ลุย! ล่า! ท้าเขียน "สัตว์เลี้ยงตัวแรกของคุณ" สวัสดีค่ะเพื่อนๆ สัตว์เลี้ยงตัวแรกของคุณคืออะไร?  ครั้งแรกที่อ่านโจทย์นี้จากบล๊อกคุณกาปอมซ่า ฉันตอบตัวเองว่าลูกหมาพุดเดิ้ลทอยสีดำตัวนั้นไง ที่ตั้งชื่อให้ว่า "Sincere"  คือใจนึกแต่ว่าสัตว์เลี้ยงตัวแรกควรต้องเป็นหมา, แมว, ปลา น่าจะประมาณนี้รึเปล่า แต่พออ่านสัตว์เลี้ยงของคุณกาปอมซ่าเข้าไป อั๋ยยะ "จิ้งจก" ใช่ค่ะ คุณกาปอมเธอเลี้ยงจิ้งจก ตั้งแต่ฟักไข่เลยด้วย เรียกว่าอนุบาลจิ้งจก น่ารัก น่าเอ็นดูชะมัด หันมาดูคำตอบตัวเองอีกครั้ง ความทรงจำหลั่งไหลเริ่มระลึกขึ้นได้ว่า สัตว์เลี้ยงตัวแรกของฉันไม่ใช่หมานี่  หากแต่เป็นหนูถีบจักรต่างหากเล่าหนูขาวตัวเล็กๆ จำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงคิดเลี้ยงหนู ทำไมพ่อและแม่ถึงหาหนูมาให้เลี้ยง ตั้งชื่อหนูด้วยมั้ย จำไม่ได้เลยจริงๆ เพราะเจ้าหนูตัวนี้อยู่กับฉันเพียงเวลาสั้นๆ น้องหนูของฉันตัวสีขาวปลอด น่าจะละม้ายเจ้าตัวในรูปนี่แหละค่ะ จากความทรงจำอันเลือนลาง จำได้ว่าตอนนั้นฉันเรียนชั้นมัธยมน่าที่จะเป็นมัธยมต้นด้วย และได้เจ้าหนูน้อยมา แล้วก็นำไปเลี้ยงบนชั้น ชั้นนั้นสูงจากพื้นสักสองเมตรเห็นจะได้  นี่เลยค่ะ โฉมหน้าเจ้าชั้นฆาตกร ตอนยังเป็นเด็กก็เป็นชั้นวางของเล่น ตุ๊กตา สารพัดของจุกจิก ตอนนี้กลายร่างเป็นชั้นหนังสือเต็มตัวแล้ว ดูท่าว่าจะมีอีกกี่ชั้นก็ไม่พอเก็บหนังสือ ว่ามั้ย เข้าเรื่องสัตว์เลี้ยงกันต่อดีกว่า  แล้วน้องหนูก็ถูกเลี้ยงไว้ชั้นบน เพราะความที่กลัวหนูจะหนี หาผ้าปูทำเป็นที่นอน มีอาหาร มีน้ำให้เสร็จ หลังเลิกเรียนรีบกลับบ้านมาดูน้องหนูเลยค่ะ สิ่งที่พบคือน้องหนูตกจากชั้นลงมานอนปวกเปียกกับพื้นห้อง ทำไงล่ะทีนี้ อุ้มน้องหนูวิ่งไปให้ใครดูก็มีแต่คนอวยพรให้ว่าได้ไปสวรรค์ในช่วงเวลาไม่นานแน่ๆ  ร้องไห้สิคะ เศร้ามากด้วย กลัวหนูตาย รู้สึกผิดที่มาตายในมือตัวเอง เพราะความสะเพร่า ความเลินเล่อ ไม่ได้ฆ่า ก็เหมือนฆ่า ตอนนั้นรู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นฆาตกร ทำการ ฆาตกรรมน้องหนู ด้วยหัวใจของเด็กน้อยพยายามคิดหาทางออก คิดสิคะคิด ทำยังไงให้หนูรอด พี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องเห็นเข้าคงเวทนาค่ะ พี่ชายบอกว่า จะรับหนูไปดูแลต่อถ้ามันอยู่รอดถึงวันพรุ่งนี้นะ ในสายตาทุกคนมันไม่มีทางรอดถึงวันพรุ่งนี้ได้เลย ในสายตาเด็กอย่างฉันทำอย่างไรก็ได้ให้มันรอดถึงวันพรุ่งนี้ เพื่อที่จะยกให้พี่ชายไป ภาวะที่ต้องตกเป็นฆาตกรก็จะได้หายไปด้วย ใจคิดแค่นั้นจริงๆ ให้สิทธิเปลี่ยนมือ ความรู้สึกผิดก็จะหมดตามไปด้วย จากการพยายามคิดหาทางออกของเด็ก ในที่สุดก็เกิดความคิดขึ้นได้ว่า บนดีกว่า บนเจ้าที่ที่บ้านนี่แหละ ขอให้ท่านช่วย การช่วยเหลือชีวิตเป็นสิ่งที่ดีท่านต้องช่วยแน่ๆ สิ่งที่ขอใช้แก้บนก็เป็นแค่ดอกมะลิ เจ้าที่ท่านชอบดอกมะลิค่ะ ว่าแล้วเด็กน้อยอย่างเราก็บนชีวิตหนูด้วยดอกมะลิ 5 บาท เหมือนปาฏหาริย์มีจริง หนูอยู่รอดถึงเช้าวันรุ่งขึ้น จะรออะไรล่ะคะ รีบส่งสิทธิการรับช่วงต่อให้พี่ชายทันทีตามที่พี่เคยให้คำมั่นไว้ หลังจากผลักภาระออกไปพ้นตัวได้ก็รู้สึกโล่งอก ยินดีปรีดาจะหาไหน ตกเย็นพี่ชายมาแจ้งข่าวว่าหนูตายแล้วนะ พี่จัดการฝังให้เรียบร้อย เอิ่ม....เศร้าค่ะ เสียใจนะ แต่ก็ยังรู้สึกรอดตายไงไม่รู้ หลังจากวันนั้นผ่านไปหลายเดือนก็ไม่คิดที่จะแก้บนเลย ในความคิดของเด็กอย่างฉันคือหนูตายนี่ ถือว่าที่บนไว้ไม่สำเร็จนะ ไม่ต้องแก้หรอก แต่ความเป็นจริงจะเป็นอย่างนั้นรึเปล่าก็ชักเริ่มไม่มั่นใจ เมื่อความฝันครั้งหนึ่งทำให้ฉันฉุกคิดถึงการบนบาน ในฝันนั้นฉันเห็นผู้ชายสวมชุดขาวและหมวกทรงสูงเหมือนเจ้าที่เดินบนหลังคาบ้าน เห็นแค่นั้นจริงๆแล้วก็ตื่น เล่าให้พ่อกับแม่ฟังท่านก็ถามว่าบนไว้แล้วลืมแก้บนรึเปล่า ความคิดสว่างวาบเลยค่ะ เกิดมาเพิ่งเคยบนครั้งเดียวนี่แหละ รออะไรล่ะคะ รีบเลย ซื้อดอกมะลิจากตลาดมา 5 บาท แล้วนำไปแก้บน จากเหตุการณ์ครั้งนี้พ่อกับแม่สอนว่า ต่อไปถ้าอยากได้อะไรให้ขอ แต่อย่าบน เทวดาท่านรู้ท่านก็จะช่วย ถ้าหากประพฤติตนเป็นคนดี ถ้าบุญตนเองมีมากพอ ท่านช่วยได้ท่านก็จะช่วย  ดังนั้นไม่ต้องบน จำขึ้นใจเลยค่ะ จากนั้นมา ไปกราบไหว้วัดไหน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหน ยกมือไหว้ขออย่างเดียวค่ะ เป็นลูกช่างขอ แต่ไม่กล้าติดสินบนไม่ว่าที่ไหนอีกเลย ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ จากฉันคนเดิม   Create Date : 21 พฤศจิกายน 2559 1 comments Last Update : 22 พฤศจิกายน 2559 8:04:52 น. Counter : 575 Pageviews. Share Tweet

เห็นด้วยอย่างมากเลยค่ะ เรื่องอย่า บน... ถ้าอยากได้อะไรให้ขอ ถ้าท่านช่วยได้ท่านก็จะช่วยเพราะความดีของเราเอง อยากร่วมเขียนด้วยจังน่าสนุกดีค่ะ ไว้ต้องหาเวลาล่ะ อิอิ   โดย: Max Bulliboo 21 พฤศจิกายน 2559 23:01:43 น.