" ว า เ ลน ไ ท น์ ใ น ค วา ม ท ร งจำ "...ใ น ส้ ว ม แ ห่ ง นั้ น..[ ถ น น ส าย นี้ . .มีมิตรภาพ]
“ชีวิต..เปรียบเสมือนถนนสายหนึ่ง
เป็นถนนแบบวันเวย์ เดินได้เพียงทางเดียว
นั่นคือการเดินไปข้างหน้า
ถึงจะอ้อนวอนต่อชีวิตสักปานใด
ก็ไม่อาจเดินย้อนศรได้
.
.
แต่ใครบ้าง..ที่ไม่อยากกลับไปแก้ไขอดีต?
ความปรารถนา ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
คือสิ่งที่แสนจะทรมาน”
.
.
.
“ใครมันมาต่อมปลงแตกในส้วมวะเนี่ย? “ ปี่ชวา พูดกับม้วนกระดาษทิชชู่
หลังจากละสายตาจากข้อความในผนังห้องน้ำสาธาณะ
“หึ..ปู้ด.. หึ ปู้ด” เขาหัวเราะ พร้อมกับตดออกมา
เขาน่าจะรู้นะ ว่าไม่ควรหัวเราะขณะนั่งปลดทุกข์ ช่างอุบาทว์สิ้นดีจริงๆ โอยยยยยยยยยยยยยยยย เสียงโทรศัพท์เคลื่อนที่ดังขึ้น
“ ฮัลโหล..จ้า..อ๋อ..พอดีท้องเสีย...แวะเข้าห้องน้ำที่ปั้ม..
เดี๋ยวอีกสิบห้านาทีถึงจ๊ะ..จ้า..เดี๋ยวเจอกัน “
แฟนสาวเขาโทรมาตามนั่นเอง
ทำไมต้องมาท้องเสียในวันแห่งความรักอย่างนี้ด้วยนะ
ช่างซวยจริงๆ
.
.
.
.
“ตัวเองว่าความรัก..มันควรจะประกอบด้วยอะไรบ้าง? “ ปี่ชวา ชะงักเมื่อ ฆ้องวง
แฟนสาวของเขาถามขึ้น
ดอกกุหลาบสีแดงช่อเล็ก ที่เขาตั้งใจมอบให้เธอถูกชักกลับ เมื่อเธอไม่ได้ยื่นมือ
ออกมารับเหมือนทุกปี
“ ก็..ความเข้าใจ..จริงใจ..กับความชอบใจล่ะมั๊ง? “ เขาตอบทีเล่นทีจริง แต่ก็รับรู้
ได้ถึงความจริงจัง ในคำถามเมื่อครู่
“ ตัวเองรู้ไหม..ว่าที่จริงมันมีมากกว่านั้น “ เธอกระพริบตาถี่
“และตลอดเวลาที่เราคบกัน..เค้าคิดว่า..เค้ามองไม่เห็นมันในตัวของตัวเองเลย “
“แล้วอะไร..ที่ตัวเองว่าเค้าไม่มี..มันคืออะไรล่ะ? “ เขาสับสน เขารู้
ว่านี่คงไม่ใช่เรื่องดีนัก
“.....” เธอเงียบ
“หมายความว่ายังไง? จุดไข่ปลาห้าจุด? “ โอว..มันคือจุดไข่ปลาน่ะหรือที่เขาไม่มี?
“ เราเลิกกันเถอะนะ..ตัวเองไม่มีวันมีสิ่งนั้นหรอก..เค้าขอโทษนะ..แต่เค้าอยู่กับ
ความฝันของตัวเองไม่ได้ “ เธอเบือนหน้าหนี..เขารู้ว่าเธอร้องไห้
“แน่ล่ะ..ใครจะไปมีจุดไข่ปลาห้าจุด..” เขายังไม่เลิกสับสน
“ จำได้ไหม?..ตัวเองเคยบอกเค้าว่า คนที่จะรักกันได้ จะต้องยอมรับข้อเสียของ
อีกฝ่ายได้มากกว่าคนอื่น และต้องมองเห็นข้อดีของอีกฝ่ายได้มากกว่าคนอื่น
ด้วย “ เธอรำลึกความหลัง
“อือ..” เขาจ้องหน้าเธอ
“รู้ไหม..เค้ายังมีข้อเสียที่ตัวเองมองไม่เห็น และจะไม่มีวันเห็น..เพราะตัวเองน่ะ
มองโลกในแง่ดีเกินไป “ น้ำตาเธอไหลลงไปตามท่อนแขนเรียวงาม หยดลงตรงปลายนิ้วก้อย ไม่รู้ไหลไปยังไง?
