<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
24 พฤษภาคม 2552
 
 
ละคร ดิน น้ำ ลม ไฟ ตอนที่ 10

ตอนที่ 10

หลังจากนำแฟ้มรูปถ่ายลูกน้องปานศักดิ์มาเช็กอย่างละเอียดอีกครั้งที่โต๊ะทำงาน นรากรถึงรู้ว่ามีรูปหนึ่งหายไป แต่แล้วนรากรต้องรีบเก็บแฟ้มนั้นโดยเร็วเพราะเห็นอัคคีกับหมวดทองเดินออกมาจากห้อง

อัคคีชวนนรากรไปกินข้าวเพื่อเป็นการกระชับมิตร โดยหมวดทองเป็นเจ้ามือ นรากรออกจะงงๆ เพราะหมวดทองไม่น่าจะอยากญาติดีกับเธอ หมวดทองเหมือนจะรู้ทันความคิดเธอจึงบอกว่าตนไม่อยากให้บรรยากาศการทำงานอึดอัด นรากรตกลงแต่ขอเคลียร์งานอีกนิดหน่อย แล้วจะตามไป

นรากรตามไปสมทบกับเพื่อนร่วมงานที่ร้านอาหาร แห่งหนึ่ง นรากรกับหมวดทองได้เคลียร์ใจเรื่องต่างๆ ที่เคยบาดหมาง ขอเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกัน ทำให้อัคคีกับหมู่ไม้ พลอยสบายใจไปด้วย จากนั้นทั้งหมดก็สังสรรค์เฮฮากันเต็มเหนี่ยว อัคคีถูกหมู่ไม้คะยั้นคะยอให้ร้องคาราโอเกะ อัคคีเลยถือโอกาสเลือกเพลงหนึ่งมิตรชิดใกล้เพื่อนรากรโดยเฉพาะหลังแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน นรากรยังอดนึกถึงตอนอัคคีร้องเพลงให้เธอไม่ได้ ทั้งที่เธอพยายามจะไม่คิด บีบบังคับตัวเองให้จมนิ่งอยู่กับความว่างเปล่า แต่ดูเหมือนมันจะไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว

กลางดึกคืนเดียวกันนี้ มีกลุ่มคนบุกเข้ามายิงข่มขู่ครูแก่ ถึงค่ายมวย แม้ครูแก่จะไม่เห็นหน้าค่าตาว่าพวกมันเป็นใคร แต่ก็มั่นใจต้องเป็นพวกปานศักดิ์ เพราะครูแก่ไม่มีศัตรูที่ไหน นอกจากปานศักดิ์ที่ส่งคนมาเจรจาเรื่องล้มมวยเมื่อวันก่อน

ooooooo

เช้าวันนี้ที่กองถ่ายยอดพยัคฆ์นักมวย นิอรกับนรสิงห์ต้องเข้าฉากเลิฟซีน นรสิงห์ถูกอกถูกใจ แต่ยังไม่มากพอ แอบขอเพิ่มบทนี้กับสมชาย กะเกณฑ์ว่าต้องแรงๆ สมชายเลยได้ทีขอข้อแลกเปลี่ยนจากนรสิงห์บ้าง

"อะไรเหรอพี่"

"เมื่อคืนไอ้ปานศักดิ์มันให้คนมายิงถล่มที่ค่ายใช่มั้ย"

"พี่รู้ด้วยเหรอ" นรสิงห์แปลกใจ

"คอยดูสิ ถ้าครูแก่ไม่ยอมแบบนี้ ต่อไปมันจะติดต่อมาทางเธอ"

"แล้วพี่จะให้ผมทำไง"

"พี่ต้องการหาหลักฐานมัดตัวไอ้ปานศักดิ์ เก็บไว้ แบล็กเมล์ ถ้ามันคิดจะเล่นงานพี่"

