<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
11 มิถุนายน 2552
 
 
ละคร ดิน น้า ลม ไฟ ตอนที่ 19

ตอนที่ 19

ทันทีที่รู้จากตำรวจในพื้นที่ว่าพวกไฟกบดานอยู่ที่ไหน ปานศักดิ์ก็สั่งการโทนี่และนิกกี้ไปเอาตัวนิอรกลับมาให้ได้ แล้วฆ่าคนอื่นให้หมด ยกเว้นไอ้ดินปานศักดิ์จะเป็นคนลงมือฆ่ามันเอง โทนี่รับปากด้วยความมั่นใจว่าพรุ่งนี้พวกมันตายแน่ แต่ไม่ต้องถึงมือของเขา แค่อู๊ดกับเชาว์ก็พอ

ปานศักดิ์สีหน้าไม่ชอบใจ อยากรู้ว่าทำไมโทนี่ไม่ไปเอง โทนี่บอกว่าพรุ่งนี้เขามีนัดต้องโทร.คุยกับมิสเตอร์เจสัน เอเย่นต์จากอเมริกาที่จะมาซื้อยาของเรา นิกกี้ออกจะงงๆกับเหตุผลของโทนี่ แต่ก็ไม่ขัดหรือท้วงอะไร แถมยังตามน้ำอ้างกับปานศักดิ์ที่ถามว่า มันจะบินมาอยู่แล้ว นัดคุยอะไรอีก

"ก็หมายกำหนดการบินมานี่แหละค่ะนาย รายละเอียดยังไม่เรียบร้อย"

"อะไรวะ ยุ่งยากจริงๆ" ปานศักดิ์ออกอาการหงุดหงิด

"พวกฝรั่งมันยุ่งอย่างงี้แหละค่ะ แต่นายอย่าลืมสิคะ เอเย่นต์รายนี้เราจะได้เป็นร้อยล้านเลย"

"งั้นก็แล้วไป ฝากเธอกำชับไอ้อู๊ดกับไอ้เชาว์ให้ด้วย อย่าให้พลาด"

"ไม่มีปัญหาค่ะ" นิกกี้รับปาก แล้วหันมาหาโทนี่ทันทีที่ปานศักดิ์ลุกออกไป "เธอโกหกนี่ นัดกับเจสันเมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่รู้"

"I will tell you later" โทนี่ตัดบทด้วยสีหน้าแววตามีเลศนัย ทำให้นิกกี้ยิ่งสงสัย...

ooooooo

ดินมีเรื่องชกต่อยกับไฟแล้วไม่ยอมกลับเข้าบ้านตั้งแต่เมื่อคืน จนกระทั่งเช้า ขณะดินเดินอยู่ริมทะเล อู๊ดกับสมุนอีกสองคนถือปืนจู่โจมเข้ามาทางด้านหลัง ดินตกใจสะบัดหนี แต่ไม่รอดถูกพวกอู๊ดรุมอัด ก่อนจะจับมัดไว้ให้ปานศักดิ์จัดการมันเอง



ไฟกับนรากรเริ่มกระวนกระวายที่ดินหายเงียบไป

นานเข้าไฟอดรนทนไม่ไหว จะลองไปตามหาดิน โดยเขาบอกให้นรากรกลับเข้าบ้านแล้วปิดล็อกประตูเพื่อความปลอดภัย...พอนรากรกลับเข้าบ้านแล้วจะเดินไปปิดหน้าต่าง แต่ต้องสะดุ้ง

เมื่อเห็นเชาว์ยืนอยู่ด้านนอก เธออุทานเรียกพ่อ...พอได้สติก็รีบหันไปคว้าปืน แต่แล้วเมื่อหันมาอีกครั้ง ปรากฏว่าเชาว์หายไปแล้ว

นิอรออกจากห้องเห็นนรากรเดินสำรวจทางโน้นทางนี้ก็แปลกใจ ครั้นได้ยินนรากรบอกว่าเธอเห็นพ่อ นิอรเป็นห่วงไฟกับดิน...จากนั้นสองสาวก็รีบเก็บข้าวของจำเป็นเพื่อเตรียมตัวหนี ส่วนไฟหาดินไม่เจอ กลับมาก็เห็นนรากรกับนิอรร้อนรนออกมาจากบ้าน

