันนี้ก็ยังไม่กล้าดูรูปแม่เลยค่ะ ไม่ว่ารูปตอนแม่ยังมีชีวิตอยู่ หรือรูปตอนงานศพ ตากล้องเอาซีดีเปล่ามาให้ก็คงจะไม่รู้ ชีวิตนี้คงไม่มีวันลืมความเสียใจครั้งนี้ได้เลย แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด เพื่อไม่ให้แม่ต้องเป็นห่วง อยากให้แม่ได้พักผ่อนอย่างมีความสุขค่ะ

ตอนพี่สาวโทรมาแจงเรื่องทรัพย์สินที่แม่ทิ้งไว้ให้เราสองคน ความรู้สึกคือไม่อยากได้เลย เงินที่แม่ทำงานแลกมาทั้งชีวิต แม่ที่น่าสงสาร.. ลูกต่างหากที่ควรจะเป็นฝ่ายตอบแทนพระคุณแม่.. แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นฝ่ายรับจากแม่อีกเหมือนเคย น่าเศร้าจัง

ขอบคุณอีกหลายๆครั้ง กับข้อความทุกข้อความ ตั้งใจอ่านทุกตัวอักษรเลยค่ะ ดีใจจังที่ทำบล็อกนี้ขึ้นมา.. รู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายรับมากกว่าฝ่ายให้เสียอีก

เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณBeeBie สู้ๆ

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

RIP ค่ะ..คุณพ่อหนิงก็เสียด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน ..ยังคิดถึงคนที่รักที่จากไปทุกวันถึงจะผ่านมา 2 ปีแล้วค่ะ

take care naka,

เสียใจด้วยนะคะ เพิ่งเข้ามาอ่านblogนี้เป็นครั้งแรก เขียนดีมากเป็นกำลังใจให้ตลอดไปคะ

สวัสดีค่ะ พอดีเพิ่งเข้ามาอ่านบล็อกของนี้เป็นครั้งแรกอ่ะค่ะ ขออนุญาติเรียกพี่นะคะ
มาเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ ของหนูคุณน้าเสียไปเพราะโรคมะเร็งเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นร้องไห้เป็นวักเป็นเวรเลย
พออ่านบล็อกของพี่แล้วทำให้รักแม่ขึ้นอีกเป็นกองเลยค่ะ น้ำตาซึมเลย จะพยายามไม่ดื้อกับแม่อีกเลยค่ะ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องทำขนมด้วยนะคะ ชื่นฃมฝีมือมาก ๆ ค่ะ

"อยากให้อ่าน"
ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านที่มีลูกชาย5คนเป็นคนที่3รวมแล้วก็6คนพ่อฉันรักและห่วงฉันยิ่งกว่าอะไรฉันแต่งงานตั้งท้องได้เกือบ9เดือนแล้วพ่อฉันเจ็บด้วยโรคไตวายเฉียบพลันแบบไม่มีใครตั้งตัวฉันมานอนเฝ้าพ่อตอนท้องแก่ ร้องให้ทุกวันสงสารพ่อจับใจพ่ออยู่ในโรงพยาบาล3วันเสียชีวิตไม่ได้เห็นหน้าหลานอีกสองวันถัดมาฉันคลอดลูกทั้งดีใจและเสียที่พ่อไม่ได้เห็นลูกของฉันเพียงแค่สองวันเท่านั้น....
"เค้กสวยมากนะคะตอนนี้กำลังเริ่มหัดทำแค้กอยู่คะไม่รู้เหมือนกันว่าชอบได้ยังไง..."

เข้ามาBlog ของพี่เป็นครั้งแรกค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...ขอให้พี่สู้ๆต่อไปค่ะ จเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เสียใจด้วยนะค่ะ และ ขอบคุณขนมแสนสวยทุกชิ้น ค่ะ

สวัสดีค่ะ เป็นคุณครูจากอาชีวะลำปางค่ะ หลานเปิดเวปนี้ของบีบี้ให้ดูสุดยอดเลยค่ะ ขออนุญาต คุณครูบีบี่นำขั้นตอนการทำไปใช้ถ่ายทอดความรู้ให้เด็กๆที่เรียนเเผนกอาหารนะค๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆเลยค่ะ สู้ๆเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะค๊ะ