สมชายพูดคุยวางแผนกับนรสิงห์ต่ออีกครู่ เสร็จแล้วสมชายแยกไปหาผู้กำกับ เจรจาเรื่องการเพิ่มบทเลิฟซีน ระหว่างนรสิงห์กับนิอร...พอถึงเวลาเข้าฉาก นรสิงห์กอดรัดซุกไซ้นิอรจริงจังมากเกินการแสดง นิอรพยายามปัดป้อง ที่สุดเธอก็ทนไม่ได้พยายามผลักเขาออก ทั้งกระซิบบอกอย่าทำแบบนี้มันมากเกินไปแล้ว นรสิงห์กลับอ้างการแสดง อย่าทำให้เสียเรื่อง นิอรเลยตบฉาดเข้าที่หน้านรสิงห์

การแสดงหยุดลงทันที ทุกคนในกองถ่ายมองกันเลิ่กลั่ก นิอรเอ่ยขอโทษกับทีมงาน ฉากนี้เธอขอพอแค่นี้ สมชายหันไปยิ้มกับนรสิงห์ แล้วรีบก้าวตามนิอรที่เดินไปบอกดินว่าเธอจะกลับบ้าน
สมชายตามเข้ามาไกล่เกลี่ยกับนิอร ขออย่าได้ถือสานรสิงห์ เขาคงอินกับบทเหมือนนักแสดงทั่วไปที่เวลาอินแล้วมักจะลืมตัว

"แต่ว่ามันไม่เหมาะ"

"จ้ะๆ พี่รู้ เอาเป็นว่าฉากเมื่อกี้พี่จะไม่ใส่เข้าไปในหนัง ถือเป็นการไถ่โทษนะนิอรนะ"

"ค่ะ ขอบคุณพี่สมชายมากค่ะ"

"วันนี้ถ้าไม่สบายใจก็กลับก่อน ไม่ต้องเกรงใจ"

นิอรบอกลาสมชาย ดินรู้งานเข้ามาช่วยนิอรถือของแล้วเดินไปที่รถด้วยกัน สมชายมองตามนิอร ยิ้มเยาะอย่างหมั่นไส้...

เห็นสีหน้านิอรไม่สบายใจเหม่อมองออกนอกรถตลอดเวลา ดินเป็นห่วงอยากซักถามเพื่อที่เธอจะได้ระบายออกมาบ้าง แต่ดินก็ไม่กล้า กระทั่งนิอรบอกว่าเธอยังไม่อยากกลับบ้าน ดินจึงพานิอรแวะตลาดหาซื้อปลาไปปล่อยลงแม่น้ำ

"เวลาผมไม่สบายใจ ผมชอบมานั่งมองแม่น้ำ ถึงมันไม่ช่วยแก้ปัญหาอะไร แต่มันก็ทำให้สบายใจขึ้น"

"จริงของเธอ" นิอรมองไกลออกไปบนผืนน้ำ ดินแอบให้กำลังใจเธอเงียบๆอย่างเจียมตัว ขณะที่นิอรเองเมื่อรู้สึกดีขึ้นก็แอบมองดินเช่นเดียวกัน

ooooooo

หลังจากถูกยิงข่มขู่ น้ำมาบ่นกลุ้มใจและเป็นห่วงพ่อให้ลมฟัง ลมจึงแนะนำให้น้ำไปขอความช่วยเหลือจากผู้พันแสวง น้ำเห็นดีด้วย และไม่ผิดหวังเมื่อไปเจรจากับผู้พันแสวง เพราะผู้พันแสวงรับปากทันทีว่าจะส่งตำรวจนอกเครื่องแบบไปคุ้มกันครูแก่

จู่ๆ เช้าวันรุ่งขึ้น นรสิงห์ถูกสมุนของปานศักดิ์มาจับตัวขึ้นรถตู้หายไป เขียวกับน้ำออกมาเห็นแต่ตามไม่ทัน ได้แต่กระวนกระวายเป็นห่วง

นรสิงห์ถูกอู๊ดพาตัวไปพบปานศักดิ์กับซิตี๋ที่ห้องทำงานภายในอพาร์ตเมนต์ นรสิงห์เหมือนรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วว่าวันหนึ่งตนต้องเจอแบบนี้ อาการที่แสดงออกมาจึงไม่มีท่าทีกลัวเกรงพวกมันเท่าที่ควร กลับพูดจารู้ทันปานศักดิ์ทุกอย่าง ทั้งเรื่องส่งคนไปยิงที่ค่ายมวย และที่ลูกน้องของป๋าสมชายถูกฆ่าตายที่สนามมวย