เมื่อรู้ว่าพวกวายร้ายมากันแล้ว ไฟเร่งสองสาวไปที่รถ แต่พอไฟจะออกรถ ดินในสภาพโดนมัดมือถูกอู๊ดกับทินลากมาขวางทาง นิอรเป็นห่วงดินจะลงไปช่วย แต่นรากรกับไฟไม่เห็นด้วย ตอนนี้เราเสียเปรียบ เราต้องรอดก่อนแล้วจะช่วยดินทีหลัง

"งั้นพวกคุณไปก่อน ฉันจะไปช่วยดิน" ว่าแล้วนิอรเปิดประตูลงจากรถทันที ทินตั้งท่าจะยิง อู๊ดรีบห้าม ย้ำเตือนว่านั่นคุณนิอร...นิอรจึงเร่งไฟให้รีบหนีไป ไฟตัดสินใจในวินาทีนั้นเหยียบคันเร่งออกรถหนีทันที พวกอู๊ดจะยิงก็ไม่ถนัด เพราะนิอรคืออุปสรรค

ไฟกับนรากรหนีไปได้ไม่ไกลก็ต้องจอดรถ เพราะเบื้องหน้าเชาว์กับลูกน้องดักอยู่ ทั้งคู่จำต้องทิ้งรถแล้ววิ่งหนีเข้าตึกร้าง จากนั้นเสียงปืนของสองฝ่ายก็ดังสนั่นขึ้น อู๊ดกับทินได้ยิน อู๊ดรีบจับนิอรกับดินที่ถูกมัดยัดใส่รถแล้วผละไปช่วยพวกเชาว์ ให้ทินกับสมุนอีกคนเฝ้านิอรกับดินไว้

เมื่ออยู่กันสองคนในรถ ดินขอโทษนิอรด้วยสำนึกในความดีมีน้ำใจของเธอเป็นห่วงเขา ซึ่งนิอรบอกว่าเธอไม่เคยโกรธดินเลย ไม่ว่าดินจะเป็นอะไร เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอ...

ส่วนที่ตึกร้าง ไฟกับนรากรกำลังจะพลาดท่าให้ลูกน้องปานศักดิ์ แต่เชาว์กลับยิงมันล้มลง ไฟกับนรากรไม่รู้ว่าเชาว์แอบช่วย พากันวิ่งหนีไปอีกทาง แต่ลูกน้องอีกคนในกลุ่มของเชาว์เห็นเต็มตา รู้ทันทีว่าเชาว์ทรยศช่วยเหลือลูกนอกไส้อย่างนรากร พอมันอ้าปาก เชาว์ก็ลั่นกระสุนใส่จนล้มไปอีกคน แล้วจากนั้นเชาว์หันปากกระบอกปืนเข้าหาตัว ยิงถากแขนตัวเองก่อนที่อู๊ดกับพวกจะวิ่งมาถึง

อู๊ดตกใจคิดว่าเชาว์ถูกไฟและนรากรยิงบาดเจ็บ เชาว์ได้ทีรีบชี้ทางให้พวกอู๊ดตามสองคนนั้นไป แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครตามจับไฟกับนรากรได้ แล้วพออู๊ดย้อนกลับมาที่รถ ก็ต้องหัวเสียเมื่อรู้จากทินว่าไฟกับนรากรมาช่วยดินกับนิอร แล้วพากันหนีไปได้ทั้งหมด แถมสมุนอีกคนของอู๊ดก็ถูกพวกมันยิงตายด้วย

ปานศักดิ์เองก็หัวเสียไม่น้อย หลังฟังนิกกี้รายงานว่าเชาว์กับอู๊ดทำงานพลาด จับใครไม่ได้เลยสักคน ปานศักดิ์จึงสั่งการ ถึงเวลาที่โทนี่ต้องลงมือเองแล้ว...ต่อหน้าโทนี่รับปากปานศักดิ์ว่าจะจัดการให้ แต่พอลับหลังโทนี่กลับบอกนิกกี้ว่าไม่เห็นต้องทำอะไรเลย ว่าแล้วโทนี่หยิบแบงก์ปลอมจากกระเป๋าส่งให้นิกกี้ พร้อมกับถามเธอว่า ไม่อยากรวยหรือไง นิกกี้อึ้ง รู้ทันทีว่าโทนี่กำลังมีแผนทรยศปานศักดิ์