เพิ่งมีเวลาเข้ามาอ่านเรื่องราวคุณแม่คุณบีบี๋ เสียใจด้วยนะคะ
เคยเข้ามาดูสูตรขนมและนำมาทำให้คุณแม่ที่ป่วยอยู่ได้ทาน เห็นท่านทานได้บ้างก็สุขใจแล้ว ขอบคุณมากค่ะ

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะค่ะ แต่เราก็ต้องเข้มแข็งและสู้ต่อไป ขอเป็นกำลังใจอีกคนนะค่ะ และต้องขออนุญาตนำสูตรเค็กคัฟไปทำด้วยคะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่มีสูตรดีๆมาให้ตลอดคะ(หมวยเล็กยังอยู่กะคุณแม่คะและสัญญาว่าจะดูแลคุณแม่ให้ดีที่สุดเพราะเตี่ยเสียไปหลายปีแล้วเป็นมะเร็งในหลอดลม)
หมวยเล็ก ลูกแม่จำปานายเฮ้า แซ่ลิ้ม

เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะคุณบี ขอให้เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เสียใจด้วยนะคะ อิจฉาคุณจังสนิทกับคุณแม่ไม่เหมือนเรามีแม่แต่เหมือนไม่มี

ตั้งใจอ่านจนจบ บอกตรง ๆ ว่าเศร้ามาก ๆ ยังไง คิดเสียว่า ท่านไปสบายแล้ว ไม่ต้องทรมาน เคยเจอกะตัวเองเลย คือคุณแม่สามีค่ะ เฝ้าท่านที่ รพ.จนเฮือกสุดท้าย พรุนทั้งแขนและขา อย่างที่คุณเล่ามาเลย ตอนนี้ใส่บาตร กรวดน้ำให้ท่านทุกเช้า ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณBeeBie นะคะ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ทุกๆข้อความ ทุกๆกำลังใจ วันนี้ครบรอบ 1 ปีที่แม่จากไป หลายๆครั้งยังถามตัวเองเลย.. ว่าแม่จากไปแล้วจริงๆเหรอเนี่ย ใครยังมีแม่อยู่อย่าลืมรักแม่กอดแม่ให้มากๆ ที่บาดหมางใจกันก็เอาใจช่วยขอให้หันหน้ามาคุยกันด้วยดีนะคะ กว่าเราจะเกิด.. กว่าเราจะโตมา แม่ทำอะไรให้เรามากมายเท่าไหร่เราคงจะจำกันไม่ได้หรอกค่ะ วันนึงเรามีลูกเอง.. หรืออย่างตัวเองก็เห็นพี่สาวให้กำเนิดหลาน.. เลี้ยงดู.. เป็นห่วงเป็นใยหลานสารพัด วันนั้นแหละ.. ถึงได้รับรู้ถึงความรักของแม่ ตอนแม่ยังอยู่จำได้แต่เรื่องราวตอนที่เราโตแล้ว เวลาโดนแม่บ่น แม่ดุ แม่ตี หรือเวลาทะเลาะกับแม่ (ซึ่งก็บ่อยทีเดียว เพราะเป็นคนใจร้อนทั้งคู่ และมาจากครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์กันทั้งคู่)

มาถึงวันนี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้.. อยากจะทำตัวเป็นลูกที่ดีของแม่ อยากทำอะไรๆให้แม่มากกว่านี้ ยอมแลกทุกอย่างที่มีในชีวิต.. ขอแค่ให้กลับมามีแม่อีกครั้ง แต่มันก็คงไม่มีวันเป็นจริงไปได้เลย..

เทียนนี้จุดเทียนให้แม่ ขอให้คำอธิษฐานต่างๆเพื่อแม่จงสัมฤทธิ์ผล ขอให้ดวงวิญญานของแม่มีแต่ความสุข สงบ สบาย ตลอดไป คอยดูแลคุ้มครองลูกอยู่ที่ปลายฟ้า รักและคิดถึงแม่มากๆค่ะ

เป็นอีกคนที่จะบอกว่าเข้าใจคุณมาก คุณยังโชคดีนะที่คุณอยู่กับแม่วินาทีสุดท้าย ของเรานี่ปวดใจเป็นที่สุด ที่ไม่สามารถดูแลท่าน ต่อไปนี้ไม่มีแม่อีกแล้ว
อ่านบล๊อคคุณแล้ว คิดถึงแม่เป็นที่สุด

อ่านแล้วรู้สึกเศร้าจังเลยค่ะ เพิ่งเข้ามาครั้งแรก เพราะบังเอิญว่ากดที่ภาพขนมเลยได้เข้ามาอ่าน

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ทุกๆประโยคที่คุณเขียน สื่อและบรรยายความรู้สึกได้ลึกซึ้งกินใจจนน้ำตาคลอไปด้วยเลย โดยเฉพาะประโยคที่ว่า ต่อไปนี้โทรศัพท์ไปก็คงไม่ได้ยินเสียงแม่อีกแล้ว เราเองก็เป็นลูกอีกคนที่อยู่ไกลบ้านค่ะ กลับแค่ปีละครั้ง แต่ก็พยายามโทรฯไปทุกๆอาทิตย์หรือสองอาทิตย์(เพราะทำงานและเวลาต่างกันเยอะ) แต่ก็ยังรู้สึกว่าน้อยไปอยู่ดี

แต่หลังจากได้อ่านบล็อกคุณแล้ว ขอเลือกที่จะโทรฯไปคุยกับแม่บ่อยๆ ดีกว่าวันนึงที่เราอยากคุยกับท่าน...แต่วันนั้นไม่มีท่านแล้ว

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ ถึงแม้คำพูดจะช่วยอะไรได้ไม่มาก แต่ก็หวังว่าจะเป็นส่ิงหนึ่งที่ช่วยเยียวยาความรู้สึกได้ไม่มากก็น้อยนะคะ

อาหารและขนมเค้กน่าทานมากๆๆค่ะ รูปสวยทุกเมนูเลย อยากทราบว่าใช้กล้องรุ่นไหน ยี่ห้ออะไรถ่ายคะ แสงสวยภาพดีทุกภาพเลยค่ะ

สู้ๆๆๆนะคะ ^__^

อยากเรียนจังเลย ค่ะ ทำไมไม่เปิดสอนละค่ะ
เคยเรียนมาเยอะ แต่ตอนคุณพ่อเสีย จากโรคร้านเหมือนกัน ไม่มีโอกาศทำให้ทาน เพราะคุณพ่อกลื่นไม่ได้แล้ว ค่ะ เสียใจด้วยนะค่ะ

ครัีมม่วงๆๆๆ
ทำจากอะไรว่ะ

ครีมม่วงๆๆๆๆ
ทำจากอะไรว่ะ

ชอบกินมาร์ทไมโลอ่าาาาาาา

น่าจะ fondant มันนะ

สวัสดีค่ะ
ทุกตัวหนังสือ..ทุกขั้นตอนการทำขนมสูตรนี้..ได้บอกถึงความรักที่มีอย่างมากมายเหลือเกินสำหรับลูกสาวที่มีต่อแม่..ขออนุญาติบอกว่าทราบซึ้งอย่างที่สุดค่ะ ..ดีใจค่ะที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านกระทู้นี้
ขอบพระคุณมากนะค่ะ...ที่แบ่งปันความรู้สึก..

น่ารักมากค่ะ และขนมก็สวยมากเลย ..
เป็นกำลังใจให้นะคะ .. น้ำตาซึมตาม ..

ขอบคุณมากค่ะ .. :-)

เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจว่ารู้สึกยังไง เพราะเสียพ่อไปได้ ปีกว่าแล้ว เสียใจแต่ก็ปลอบใจตัวเอง ว่าสักวัน เราจะได้กลับมาพบกันใหม่ ในวันหนึ่ง .....
ขอบคุณที่แบ่งปันสิ่งดีดีให้นะคะ ขนมทุกอย่างสวยงามและน่าทานมากมาก

เพิ่งมาอ่าน น้ำตาคลอเลยนะ เศร้าจังเลยคะ
อีกหนึ่งกำลังใจ มอบให้คะ

ดิฉันอ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจนึกถึงย่าของตัวเอง และต้องทำดีกับแม่ให้มากๆ ขอให้กำลังใจคุณ Beebie ค่ะ ถึงจะช้าไป

