|
การตลาด เมื่อชื่อนั้นสำคัญไฉน
สมัยผมยังเป็นขาประจำตอบกระทู้ในพันทิพ มีคนชมผมบ่อยๆ ว่าผมดูเป็นคนเข้าอกเข้าใจผู้หญิงดี
เชื่อไหม ว่าผมกลับรู้สึกว่า ผมไม่ค่อยเข้าใจผู้หญิงเท่าไหร่ แต่ผมเข้าใจ "มนุษย์" มากกว่า เพราะมนุษย์มีความต้องการไม่สิ้นสุดก็จริง แต่เราก็ต้องการอะไรเหมือนๆกัน ไม่กี่อย่างหรอก
ปริมาณที่ต้องการ อาจจะแตกต่าง แต่ประเภทความต้องการไม่ต่างกันมากหรอกครับ ลำดับขั้นความต้องการที่คุณมาสโลว์ อธิบายไว้ตั้งแต่ปัจจัยสี่ ไปจนถึงการบรรลุถึงความต้องการขั้นสูงสุด มันก็ยังพอใช้ได้เสมอ
ด้วยความที่ผมทำงานเกี่ยวข้องการการตลาดมานาน บางเรื่องที่เกี่ยวกับวิธีนึกคิดของมนุษย์บางคนก็ทำให้ผมอดขำไม่ได้นะ..
ตัวอย่าง.. เดี๋ยวนี้เรามีเสื้อผ้าผู้หญิงทันสมัยขายดี ในชื่อยี่ห้อว่า "Playboy" ซึ่งควรจะเป็นชื่อที่เป็นปฏิปักษ์ต่อคุณผู้หญิงเป็นอย่างยิ่ง สังเกตได้ว่า เสื้อผ้ายี่ห้อนี้จะออกแนวๆ ชุดชั้นในที่ไม่ต้องสวมอะไรคลุม ใส่แล้วดูหวิวๆขัดใจแม่ไปถึงคุณระเบียบรัตน์ แต่แน่ชัดได้ว่าต้องถูกใจเพลย์บอย
สรุปว่าเป็นแบรนด์เสื้อผ้าผู้หญิง (โดยผู้หญิงหรือไม่ ไม่ทราบ) ชื่อผู้ชาย เพื่อผู้หญิงใส่ ให้ผู้ชายดู
เข้าใจไหมนี่...
ต่อมา ผมเห็นยี่ห้อเครื่องสำอางที่อ่านชื่อแล้วก็ขำว่า "Etude"
คือผมคงเป็นคนพิเรนท์ เห็นแว้บแล้วก็อ่านไปว่า " E -ตูด" เอ่อ.........
อันนั้นมันเป็นเรื่องการพ้องเสียงที่ช่วยไม่ได้จริงๆ เป็นปัญหาเรื่องภาษา ไม่ใช่วิธีคิดแบบกรณีแรก
เหมือนแฟชั่นแบรนด์อย่าง Prada ที่ผมเคยอำหลายคนว่ามาจากชื่อคนไทยว่า "ป้าดา" ที่ขายเครื่องหนังอยู่แถวบางลำภู อิอิอิ
แต่ยี่ห้อที่ตั้งชื่อได้สะดุดตาสะดุดใจผมเหลือเกินต้องยี่ห้อนี้ครับ "FCUK" โอ้วววว.... เหนือคำบรรยาย (จะบอกว่าบรรตา ก็กลัวมุกแป้ก ฮี่ๆๆๆ)
ที่จริงมีสาวผู้รอบรู้เรื่องแฟชั่นเธอบอกผมว่า ชื่อยี่ห้อนี้มันมาจาก "French Connection United Kingdom" แต่ผมก็ชอบจำเป็น "Fashion City UK." บอกแล้วว่าผมความจำสั้นเหมือนปลาทองไง เอิก เอิก
สินค้าผู้ชายก็มีเกร็ดเยอะนะ เวลาเรียนพวกการตลาดจะฮามาก อย่างโฆษณาเสื้อผ้าส่วนมากจะต้องใช้นายแบบผู้ชายฝรั่ง หรือลูกครึ่งให้ดูคอเคเชี่ยนหน่อย.. เพราะเขาไปวิจัยมาว่าถ้าใช้นายแบบผู้ชายไทย จะขายไม่ดี
เรื่องผลวิจัยที่ว่า อันนี้ไม่เห็นจริงเลย มันอยู่ที่วิธีคัดนายแบบมามากกว่า เชื่อไหมว่าผู้ชายไม่ชอบดูโฆษณาเสื้อผ้าที่นายแบบหล่อกว่าตัวเอง มันเป็นอีโก้แบบนึงที่ผู้ชายไม่ต้องการหล่อตามแบบดาราหรือนายแบบคนไหน
ที่สำคัญ ต้องไม่เชื่อโฆษณามาก เพราะถ้าเลือกไม่ดี เสื้อที่นายแบบคอเคเชี่ยนใส่ เราใส่แล้วอาจจะดูอัลเซเชี่ยนเอาง่ายๆ
อีกอย่าง .. เขาจะเชื่อกันในยุคนึงว่าเสื้อผ้าผู้ชายต้องเป็นชื่อฝรั่งเท่านั้น จะตั้งยี่ห้อ พล นิกร กิมหงวน ดิเรก ดำรง สมันน้อย ไม่ได้ เราเลยมีชื่ออย่าง ปิแอร์ กะแด็ง อะเลน เดอล็อง ทอม เทเลอร์ ทอมมี่ ฮิลฟิเกอร์ ฌองปอล แกดูแย่.. (เอ้ย..อันหลังนี่มันของผู้หญิง ไม่ใช่เรอะ)
จำได้ว่าไอ้แบรนด์ชื่อฝรั่งเศสนี่ ดังมากในสมัยยุคผมเป็นนักเรียน เป็นยุคเริ่มต้นของคนใส่เสื้อโชว์ยี่ห้อ จนบางทีผมไม่แน่ใจว่า เราซื้อเสื้อผ้าเพื่อมาช่วยเขาโฆษณายี่ห้อเขาหรือยังไง
