My Sweet Kitchen
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
6 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
เนื้องอกในมดลูก ตอบจบ

บางครั้ง บางประโยชน์ ตาอาจจะเล่าไม่่ค่อยดี บางทีก็วกไปวนมา นะคะ เพราะคิดไป พิมพ์ไปคะ ไม่ได้ทำการเรียบเรียงไว้ก่อน

พอรู้ว่าตาต้องอยู่โรงบาลอีก 2 วัน ดีใจคะ จริงๆ ยังไม่อยากกลับ เพราะรู้ตัวเองดีว่ากลับไปก็ทำอะไรไม่ได้ หายากินเองไม่ได้ เดินเข้าห้องน้ำเองไม่ได้ อาบน้ำเองไม่ได้ คือทำอะไรให้กับตัวเองยังไม่ค่อยได้ อยู่โรงบาล มี นางพยาบาลทำให้หมด

และขอบอกว่า พยาบาลที่นี้เ้ค้าฝึกมาอย่างดี ถ้าเราเห็นพยาบาลกะไหนบริการเราไม่ไม่ดี สามารถแจ้งได้


ฉะนั้น ตอนตาอยุ่โรงบาลแรกๆ ก็เกรงใจพวกพยาบาลมากนะ ไม่กล้าเรียกด้วบซ้ำ อยากเข้าห้องน้ำ กว่าจะลุกจากเตียงได้ใช้เวลาเกือบ 15 นาที พลิกแล้ว พลิกอีก กว่าจะลุก เพราะมันเจ็บแผลมากคะ จนครั้งหนึ่ง พยาบาลเข้ามาเช็คตา ตอนดึก ซึ่งตาก็ยังไม่หลับ พยายามจะลุกเข้าห้องน้ำ ลุกไม่ขึ้นคะ ทั้งเจ็บ ทั้งปวด ทั้งหงุดหงิดตัวเอง พอพยาบาลเข้ามา ถามว่าจะทำอะไร ตาก็บอกว่าจะเข้าห้องน้ำ แค่นั้นแหล่ะคะ โดนพยาบาลดุ ว่าที่หลังให้เรียก อย่าทำเอ ปุ่มที่เตียงก็มีให้กดเรียกตลอดเวลา อย่าเกรงใจ เพราะเป็นหน้าที่ของเค้าอยุ่แล้ว ถึงยูไม่เรียกพวกเรา แต่โรงพยาบาลเค้าก็คิดเงินเราทุกนาที ที่เราอยู่ ยาทุกเม็ด แม้เราขอโยเกิร์ตสังกระป๋อง เค้าก็คิดหมด สำลี ผ้าก็อต เข็มฉีดยา ถ้าเอามาทำให้เรา เค้าคิดหมด แม่แต่สำลีแค่ก้อนเดียว


พอได้ฟังแค่นนั้น ตาเลยเอาฟ่ะ ต่อไปนี้ตรูไม่เกรงใจแล้ว เรียกพยาบาลอย่างเดียวเลยคะ ดีวุ้ยมีคนช่วยตลอด ตานอนโรงบาล 5 วัน กลางคืนไม่มีญาติมาอนเฝ้าเลยคะ ตาเป็นคนบอกพ่อบ้านเองไม่ต้องมาเฝ้า กลับบ้านไปพักผ่อน ดูแลหมา 2 ตัวก็แล้วกัน เพราะไออยู่ได้ มีพยาบาลมาดูแลตลอด 24 ช.ม ไม่เหมือนพ่อบ้าน แค่ให้พาไปห้องน้ำ กว่าจะดึงตาลุกได้ก็หลายนาทีเหมือนกัน เค้ากลัวเราเจ็บคะ

ตอนกลางวันก็มีน้องๆ มาเฝ้าทั้งวัน บางวันจนต้องไล่กลับกัน แค่นี้ตาก็สบายใจแล้วคะ ตอนนอนโรงพยาบาลวันที่ แม่โทรมา เอาล่ะวุ้ย ทำไงดี ไม่ยากบอกตอนนี้ เพราะกลัวแม่คิดมาก พอโทรมาก็คุยกับแม่ไม่กี่นาที เพราะกลัวตัวเองจะร้องไห้ ออนแม่ กลัวคะ กลัวจริงๆ เพราะตาไม่กล้าที่จะบอกแม่ในตอนนั้น ก็บอกว่าเดี๋ยวโทรกลับนะ

พอวันศุกร์ ตาก็ได้กลับบ้านคะ แต่ไม่ใช้บ้านตัวเองนะ เพราะพ่อบ้านไม่ยอมให้กลับบ้านตัวเอง เพราะจะไม่มีใครดูแล กลัวหมาจะกระโดดใส่ นี้แหล่ะคือปัญหา เพราะแผลยังไม่หายเลย ยังเจ็บๆ ปวดๆ อยู่ตลอดเวลา ทั้งพวกตับไต ไส้พุ่งอีก ตาต้องกลับไปพักบ้าน คุณแม่น้องโตน อีก เกือบ อาทิตย์ คะ คนอะไรไม่รู้ ดีจริงๆ คะ คุณแม่น้องโตน ทั้งคุณพ่อ ดีกับตามาก ตาเกรงใจมากคะ แต่ทำไงได้ ถ้าไม่ได้คุณแม่น้องโตน ตาคงไม่หายเร็วขนาดนี้