"ในเมื่อตอนนี้มึงก็รู้แล้ว มึงพร้อมทำตามข้อเสนอของกูหรือเปล่า" ปานศักดิ์วางท่าข่มขู่ นรสิงห์ถามทันทีว่าเท่าไหร่ ซิตี๋บอกตัวเลขสองแสน จ่ายก่อนครึ่งนึง นรสิงห์กลับต่อรองเป็นสี่แสน

"มากไป" ซิตี๋กระแทกเสียง

"สี่แสน น็อกวินาทีสุดท้าย ไม่มีใครคาดคิด เฮียปั่นราคาได้เป็นล้าน"

"อย่ามาต่อรองกะกู" ปานศักดิ์ตวาด

"ไม่ได้ตามนี้...ผมไม่ทำ"

ขาดคำของนรสิงห์ ปานศักดิ์ชักปืนออกมาเล็ง นรสิงห์ข่มความกลัว จ้องหน้าปานศักดิ์อย่างท้าทาย พอปานศักดิ์ จะเหนี่ยวไก ซิตี๋รีบแตะมือเป็นเชิงห้าม ปานศักดิ์จึงลดปืนลง ตอบตกลงตามที่นรสิงห์ขอ โดยจ่ายมัดจำครึ่งแรกให้เลย...
หลังถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว นรสิงห์บ่ายหน้าไปหาสมชายที่บ้าน นำเทปบันทึกเสียงที่ซ่อนในเสื้อส่งให้สมชาย พร้อมกับบอกว่า งานนี้ตนเสี่ยงตาย

"พี่รู้ แต่เธอไม่ต้องกลัว พี่มีแบ็กดี"

"ใหญ่แค่ไหนเชียว"

"ถ้ารู้แล้วเธอจะหนาว" ว่าแล้วสมชายเอาเทปใส่ในเครื่องเล่น แล้วกดเปิดเพื่อตรวจสอบบทสนทนาระหว่างนรสิงห์ ปานศักดิ์ และซิตี๋...

ขณะเดียวกัน ครูแก่และทุกคนที่ค่ายมวยกำลังกระวน กระวายเป็นห่วงนรสิงห์ที่หายไปครึ่งค่อนวัน จะพึ่งตำรวจก็ไม่ได้ เพราะยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงที่นรสิงห์หายไป เขียวจึงแนะนำ ครูแก่ให้พึ่งคนมีอิทธิพลอย่างป๋าสมชาย เขากว้างขวาง ลูกน้องเยอะ น่าจะช่วยเราได้

ครูแก่เห็นด้วยกับเขียว น้ำจัดแจงหยิบสมุดจดเบอร์ โทรศัพท์จะมาค้นหาเบอร์ของสมชาย แต่ไม่ทันได้เปิด นรสิงห์ก็เดินเข้ามาในสภาพปกติดีทุกอย่าง แล้วตอบคำถามครูแก่ว่า ตนถูกปานศักดิ์จับตัวไปด้วยเรื่องล้มมวย "แล้วเอ็งว่าไง"

"ผมเหรอจะยอม ขนาดมันเอาปืนมาขู่ ผมยังไม่กลัวเลย"

"ใช่เลย นักมวยอย่างนรสิงห์ต้องมีศักดิ์ศรี ไม่มีวันล้มมวยอยู่แล้ว จริงมั้ยพวกเรา" เขียวส่งเสียงนำ คนอื่นๆขานรับ เป็นเสียงเดียวกัน นรสิงห์ถึงกับหน้าบาน ขณะที่ครูแก่นิ่งมอง สงสัยแต่เฉยไว้...