ส่วนถ้าเป็นพวก แบรนด์ของคนไทยเอง ยี่ห้อ Domon และ Soda จะดังมาก พอๆกับความนิยมในเสื้อผ้าที่ตัดด้วย ลินิน สมัยนั้นเด็กทุนน้อยอย่างผมจะไปเดินซื้อผ้ากับพี่สาวที่สำเพ็ง แล้วนั่งรถเมล์ไปให้ร้านแถวๆบรรทัดทองตัด
อยากได้ยี่ห้ออะไรบอก.. บรรทัดทองจัดให้ ชาลส์ จูด็อง หรือ เอเตียง แอคเนอร์ ทำได้หมด ฮ่าๆๆ ตัดที่ไหนไม่สำคัญ ขอให้มีแถบชื่อยี่ห้อเท่ๆ แลบออกมาแถวฝากระเป๋าหลัง ตอนโน้น จิออร์จิโอ อาร์มานี่ คนไทยยังไม่ค่อยรู้จักนะครับ เวอร์ซาชี่ ดังแล้ว คริสเตียน ดิออร์ ดังแล้ว แต่ในเรื่องเครื่องสำอางค์มากกว่า
ยุคนี้เสื้อผ้าแฟชั่น ผู้หญิงแบกะดิน ร้อยกว่าบาทสวยๆเยอะนะครับ ของผู้ชายก็พอมี แต่สมัยผมเด็กๆ อยากดูดีต้องมีตังค์ซื้อแบรนด์เนม หรือไม่ก็ซื้อผ้าสำเพ็งมาจ้างเขาตัดนั่นแหละ ไปรอซื้อตามแผง ไม่ค่อยมี นอกจากเสื้อเชิ้ต กะเสื้อยืด
แหม..คุณผู้หญิงอมยิ้มไปเถอะ มีช่วงนึงที่สาวๆทันสมัยชอบใส่เสื้อคอกระเช้า มีระบายลูกไม้ ทำผมมวย คือจะบอกว่า ถ้าไอ้แบบนี้เรียกว่าทันสมัย คุณย่าผมต้องโคตะระ ทันสมัยเลย ผมตั้งแต่เด็กๆ ผมก็เห็นอาม่าผมใส่เสื้อแบบเนี้ย ทำผมมวยอยู่บ้านมานานแล้ว อิอิอิ
อีกอันที่ผมขำๆ คือเสื้อแบบที่เหมือนชุดนอนหรือซับใน ผมว่ามันเหมือนใส่ชุดนอนมาเดินสยาม หรือเอายกทรงมาไว้ข้างนอก เหมือนที่เราเคยหัวเราะว่าซุปเปอร์แมนชอบใส่กางเกงในไว้ข้างนอกนั่นแหละ
อ่านเล่นๆ พอขำขำนะครับ อย่าจริงจัง ผมเขียนเรื่องฮาๆ ไม่เก่งอย่างคุณสมันน้อยฯ หรือหนุ่มดำรงเฮฮา
พูดถึงสองคนนี้ จะแนะนำว่า ถ้าวันไหนเครียดๆ ไปนั่งอ่านสองบล็อคนี้ จะช่วยได้มาก
ถ้าอยากอ่านเรื่องแล้วมีรูปน่ารักๆ แบบ handmade ไปดูบล็อคคุณ Q Nuh นะครับ
ถ้าอยากฟังเพลงดีๆ ทันสมัย จ๊าบๆ หน่อย ต้องไปบล็อค king of pain แต่ถ้าชอบเพลงเชยๆก็อยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวจัดให้
ถ้าอยากฟังของแปลก.. ออกแนวอุบาทว์นิดๆ แต่แจ๋วดี ลองไปบล็อค กึ่งยิงกึ่งผ่านนะครับ
สายแล้ว ขอไปทำงานก่อนนะครับ ไม่มีเวลาใส่ทั้งรูป ทั้งเพลง
จบมันดื้อๆแบบนี้แหละ ไม่เกี่ยวกับเรื่องเท่ เกี่ยวกับเรื่องไปทำงานสาย!!
Create Date : 18 กันยายน 2549 |
Last Update : 19 กันยายน 2549 1:02:43 น. |
|
11 comments
|
Counter : 1117 Pageviews. |
|
|
|
โดย: L IP: 202.90.118.77 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:13:12:51 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:13:51:06 น. |
|
|
|
โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:14:07:26 น. |
|
|
|
โดย: run to me วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:14:53:45 น. |
|
|
|
โดย: Q.NUH วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:20:00:12 น. |
|
|
|
โดย: random-4 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:21:27:57 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:22:01:50 น. |
|
|
|
โดย: เคเจ IP: 58.8.186.136 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:23:08:10 น. |
|
|
|
โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:0:52:05 น. |
|
|
|
โดย: Life's like that IP: 58.64.123.73 วันที่: 20 กันยายน 2549 เวลา:13:12:55 น. |
|
|
|
| |
|
|