“ข้อเสีย?..เค้าไม่ยักรู้ว่าตัวเองเป็นรูมาตอยด์..แต่ตอนนี้รู้แล้วล่ะ “ โอ..ท่าทางปี่
ชวาจะเสียใจหนัก
“เค้าคืนให้ตัวเองนะ..ลาก่อน “ เธอยื่น กระดูกไก่ ที่ปี่ชวาให้ไว้เป็นที่ระลึก
ตอนออกเดทกันครั้งแรก
ปี่ชวามองกระดูกไก่ท่อนนั้น แววตาไร้ความหมายใดๆ
เขาอกหัก แล้วสินะ
.
.
.
กุหลาบช่อน้อย หัวทิ่มเกือบเรี่ยดิน
ปี่ชวาเดินหมดเรี่ยวแรง ไม่ใช่เพราะเขาท้องเสีย
แต่เขาเพิ่งสูญเสียความรักไปต่างหาก
ปั้มน้ำมันแห่งนี้..เขาเคยแวะอึเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
ตอนนี้เขาแวะมาอีกครั้ง
ห้องน้ำว่างอยู่
แต่เขาอยากอึห้องเดิม ห้องนั้น
ปีชวานั่งรอ
.
.
.
“ คุณคะ..คุณลืมดอกไม้ค่ะ “ หญิงสาวแววตาสดใสเอ่ยขึ้น พร้อมกับ
ยื่นช่อกุหลาบช่อน้อยให้เขา
“ถ้าคุณไม่รังเกียจล่ะก็..ผมขอมอบมันให้คุณครับ..พอดีมันเพิ่งถูกปฏิเสธรักมา “
เขากล่าวอย่างไร้วิญญาณด้วยเสียงยานคาง
หลังจากเข้าไปเติมข้อความในฝาผนังต่อจากข้อความเดิม
“จริงของมึงว่ะ..ขอบใจ “ คือข้อความที่เขาเติม เขาเติมไม่สุภาพเลย
“ ก็ดี ..กำลังหิวพอดีเลย “ ว่าแล้วเธอก็เริ่มเด็ดกลีบกุหลาบเข้าปาก
แล้วเคียวตุ้ยๆ ช่างเป็นผู้หญิงที่แปลกดีแท้
“ ชีวิตเดินไปข้างหน้าได้อย่างเดียว จริงมั๊ยคะ? “ เธอกล่าว
เขาคุ้นคำนี้จัง?..คุณพระช่วย!! บ้าน่า ผู้หญิงที่ไหนจะเข้าไปเขียนคติธรรม
ในห้องน้ำชาย
“จริงด้วยครับ..เราควรทำอย่างนั้น “ เขายิ้ม
เธอก็ยิ้ม
ริมฝีปากที่แดงระเรื่อจากการเคี้ยวดอกกุหลาบนั้นช่างดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก หนาม
กุหลาบหนามหนึ่งติดอยู่ที่ซอกฟัน
ทำให้ภายในปากดูไม่ธรรมดาจนเกินไป
แล้วเรื่องดีๆในวันวาเลนไทน์ก็เริ่มขึ้น
--------------------------------------------------
--------------------------------------------------
อีกครั้งครับ
ที่ได้ร่วมเขียนในโครงการ "ถนนสายนี้ ..มีมิตรภาพ "
แต่เป็นครั้งที่น่าเสียดาย ที่โครงการนี้จะพักไประยะหนึ่ง
ตามที่เจ้าของโครงการแจ้งไว้
แต่อย่ากระนั้นเลยครับ
ผมชอบขัดใจชาวบ้าน ประกอบกับอารมณ์มันยังค้างอยู่
ก็เลยขออนุญาตเจ้าของโครงการ
ผุดโครงการทางเบี่ยง หรือโครงการไส้ติ่ง แล้วแต่จะเรียก
ออกมา ชื่อ " ถนนสายนี้..มีตะพาบ " อย่างที่ท่านได้ทราบกัน
เชิญเข้าร่วมกันเลยนะครับ
ตอนนี้แก้บล็อกธรรมนูญใหม่ เป็นอัพบล็อกทุกวันพระใหญ่ครับ
กำหนดโจทย์ไว้แล้ว
ตามลิงค์ครับ เอาเม้าส์จิ้มเสื้อไปเลย
ขอให้มีความสุขกับการเขียนและจากการหลบลี้จากโลกที่วุ่นวายครับ
---------------
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
ขันก้าบๆ
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 3:22:28 น. |
|
48 comments
|
Counter : 1038 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Suessapple วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:02:21 น. |
|
|
|
โดย: Opey !!! IP: 216.105.230.231 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:33:57 น. |
|
|
|
โดย: (>_<) (Opey ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:48:58 น. |
|
|
|
โดย: Mein Schatz วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:30:46 น. |
|
|
|
โดย: Calla Lily วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:19:56 น. |
|
|
|
โดย: อาลีอา วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:18:11 น. |
|
|
|
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:00:31 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:47:15 น. |
|
|
|
โดย: มินทิวา วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:06:23 น. |
|
|
|
โดย: ป้าโซ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:35:06 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:26:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:39:37 น. |
|
|
|
โดย: Paulo วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:49:04 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:10:19 น. |
|
|
|
โดย: พรหมญาณี วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:31:06 น. |
|
|
|
โดย: ซีตรอง วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:56:55 น. |
|
|
|
โดย: 1stUpon วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:35:37 น. |
|
|
|
โดย: ดรสา วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:38:59 น. |
|
|
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:56:45 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:59:52 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:15:51 น. |
|
|
|
โดย: Opey วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:48:41 น. |
|
|
|
โดย: จุดไข่ปลาห้าจุด (cengorn ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:28:15 น. |
|
|
|
โดย: nikanda วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:4:27:12 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:52:54 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:23:34 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:55:40 น. |
|
|
|
โดย: kim IP: 180.183.19.128 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:37:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย.. Ethiopia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]
|
เจ้าของบล็อก ชื่อ เป็ดสวรรค์ บุตรพระเจ้ากูลิโกะ ผู้ปกครองแคว้นมิยาบิ ชอบมองโลกในมุมขำขัน เป็นพรสวรรค์ ติดตัวมาจากนครสวรรค์ เมื่อแรกประสูติ โหราธิบดีนามว่าโตโยต้าได้ทำนายว่า พระโอรสพระองค์นี้ หัวพระถันดำเมี่ยมยิ่งนัก นับเป็นกาลกิณี เมื่อเติบใหญ่ขึ้นบ้านเมืองจะวุ่นวาย ชาวเมืองจะออกมาชุมนุม และจะมีคนตายถึง 91 ศพ
เมื่อพระราชบิดาเห็นดังนั้น จึงให้เนรเทศพระโอรสน้อย ให้ออกไปทำไร่ไถนาอยู่แคว้นปัญจาบ หลังๆหันมาปลูกฝิ่นส่งออกขายนอกประเทศ มีความสนิทสนมกับขุ่นส่า คบค้ากับตานฉ่วย
เมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงใช้เวลาว่างมาเขียนบล็อกเล่นๆ จนล่าสุด เพื่อนฝูงก็เมตตา โหวตให้ได้สายสะพาย ทรงซาบซึ้งพระหัวใจมาก กะว่าจะเลิกค้าฝิ่น แล้วหันมาเอาดีทางขีดเขียนแทนแล้วล่ะ
หวังว่าจะมีรอยยิ้มหลังจากที่อ่านจบ ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ค่อยๆยิ้ม แต่ยิ้มนานๆก็ได้
และหากคุณชื่นชอบเรื่องขำขันชวนหัว โปรดอย่ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะหากคุณชอบมัน และมีคนชอบมัน ก็แสดงให้เห็นว่า มันคงจะมีคุณค่าในตัวมันเองอยู่บ้าง
ลงนาม อัลบัสไดร์เวอร์ เพอรซิวาล วูลฟริก เป็ดสวรรค์ อังคารที่ 4 เมษายน พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว 2554 ปี
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
โรแมนติก แบบตุตุนะคะ อิ อิ