Group Blog
 
All blogs
 
องุ่นเปรี้ยว: งานเลี้ยง งานแต่ง งานศพ





บล็อคนี้ขอล้างภาพโรแมนติกยามเมื่อดอกรักบานหน่อยนะเจ้า.............
ขอสวมวิญญานจิ๊กโก๋องุ่นเปรี้ยวสักบล็อคนึง

มีเพื่อนคนหนึ่ง ส่งต่ออีเมล์มาให้ผมฉบับนึง
ส่วนพ่วงมากับเมล์นั้น คือคลิปวีดีโอเหตุการณ์ซึ้งๆของคนคู่นึงที่ขอแต่งงานกันออนไลน์

ผมไม่รู้มีใครได้บ้างหรือเปล่า แล้วมีใครรู้สึกยังไงตอนที่เห็น
องุ่นเปรี้ยวแบบผม ดูแล้วก็ เอ่อออออ... ขอให้รอดนะน้อง.. ขอให้รอด

ไอ้เรื่องที่ผมดูแล้วรู้สึกว่าฝ่ายชายจงใจจัดฉาก เพื่อทำ VTR ไว้ฉายในงานแต่ง
อันนั้นเป็นสิทธิส่วนบุคคล ว่ากันไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง

หรือแม้แต่การที่คลิปนี้ มันหลุดออกมาเป็นอีเมล์ส่งต่อ (forward mail)
ผมว่าเจ้าตัวเขาก็คงไม่ได้มีเจตนาอีก

ผมเลยขอเอาใจช่วยว่า ไม่ว่าจะจัดฉาก หรือของจริง
ไม่ว่าจะรักกันขนาดไหน ผมขอให้รอดนะครับ ..เพี๊ยงงงง..

สมัยนึง ผมเคยรู้สึกว่า การไปงานเลี้ยงแต่งงาน เป็นเรื่องชวนเบิกบาน
การไปงานศพ เป็นเรื่องน่าหดหู่ ผมจึงชอบไปงานแต่งมากกว่างานศพ

แต่หลังๆมา ผมว่า งานแต่งนี่ มันยังไม่แน่นอน

ไอ้ประเด็นว่าเราไม่รู้ว่าไอ้คู่ที่เราไปงานนี่ เขาเต็มใจชวนเราจริงๆ
หรือกลั้นใจชวนตามมารยาท ชวนเพราะเกรงใจพ่อ
ไม่กล้าขอเงินแม่ หรือกลัวงานโหรงเหรง ยังไม่เท่าไหร่

ประเด็นมันอยู่ที่ ทั้งคู่อยากอยู่ด้วยกันจริงๆหรือเปล่า
ที่สำคัญ งานแต่งจะดูดีขนาดไหน ไม่ใช่หลักประกันว่าจะอยู่กันรอดนะครับ

ตรงกันข้าม ไอ้งานศพนี่ของแท้ แน่จริง
ไอ้ประเภทยังไม่ตายแล้วหาศพมาสวมแทน เหมือนพวกเจ้าพ่อยาบ้าทำกัน
หรือนอนๆในโลง พระสวดๆแล้วเด้งฟื้นขึ้นมา อันนี้สิบปีอาจจะมีสักสองสามหน

ครูบาอาจารย์ท่านนึง ท่านเคยเตือนลูกศิษย์ว่า
ถ้าบุพพการีตายน่ะ ให้เบิกบานไว้ อย่าเสียใจ
เพราะบุพพการีผู้มีพระคุณท่านกำลังแสดงธรรมให้เราเห็นของจริง

ว่าคนเราเกิดมาแล้ว ที่สุดก็ต้องตาย
จะยากดีมีจน เป็นคนจิตใจประเสริฐเกิดมางามหมดจดขนาดไหน
ก็อยู่ในกฏข้อเดียวกัน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป

เมื่อผู้ตายท่านแสดงธรรมให้เราเห็น เตือนให้เรารู้ว่า ความตายเป็นของแน่นอน
เมื่อผู้ตายท่านแสดงธรรมให้เราเห็นว่า กายนี้เป็นของเสื่อมได้ แตกดับได้
เมื่อผู้ตายท่านแสดงธรรมให้เราเห็นว่า ความมั่งคั่ง ร่ำรวย ไม่ได้ติดตัวเราไปได้

อันนั้นเป็นเรื่องควรยินดี ที่เราได้เห็นธรรมอันประเสริฐ จากผู้มีพระคุณ
ที่แม้ในยามตาย ก็ยังให้คุณแก่ลูกหลาน แสดงธรรมให้ดู
เราจะได้ไม่ใช้ชีวิตปลิดเวลาทิ้ง ด้วยความประมาทขาดสติ
ถึงเวลาจะต้องไปจริงๆ จะได้ไม่ต้องแบกความรู้สึกผิดติดตัวที่มัวเมา