เมื่อลูกน้องฝีมือดีอย่างเชาว์จัดการกับพวกดินไม่ได้ และถึงแม้โทนี่จะรับปากแล้วด้วยก็ตาม แต่ปานศักดิ์ก็ยังไม่วางใจ ค่ำนี้ เขาต่อสายไปหารือและขอความช่วยเหลือจากนาวินอีกครั้ง
"คนของผมสงสัยจะพึ่งไม่ได้ จนป่านนี้แล้วยังจับตัวพวกมันไม่ได้เลย"

"งั้นเดี๋ยวผมจะช่วยอีกแรง"

"จะทำไงครับท่าน"

"ตำรวจมีอยู่เต็มบ้านเต็มเมือง พวกนี้จะเป็นหูเป็นตาให้เรา ยังไงเราก็ต้องได้เบาะแสแน่ แล้วอีกอย่าง...ผมจะลงหนังสือพิมพ์"

"ไม่ได้นะครับ ถ้าลงหนังสือพิมพ์ลูกสาวผมเสียชื่อแน่"

"ก็ไม่ต้องลงเรื่องลูกสาวคุณ เน้นไปที่ข่าวไอ้ไฟ แล้วก็พวกของมัน ในทำนองว่ามันเป็นคนร้ายที่ฆ่าผู้พันแสวง เอารูปพวกมันลงไปแล้วก็ให้เงินรางวัลคนที่ให้เบาะแส แค่นี้ชาวบ้านก็ช่วยเป็นหูเป็นตาให้เราทั้งประเทศแล้ว"

"ดีครับ งั้นผมฝากท่านด้วยครับ"

"ไม่ต้องห่วง เรื่องแค่นี้ผมช่วยได้อยู่แล้ว"

เพียงวันรุ่งขึ้น ตำรวจก็ระดมติดภาพสเกตช์ของไฟ ดิน นิอร และนรากรไปตามแหล่งชุมชนและตลาดทั่วทั้งเยาวราช อีกทั้งหนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวในแง่มุมที่บิดเบือนความจริงตามที่นาวินต้องการ...พวกไฟที่ตั้งใจย้อนกลับมาหลบอยู่กับลมเพื่อคิดอ่านหาทางรอด พอเห็นภาพสเกตช์และข่าวในหนังสือพิมพ์เข้าก็ไม่กล้าเพ่นพ่าน ดินเลยต้องพาทั้งสามคนไปพักในโกดังของเฮียเพ้ง โดยวานลมทำหน้าที่เจรจา ซึ่งเฮียเพ้งยินดีช่วยเหลือเต็มที่

ตกเย็น ไฟกับดินออกไปที่โรงงิ้วเพื่อประชุมกับลมและสมาชิกในสมาคมลับ...ไฟนึกได้พยายามจะโทร.กลับไปที่บ้านเพื่อบอกลุงหมึกให้เก็บหลักฐานเกี่ยวกับเขาทั้งหมด เพราะคาดว่าเร็วๆนี้ตำรวจต้องมาค้นบ้านของเขาแน่ แต่ไฟก็ไม่สามารถติดต่อลุงหมึกได้
แล้วไฟยิ่งต้องสะเทือนใจเมื่อกลับเข้ามาได้ยินพวกสมาคมลับของลม ที่มีหมวดทองรวมอยู่ด้วยพูดถึงสารวัตรปฐมที่อดีตเคยมีข่าวค้ายา แล้วก็ฆ่าตำรวจด้วยกันตาย ไฟจึงหันกลับออกไป โดยบอกลมว่าเขามีอะไรบางอย่างต้องทำ...ไฟแอบกลับไปที่บ้าน ลุงหมึกซึ่งรู้ข่าวในหนังสือพิมพ์แล้วอดเป็นห่วงไฟไม่ได้ รีบรายงานคุณหนูของตนว่าเมื่อเช้ามีตำรวจมา

ด้อมๆมองๆหน้าบ้าน

"ลุงมาช่วยผมเก็บของให้หมด"

"เก็บอะไรครับ"

