สวัสดีค่ะเพื่อนๆ

เมื่อได้รับคำถามว่า"ชีวิตมหาวิทยาลัยของคุณเป็นอย่างไรบ้าง"ต้องย้อนเวลาเยอะเลยนะนั่น ขอเริ่มตั้งแต่ครั้งอนุบาลเลยได้รึเปล่า ได้หรือไม่ได้ก็จะเล่าแล้วแหละเมื่อครั้งยังเด็ก เป็นเด็กเล็กด้วย ที่บ้านเปิดโรงเรียนอนุบาลค่ะพ่อแม่เลยจับเข้าเรียนโรงเรียนของตัวเองนี่แหละก่อนวัยเข้าเรียน จำไม่ได้แล้วว่าเข้าเรียนอนุบาลตอนอายุเท่าไหร่แต่มารู้ตัวตอนเรียนชั้นประถมว่าอายุเราน้อยกว่าเพื่อนร่วมชั้นอยู่  1 ปี นั่นก็ยังไม่ทำให้เราแตกต่างจากเพื่อนสักเท่าไหร่

ต่อมาเมื่อเรียนถึงชั้นมัธยมทุกอย่างก็ปกติเหมือนชีวิตวัยเรียนเด็กทั่วๆไปแหละจนเมื่อเข้าเรียนชั้นม.5 ขอกระโดดข้ามหน่อยเดี๋ยวไม่ถึงมหาลัยซะที ตอนชั้นม.5 นี้เราเห็นเพื่อนกรอกเอกสารลงทะเบียนเรียนก.ศ.น. พูดง่ายๆก็สอบเทียบกันนั่นแหละจริงๆแล้วเพื่อนเก็บคะแนนสอบเทียบกันมาตั้งแต่ ม.4 แล้วแต่ความที่เราเป็นเด็กเล่นมากกว่าเด็กเรียนก็เลยไม่ได้สนใจ จนเห็นเพื่อนตื่นตูมเอ๊ย! ตื่นตัวกันมากม.5 เพราะปีนี้ต้องเก็บคะแนนให้ผ่านทุกวิชาจึงจะมีสิทธิสอบเอ็นทรานซ์เช็คอายุกันอีกล่ะ และด้วยความช่างจ้อเราก็กลับไปเล่าให้พ่อกับแม่ฟังว่าเพื่อนๆ เตรียมสอบเทียบกันอีกแล้วพ่อก็ซักเอาความว่าเป็นมายังไง พอพ่อรู้เรื่องพ่อก็บอกให้เราไปสมัครสอบเราตอบพ่อไปว่า เพื่อนๆเก็บคะแนนกันมาตั้งแต่ม.4 แล้วนะแล้วเราเริ่มตอนม.5 แปลว่ามีเวลาแค่ 2 เทอม ถ้าพลาดพ่อเสียค่าสมัครฟรีเลยนะ  พ่อบอกไม่เป็นไรลูกถ้าลูกสามารถสอบผ่านพ่อประหยัดค่าสงเสียลูกได้ 1  ปีเลยเชียวนะไปสอบเถอะลูก เพราะความที่อยากช่วยพ่อประหยัด เราก็ เอาก็เอา พ่ออยากให้สอบหนูก็จะสอบให้ตามใจพ่อ หลังจากสมัครเสร็จ เทอมแรกเราลงสอบครบทุกวิชา แน่ล่ะ!ถ้าไม่ผ่านก็ไม่ต้องเตรียมตัวเอ็นฯ เราคิดในใจ ไม่ได้บอกพ่อ ผลสอบออกมาเราผ่านค่ะด้วยเกรดเฉลี่ย 1 1  และก็ 1 มี 2 วิชาเดียวมั้งแต่ไม่สำคัญหรอกแค่นี้ก็เท่ากับเราสอบเทียบสำเร็จได้วุฒิม.6 แล้วมีสิทธิเข้าสอบเอ็นทรานซ์ พ่อดีใจมากค่ะบอกเลยทันทีที่เราแจ้งผลสอบพ่องี้อุ้มเราตัวลอยเลย พ่อไม่สนใจหรอกว่าเกรดจะออกมาเท่าไหร่พ่อรู้แต่ประหยัดไปแน่ๆ 1 ปี