เวลาไปงานศพ ผมจึงรู้สึกว่าผมได้ประโยชน์มากกว่างานแต่ง
เวลามีการ์ดเชิญไปงานแต่ง แล้วผมไปไม่ได้ ผมจะไม่ค่อยรู้สึกผิด
เมื่อเทียบกับมีงานศพ แล้วผมไม่ได้ไป

อันนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องกระเพาะปลางานศพ อร่อยกว่างานแต่งนะ

ผมพูดแบบองุ่นเปรี้ยวนะครับ ไม่ต้องเชื่อผมหรอก
ใครมีแฟน มีคนรัก รู้คำตอบดีอยู่แก่ใจ ว่าอยากแต่ง รักมัน ก็แต่งเถอะ
คนที่แต่งแล้วรอด แต่งแล้วแฮปปี้ ดีพร้อม ก็มีตัวอย่างให้เห็นเยอะแยะ

เพียงแต่ คนรักกันดีอยู่ มันไม่ค่อยเป็นข่าว
จะเป็นข่าวก็เวลามีเรื่องฉาวเขย่าเตียง เสียงจะดังหน่อย

ผมก็แค่อยากบอกว่า.. งานแต่ง มันเป็นแค่จุดเริ่มต้น ไม่ใช่บทสรุป
เท่านั้นเองจริงๆ

จุดเริ่มต้น จะสวยงามขนาดไหน ก็ยังคลุมเครือ
เหมือนรูปประกอบบล็อคนี้แหละ
มันเป็นรูปซนๆ ที่ผมลองยกกล้องเล็งถ่ายผนังร้านอาหารร้านหนึ่งเล่นๆ

มองแค่นี้ บอกไม่ได้หรอกครับ ว่าจะสวยไม่สวย
มันเป็นแค่ภาพๆนึง ในอีกหลายร้อยพันภาพ ที่ต้องมาประกอบต่อกัน
จนถึงภาพสุดท้าย ที่เห็นร้านทั้งร้าน เห็นโลกทั้งใบ ของคนสองคน

ถึงวันนั้น ก็สรุปได้เองว่า .. ไอ้ภาพแรกของชีวิตคู่นี่

ของจริง.. หรือ.. ภาพลวงตา

โอ... องุ่นเปรี้ยวจริงๆ ไอ้หมอนี่


Create Date : 04 กันยายน 2550
Last Update : 8 กันยายน 2550 9:24:07 น. 24 comments
Counter : 1671 Pageviews.

 
ผ่านเข้ามาเจอบล้อกถูกใจเข้าซะแล้ว

ขอแอดหน่อยนะคะ

ปล. เข้าไปดูลิ้งค์ที่ติดเฮลโล คิตตี้ บนเครื่องแบบแล้วเปิดไม่ได้ค่ะ

emo


โดย: พื้นที่สีเขียว วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:17:36:17 น.  

 

บทสรุปที่พี่ว่า
พอจะใช้คำว่า ร่วมหอลงโลง (เดียวกัน) ได้ป่าวคะ

ว่าแต่วิญญาณจิ๊กโก๋ยอมมาเข้าร่างพี่ด้วยเหรอคะ 555+

^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:18:15:23 น.  

 
ชอบค่ะชอบ ยิ่งอ่านยิ่งชอบบล้อกคุณ

ถ้าไม่ต้องไปทำกับข้าวตอนนี้คงมานั่งอ่านทุกเรื่องแน่ๆเลยemo


โดย: พื้นที่สีเขียว วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:18:17:46 น.  

 
พี่เอ๊ดจบได้เปรี้ยวมากๆ


โดย: Hobbit วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:19:01:21 น.  

 
หญิงเป็นคนที่อยากหาคำตอบเรื่องความตายมาก แต่แม่บอกเราจะเป็นบ้าหรือปล่าว


โดย: takom วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:20:13:34 น.  

 
ใช่ที่มาออกรายการผู้หญิงถึงผู้หญิงเมื่อเดือนที่แล้วหรือเปล่าคะพี่ ที่ผู้หญิงชื่อเอ็ม ถ้าใช่ก็เหมือนว่าเค้าเตรียมกันจริงๆเนอะ แต่ก็อดยิ้มไม่ได้นะคะ น่ารักดีง่ะ


โดย: Professional วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:23:57:20 น.  

 
ขอบคุณ 5 ท่านแรกที่แวะมาครับ
ทางบล็อคมีรางวัลตั๋วเครื่องบินไปกลับกรุงเทพ-ดอนเมือง จะมอบให้ท่านละ 2 ที่นั่ง

ติดต่อรับได้ที่บล็อคคุณ Q Nuh ครับ 55555

อัง.. รู้สึกผู้หญิงจะชื่อคุณเอ็มจริงๆด้วยครับ
มาออกรายการผู้หญิงด้วยเหรอ พี่ไม่ทราบแฮะ

น่ารักมั้ย ก็น่ารักดีครับ

ปุ๊กกี้ เปรี้ยวไม่เท่าบล็อคเธอแน่ๆ หุหุหุ

ท่านอื่นๆ ผมขอบคุณอีกทีครับ


โดย: aston27 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:8:22:44 น.  

 
ตามมาอ่านแล้ว แต่...

ทำไมต้องเตรียมตั๋วเครื่องบิน?


โดย: Q.NUH วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:8:43:24 น.  

 
***โทษทีค่ะ อ่านทีแรกความเห็นคุณเจ้าของblogมันยังไม่ขึ้น เลยงงๆเรื่องตั๋วเครื่องบิน***


โดย: Q.NUH วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:8:48:54 น.  

 
บลอคปุ๊กเปรี้ยวตรงไหนง่ะ

ป่าวขี้เกียจเขียนซักกะหน่อยแต่รออัพเรื่องที่เขียนไว้อยู่ค่ะ

ปล.คงหายากค่ะ เพราะจำนวนดีมานด์สูง แต่ซัพพลายขาดแคลน


โดย: Hobbit วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:12:58:49 น.  

 
ครูบาอาจารย์ท่านนึง ท่านเคยเตือนลูกศิษย์ว่า
ถ้าบุพพการีตายน่ะ ให้เบิกบานไว้ อย่าเสียใจ
เพราะบุพพการีผู้มีพระคุณท่านกำลังแสดงธรรมให้เราเห็นของจริง
^
^
^

โอ้ .. ฉันจะทำใจเช่นนั้นได้ไหมนี่

งานแต่งก็ยังไม่เคยมีกับใครเค้า
เชื่อคุณเรื่องงานศพละกัน


โดย: เช้านี้ยังมีเธอ วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:13:36:56 น.  

 
เข็ดฟันค่ะ


โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:13:54:32 น.  

 
ยามเมื่อดอกรักบานแถวๆ นี้
ผมก็คิดอยู่ในใจเหมือนกัน
ว่า จะรอดมั้ยเนี่ย จะรอดมั้ยเนี่ย
(อาจจะมีคนแอบได้ยินนิดหน่อย)

งานศพมักจะขี้เกียจไปครับ
เพราะยังไม่ถึงวัยเพื่อนเท่าไหร่

งานแต่งนี่ ถือว่าเป็นงานเลี้ยงรุ่นย่อยๆ แค่นั้นก็พอครับ
(แต่เพิ่งไปมาเมื่อวันจันทร์ ใส่ซองไปซะจนเลย
เจ้าบ่งเจ้าบ่าวเพื่อนเราไม่สนใจแล้ว
เม้าธ์กันในหมู่เพื่อนฝูงเนี่ยแหละ)

มาป่วนตามระยะครับ
อิอิ

ป.ล. ขอแอบเชียร์ "ไชยา" ในบล็อกน้าหน่อยขอรับ
ไชยา หนังไทยดีๆ ที่ควรดูในโรง (หนังดีไม่ควรเจ๊ง)
--
Oakyman's Blog


โดย: Oakyman วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:16:43:21 น.  

 
คลิปที่พี่กล่าวมาผมว่าก็น่ารักดีนะครับ แต่ลองมาดูหลาย ๆ ครั้งก็เหมือนเป็นการจัดฉากจริง ๆ นั่นแหละครับ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ก็น่ารักครับ 555

ส่วนงานศพ ผมจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่ไปนั้นกี่ปีมาแล้ว...

ส่วนงานแต่งงานล่าสุดเดือนก่อนเองครับ และเดือนตุลาฯนี้ก็ต้องไปอีกงานหนึ่งแล้ว


โดย: จากวันที่เธอไม่อยู่ วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:21:51:42 น.  

 
อ่านเพลิน แล้วให้ข้อคิดที่ดี
ทั้งงานแต่งและงานศพ ถ้าดูดีๆ จะให้แง่คิดดีๆที่น่าสนใจแฝงอยู่ไม่น้อย


โดย: ซออู้ วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:0:22:50 น.  

 
องุ่นเปรี้ยวนี่....เค้าว่าเอามาหมักไวน์อร่อยนะคุณพี่ อิอิอิ

นิยายโกวเล้งเรื่องนึงที่ผมอ่าน จำได้ว่าโกวเล้งเขียนในบทส่งท้ายบอกว่า อยากแกล้งทำเป็นตาย แล้วกลับไปดูงานศพตัวเอง จะได้รู้ว่ามีใครร้องไห้ที่เราจาก หรือหัวเราะที่เราไปบ้าง และจะได้รู้ว่าลูกหลานของเราจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรต่อไป

ปล.เมื่อเช้าผมส่งแผ่น CD ไปให้พี่แผ่นนึงนะครับ แต่ดันลืมใส่รายชื่อเพลงลงไปในซอง เดี๋ยวผมจะส่ง E-Mail รายชื่อเพลงไปบอกอีกทีนึงนะครับ


โดย: Tony KooN (tk_station ) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:1:09:02 น.  

