ชื่ออื่น ๆ : ผักอีฮืม, มะค้อนก้อม, บ่าค้อนก้อม (ภาคเหนือ), มะรุม (ภาคกลาง), ผักอีฮุม (ภาคอีสาน)
ชื่อสามัญ : Horse Radish Tree, Drumstick Tree
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Moringa oleifera Lam.
วงศ์ : MORINGACEAE
ลักษณะทั่วไป :
- ต้น : เป็นพรรณไม้ยืนต้น ขนาดกลาง ลำต้นจะเป็นพุ่มโปร่ง จะมีเปลือกลำต้นเป็นสีเทาอ่อน ผิวค่อนข้างเรียบ ลำต้นมีความสูงประมาณ 15-20 เมตร
- ใบ : เป็นไม้ใบรวม ออกรวมกันเป็นแผง ๆ ละ 5-9 ใบ ลักษณะของใบย่อยนั้นรูปใบจะมนเกือบกลม ปลายใบมนแต่โคนใบแหลมเรียว หรือมนเล็กน้อย เนื้อใบอ่อนบางมีสีเขียวกว้างประมาณ 1-1.5 นิ้ว ใบที่อยู่ปลายสุดจะมีขนาดใหญ่กว่าใบอื่น ๆ
- ดอก : ดอกออกเป็นช่อ อยู่ตามข้อบริเวณส่วนยอด ดอกมีสีเหลืองนวล มีอยู่ 5 กลีบ เกสรกลางดอกเป็นสีเหลืองเข้ม บานเต็มที่โตประมาณ 1 นิ้ว
- ผล : ผลมีลักษณะเป็นฝัก กลม ยาว ฝักอ่อนมีสีแดงเรื่อ ๆ ฝักแก่จะมีเป็นสีเขียว เปลือกของฝักหนา มีคลื่นนูนของเมล็ด
การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้กลางที่เจริญเติบโตได้ดีในดินทุกประเภทปลูกติดง่าย ต้องการน้ำและความชื้นในปริมาณปานกลาง ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด หรือการปักชำกิ่ง
ส่วนที่ใช้ : ใบ ดอก ราก เมล็ด
สรรพคุณ :
- ใบ ใช้ใบสด ใบจะมีวิตามินซี และเอมาก ใช้เป็นยาแก้โรคเลือดออกตามไรฟัน โรคเยื่อเมื่ออักเสบ หรือใช้ใบสดนำมาตำให้ละเอียด ใช้พอกบริเวณที่เป็นแผลดอก ใช้เป็นยาบำรุง ขับปัสสาวะ และขับน้ำตา เป็นต้นราก มีอัลกาลอยด์ 2 ชนิด คือ moringinine และ moringine ซึ่งจะมีฤทธิ์ทำให้ความดันเลือดสูง และมีผลทำให้หัวใจเต้นเร็ว นำมาปรุงใช้เป็นยาบำรุงหัวใจ บำบัดโรคท้องมาร เป็นต้น
- เมล็ด ใช้เมล็ดสด นำมาคั้นเอาน้ำมันออกจะได้ Behen oil หรือ Ben ใช้เป็นอาหาร ใช้ทำเครื่องสำอาง หรือปรุงเป็นยาแก้ไข้ ใช้ทาภายนอกแก้บวม แก้โรคปวดตามข้อ
อื่น ๆ : มะรุม นับว่าเป็นพืชที่มีค่าทางเศรษฐกิจได้อีกอย่างหนึ่ง เพราะเมล็ดที่อยู่ในฝักใช้ทำน้ำมันชนิดหนึ่งได้เช่นทำน้ำหอม น้ำมันหล่อลื่น น้ำมันสลัด จนได้ชื่อว่า Oil of Ben
ถิ่นที่อยู่ : มะรุม เป็นพรรณไม้ที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอินเดีย แต่มักจะพบทั่ว ๆ ไปในอาหรับ เอเชีย เอเซียไมเนอร์ และ แอฟริกา เป็นต้น
ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