ทำกับข้าวให้ทานทุกมื้อ ตาก็ได้แต่กินกับนอนแค่นั้นเองคะ ไม่รู้จะตอบแทนความดีของน้องๆ ครอบครัวนี้อย่างไรดี รวมทั้ง น้องนัท อาจารย์นพ ที่แวะมาเยี่ยมตาที่บ้านคุณแม่โตนทุกวันหลังจากออกจากโรงบาล ไม่เคยมีวันไหนไม่มาเลย มาทานข้าว คุยกัน ทำให้ตาหายเคลียดไปได้เอยะเลยคะ


สิ่งที่ตาได้รับคือ น้ำใจ ความจริงใจ เพื่อนที่ดีๆ ที่จริงใจหายาก เราควรจะเก็บไว้ให้ดีและรักษาตลอดไป พ่อบ้านตาเค้าบอกตาว่า เค้าไม่เคยกังวัลเลยนะ ที่ตาได้อยุ่กับน้องๆ เพราะเค้าบอกตาเสมอว่า น้องๆ กลุ่มนี้คือครอบครัวของเค้า
ซี้งเค้าไม่เคยได้รับสิ่งดีๆ จากพี่น้องของเค้าจริงๆ เลย อันนี้ไม่ได้พูดเองคะ พ่อบ้านตาเค้าเป็นคนพูด ซึ้งตาไม่แต่งเติมคำพูดให้ดูดีเลย

ตาอยู่บ้านน้องโตน เกือบอาทิตย์ ก็ได้กลับบ้านตัวเอง สิ่งที่ตาไม่ลืม คือ โทรหาแม่ คุยกับแม่ว่า แม่ตามีอะไรจะบอก อย่าตกใจนะ ตอนนี้มันผ่านไปแล้ว และตาก็ดีขึ้น พูดแม่นี้แหล่ะ แม่ตารีบถามกลับอย่างคนใจไม่ดี ว่า เป็นอะไรลูก ลูกเป็นอะไร ตาก็บอกไปว่า ตาผ่าตัดเนื้องอกในมดลูก แต่ตอนนี้ออกจากโรงบาลแล้ว แมุ่ดุว่าทำไมไม่บอกแม่ ทำไมใจแข็งจังเลย ทำไม ทำไม นี้แหล่ะที่แม่พูด ตาก็บอกไปว่าถ้าบอกแม่ แม่นั้นแหล่ะที่ตาเป็นห่วง แม่ก็บอกว่า เออจริง

ตอนนี้ดีขึ่นเยอะ ก็เล่าให้แม่ฟัง เกี่ยวกับน้องๆ ที่นี้ แม่ก็ฝากขอบคุณ แล้วบอกว่า เพื่อนดีๆ แบบนี้อย่าให้หลุดมือไปนะ รักษาความสัมพันธ์กันไว้ ถ้าวันใดวันหนึ่งคนไหนต้องการความช่วยเหลือ เราก็ต้องช่วยเพราะเค้ามีบุญคุณกับเรา

ตอนนี้ตาก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับคะ โชคดีหน่อยหยุดงาน บริษัทก็ยังจ่ายตังค์ให้ เลยไม่ต้องคิดมากเรื่อง bill เท่าไร สิ่งที่ตาเหล่ามานั้น ตาอยากเีขียนเพื่อเตือนตัวเองคะ ว่าต่อไปนี้ที่ยังไม่สาย ให้ดูแลตัวเองให้มากกว่านี้ ไม่ใช่คิดว่าเราไม่เป็นอะไร ก็ไม่ไปตรวจไปเช็ค และเก็บมิตรภาพดีๆ ที่น้องๆ มีใ้ห้ ถึงแม้จะไม่ใช่ญาติ หรือ พี้น้องแท้ๆ แต่ตาคิดเสมอว่า พวกเค้าก็น้องตาจริงๆ คะ

จบ




Create Date : 06 มิถุนายน 2553
Last Update : 11 มิถุนายน 2553 0:36:53 น. 6 comments
Counter : 750 Pageviews.

 
คุณแม่น้องโตน ชื่อ แตนใช่ไม๊คะ


โดย: chokun123 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:16:43:47 น.  