ooooooo

เมื่อรู้ว่าตนเองได้รับคำสั่งให้ไปคุ้มกันครูแก่ พิษณุไม่ค่อยพอใจนัก แต่พอนิคมบอกว่างานนี้พิษณุ อาจจะได้เจอตัวคนที่เขากำลังตามล่า พิษณุก็เปลี่ยนท่าที เพราะอยากจะจัดการกับไฟเต็มแก่แล้ว ครั้นถึง

วันที่สมชายจัดมวยศึกวันล้างตาระหว่างนรสิงห์กับเสือเผ่น พิษณุ นิคม และตำรวจนอกเครื่องแบบอีกจำนวนหนึ่งก็แฝงตัวเข้ามาในสนามมวยเพื่อคุ้มกันครูแก่ พร้อมกันนี้พิษณุก็คอยสอดส่ายสายตามองหาไฟ ที่อาจจะมากับพวกปานศักดิ์

ขณะที่ทุกคนกำลังเชียร์มวยซึ่งเพิ่งเริ่มชกยกแรก พิษณุ มองไปเห็นไฟนั่งอยู่ในกลุ่มของปานศักดิ์ จึงขยับตัวทำท่าจะชักปืน แต่นิคมเดินเข้ามาเตือนพิษณุว่า ถ้าเข้าไปตอนนี้รับรองเกิดเหตุวุ่นวายแน่ ที่สำคัญเรายังต้องทำหน้าที่คุ้มกันครูแก่ พิษณุเลยนิ่งไป แต่สายตายังจับจ้องไปที่ไฟอย่างอาฆาตแค้น

เข้ายกที่สอง ชั้นเชิงการชกของนรสิงห์ยังดูเหนือกว่าเสือเผ่นหลายขุม แต่ปานศักดิ์กลับสั่งซิตี๋ทุ่มข้างเสือเผ่นให้หนักไปเลย ด้วยมั่นใจว่านรสิงห์ต้องล้มมวยในช่วงสุดท้ายตามที่ตกลงกันไว้ แต่ถ้านรสิงห์คิดจะเบี้ยว ก็แสดงว่ามันไม่อยากหายใจ

ด้านสมชายที่ปานศักดิ์มั่นใจสุดๆว่ามันต้องทุ่มข้างนรสิงห์ แต่เปล่าเลย สมชายผู้กุมความลับเรื่องล้มมวย ก็ทุ่มแทงข้างเสือเผ่นเช่นเดียวกับปานศักดิ์ เมื่อการชกดำเนินมาถึงยกสุดท้าย ซึ่งนรสิงห์ทำแต้มเป็นต่อมาตลอด พิษณุที่ยังจับจ้องไฟตลอดเวลาก็ตัดสินใจให้นิคมอยู่ดูแลครูแก่แทน ส่วนตนกับพรรคพวกจะออกไปล้อมจับพวกมันเดี๋ยวนี้

ไฟสังเกตเห็นกลุ่มตำรวจนอกเครื่องแบบตั้งแต่แรกแล้ว และบอกซิตี๋กับอู๊ดให้รู้ตัวเพื่อเตรียมพร้อมรับมือถ้าเกิดอะไรขึ้น พอเห็นกลุ่มตำรวจนอกเครื่องแบบที่นำโดยพิษณุขยับออกจากเวทีมวย ทั้งสามคนจึงพากันออกไปที่ลานจอดรถเพื่อหลบหนี แต่ไม่ทันการณ์ พวกพิษณุพร้อมอาวุธปืนโผล่มาสั่งทุกคนยกมือขึ้น ไฟ ซิตี๋ และอู๊ดทำตามคำสั่งโดยดี แต่พอพวกพิษณุเดินใกล้เข้ามา ไฟก็ถีบพิษณุล้มลง จากนั้นทุกคนก็โดดเข้าที่กำบัง ดวลปืนกันสนั่น

บนเวทีมวยซึ่งเป็นยกสุดท้าย นรสิงห์โดนเสือเผ่นไล่ถลุงอย่างหนัก จนทรุดลงไปนอนให้กรรมการนับสิบ ท่ามกลาง สายตาผู้ชมที่ไม่คาดคิด โดยเฉพาะครูแก่ แต่ทันใดนั้นเอง ทุกคนได้ยินเสียงปืนดังเข้ามา ต่างพากันลุกฮือวิ่งหนีชุลมุน ปานศักดิ์รีบหลบไปกับลูกน้องที่เหลือ เช่นเดียวกับสมชายที่วิ่งหนีอย่างว่องไว ส่วนนิคมพาครูแก่กับน้ำเข้าไปหลบใน ห้องพักนักมวย

