เที่ยวฉ่ำฝน (ที่ไม่ใช่ธรรมดา) ตอนที่ 5 เราเดินเข้าไปชมภายในศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่ากันดีกว่า เพราะมาเที่ยวถึงที่นี่ทั้งที หากไม่ไปแวะ ดูจะใจร้ายกันเกินไปหน่อย   คงไม่หลงนะครับว่าจะไปผิดอาคาร เพราะมองเพียงรูปทรงหลังคาอาคารหลังนี้ ก็สื่ออะไรบางอย่างให้ทราบแล้วว่า ต้องเกี่ยวกับเต่าทะเล ไม่ใช่ปลา ปู กุ้งฝอย ปลาหมึกแน่ๆ  เห็นนักท่องเที่ยวหลายๆ คน ทำท่าตามอย่างนายหรือนางแบบตุ๊กตาตัวเขื่องที่ยืนกระหนาบป้ายทั้งสองข้างก็มี ก็สนุกสนาน ว่ากันไปนะครับ...   ด้วยสภาพภายในที่เย็นสบาย ประกอบกับเนื้อหาการจัดแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับการอนุรักษ์พันธุ์เต่าที่ค่อนข้างกระชับ น่าดู สามารถสร้างความเข้าใจแก่นักท่องเที่ยวที่เยี่ยมชมได้ง่าย หากท่านผู้สนใจต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถเข้าชมได้ตาม อีเมล์ นี้ครับ ศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเล กองทัพเรือ //www.navy.mi.th/turtles/index.htm  เมื่อมีแขกมาเยี่ยมถึงเรือนชาน ครั้นจะไม่แนะนำตัวเองก็ดูกระไรอยู่นะ  จุดศูนย์กลางห้องแสดงถึงภารกิจ และภาพที่เป็นมงคลแก่ทางศูนย์ฯ  จากนั้นก็เริ่มร่ายยาวเรื่องราวของเต่าทะเล มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ จนถึงปัจจุบัน... หากจะพูดแบบเฮฮา ไม่เอาสาระแล้ว การที่เต่าทะเลสามารถมีอายุยืนนานตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์ครองโลกมาจนถึงยุคสำรวจอวกาศได้นั้น เพราะเป็นสัตว์โลกที่มีอารมณ์เย็น ไม่เครียดตามสภาพแวดล้อม เคยมีใครเห็นเต่าโมโหบ้างไหมครับ ?  แล้วก็เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับเต่าทะเล ใกล้ตัวเข้ามาละ .....  แล้วเจาะมาหาพันธุ์เต่าทะเลที่มีอยู่ในประเทศไทย ที่จำเป็นต้องรู้ล่ะครับ ไม่เช่นนั้นไปตอบปัญหาในรายการ "ยกสยาม" ไม่ได้นะเออ...  แล้วมาย้ำในประเด็นสำคัญ สถานการณ์เต่าทะเลในประเทศไทย  ส่งท้ายด้วยประเด็นที่ชวนคิด ในการอนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเลในประเทศไทย เพื่อให้ขยายพันธุ์ได้ โดยไม่สูญพันธุ์ เหลือแต่ทรากให้ลูกหลานได้เห็นเท่านั้น สำหรับในรายละเอียด หรือต้องการอ่านข้อความได้ชัดเจน ขอได้ดูจากเว็บไซต์ของศูนย์อนุรักษ์ฯ ที่ผมได้ทำอีเมล์ไว้ข้างต้นนะครับ  ส่งท้ายด้วยวัฎจักรชีวิตของเต่าทะเลครับ  เดินชมครบรอบภายในอาคารพอดี แวะชมชีวิตใต้ทะเลในอ่างเลี้ยงปลาสวยงามอีกสักพัก