ครับ As good as it gets

วันนี้ขึ้นแท็กซี่มาทำงาน จากรัชโยธิณจะไปทองหล่อ พอถึงรถไฟฟ้าจะลงก็พอดีมีแต่แบ้ง 500 พี่เขาก็ไม่มีทอน เลยบอกว่าเลยไปทองหล่อเลยละกัน เดียวถึงที่ทำงานขอยืมเงิน box ไปก่อน
เลี้ยวจากจตุตักร ออก อินทามาระ พอถึงรัชดากลับตรงเข้าไปวนมากๆๆๆ กว่าจะออกมาที่ทางด่วนพระราม 9 แล้วไปเอกมัย แล้วก็ที่ทองหล่อ
เฮ้อ ได้แต่สัพเพ สัตตา ให้ๆเขาไปเถิด ชาติหน้าจะได้ไม่จองเวรกัน
ปากว่าอโหสิแต่ใจไม่ละ เฮ้อ บาปอีกเรา

ถ้าไม่คาดหวังก็จะไม่ผิดหวังครับ
แต่จะมีสักกี่คนกันที่ทำได้อย่างที่คิดไว้นี่
เอาเป็นว่า เผื่อใจไว้ทุกกรณี ถ้าสมหวังก็เป็นโบนัส ผิดหวังก็เท่าทุนอย่างนี้ดีไหมครับ จะได้ไม่มีวันขาดทุน

รู้นะว่าความคาดหวังที่มากเกินไปจะก่อให้เกิดความผิดหวัง

ถ้าไม่ได้ดังที่หวัง แต่มันอดไม่ได้ที่จะต้องคาดหวัง ช่วงที่

ผลยังไม่ออกมาว่าเราจะสมหวังรึไม่มันมีความสุขอย่าง

ประหลาดเพราะเรามักคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าจะเป็นไป

ตามที่เราหวังไว้ แต่ถ้าผลเป็นตรงกันข้ามก็ต้องผิดหวังเป็น

ธรรมดา แต่ไม่ทำให้เราจะเป็นจะตายหรอกค่ะ ถ้าใจเราเข้ม

แข็งซะอย่าง

อืม..นั่นสินะ

ได้อย่างนี้ จะเอาอย่างนั้น .... ถ้าไม่หวังซะ ก็ไม่ห่วง ไม่กังวล

เพราะฉะนั้นแล้วก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นได้เท่าที่เป็นดีกว่านะค่ะ

หวังไปแล้วก็ผิดหวังจะแย่เอาซะเปล่าๆ ... สู้ถ้าเราทำใจว่าทำได้เท่าที่ทำ เป็นได้เท่าที่เป็น คงจะสบายใจกว่าไม่น้อยเลย ...

แวะมาเยี่ยมเยียนหลังจากที่แอบมาอ่านนานแล้วค่ะ

กำลังรู้สึกแย่เหมือนกันค่ะ แต่มันไม่ใช่เพราะคาดหวังอะไรมากมายหรอกนะ เพียงแต่เกิดคำถามบางอย่างในใจว่า เราก็ดีกะคนอื่นนะ ไม่ได้คิดว่าเขาจะมาดีตอบอะไรมากมาย แต่อย่าทำร้ายกันได้ไหม บางทีการเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น(น้องนิดพูดไว้ค่ะ) มันอาจเป็นเรื่องสนุกท้าทาย แต่เราไม่สนุกอ่ะค่ะ เพราะเราคบใครเราจริงใจนะ

ถึงไม่จริงใจตอบแต่อย่าทำอย่างกับเราเซ่อซ่า หรือเป็นตัวตลกก็เท่านั้นอ่ะ ว้า...แล้วนี่มาบ่นอะไรเนี่ย

มาตอนนี้ เจ้าของบล็อกคงฝันไปหลายตลบ จะอวยพรให้นิทราสวัสดิ์ ก็กลัวไม่อยู่ในรถไฟ (อินเทรน) เอาว่าอวยพรให้เช้านี้เป็นเช้าที่สดใส และขอให้มีความสุขกับการทำงานละกันค่ะ เข้าบล็อกนี้ทีไรมีแต่เรื่องประเทืองปัญญา มีความสุขค่ะ

ลืมชมจนได้ว่าภาพสวยค่ะ

อืม ค่ะ
คิดว่าของแบบนี้เป็นไปตามอายุและประสบการณ์ด้วยกระมัง
เมื่อตอนเด็กๆจะคาดหวังสูงมาก ไม่ค่อยเผื่อความผิดพลาดและผิดหวัง โตขึ้นความคาดหวังจะน้อยลง เผื่อใจมากขึ้น(มั้ง)

ชมแต่เช้าก่อนนะคะว่าคุณถ่ายภาพได้งดงาม ชอบที่ท้องฟ้าเป็นธรรมชาติ

อ่านที่คุณเขียนแล้วทำให้เช้านี้มีความสุข

"ทุกข์มันเริ่มต้น ตอนที่คาดหวังนี่แหละ ไม่ใช่ตอนที่เขาทำให้เราผิดหวังหรอก เพราะไอ้สิ่งที่เขาทำ ถ้าเราไม่คาดหวังเราก็คงไม่รู้สึกอะไรสักนิด"

สรุปได้ประทับใจจริง ๆ
เช้านี้จึงไม่คาดหวังอะไรว่าจะทำงานได้ตรงเป้าหมายหรือไม่ ขอเพียงไม่มีอุปสรรคมากนักก็พอแล้ว

ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ในเช้าของวันนี้ค่ะ

นั่นอะไรน่ะ

นก!
เครื่องบิน!