ไฟถูกพิษณุยิงโดนสีข้าง เพราะกระโดดคุ้มกันซิตี๋ที่กำลังจะก้าวขึ้นรถตู้ ขณะที่พิษณุก็ถูกซิตี๋ยิงสวนโดนแขน แล้วซิตี๋ก็ลากไฟขึ้นรถหนีไปได้ โดยอู๊ดเป็นคนขับ

เสียงวิทยุตำรวจเรียกรถพยาบาลมารับตัวพิษณุที่ถูกยิง ทำให้นิคมต้องผละจากครูแก่ออกไปดูพิษณุ ส่วนน้ำเริ่มเป็นห่วงนรสิงห์ จึงบอกให้พ่ออยู่ในห้องอย่าออกไปไหน เดี๋ยวเธอจะรีบกลับมา...น้ำออกไปได้ครู่เดียว นรสิงห์ก็ก้าวเข้ามายืนเผชิญหน้า ครูแก่ที่อยู่เพียงลำพัง ตอนแรกนรสิงห์ปฏิเสธเรื่องล้มมวย พอถูกครูแก่ทั้งคาดคั้นทั้งดุด่าหนักเข้า นรสิงห์คิดว่าหมดประโยชน์ ที่จะเสแสร้งต่อไป จึงเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา

"ทำไมผมต้องล้มมวยน่ะเหรอ...เงินไงครับครู เงินเป็นแสน ผมต่อยมวยทั้งชาติก็ไม่มีวันหาได้อย่างนี้หรอก"

ครูแก่โกรธจัด ตรงเข้าตบหน้านรสิงห์เต็มแรง "ไอ้ศิษย์ ชั่ว มึงมันเห็นแก่เงิน ไอ้คนไม่มีศักดิ์ศรี"

"ใช่ ผมมันไม่มีศักดิ์ศรี แต่ตอนนี้ผมก็มีเงิน เงินที่คนอย่างครูไม่มีวันหาได้"

"มึง...มึงออกไปนะ ออกไปจากค่ายกู ออกไปจากวงการมวย ออกไป!"

"มึงมีสิทธิ์อะไรมาไล่กู มึงเป็นเจ้าของวงการมวยหรือไง"

"ไอ้เนรคุณ!!" ครูแก่ชี้หน้า แต่นรสิงห์กระชากมือแล้วเข้าบีบคอ ครูแก่พยายามดิ้นรนแต่ก็สู้แรงไม่ได้

"มึงคิดว่ามึงมีบุญคุณกับกูมากนักใช่มั้ยไอ้แก่ ในเมื่อมึงรู้เรื่องของกู มึงก็อย่าอยู่เลย"

นรสิงห์หันไปคว้ามีดจากล็อกเกอร์ออกมาแทงครูแก่ ไม่ยั้ง แล้วยืนมองครูแก่ล้มลงตายคาที่ด้วยสายตานิ่งเฉย เยือกเย็น จากนั้นรีบกลบเกลื่อนหลักฐาน ทำทีว่าเพิ่งเข้ามาเห็นศพครูแก่ ร้อง
เอะอะตกใจ เมื่อเห็นน้ำกับเขียววิ่งเข้ามา

น้ำเห็นศพพ่อก็ตกใจร้องไห้โฮ เขียวตกใจไม่แพ้กัน ถามนรสิงห์ว่าใครทำครู นรสิงห์ปฏิเสธเสียงเครือว่าไม่รู้ เข้ามา ก็เห็นครูเป็นแบบนี้