ก่อนเดินต่อไปยังบ่ออนุรักษ์พันธุ์เต่ากันต่อไปครับ ขออภัยที่ภาพไม่ค่อยสวย เพราะบรรดานายแบบ นางแบบไม่ค่อยให้ความร่วมมือเลย   เราเดินต่อไปยังบ่ออนุบาลเต่าทะเลซึ่งอยู่ใกล้ๆ กันนะครับ สำหรับบ่ออนุบาลดังกล่าว ได้เลี้ยงลูกเต่าตั้งแต่ตัวเล็กๆ จนถึงขนาดโตพอที่จะนำไปปล่อยลงสู่ทะเลได้ แต่ลูกเต่าตัวเล็กนั้น จะมีป้ายขอร้องไม่ให้จับลูกเต่าขึ้นมาเล่น ด้วยเกรงปัญหาติดเชื้อ อาจทำให้ตายด้วยการติดต่อของเชื้อโรคได้ หรือมีปัญหาด้านอื่นๆ เช่น อาจถูกลักพาตัว ก็ได้   บ่ออนุบาลลูกเต่าตัวเล็กๆ เห็นมีป้ายบอกพันธุ์เต่าทะเล และจำนวนที่เลี้ยงไว้ โดยจำกัดจำนวนไว้บ่อละ 20 ตัว ที่ทางกว้างขวางกว่าบ่อเลี้ยงปลาเป็นไหนๆ  พยายามดึงภาพเข้ามาใกล้ๆ ให้เห็นกันชัดๆ ครับ ดูเล็กน่ารัก แต่ผมกลับคิดถึงถ้อยคำในหนังสือกำลังภายใน ที่บรรดาเฒ่าอาวุโสมักผรุสวาสใส่นักสู้วัยเยาว์ที่ร้อนรุ่มวิชา หาญมาประลองเพลงฝีมือกับตน "หลีกไป ไอ้ลูกเต่า โอหังบังอาจนัก"  เข้าใจเปรียบเทียบจริงๆ ...   บ่ออนุบาลถัดมา จะเรียกว่า อนุบาล คงไม่ถนัดปากนัก เพราะบรรดาเต่าที่เลี้ยงอยู่ในบ่อนี้ มีขนาดกระดองกว้างร่วมศอกผู้ใหญ่ทั้งสิ้น จึงไม่มีป้ายห้ามให้ "จับเต่าเล่น" แต่ประการใด บรรดาเต่าที่แหวกว่ายน้ำเล่นในบ่อ ผมคิดว่า มีความคุ้นเคยกับมนุษย์ผู้มาชม จนไม่มีอาการแตกตื่น อายเหนียมคนแปลกหน้าเลยครับ จนบางครั้ง ผมก็อดใจที่จะเอื้อมมือไป "จับเต่าเล่น" ไม่ได้  บางครั้ง มีคนแอบยกเต่าเล่นก็มี แต่ประทานโทษครับ เต่าทะเลไม่ใช่ตัวเบาๆ ยกขึ้นมาแล้วเบ้ปาก ส่ายหน้า ต้องปล่อยเต่าคืนลงบ่อโดยเร็ว ให้มันรู้สิว่า ไผเป็นไผ  ถึงเวลาที่จะขึ้นรถบัสเพื่อกลับไปยังสถานีบ้านพลูตาหลวงแล้วครับ ทางคณะผู้จัดเริ่มออกอากาศผ่านทางโทรโข่งเรียกบรรดาลูกทัวร์รายงานตัวก่อนขึ้นรถ เก็บภาพสุดท้ายที่หาดเทียนทะเลมาฝาก ก่อนที่ล้อเริ่มหมุนออกเดินทางต่อไป  ผ่านสี่แยกบ้าน กม.10 อีกครั้งหนึ่ง เคยได้ยินว่ามีชื่อของสถานที่ และชื่อหมู่บ้านต่างๆ เรียกติดต่อกันไปตามเส้นทางสายสุขุมวิท สมัยฐานบินอู่ตะเภากำลังเฟื่องฟู สัตหีบ กิโลสิบ บ้านฉาง นิวแลนด์ มาบตาพุด ห้วยโป่ง ระยอง ที่เดี๋ยวนี้ได้กลายโฉมเป็นย่านชุมชนขนาดใหญ่ รองรับบรรดานิคมอุตสาหกรรมต่างๆ ไปกันจนหมดแล้ว "ความเปลี่ยนแปลงนั้น เป็นนิรันดร์" รอติดตามต่อไปในตอนหน้านะครับ
ขอตามมา ดูเต่าด้วยคนค่ะ เต่าน่ารักจัง
 โดย: iamorange
 วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:6:54:14 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [