ลักษณะทั่วไป

• ต้น: ลักษณะต้นแบน มีความสูงประมาณ 1.75-3.60 เมตร
• ใบ : ใบเป็นกาบหุ้มลำต้น ใบกว้างประมาณ 2.5-12.5 ซม. และมีความยาวประมาณ 29-75 ซม.
• ดอก : ออกเป็นช่อ มีสีขาวแกมเขียว ก้านช่อนั้นจะผุดออกมาจากลำต้นที่ติดอยู่กับดิน
• ผล : มีลักษณะเป็นรูปรี กลมเกลี้ยง และเป็นกลีบที่ประกบติดกันแน่นอยู่ 3 กลีบ ผลของมันยาวประมาณ 1-1.5 นิ้ว และหนาประมาณ 0.2 นิ้ว ในผลนั้นจะมีเมล็ด ซึ่งจะเป็นสีน้ำตาล มีเนื้อเยื่อใส หุ้มอยู่ มีกลิ่นหอม รสชาดเผ็ดร้อนและในแต่ละผลจะมีเมล็ดอยู่ประมาณ 10 เมล็ด

ส่วนที่ใช้ : ใบ ผล(เมล็ด) หัวหน่อ ราก

สรรพคุณ :

• ใบ เป็นยากระตุ้น หรือขับลมให้ลงสู่เบื้องล่าง แก้ไข้เชื่อมซึม ลดไข้
• ผล (เมล็ด) ในเมล็ดจะมีน้ำมันหอมระเหย ประมาณ 3-6 % ใช้เป็นยาบำรุงธาตุ กระจายโลหิต กระจายเสมหะ ขับลมผาย ขับลมและใช้ปรุงแต่งกลิ่นอาหารด้วย
• หัวหน่อ เป็นยาขับพยาธิ ในเนื้อเยื่อให้ออกมาทางด้านผิวหนัง
• ราก ขับเลือด ที่เน่าเสียให้ลงสู่เบื้องล่าง

ถิ่นที่อยู่ : เป็นพรรณไม้ปลูกในเมืองแมเลบา และมีอยู่บนภูเขาสูงในประเทศอินเดีย

อ้างอิง :?พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม

ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com