Bloggang.com : somkitjar : ส่วนบุญกุศลที่เราแผ่ไปถึงผู้ที่ตายจะถึงเขาหรือ ไม่

ส่วนบุญกุศลที่เราแผ่ไปถึงผู้ที่ตายจะถึงเขาหรือ ไม่

ส่วนบุญกุศลที่เราแผ่ไปถึงผู้ที่ตายจะถึงเขาหรือ ไม่

ถาม
ส่วนบุญกุศลที่เราแผ่ไปถึงผู้ที่ ตายจะถึงเขาหรือไม่

ตอบ

สิ่ง นี้เป็นสิ่งละเอียดอ่อน ไม่แน่นอน
เราอาจจะมีความรู้สึกว่า เขากำลังลำบากจริงๆ
แต่เขาอาจจะมีความสุขกว่าเราก็เป็นได้
เช่น เขาอาจจะไปเกิดในตระกูลที่ดีกว่าหรือเป็นเทวดา
ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่ค่อยจำเป็นที่เราจะทำบุญให้เขา
แต่เขาก็อาจจะเกิดในภูมิที่ต้องการ ส่วนกุศลจากเราก็เป็นได้
หรือถ้าเขาทำกรรมหนักไว้ เขาอาจจะเกิดเป็นผีในภูมิที่ต่ำที่สุด
ที่ไม่สามารถรับบุญกุศลที่คนอื่น อุทิศให้ก็ได้

แต่เราก็ ไม่สามารถรู้ได้ว่าผู้ตายไปเกิดอยู่ที่ภพภูมิไหน
เราจึงมีหน้าที่ต้องทำ บุญไปให้อยู่เสมอ
เมื่ออาจารย์บวชใหม่ๆ อาจารย์ก็คิดว่า
ทำ บุญกับคนล่วงลับไปแล้วไม่มีประโยชน์ เป็นสิ่งที่งมงาย
แต่เดี๋ยวนี้ มีความรู้สึกตรงกันข้าม เห็นว่าควรทำ
เพราะมีประโยชน์มากทีเดียว อย่างน้อยเราทำบุญเราก็ได้บุญแล้ว
และอาจจะถึงผู้ตายด้วยก็เป็นได้ ผู้ตายเขาจะต้องการหรือไม่
เขาจะรับส่วนบุญกุศลได้หรือไม่ เราก็ไม่รู้แต่เราก็ทำบุญไปเรื่อยๆ
เราทำบุญเราก็สบายใจ ได้บุญแล้ว และยังอาจจะได้ประโยชน์อื่นๆ อีกมากมาย

สมมติว่า คน 2 คนอยู่ด้วยกัน เช่น สามีภรรยาก็ได้
เมื่อมีชีวิตอยู่มักจะทะเลาะ กันบ่อยๆ ความใกล้ชิดมากทำให้มีอารมณ์มาก
บางทีก็ไม่มีเรื่องอะไร แต่อาจจะเพราะ รัก หวง ห่วง หึง อิจฉา ฯลฯ ทำให้ทะเลาะได้
ภาษิตญี่ปุ่น สอนว่า “สามีภรรยาทะเลาะกัน หมาก็ยังไม่กิน”
หมายความว่า เมื่อสามีภรรยาทะเลาะกัน
คนที่อยู่รอบข้างไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว ไม่ต้องห่วงเขา

ทีนี้ฝ่ายหนึ่งตายก่อน อารมณ์ความจำมันจะตกค้างอยู่ในสันดานจิตใจของคนที่มีชีวิตอยู่
เหมือน ถูกอัดเทปไว้ในสัญญาขันธ์ เมื่อเขาล่วงลับไปแล้ว ถ้าเราคิดถึงเขา มีใจเป็นบุญ
ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เขาบ่อยๆ นึกถึงความดีของเขาบ่อยๆ
นึก ว่าเขาเป็นญาติของเรา เคยใช้ชีวิตร่วมกัน เคยทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน
เคย มีความสุขร่วมกัน เรานึกถึงเรื่องฝ่ายดีๆ แล้วก็ทำบุญอุทิศแผ่ส่วนกุศลให้เขาไปเรื่อยๆ
จิตใจของเราก็จะค่อยๆ เปลี่ยนไป

ตอนมีชีวิตอยู่ด้วยกันก็อาจจะต่างคนต่างบ่น แต่พอฝ่ายหนึ่งตายไปแล้ว
ก็จะนึกถึงความดีของเขาง่ายขึ้น เพราะไม่ถูกกระทบอารมณ์
ความจำฝ่ายไม่ดีก็ให้อโหสิกรรมไปได้โดย อัตโนมัติ
ฉะนั้น หน้าที่ของเราก็คือ พยายามใส่บาตร ทำบุญให้เรื่อยๆ
ระลึกถึงแต่ความทรง จำฝ่ายดี อโหสิกรรม ให้อภัยเป็นอภัยทาน
ปล่อยวางความไม่พอใจความจำฝ่าย ไม่ดีเสีย

ถ้าชาติไหนเราพบกันอีก ก็จะพบกันดีๆ มีความสุข
ถ้าเราไม่ได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เขา ชาติต่อไปถ้าบังเอิญไปพบกันอีก
พบปุ๊บก็อาจจะทะเลาะกันได้โดยไม่ได้ตั้ง หลักเลย ก็เป็นได้ ระวัง !!

Create Date : 23 เมษายน 2553

Last Update : 23 เมษายน 2553 12:06:49 น.

0 comments

Counter : 159 Pageviews.