ประโยชน์ของขี้ครอก (สมุนไพร)

ชื่ออื่น ๆ : หญ้าผมยุ่ง หญ้าอียู ขี้คาก (ภาคเหนือ-พายัพ) ซัวโบ๋เท้า(จีน) เส้ง ปูลู(ภาคใต) ขี้ครอก (ไทยภาคกลาง) ขี้หมู (นครราชสีมา) ปอเส้ง (ปัตตานี) ขมงดง(สุดขทัย)
ชื่อสามัญ : -
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Urena lobata Linn
วงศ์ : MALVACEAE

ลักษณะทั่วไป :

• ต้น : เป็นพรรณไม้พุ่มต้นเล็ก จัดอยู่ในจำพวกมะเขือ ลำต้นมีความสูงประมาณ 3-5 ฟุต
• ใบ : มีลักษณะคายและมีขน เป็นแฉคล้ายใบมะระแต่แฉกลึกกว่าเรียกว่าขี้ครอกตัวผู้ ส่วนขี้ครอกตัวเมียนั้นใบจะมีลักษระเป็นแฉก น้อยและตื้น
• ดอก : ลักษณะของดอกจะมีสีแดงแกมขาว
• ผล : จะเป็นหนามเหนียว และถ้าขว้างปาไปติดผมคน ก็จะยึดออกได้ยาก

ถิ่นที่อยู่ : ชอบขึ้นตามป่าราบและที่ลุ่มรกร้างทั่วไป และมีปลูกมากตามสวนยาจีนทั่ว ๆ ไป

ส่วนที่ใช้ : ต้น และใบ ใบ ราก ใช้เป็นยา

สรรพคุณ :

• ต้นและใบ ใช้ต้มรับประทาน เป็นยารักษาโรคไตพิการ และยังเป็นยาช่วยขับปัสสาวะด้วย
• ใบ ใช้ต้มเป็นยาใช้จิบรักษาอาการไอ ดับพิาเสมหะ
• ราก ใช้รับประทานเป็นยาเย้นใช้ถอนพิษไข้ทั้งปวง

อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม

ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com

Create Date : 03 สิงหาคม 2557 Last Update : 3 สิงหาคม 2557 4:05:55 น. Counter : 437 Pageviews.		0 comments
Share Tweet