ซุปเปอร์แมน!


-"-

มาทักทายยามเช้าค่ะ

"ความพยายามเป็นของคน
ผลเป็นของฟ้า"

เจ้าของเมืองโบราณ จ.สมุทรปราการ (รวมทั้งพิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ และเรือนไม้แกะสลักที่พัทยาด้วย) ท่านว่าไว้

หมายถึง ทำทุกอย่างให้เต็มที่ ผลของมันเป็นอย่างไร ไม่ใช่เรื่องที่เรากำหนดได้

หวัดดี พี่ แฮะๆ หมู่นี้ค่อยไม่ได้เข้าใกล้เครื่องคอมเลย

Great Expectation ชอบนะ โดยเฉพาะฉากที่ก้มลงไปกินน้ำแล้วปากชนกันง่ะ เป็นฉากที่ได้ใจมากๆๆๆ

ความคาดหวัง ถามจะเปรียบ ตามหลักศาสนาพุทธ แล้วก็คือ การยึดมั่น ถือมั่นนั้นเองแหละ การถือว่าสิ่งนี้เป็นของเรา นั่นต้องไม่เปลี่ยน ซึ่งทั้งหมด ล่อเลี้ยงความเป็นมนุษย์ และสาเหตุแห่งทุกข์นั้นเอง

ปล. ได้ดูครับ วิลล่า ผมว่ามีดีถึงชนะเลย ชอบการเล่นที่เป็นทีมและวูปวาปขึ้น ที่เสมอก็คงเพราะดวงมั่งครับ นัดหน้าเจอวัตฟอร์ต ในบ้านคงเก็บสามแต้มนะพี่โอนีล

ไปแล้วครับ แล้วว่างๆจะแวะมาใหม่ครับ

นึกว่ารูปพระบรมมหาราชวังครับ

วันนี้ไปดู The Host
ผิดหวังนิดๆ
เพราะคาดหวังมากไปหน่อย

ตอนนี้ก็กำลังติดอยู่กับความคาดหวังนี่ล่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ชี้ทางสว่าง บางอย่างนะรู้ทั้งรู้แต่บางทีมันยากที่จะทำ แต่ก็จะพยายามค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะคร้าบ

เอ้อ....
แล้วถ้าเกิดเราไม่อยากจะคาดหวัง
แล้วเกิดเป็นความคาดหวังให้ไม่คาดหวังขึ้นมา
แล้วมันดันทำไม่ได้อีกต่างหาก

อย่างที่เป็นอยู่

แล้วจะคาดหวังให้ความคาดหวังที่จะเลิกคาดหวังนั้นหมดไปได้ไหม

เริ่มด้วย เกรทเอ็กซ์เป็กเทชั่น จบด้วย แอสกู๊ดแอสอิทเก็ท เลยนะขอรับ

gluhp อาการที่คุณว่า คืออาการปกติของคนทั่วไป เวลาเจอสิ่งที่ไม่ได้อย่างใจ แล้วจิตมันมีปฏิกิริยาอัตโนมัติ ต่อสิ่งนั้น

ในทางพุทธ เราเรียกว่า อาการของคน รังเกียจทุกข์ แล้วพยายามไปบังคับให้มันไม่ทุกข์

ที่จริงคนที่เป็นแบบนี้ เป็นคนมีปัญญานะ แยกแยะได้ว่า ไอ้ความคิดนี่คือสิ่งที่ดีกับตัวเรา อันนี้ไม่ดี ไม่ควรมี

แต่ก็พลาดตรงที่ยังคิดว่ามันมีสิ่งที่เรียกว่า "ตัวเรา" นี่แหละ
เพราะคิดว่ามันคือ "ตัวเรา" เราเลยเข้าใจว่า เราสามารถสั่งมัน บังคับมันได้ เหมือนบังคับหุ่นยนต์ หรือตุ๊กตา

แต่จริงๆ แล้ว จิต มันทำงานของมันเองนะ

เครื่องมือในการฝึกการอยู่ร่วมกับจิต เราเรียกง่ายๆว่า "สติ" คือความระลึกได้ ฝึกง่ายๆ ด้วยการหมั่นรู้จักสภาวะความเปลี่ยนแปลงของจิตบ่อยๆ แล้ววันนึง สติจะตื่นเอง

ลองไปอ่านเพิ่มในลิงค์ สันติธรรม ที่อยู่ในด้านขวานี่ได้นะครับ

Hiya, I'm really glad I have found this information. Nowadays bloggers publish just about gossips and net and this is actually annoying. A good web site with interesting content, that's what I need. Thank you for keeping this site, I'll be visiting it. Do you do newsletters? Can not find it.
louis vuitton sito ufficiale //www.hotelcristallotorino.it/