ชื่ออื่น ๆ : ตะแบง (อุดร), ตร้ะ (ส่วยสุรินทร์), ไม้ชาด ชาด พันชาด (อีสาน)
ชื่อสามัญ : -
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Erythroploeum succirubrum, Gagnep, Erythroploeum teysmannii, Kurz.
วงศ์ : MIMOSACEAE
ลักษณะทั่วไป :
- ต้น : เป็นพรรณไม้ยืนต้น ที่มีลำต้นขนาดใหญ่ ผิวเปลือกลำต้นมีสีดำ เนื้อไม้ในเป็นสีขาว และแก่นกลางไม้มีเนื้อแข็งเป็นสีน้ำตาลเข้ม
- ใบ : ใบดกหนาทึบ ลักษณะของใบเหมือนกับใบมะค่า หรือใบประดู่
- ดอก : ดอกออกเป็นพุ่ม หรือเป็นช่อใหญ่ มีลักษณะเป็นสีเหลือง
- ผล : ผลมีลักษณะเป็นฝัก ค่อนข้างกลม คล้ายกับฝักประดู่
การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้กลางแจ้ง ซึ่งมีความร้อน และแสงแดดได้ดีมีการขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด
ส่วนที่ใช้ : ถ่านที่ได้จากการเผาของเนื้อไม้
สรรพคุณ :
- ถ่าน ใช้นำมาปรุงเป็นยาแก้โรคเกี่ยวกับเด็กได้ดี แก้อาการเชื่อมซึม และแก้พิษไข้
อื่น ๆ : เนื้อไม้ เมื่อใช้เผาเป็นถ่านจะให้ไฟแรงได้ดี เรียกว่า ถ่านทำทอง
ถิ่นที่อยู่ : ซาก เป็นพรรณไม้ที่พบขึ้นตามบริเวณป่าที่ราบในจังหวัดนครราชสีมามีเป็นจำนวนมาก
อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม
ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com