 
คิดว่าน้องตาหายไปไหน ที่แท้ก็ไปขึ้นเขียงนี่เอง
ดีใจที่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ และขอให้สุขภาพแข็งแรงไปตลอดนะคะ
พี่เองก็ผ่าออกหมดเช่นกันค่ะ ขนาดเนื้องอกก็เท่าส้มเช้ง และไม่มีอาการใดๆเหมือนน้องตาค่ะ และผ่าขวางซำ้ที่ผ่าคลอด ต้องพยายามเดินตัวตรงๆ โดยไม่งอหลังนะคะ แรกๆจะยังเจ็บเพราะตึงแผล แต่จะหายเร็วค่ะ
น้องตาเพิ่งผ่าไม่นาน อย่าเพิ่งทำงานหนัก คืออย่ายกของหนักนะคะ ดูแลตัวเองดีๆ เพราะจะมีผลเมื่ออายุมากขึ้น อันนี้คุณหมอที่ผ่าพี่เตือนมากๆ
เรื่องทานฮอร์โมน ทานแค่สองปีเท่านั้นค่ะ ถ้าเราไม่มีอาการแบบร้อนๆวูบวาบ ก็ไม่ต้องทานนาน และไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ไม่ต้องกังวลนะคะ
ข้อดีของการเอาออกทั้งหมด คือสบายใจเรื่องมะเร็งต่างๆในส่วนนี้ เพราะมันไม่รู้จะเร็งมาที่ใด 555 และไม่ต้องกังวลในวันมามาก มาน้อย มาแบบกะปิดกะปอยจ๊ะ สบายไปหลายอย่างนะนี่
Think positive+ จ๊าาาาา
พี่ใจ


โดย: พี่ใจ IP: 183.89.162.144 วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:21:41:19 น.  

 
เข้ามาอ่าน เราก็เพิ่_ออกจากโร_พยาบาลวันนี้ ผ่าตัดเนื้อ_อกและมดลูกเหมือนตาเลย อยู่5 คืนแหน่ะ แต่ขอ_เราผ่าแบบตร_ ไว้แอดเราคุยกันน่ะ natmarsha@hotmail.com


โดย: nat IP: 80.3.181.110 วันที่: 7 สิงหาคม 2553 เวลา:18:25:10 น.  

 
ขอบคุณมากคะพี่ใจ ตอนนี้ตาก็พยายามจะไม่ยกของหนักนะคะ แต่บางทีมันก็ต้องทำ เพราะไม่มีใครช่วย ตอนนี้เสียวช่องคลอดมากเลยคะ

สวัสดีคะคุณนัท เอาไว้คุยกันนะคะ


โดย: ผ้าไหมไทย วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:5:14:29 น.  

 
คอฟฟี่เพิ่งเห็นว่าคุณตาเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับมดลูกไว้เป็นวิทยาทานที่นี่ค่ะ เลยไล่อ่านจนหมด
อ่านไปก็ร้องไห้อีกแล้ว ช่วงนี้ขี้แยจังค่ะ
ประทับใจในน้ำใจของเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ช่วยเหลือคุณตา และโดยส่วนตัวคุณตาเข้มแข็งมากด้วยค่ะ

ไกลบ้านแต่ไม่ไกลน้ำใจจากคนรอบข้างเลย
อยู่โรงพยาบาลหลายวันแสดงว่าคุณตาเป็นมากเลยทีเดียว แต่ทุกอย่างผ่านไปแล้ว ขอให้ต่อจากนี้มีแต่ความสุขกายสุขใจ อย่าให้มีโรคภัยมาเบียดเบียนอีกเลยนะคะ ^^


โดย: coffeebake IP: 124.122.213.116 วันที่: 11 มีนาคม 2554 เวลา:16:19:52 น.  

 
แอบแวะมาหาสูตรอาหารในบล็อคคุณตาเสมอๆค่ะ
แต่ไม่เคยได้เม้นท์ไว้เลย

ตอนนี้ เสิรชหาข้อมูลเรื่องเนื้องอกในมดลูก
มาเจอบล็อคคุณตา..
ขอบคุณที่แชร์ข้อมูลไว้นะคะ

ตอนนี้กำลังรอนัดผ่าตัดจากหมออยู่ค่ะ
เสร็จเรื่องแล้ว ก็ว่าจะเขียนแชร์ในบล็อคเหมือนกัน




โดย: Sao'Padlung วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:15:04:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผ้าไหมไทย
Location :
The Natural State, United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 107 คน [?]




ช่วยแม่ทำอาหาร และ ขนมขาย ถ้าจำไม่ผิด ตั้งแต่ตัวเองอายุ 12 ปี หลังจากเลิกเรียนมา ต้องช่วยแม่เตรียมทำกับขาวขายทุกวัน สิ่งที่แม่เลี้ยง ตัวเราและน้องๆ มาไม่ใช่เงินราชการที่แม่ได้รับทุกๆเดือน แต่เป็นเงินที่แม่ทำกับข้าวขายเลี้ยงพวกเรามา ในตอนนั้นบอกได้เลยว่าเกลียด การทำอาหาร และทำขนมมาก แต่ต้องทำ เพราะถ้าไม่ทำก็ไม่มีเงินไปเรียนหนังสือกัน แม่เป็นคนที่อดทนมาก และทำอาหารกับขนมอร่อย เป็นที่เลืองลือ จนมาบัดนี้ สิ่งต่างๆ ที่ได้เรียนรู้จากแม่ มันซึมเข้าไปในสายเลือดแล้ว ขอบคุณ คุณแม่ที่ให้ความรู้ต่างๆ รักแม่มากที่สุด ห้องนี้ทำให้แม่คะ .



Taste of Home's
New Comments
Friends' blogs
[Add ผ้าไหมไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.