จากนากาโนะ ชาวคณะได้ขึ้นรถด่วน Limited Express ชินาโนะ เดินทางไปยังเมืองนาโกยา โดยไม่ต้องผ่านมหานครโตเกียว
เวลา 14.04 น. ขบวนรถด่วน Limited Express ชินาโนะ เคลื่อนขบวนออกจากสถานีนากาโนะ ไปยังเมืองนาโกยาบนเส้นทางสายโทไคโด เส้นทางหลักสู่ภาคใต้ของญี่ปุ่น
เส้นทางรถไฟระหว่างสถานีนากาโนะ - นาโกยา
ดูผู้โดยสารตามสถานีระหว่างทางไปพลางๆ ก่อนนะครับ
บางช่วงมีชุมชนเมืองหนาแน่น ทางรถไฟต้องหลบเลาะเขาแทน
หากเป็นสมัยรถจักรไอน้ำ คงประทับใจไม่น้อยกับภาพรถจักรพ่นไอน้ำสีขาว วิงลัดเลาะไปตามเส้นทาง พร้อมเสียงหวีดกังวาลแต่ไกล
บางแห่ง เป็นชุมชนเล็กๆ อยู่บริเวณเชิงเขา
แต่หลายแห่ง เป็นหมู่บ้านริมดอย
แต่หมู่บ้านเหล่านี้ตั้งห่างกันไม่มาก อาจเป็นเพราะพลเมืองหนาแน่น และพื้นที่ทำกินมีจำกัด
ขอชื่นชมว่า ไปที่แห่งใดก็เจอน้ำไหล ใสสะอาดด้วยสิ
แนวรั้วกั้นดินพังทับไหล่ทางที่จัดสร้างนั้น ดูแน่นหนามั่นคง
ขอหลบภาพแม่ลูกอ่อนที่กำลังเป็นภาพเจนตา ไปยังสาวๆ ชาวเมืองบ้างดีกว่า
ใกล้เมืองนาโกยาเข้าไปทุกขณะ สังเกตจากผู้โดยสารที่จัดเตรียมข้าวของพร้อมที่จะลงยังจุดหมายปลายทาง
ผ่านลานกองคอนเทนเนอร์ ซึ่งมีตู้คอนเทนเนอร์ของบริษัท JR Freight รอการขนส่งอยู่เพียบ
แถมรถจักรไฟฟ้าของบริษัท JR Freight ซึ่งจอดอยู่กลางย่านให้อีกสองคัน
เป็นการโฆษณาสินค้าประจำเมืองที่เข้าท่าจริงๆ ครับ เกลือทะเล
ย่านสถานีอันกว้างใหญ่
ที่เห็นเยอะแยะไม่แพ้ฟาร์มโซลาร์เซล เห็นจะเป็นสุสานประจำหมู่บ้านที่แหละ แต่ไม่ฝังทั้งร่างแบบชาวจีน นิยมนำไปเผาก่อนแล้วนำอัฐิมาฝังที่สุสานครับ
ชุมชนติดภูเขาอีกแห่งหนึ่ง ช่างใช้ประโยชน์จากเนื้อที่ดินได้เต็มศักยภาพดีแท้ๆ
สภาพพื้นที่บังคับให้ทางรถไฟกับถนนต้องเข้ามาใกล้ชิดกัน
ร้านจำหน่ายซุง ที่เพิ่งจะเห็นในบริเวณนี้เอง
บางช่วงมีพื้นที่ราบค่อนข้างกว้างหน่อย ชุมชนสามารถขยับขยายออกไปตั้งอยู่ห่างทางรถไฟ
ผมไม่แน่ใจว่าเป็นอาคารที่พักหรืออาคารสูบน้ำกันแน่ ?
แต่ภาพนี้คงยืนยันว่าผมคงเข้าใจไม่ผิดและชวนให้คิดว่าเป็นสะพานรถยนต์ เวลามองไกลๆ
เป็นสะพานสำหรับท่อลำเลียงน้ำประปาขนาดใหญ่หล่อเลี้ยงชาวเมืองนาโกยาและใกล้เคียงครับ
และชาวคณะ ได้มาถึงสถานีนาโกยาโดยสวัสดิภาพ
หันไปมองรถด่วน Limited Express ชินาโนะ ที่พาเรามาจากสถานีนากาโนะ ก่อนเดินเข้าสู่ตัวอาคารสถานี
ขอเก็บภาพรถไฟ Local Train ส่งท้ายอีกสักขบวนเถอะน่า
ผมเพิ่งเห็นตัวอาคารสถานีนาโกยาอันใหญ่โตครั้งนี้แหละ
แน่นอน ต้องมีอาคารพาณิชย์ของบริษัทต่างๆ มาเช่าที่บริษัท JR ทำธุรกิจกันมากมายหลายบริษัท ซึ่งผู้โดยสาร พนักงานได้รับความสะดวกในการเดินทาง และจับจ่ายซื้อของกลับไปบ้านอีกด้วย
ขอพักแต่หัววันครับ พรุ่งนี้มีคิวไปเยี่ยมรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์ C 56 ที่เคยประจำการอยู่ในประเทศไทย และถูกบริษัทรถไฟ โออิกาวะ ซื้อไปซ่อมปรับปรุงสภาพจนใช้การได้อีกครั้งหนึ่ง จนเป็นขวัญใจของแฟนรถไฟชาวญี่ปุ่นในทุกวันนี้
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [