วันนี้เรามาต่อเรื่องของขบวนรถจัดเฉพาะ Circular Train ซึ่งแล่นเข้าสู่แผ่นดินอีสานแล้วครับ
จาก อ.มวกเหล็ก เรามักจะคุ้นเคยกับภาพต่างๆ ริมถนนมิตรภาพมากกว่านะครับ แต่คราวนี้ หากมีโอกาสมองจากสองข้างทางรถไฟบ้าง จะเหมือนหนังคนละม้วนทีเดียว
ดูกันง่ายๆ ที่สถานีกลางดงนี่แหละครับ จะเป็นสภาพลูกเนินสลับกับที่ราบ ส่วนทิวเขาดงพญาเย็นนั้น ได้เร้นหายไปหมดแล้ว
เจอกับฝนชะช่อมะม่วงเป็นครั้งแรกบนแผ่นดินอีสาน ที่สถานีปางอโศก
เส้นทางรถไฟช่วงนี้จะไต่ขึ้นเนินเหมือนขั้นบันได แต่ช่วงเนินแต่ละขั้นนั้น ค่อนข้างยาวเหลือเกิน ต้องขี่ม้าบักจ้อนไปนั่นแหละ ถึงจะไต่ขึ้นเนินได้ทันอกทันใจ คนโบราณจึงเรียกชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ว่า บันไดม้า
และกลายเป็นชื่อของสถานีรถไฟแห่งนี้ด้วย ตัวอาคารสถานียังทรงรูปแบบอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี
จากมุมมองที่ค่อนข้างแปลกตาสำหรับสถานีใหญ่แห่งนี้ แสดงว่าคงมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาลงที่นี่มากพอสมควร เพราะเป็นสถานีใหญ่ประจำอำเภอปากช่อง
การเดินรถไฟฯ ในยุคก่อนซึ่งยังใช้รถจักรไอน้ำนั้น ด้วยลักษณะเส้นทางอันสูงชันที่ทอดข้ามเทือกเขาดงพญาเย็น เป็นอุปสรรคสำคัญที่ทำให้ไม่สามารถพ่วงขบวนรถสินค้ายาวๆ จากกรุงเทพฯ เดินทางไปยังปลายทางภาคอีสานในคราวเดียวได้ จึงได้ตัดเป็นขบวนสั้นๆ แล้วทยอยทำขบวนตั้งแต่ชุมทางแก่งคอยมาจนถึงสถานีปากช่อง ก่อนจะรวมพ่วงเป็นขบวนยาวๆ อีกครั้งหนึ่งเพื่อเดินทางต่อไป
ถึงแม้เป็นขบวนรถสินค้าจากภาคอีสาน จะถูกแบ่งเป็นขบวนสั้นๆ ที่สถานีปากช่องเช่นกัน ก่อนทำขบวนล่องผ่านเทือกเขาดงพญาเย็น แล้วไปรวมเป็นขบวนเดียวกันอีกครั้งหนึ่งที่ชุมทางแก่งคอย เข้าสู่กรุงเทพฯ
ดังน้น ทั้งชุมทางแก่งคอยและสถานีปากช่องในสมัยก่อน จึงคึกคักด้วยขบวนรถต่างๆ และบรรดารถจักรที่รอทำขบวนตลอด 24 ชัวโมง รวมถึงรถจักรไอน้ำแบบ "การัตต์" คันใหญ่โต ที่เราเห็นจอดไว้เป็นอนุสรณ์ที่สถานีกาญจนบุรีนั้น ก็มาจากความพยายามแก้ไขปัญหาเรื่องการเดินรถสินค้าข้ามเขาดงพญาเย็นนี่แหละครับ
ออกจากสถานีปากช่องได้ไม่นาน เจอป้ายปกาศิตที่ภาษาคนรถไฟ (ครฟ.) เรียกว่า "เบาทาง" ให้ใช้ความเร็วไม่เกิน 20 กม./ชม. แล้วล่ะครับ
ไปดูกันหน่อยสิว่าข้างหน้าเขามีอะไรกัน ?
เป็นการซ่อมสะพานและเสริมความแข็งแรงตอม่อคอสะพาน ที่ชำรุดจากกระแสน้ำหลากของลำห้วยข้างใต้เมื่อปีที่ผ่านมานี้เองครับ
ถูกกักหลีกขบวนรถเร็วอุบลราชธานี - กรุงเทพ ที่สถานีซับม่วง ซึ่งเป็นโอกาสอันเหมาะของบรรดาลูกทัวร์อีกเช่นเคย
ใกล้ปลายทางของรถจัดเฉพาะนำเที่ยวขบวนนี้ทุกขณะแล้วครับ
ไม่ใช่ท้องทุ่งแถวเมืองนอกนะครับ แต่อยู่แถวๆ อ.ปากช่องนี่เอง
เส้นทางรถไฟช่วงนี้ จะเริ่มเบี่ยงออกไปทางด้านซ้าย เพื่อหลบพื้นที่อ่างเก็บน้ำลำตะคอง ซึ่งกรมชลประทานได้สร้างทดแทนให้ พร้อมๆ กับถนนมิตรภาพ ที่ปัจจุบันนี้จมอยู่ใต้อ่างเก็บน้ำไปเรียบร้อยแล้ว
ถูกกักเข้าหลีกอีกเช่นเคยครับ ที่สถานีจันทึก ซึ่งเคยเป็นชื่อเดิมของ อ.สีคิ้วในอดีต เพราะเคยตั้งที่ว่าการอำเภออยู่ที่ตำบลนี้ด้วยครับ
มาแล้วครับ ขบวนรถด่วนดีเซลรางสายอีสานเหนือ อุดรธานี - กรุงเทพ
ปกติ รถด่วนขบวนนี้จะวิ่งผ่านเส้นทางสายลำนารายณ์ครับ แต่ช่วงนี้เส้นทางอยู่ระหว่างการปรับปรุง จึงต้องมาใช้เส้นทางสายนครราชสีมา
(รอติดตามชมตอนที่ 6 ด้วยนะครับ)
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [