ชื่ออื่น ๆ : เถาสายทองลอย (สิงห์บุรี) ขยุ้มตีนหมา (เชียงใหม่) เพา ละมูลู (มาเลย์-ยะลา)
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Ipomoea pes-tigridis Linn.
วงศ์ : CONVOLVULACEAE
ลักษณะทั่วไป
- ต้น : เป็นพรรณไม้ล้มลุก มีอายุนาน 1 ปี ลำต้นจะเล็กเรียว ชอบเลื้อยไปตามพื้นดิน หรือเลื้อยพาดพัน จะมีคามยาวประมาณ 0.5-3 ม. จะปกคลุมไปด้วยขนแข็ง
- ใบ : จะมีความกว้างประมาณ 2.5-10 ซม. และยาวประมาณ 3-7.5 ซม. ใหจัดเป็นแฉกมี 7-9 แฉก มักจะจักลึกไปถึงโคนใบ ก้านใบจะเล็กและเรียวยาวประมาณ 1.5-10 ซม. ดอก จะออกเป็นช่อตามง่ามใบมีประมาณ 2-3 ดอก ก้านช่อดอกจะมีขนยาวประมาณ 2-18 ซม. ส่วนใบประดับนั้นจะเป็นรูปหอกแกมขอบขนานและยวมประมาณ 1.5-3 ซม. กลีบรองกลีบดอกยาวประมาณ 8-12 มม. จมีขนยาวและกลีบดอกจะมีสีขาว จะเชื่อมติดกันเป็นรูปปากแตรจะมีความยาวประมาณ 3.5-5 ซม.
- เกสร : เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียนั้น จะมีลัษณะเกลี้ยง
- เมล็ด (ผล) : ถ้าผลแห้งจะมีสีน้ำตาล เป็นรูปไข่ยาวประมาณ 8-9 มม. มีผิวเกลี้ยง ส่วนเมล็ดจะมีความยาว 4 มม. และมีขนสีเทากระจาย
ถิ่นที่อยู่ : เป็นพรรณไม้ที่พบขึ้นอยู่ตามบริเวณรกร้างว่างเปล่า นาข้าวและตามดินทรายใกล้ทะเล ตั้งแต่ระดับ 0-1,000 ม.
ส่วนที่ใช้ : ทั้งต้น ราก เมล็ด
สรรพคุณ :
- ทั้งต้น ใช้ทำเป็นยาระงับพิษสุนัขบ้า หรือตำให้ละเอียดผสมกับเนย ใช้ปิดหัวฝีไม่ให้แพร่กระจาย
- ราก ใช้เป็นยารุ รักษาโรคไอเป็นโลหิต เมล็ด ใช้รักษาโรคท้องมาน
อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม
ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com