"พ่อ...ใครทำพ่อ...ใคร...ฮือๆ" น้ำคร่ำครวญน้ำตานอง

"ต้องเป็นไอ้พวกที่มายิงที่ค่ายมวยแน่ๆ" เขียวคาดเดา นรสิงห์ผสมโรงด้วยทันที

"ใช่ ไอ้ปานศักดิ์ มันต้องให้คนมาฆ่าครูแน่ๆ"

นิคมกลับเข้ามาเห็นแล้วนิ่งอึ้ง นรสิงห์บีบน้ำตาแสดงละครสมบทบาท ร้องขอความช่วยเหลือ ขณะที่เขียวมีท่าทีโมโห ต่อว่าตำรวจหายไปไหนกันหมด ทำไมปล่อยให้ครูถูกฆ่าตาย นิคมพูดไม่ออก จากนั้นน้ำและนรสิงห์ก็ถูกกันให้ออกห่างจากศพครูแก่ เพื่อตำรวจจะได้ถ่ายรูปศพครูแก่

เก็บไว้เป็นหลักฐาน

ooooooo

จากเหตุการณ์ที่ไฟเสี่ยงอันตรายรับคมกระสุนของตำรวจแทนซิตี๋ ทำให้ไฟได้ใจซิตี๋ไปเต็มๆ ซิตี๋ถึงกับเอ่ยปากกับไฟและอู๊ดว่า ต่อไปเราสามคนจะไม่ทิ้งกัน เราจะรักกันเหมือนพี่น้อง...

ด้านพิษณุที่ถูกยิงบาดเจ็บบริเวณแขนยังนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล พิษณุไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์เลย เขาเพิ่งรู้จากนิคมว่าครูแก่ถูกแทงตาย ตอนที่เขาออกไปดวลปืนกับลูกน้องปานศักดิ์...พิษณุมีอาการซึมสลดไปทันที ด้วยรู้สึกผิดที่ตนละทิ้งหน้าที่...

หลังงานศพครูแก่ น้ำตัดสินใจปิดค่ายมวย แล้วย้ายไปอยู่บ้านพักใกล้ๆกับลม พอน้ำเอ่ยปากต่อหน้ากลุ่มสมาคมลับ

ว่าเธอจะแก้แค้นให้พ่อด้วยการปลอมตัวเข้าไปอยู่ในแก๊งของปานศักดิ์ ทุกคนต่างแสดงความเป็นห่วง ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะหาคนช่วยไม่ได้

"แต่มันต้องเสี่ยง ไม่อย่างงั้นก็ไม่มีวันรู้ตัวคนที่มันแทงพ่อของฉัน" น้ำยืนยันเด็ดเดี่ยว เฮียเก้ากับเฮียอู๋เห็นว่าห้ามน้ำไม่ได้แน่ จึงย้ำว่า อย่าลืมว่าสมาคมลับของเรายังอยู่ มีปัญหาอะไรก็บอก เรายินดีช่วยเต็มที่...

ทางด้านป๋าสมชาย เขาจัดหาห้องพักให้นรสิงห์อยู่อย่างสวยหรู แถมยังคิดจะปั้นนรสิงห์เป็นดาราในสังกัดด้วย

"ว่าแต่ไฟต์นี้พี่คงได้มาเยอะสินะ" นรสิงห์เปรยขึ้นมา

"คนอย่างพี่ไม่โง่ให้ไอ้ปานศักดิ์มันหลอกแน่ๆ มันแทงเสือเผ่นพี่ก็แทงเสือเผ่น รวยเละไปเลย ฮ่ะ"

"เอ...แล้วจะมีรางวัลให้ผมหรือเปล่านะ"

"มีซิ พี่ไม่ลืมเธออยู่แล้ว" สมชายหยิบสมุดบัญชีเงินฝากส่งให้ นรสิงห์รับมาเปิดดูตัวเลขแล้วยิ้มพอใจ

ooooooo

หลายวันแล้วที่เพื่อนร่วมทีมไม่เห็นอัคคีเข้ามาทำงานที่หน่วยฯ วันนี้มีโอกาสได้พบผู้พันแสวง ทั้งนรากร หมวดทอง และหมู่ไม้จึงสอบถาม ผู้พันแสวง กลับพูดเล่นขำๆว่า อัคคีมีอุบัติเหตุนิดหน่อย ไม่ต้องห่วง แค่เป็นอุบัติเหตุรัก...