 


คิดถึงแฮะ ..เฮีย

เอ่อ ว่าแต่ว่าบอกกล่าวกันแบบนี้ แฟนคลับและแฟนตัวจริงๆของเฮียอย่าขุ่นข้องหมองใจหรือเข้าใจอันใดผิดไปนะคะ แหะๆ

แบบว่า เฮียคือเฮียโดยแท้ แน่นอน

รัมหายศีรษะโตๆไปนาน ปิดบ้านปิดช่องแบบว่าไม่มีเวลารับแขกค่ะ
ยุ่งมุ่งปั่นงาน จวบจะกลับเมืองอมรของเราแล้ว เอิ้กๆ

มาแว๊บอ่านเฮียแล้วไม่ผิดหวัง

ย้อนกลับไปอ่านอีกหลายหน้า แต่ลงชื่อไว้หน้าเดียวหนึ่งนี้ก็พอ เดี๋ยวจำนวนเม้นท์จะมากเฮียไม่ย้อนไปตอบให้เก้ออีก ..เง้อ

อ่านแล้วเกิดพุทธิปัญญาขึ้นอีกสองหน่วยย่อย

ซึ่งก็พอทำให้มองโลกได้ด้วยตาที่ใสมากขึ้นกว่าเมื่อวานแล้วล่ะค่ะ

หวังว่าพี่เอ๊ดคงหาองุ่นหวานๆทานได้แล้วป่านนี้ ...๕๕๕

ย้ำอีกครั้งว่า ระลึกถึงจริงๆนะคะ
รัมมะนา


โดย: รอยคำ วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:17:56:06 น.  

 
ย้อนมาอีกกรอบนะคะพี่เอ๊ด

อิอิ รบกวนเช็คหลังไมค์นิดค่ะ รัมเอาลิ้งค์มาฝาก..เผื่อมีเวลากดไปดูเล่น

ไม่อยากแปะตรงนี้ นู๋กลัวเข้าข่ายโคสะนา เอิ้กก


โดย: รอยคำ วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:18:29:12 น.  

 
ไม่รู้ว่าเปอร์เซนต์การรอดของการแต่งงานมันมากน้อยขนาดไหนนะคะ จริงๆก็วัดกันยากว่ารอดไม่รอด คงไม่ใช่แค่หย่าแล้วแปลว่ารอดไม่รอดแน่ๆ แต่งไปไม่ได้หย่า ไม่ได้มีความสุข แต่ก็ยอมอยู่ เพราะไม่อยากอยู่คนเดียวหรือเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ก็น่าจะเรียกว่าไม่ประสบความสำเร็จในการแต่งงานได้เหมือนกัน แต่คงไม่ค่อยมีคนออกยอมรับ

แต่ยังไงก็ชอบไปงานแต่งงานพอๆกับที่รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับเชิญไปงานศพค่ะ

ปล. ดีใจที่พี่มีแผ่น Koop ค่ะ



โดย: DropAtearInMyWineGlass วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:4:08:34 น.  

 
ตอนนี้องุ่นหวาน
แต่คนรอบๆตัวหย่ากันเป็นว่าเล่น


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:21:41:03 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่
..
สองเดือนก่อนไปส่งญาติผู้ใหญ่
เป็นครั้งสุดท้ายที่ปลายทางของชีวิต

และอีกสองเดือนข้างหน้าจะไปส่ง
คนอีกหนึ่งคู่ที่จุดเริ่มต้นค่ะ
..
ยิ่งไปสองงานนี้มากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งมองเห็นชีวิตชัดขึ้นๆ
..
..
ปล1 เคยคิดว่าเข้าใจคำว่า"องุ่นเปรี้ยว"แล้วก็กลับกลายเป็นว่าไม่เข้าใจเลย แต่ตอนนี้คิดว่าเข้าใจไม่ผิดแล้วล่ะค่ะ
ปล2 ยังไม่หยุดคิดค่ะ


โดย: azamiya วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:23:58:44 น.  

 
emoemoemoemoemo



โดย: myouzhny วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:15:35:32 น.  

 
เปรี้ยวปิ๊สเลยครับคุณพี่


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:12:22:46 น.  

 


โดย: mint_candy วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:17:04:16 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

aston27
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [?]




คนรู้ไม่คิด คนคิดไม่รู้
New Comments
Friends' blogs
[Add aston27's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.