My Sweet Kitchen
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
31 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
งานใหม่ ตอน ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง

วันนี้ก็เป็นทำงานอีกวัน ที่รู้สึกเริ่มเบื่อแล้วคะ กับงานแบบนี้ เพราะเห็นคนขโมย ขโมยของแทบทุกวัน ไม่อยากจะจับ เพราะเวลาจับได้แล้ว ตัวดิฉันเองไม่สบายใจเลยคะ เพราะก่อนที่ขโมยจะสาระภาพ ดิฉันก็ต้องโดนพวกลูกค้าหัวขโมยด่าเสียก่อน ทำทีว่าหาว่า ดิฉันกล่าวหาพวกเธอ ถ้าไม่เจอของกลาง ดิฉันก็ซวยไป ต้องขอโทษขโมยคะ

พวกนี้บางที่ก็ขโมยก้นเป็นทีมเลย ใครจะไปจับได้หมดทุกคน วันนี้ ดิฉันจัดพวกผมเป็นแพค เข้าที แบ่งตามสี ของผม อยู่หลังเคาร์เตอร์คะ เพราะพวกผมจริง เราจะต้องเป็นคนหยิบให้ลูกค้าดู เพราะ ผมจริง ราคาแพงมากคะ บางยี้ห้อ แพคละ เกือบ 150 เหรียญก็มี ถ้าพวกเค้าจะซื้อ ต้องซื้อ 2 แพค ถึงจะพอต่อผม ทั้งหัวคะ แพคเดียวไม่พอ

ฉะนั้น เจ้าของร้าน ต้องระมัดระวัง พวกหัวขโมย เป็นพิเศษ ยิ่งผมราคาแพง ยิ่งเป็นที่หมายปอง ของพวกหัวขโมยหญิง ที่อยากสวย แต่ไม่มีเงิน

กำลังจัดผมเข้าแรค เพลินๆอยู่ ก็ได้ยินเสียง เจ้าของร้านตะโกนเรียกดิฉัน ให้ช่วยลูกค้าหน่อย เพราะพวกเธอจะดูผม เอาไปต่อผม ที่ตัวเองที่มีอยู่น้อยนิด

ดิฉัน Hello..
ลูกค้า Hi....
ดิฉัน จะเอาแบบไหนคะ
ลูกค้า ขอดูอันโน้นหน่อย

เธอชี้ ไอ้อันที่อยุ่บนหัวดิฉันนะคะ แหมมันสูงจัง วุ้ย เอื้อมมือไปเอาไม่ถึง ดิฉันก็เอาบันไดเล็กมาขึ้น เพื่อไปหยิบแพคผม ลงมาให้ลูกค้าดู 1 แพค พอเธอเห็นก็ตาโตแลยคะ ราคา 120 เหรียญ แค่แพคเดียวนะคะ ดิฉันยังว่าแพงเลย แต่ต้องซื้อ 2 แพค ถึงได้ผม 1 หัว เธอก็บอกให้เอามาให้อีก 1 แพค

ดิฉัน ก็หันหลังไปสอยอีก 1 แพค โดยที่ดิฉันไม่ทันสังเกตุ แล้วลูกค้าก็ ขออีก 1 แพค เพราะเธอบอกว่า แค่แพคเดียวไม่พอ อ้าว ก็ให้ไปแล้ว ครั้งแรก 1แพค นี้หว่า แล้วไง ไม่พออีกล่ะ

ดิฉัน ฉันให้คุณไปแล้ว แพคหนึ่ง นะ อันนี้มันแพคที่ 2
ลูกค้า โน..โน.. เธอให้ฉันแค่ แพคเดียว ดูซิไม่เห็นมี
เธอก็ ยกมือขึ้น เหมือนให้ดิฉันดูว่า เธอไม่ได้เอานะ
แต่ดิฉัน จำได้นี่หว่า

ลูกค้า ฉันให้เธอคืนไปแล้ว
ดิฉัน โน ..แหม่ม ฉันยังไม่ได้รับคืนเลย
ลูกค้า ฉันเห็นเธอถืออยู่นี้นา เธอลืมวางไว้ที่ไหนหรือเปล่า
ดิฉัน ตูจะลืมได้ไง ตูยังเป็นชะนี ไต่บันได อยู่เลย แล้วตูจะลงไปหยิบ ผมอีกแพคคืนได้ไง
ลูกค้า ฉันให้เธอคืนไปแล้ว พูดด้วยท่าทางโกรธ
ดิฉัน โน.. แหม่ม ไอจำได้
ลูกค้า ฉันคืนเธอไปแล้ว ทำทางฉุนเฉียว ใส่ดิฉัน