หลังจากได้วุฒิม.6 ก็เอ็นทรานซ์สิคะรออะไร แล้วคิดว่าความสามารถอย่างเราจะเอ็นฯติดหรือคะพ่อรับส่งตลอดทุกวันที่สอบเอ็นฯ มีอยู่วันเรากับพ่อผ่านหน้าม.รามคำแหงพ่อบอกเห็นอะไรมั้ยลูก พร้อมชี้มือไปที่ม.ราม เราก็ตอบพ่อว่าม.รามคำแหงไงพ่อพ่อบอกนั่นแหละ เอ็นฯไม่ติดหนูก็เรียนที่นี่แหละ ค่ะ ผลสอบออกมาเราเอ็นฯไม่ติดและเราก็สมัครเข้าเป็นนักศึกษาม.รามคำแหงทันที โดยทิ้งชีวิิตม.6 แบบไม่เสียดายการเข้าเรียนรามเลยนั้นทำให้อายุเราน้อยกว่าเพื่อนๆ อีก 2  ปี

ช่วงชีวิตในมหาลัยรามเป็นเด็กเรียนค่ะกิจกรรมไม่ทำ ชมรมไม่เข้า ญาติที่รู้ว่าเราเรียนรามคำแหงพูดกับพ่อแม่เราว่าให้เรียนรามทำไมเดี๋ยวก็เรียนไม่จบหรอกมีเงินทำไมไม่ส่งลูกเรียนเอกชน ตอนนั้นสิ่งที่เราคิดอยู่ในใจคือยังไงเราก็ต้องเรียนจบ และจะจบให้ได้ใน 3  ปีด้วย คอยดูแต่เราก็ไม่เคยพูดประโยคนี้กับใคร แม้แต่กับพ่อและแม่ กลัวหน้าแตกน่ะ อ้อ!ลืมบอกเราเรียนบริหารธุรกิจ เอกการเงินการธนาคารนะคะ

นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ของม.รามคำแหงต้องไปเรียนที่วิทยาเขตบางนาวันไหนที่มีเรียนคาบเช้าเราต้องตื่นตั้งแต่ตี 5  ขึ้นรถ 3  ต่อกว่าจะถึงมหาลัย บ้านเราอยู่นนท์ค่ะเราเหนื่อยกับการเดินทางมาก ดังนั้นเมื่อเริ่มชั่วโมงเรียนเราก็เริ่มไปเฝ้าพระอินทร์ หลับค่ะหลับ วันไหนมีเรียน 3 วิชา เราก็หลับ 3 รอบ แต่เราเป็นเด็กดีนะคะ ไม่เคยหนีเรียน ไม่เคยหยุดเรียนทั้งๆที่รามคำแหงไม่มีการเช็คชื่อ แต่เราก็ไม่อยากให้ตัวเองเสียนิสัย หลับได้ใจลอยได้ เหม่อได้ ไม่สนใจที่อาจารย์สอนได้ แต่ไม่เข้าชั้นเรียนไม่ได้แล้วเวลาเข้าเรียนที่นั่งที่เราเลือกคือแถวหน้าๆให้เห็นหน้าอาจารย์ผู้บรรยายแต่เวลาเราหลับนะ ไม่มีโงกค่ะ ฟุบกับโต๊ะไปเลย เพื่อนสะกิดบอกเธอ...เธอ...อาจารย์มองแน่ะ เราก็เหรอ ก็ง่วงอะช่วงเวลาที่อาจารย์สอนเราหลับซะครึ่งเรียนซะครึ่งแต่ขนาดนี้ก็ยังสอบผ่านและได้เกรด G ด้วยนะเออ

ขึ้นชั้นปีที่ 2 ชีวิตดีขึ้นมานิดนึง ตรงได้ย้ายเข้ามาเรียนที่หัวหมากจากนั่งรถ 3 ต่อ เหลือ 2 ต่อ วันดีคืนดีพ่อมาส่งและรับอีกต่างหากยิ่งช่วงสอบพ่อมาส่ง-รับตลอด ม.รามมีเปิดให้เรียน summer ด้วยเราก็ลงเรียนสิคะจะช้าอยู่ไย ขืนไม่เรียนเป้าหมาย 3 ปีคงไม่จบเป็นแน่ เรารักรามคำแหงเลยแหละ รามคำแหงมีทุนเรียนดี ถ้านักศึกษาสอบได้ G 5 วิชา จากการลงทะเบียน 8 วิชา(ลงได้สูงสุดต่อเทอมแค่นี้) ก็จะได้ทุนเรียนฟรีในเทอมถัดไป รักเลยค่ะเรามีข้อตกลงกับแม่ถ้าเราได้ทุนเรียนฟรีแม่จะเอาค่าเทอมที่ต้องจ่ายนั้นให้เราเป็นรางวัล แจ่มแจ๋วใช่มั้ยล่ะ เป้าหมายถัดไปของเราคือเก็บให้ได้ 5G จาก 1 เทอมและเราก็ประสบความสำเร็จเมื่อเข้าสู่ ปี2 เทอม 2 ค่ะ ได้ G5 วิชาจาก 8 วิชาตามข้อกำหนดของทางมหาลัย