ส่วนนรสิงห์ หลังได้ทั้งเงินทั้งที่อยู่ใหม่จากป๋าสมชายแล้ว...วันต่อมา นรสิงห์ก็เข้ามาพบปานศักดิ์ถึงรังในอพาร์ตเมนต์ ทวงถามเรื่องเงินค่าจ้างล้มมวยส่วนที่เหลือ ปานศักดิ์มีแผนจะฆ่านรสิงห์ทิ้งอยู่แล้ว จึงชักปืนออกมาเล็งใส่ ทว่านรสิงห์กลับยิ้มกริ่ม ไม่สะทกสะท้าน

"นึกว่าผมโง่ที่กล้าเข้ามา โดยไม่รู้ว่าจะโดนแบบนี้เหรอ"

"มึงมีอะไรดี" ปานศักดิ์เสียงขุ่น

"ผมน่ะไม่มีดีหรอก แต่ป๋าสมชายน่ะมี ไม่เชื่อลองโทร.ไปซิ"

ซิตี๋หันไปที่โทรศัพท์ติดต่อไปยังสมชายทันที ครู่เดียวสมชายก็กรอกเสียงเย้ยหยันกลับมา ก่อนจะเปิดเทปบันทึกเสียงสนทนาของปานศักดิ์กับนรสิงห์ให้ซิตี๋ฟัง...ซิตี๋สีหน้าไม่ดี

ส่งโทรศัพท์ให้ปานศักดิ์ฟังเอง ฟังแค่ชั่วครู่ปานศักดิ์ก็ฉุนเฉียว ขว้างโทรศัพท์ลงพื้นก่อนหันมาชี้หน้านรสิงห์

"มึงหักหลังกู"

"ของมันทันกัน"

ปานศักดิ์ฉุนขาดหยิบปืนขึ้นมาจะยิงนรสิงห์ ซิตี๋รีบเข้าห้าม กลัวเรื่องจะไปกันใหญ่

"กูไม่กลัว..." ปานศักดิ์ตะเบ็งเสียง

"งั้นก็ยิงเลยสิครับ ป๋าที่รักของผมจะได้ส่งหลักฐานไปให้ตำรวจ" นรสิงห์ท้าทาย ปานศักดิ์ยิ่งเดือดพล่าน

"มึงคิดว่าคนอย่างกูจะกลัวตำรวจหรือไง"

"นายครับ...ใจเย็น" ซิตี๋อาศัยความนิ่งพยายามสงบปาน-ศักดิ์ที่อารมณ์กำลังพลุ่งพล่าน ปานศักดิ์มองสมุนมือขวาแล้วรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ทำให้เขาต้องเชื่อฟัง ค่อยๆเย็นลงในที่สุด
ซิตี๋พอใจ หันมาบอกนรสิงห์ว่า เราเตรียมเงินไว้ให้แล้ว นรสิงห์กลับเล่นลิ้นว่า งานใหญ่อย่างนี้ เงินอย่างเดียวคงไม่พอ

"ต้องการอะไรอีก" ซิตี๋ชักไม่พอใจ

"ผมต้องการแต่งงานกับนิอร"

ปานศักดิ์ชะงัก จ้องนรสิงห์เขม็ง...แล้วจากนั้นไม่นาน นรสิงห์ก็กลับออกไปโดยสวัสดิภาพ ซิตี๋ยังไม่อยากเชื่อที่ปาน-ศักดิ์บอกว่า ถ้ามันอยากได้นิอร เขาก็จะให้ ซิตี๋จึงถามนายว่า เมื่อกี้พูดจริงหรือเปล่า

"จริง...แต่หลังจากแต่งงานก็เตรียมงานศพของมันไว้ด้วย ชะตามันขาดแล้ว"

ooooooo

อ่านต่อ

เครดิต //www.thairath.co.th



Create Date : 24 พฤษภาคม 2552
Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 22:44:43 น. 0 comments
Counter : 318 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com