เป็นอย่างงี้ทุกที พวกลูกค้า หัวขโมย มาแบบเดียวกันหมด ทำเป็น โมโห ไม่พอใจ แต่ดิฉันไม่ยอมหรอกนะจะบอกให้
เธอสะพายกระเป๋า ใบเบ้อเร้อ หนีบอยู่ข้างตัวเธอ

ดิฉัน ยูช่วยเปิดกระเป๋าให้ดูหน่อย
ลูกค้า เธอเป็นใคร จะมาบอกให้ฉันเปิดกระเป๋า
แล้วลูกค้าก็ตะโกนเรียกเจ้าของร้าน ให้มาที่ดิฉัน แล้วบอกว่า ดิฉันหาว่าเธอเป็นขโมย
ดิฉัน ยังไม่ได้กล่าวหาเธอเลย เพียงแต่ขอให้เธอเปิดกระเป๋าให้ดูเท่านั้น

แล้วเธอก็ร่าย บรรยาย เรื่องแพคผม เธอบอกเจ้าของร้านว่า ได้คืนฉันไปแล้ว 1 แพค ดิฉันก็พูดว่า ยังเพราะยังไม่ได้คืนจากเธอเลย เจ้าของร้าน ดุดิฉันต่อหน้า ลูกค้าหัวขโมย บอกลูกค้า หัวขโมยว่า ดิฉันเป็นพนักงานใหม่ เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง แล้วเจ้าของร้านยังบอกให้ดิฉันหยิบแพคผม ให้ลูกค้าอีก 1 แพค

ลูกค้าทำท่า สะใจให้ดิฉัน แล้วบอกเจ้าของร้านว่า เดี่ยวอีกหน่อยก็ไม่มีลูกค้าเข้าร้านหรอก เพราะพนักงานอย่างดิฉัน
ดิฉันสุดเซ็งเลยคะ วันนี้เลยกลายเป็นคนผิดไปซะนี่ ถูกลูกค้าด่า แถมเจ้าของร้านดุดิฉันต่อหน้าลูกค้าอีก เบื่อมากคะ คิดในใจวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายในการทำงานแล้ว ไม่เอาแล้ว ปล่อยให้โดนขโมยจนหมดตัวไปเลยก็แล้วกัน คิดในใจคะ

พอตอนเย็นจะกลับบ้าน ตอนนี้ยังไม่หายโมโหนะคะ คิดว่าก่อนเดินออก จะเดินไปบอกเจ้าของร้านเหมือนกัน ว่าฉันลาออกนะ ไม่มาทำแล้ว สุดเซ้งมาก.. พอดีสะมีเจ้าของร้านเค้ารู้ เลยเรียกดิฉันไปคุย และขอโทษแทนภรรยา แต่สิ่งที่ดิฉันรู้สึกถึงความจริงใจ ที่สะมีเจ้าของร้านมีต่อดิฉัน ทำให้ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองมีความสำคัญ กับร้านมาก

ก่อนเดินออกไป ดิฉันได้ยินสะมีเจ้าของร้าน เรียกเจ้าของร้านว่า ให้ไปหลังร้าน มีเรื่องจะพูด้วย เกี่ยวกับดิฉัน แต่ดิฉันไม่รู้ ว่าสะมีเจ้าของร้านพูดอะไรกับภรรยาเธอ เพราะดิฉันกลับบ้านไปแล้ว



Create Date : 31 พฤษภาคม 2550
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 5:19:50 น. 0 comments
Counter : 948 Pageviews.

ผ้าไหมไทย
Location :
The Natural State, United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 107 คน [?]




ช่วยแม่ทำอาหาร และ ขนมขาย ถ้าจำไม่ผิด ตั้งแต่ตัวเองอายุ 12 ปี หลังจากเลิกเรียนมา ต้องช่วยแม่เตรียมทำกับขาวขายทุกวัน สิ่งที่แม่เลี้ยง ตัวเราและน้องๆ มาไม่ใช่เงินราชการที่แม่ได้รับทุกๆเดือน แต่เป็นเงินที่แม่ทำกับข้าวขายเลี้ยงพวกเรามา ในตอนนั้นบอกได้เลยว่าเกลียด การทำอาหาร และทำขนมมาก แต่ต้องทำ เพราะถ้าไม่ทำก็ไม่มีเงินไปเรียนหนังสือกัน แม่เป็นคนที่อดทนมาก และทำอาหารกับขนมอร่อย เป็นที่เลืองลือ จนมาบัดนี้ สิ่งต่างๆ ที่ได้เรียนรู้จากแม่ มันซึมเข้าไปในสายเลือดแล้ว ขอบคุณ คุณแม่ที่ให้ความรู้ต่างๆ รักแม่มากที่สุด ห้องนี้ทำให้แม่คะ .



Taste of Home's
New Comments
Friends' blogs
[Add ผ้าไหมไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.