ตอนไปลงทะเบียนปี3 เทอม 1 หน้าบานมากแต่ต้องสลดเมื่อเจ้าหน้าที่แจ้งว่าคุณไม่สามารถใช้สิทธิได้ในเทอมนี้ แต่คุณจะสามารถใช้สิทธิได้ในเทอมหน้าค่ะหา! ใช้สิทธิได้ปี 3 เทอม 2 โธ่! ก็ปี 3 เทอม 2 เหลือวิชาที่จะลงทะเบียนแค่ 6 วิชาเอง แปลว่าเงินที่จะได้เป็นรางวัลจากแม่ก็ลดลงด้วยแต่จะทำไงได้ล่ะคะ ก็มันเป็นกฏ ทำได้แค่น้อมรับเท่านั้นและแล้วเราก็จบม.รามคำแหงภายในเวลา 3 ปี จบปริญญาตรีอายุยังไม่พ้น 20 ปีเลยค่ะ หากจะถามเรื่องเพื่อนมีไม่กี่คนค่ะ 4คนเองน้อยมากใช่มั้ย และเพื่อนทั้ง 4 คนนั้นก็ไม่ได้เรียนเอกเดียวกันด้วย พอเริ่มต้นเข้าวิชาเอกต่างก็แยกย้ายกันไปเรียนจบแล้วมีนัดเจอกันบ้างแต่ก็น้อยครั้ง ว่าแล้วก็คิดถึงเหมือนกันนะ

ที่รามคำแหงจะมีรูปปั้นพ่อขุนรามเด่นเป็นสง่านักศึกษาจะนำพวงมาลัยขึ้นไปบูชาไม่ขาดสาย บ้างก็ว่าถ้าพ่อขุนรักคนไหนมากคนนั้นก็ 8 ปีสมัครใหม่ เรียนอยู่นั่นแล้ว อยู่กับท่านนานนานหน่อยเราก็เลยยกมือไหว้ตลอด กลัวเป็นที่รักค่ะอีกเรื่องที่อยู่คู่กับมหาลัยคือเรื่องการบนพ่อขุน ขอให้เรียนจบบนบานยังไม่เท่าไหร่ ถ้าสำเร็จก็ต้องมีการแก้บนตามมาแล้วการติดสินบนส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นการวิ่งรอบสระน้ำ สระใหญ่นะคะตรงพ่อขุนนั่นแหละ วิ่งรอบเดียวก็แฮ่กเอาเรื่องอยู่  ทีนี้อีกที่ที่ฮิตสำหรับนักศึกษารามนั่นคือการติวกันกับหติวเตอร์ที่มีอยู่มากมายหน้ามหาลัยมีให้เลือกแทบทุกรายวิชา น่าจะนะ เราก็แค่รู้แต่ไม่เคยติวด้วยสิทีนี้มีเรื่องเล่าอยู่ว่าเด็กนักศึกษาคนหนึ่งไปติวกับติวเตอร์ชื่อดังบหน้ามหาลัยแล้วก็มาบนบานพ่อขุนขอให้สอบผ่านจะได้เรียนจบสักที ถ้าสอบผ่านได้จะให้ติวเตอร์....มาวิ่งแก้บนรอบสระน้ำ 100 รอบ (ไม่ต้องวิ่งรวดเดียวนะคะ ค่อยๆวิ่งแบบใช้หนี้ได้)และแล้วนักศึกษาคนนั้นก็สอบผ่านและเรียนจบสมใจ ส่วนคนที่โชคร้ายก็ติวเตอร์....ค่ะ ต้องมาวิ่งแก้บน ได้ยินเรื่องนี้แล้วก็ขำนะ แต่คนวิ่งคงขำไม่ออก

โม้ซะยาวเลยจบแค่นี้ดีกว่าค่ะขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะคะ

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2559 22:01:22 น.		0 comments
Counter : 334 Pageviews.
Share Tweet