แม้แต่บล็อกแม่ fotki ก็ยังทำพิษไม่เว้น อันนี้คือรูปที่หายไปนะคะ
จาก คห. 7


ขอบคุณทุกๆข้อความให้กำลังใจมากเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจอยู่ เพราะฉะนั้นไม่สายไปที่จะแสดงความเสียใจหรอกค่ะ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันครบรอบ 2 ปีแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมากเลย คิดถึงแม่มากขึ้นทุกวันๆๆๆ

สองปีแล้วที่แม่จากไป ลูกมาจุดเทียนให้แม่.. ให้แม่รู้ว่าลูกคนนี้ยังไม่ลืมแม่.. ยังคิดถึงแม่เสมอ รักแม่ที่สุด

อ่าน Precious Mother ของคุณBeebie
ไปร้องไห้ไป คิดถึงแม่ตัวเอง ที่เป็นมะเร็งเม็ดเลือด เสียเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

อ่าน Precious Mother ของคุณBeebie
ไปร้องไห้ไป คิดถึงแม่ตัวเอง ที่เป็นมะเร็งเม็ดเลือด เสียเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

ขอแสดงความเสียใจมากๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพิ่งได้มาอ่านตอนแรกขอมาเก็บสูตรขนมให้ตัวเล็ก อ่านทุกตัวอักษรเลย มันเป็นสภาพที่ทุกคนต้องเจอเน๊อะ ฟังเพลงด้วยเฮ้อ..พูดไม่ออก เครียดเลย ขอระบายหน่อยค่ะ เพิ่งรู้ว่าแม่เป็นมะเร็งลำไส้ขั้นสามเมื่อต้นปีเอง เืดือนหน้าก็เริ่มคีโม 8 เข็ม ส่วนแม่ของคุณแฟนก็มะเร็งเต้านมขั้น 1 เฮ้อ..คนจะเป็นก็เป็นเน๊อะ อ่าน Blog คุณBeebie แล้วเข้าใจว่าสัจธรรมชีวิตคืออะไร เราร้องไห้มากเลย เพราะตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับแม่ แล้วปีหน้าเรากับแฟนต้องไปสิงค์โปร์แล้ว ไม่รุจะทำไงพี่สาวพี่ชายทำงานหมด ตัวเราก็ต้องดูแลเจ้าตัวเล็กอีก สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือลงไปดูแลแม่ให้มากให้นานที่สุด ปีนึงเจอแม่ไม่กี่ครั้ง แม่บอกว่าแม่อาจไม่มีแรงพอขับรถพาเราไปเที่ยวได้อีกต่อไปแล้วนะ YY อยากบอกว่าหนูขับให้ก็ได้ แต่แม่จะกล้านั่งไหมอ่ะ... ไม่ว่ายังไงเราก็บอกแฟนถ้ามีไรเกิดขึ้นกับแม่ตอนอยู่สิงค์โปร์ ขอบินกลับทันทีค่าตั๋วไม่สนใจ ขอให้กลับมาทันดูใจแม่ไม่ว่าอะไรก็ตาม เพราะตอนนี้ยังคิดเสมอ นอนไม่หลับเลย ถ้าแม่ไม่หาย ไม่อยู่ใครจะฟังเราบ่น คิดถึงแม่มากจริงๆ ถึงแม้เจอหน้ากันก็ลิ้นกับฟันตลอด ก็ไม่มีใครที่สนิทพอที่เราจะเอาตัวจริง ความรู้สึกทั้งหมดปล่อยออกไปได้เน๊อะ ตอนนี้เบอร์โทรฯ ทุกครั้งที่กดไปจะได้ยินเสียง ถึงคุยแป๊บๆ เพราะแม่ไม่ชอบคุยโทรฯก็ตาม แต่ถ้าวันนึงเบอร์ที่เรากดไปไม่มีคนรับแล้ว ถึงตอนนั้นเราก็คงจะกดไปอยู่ดี คงจะกดไปตลอด...ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ทรายในชีวิตของแม่จะร่วงลงมาหมด... ลูกคนนี้จะเหยียดชีวิต ทุกวินาที ให้กำลังใจแม่ตลอดไป...

im so sad :(( i read i cry i very sorry with you ok bb i cant read OMG i cry !!!!!!!

เป็นบล็อกที่สวย และเศร้า......แล้วเวลาก็จะค่อยๆ...พาทุกอย่างผ่านไป

ในเมืองไทยหาซื้อไข่ขาวผงได้ที่ไหนบ้างคับ ขอบคุณคับ