"หลักฐานทุกอย่างในห้องทำงาน ผมเชื่อว่าไม่นานพวกมันจะบุกมาที่บ้าน พวกมันต้องไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวผม" ไฟพูดพร้อมกับเดินนำหน้าลุงหมึกเข้าไปในห้องทำงาน

ooooooo

ในวันเดียวกันนี้ กินรีต้องวัดตัวเพื่อตัดชุดเข้าฉากหนังเรื่องใหม่ของสมชาย กินรีแม้จะเพิ่งก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง แต่เธอก็แผลงฤทธิ์เรื่อยมาจนใครต่อใครระอา สมชายเองก็อึดอัดแทบแย่แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะยังรักตัวกลัวตาย ต้องยึดกินรีไว้เป็นที่พึ่ง

ส่วนนรสิงห์นับวันก็แย่ลง พร่ำเพ้อหาแต่นิอร จนสมชายต้องแข็งใจเอายาเสพติดประเภทกล่อมประสาทให้กิน อาการเพ้อคลั่งถึงบรรเทา แต่เมื่อใดมองสภาพของนรสิงห์ สมชายก็อดบ่นกับเขียวอย่างคับแค้นใจไม่ได้

"นี่ฉันแพ้ไอ้ปานศักดิ์มันทุกประตูเลยหรือไง"

"นรสิงห์มันเคยเล่าเรื่องเทปที่อัดเอาไว้"

"จริงสิ เทปอยู่กับตำรวจแล้วนี่" สมชายปิ๊ง มีความหวังขึ้นมาอีกที่จะเอาชนะปานศักดิ์...

ขณะเดียวกันที่สถานีตำรวจ นิคมเพิ่งได้รับคำสั่งสดๆร้อนๆ ให้นำเทปที่ผู้บังคับบัญชาฝากเก็บไว้มาส่งต่อให้พิษณุ

"อ้ะนี่ จ็อบใหม่ สารวัตรสั่งให้ผู้กองดูแล รีบๆฟังแล้วทำสำนวนด่วนเลยนะ หน่วยเหนือสั่งมา"

"มันเทปอะไรเนี่ย" พิษณุสงสัย

"ไม่รู้เหมือนกัน ยังไม่ได้ฟัง"

"งานเก่ายังไม่เสร็จ งานใหม่ก็เข้ามาเลย"

"แล้วเรื่องรูปของหมวดประทวนล่ะ หมู่ไม้เอามาให้ แล้วหรือยัง"

"ให้แล้ว" พิษณุตอบแล้วเดินนำนิคมไปที่โต๊ะทำงาน จากนั้นสองตำรวจหนุ่มก็ส่องแว่นขยายดูใบหน้าของหมวดประทวนจากรูปที่หมู่ไม้ให้มา

"มีเรื่องน่าแปลกนะ ที่หลังเกิดเรื่องใหม่ๆ ศพของหมวดประทวนจู่ๆก็หายไป"

"หายได้ไง" นิคมซักพิษณุ

"ผมไปสืบที่นิติเวช เจ้าหน้าที่เก่าๆบางคนบอกว่าจริงๆแล้วหมวดยังไม่ตาย แต่โดนคำสั่งให้ปิดเรื่องนี้เอาไว้"

"เฮ้ย...จริงเหรอเนี่ย"

"ยิ่งกว่านั้น พอผมไปสืบเรื่องครอบครัวของหมวด ปรากฏว่าทุกคนตายด้วยอุบัติเหตุในเวลาไล่เลี่ยกันหมด ไม่มีใครเหลืออยู่เลย"

"ต้องมีเงื่อนงำแน่ๆ"

"ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน" พิษณุมั่นใจว่าเรื่องของหมวดประทวนจะนำเขาไปสู่ความจริงบางเรื่องแน่นอน ซึ่งงานนี้เขากัดไม่ปล่อยแน่...

ทางด้านไฟกับลุงหมึก หลังจากช่วยกันเก็บซ่อนข้าวของของไฟในห้องทำงานทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ไฟนึกได้ว่าเคยให้ ลุงหมึกหารูปหมวดประทวน ลุงหมึกอึกๆอักๆ อ้าง
ว่าหมวดประทวนตายไปนานแล้ว เอกสารเลยสูญหาย แต่ไฟไม่เชื่อ เอกสารเก่าๆน่าจะหลงเหลืออยู่บ้าง

"คุณหนูครับ คุณหนูเลิกยุ่งกับเรื่องนี้เถอะครับ มันอันตราย"

"ทำไมถึงอันตราย" ไฟเริ่มเสียงขุ่น ลุงหมึกสีหน้าท่าทางลำบากใจ ไฟยิ่งมองสงสัย "นี่ลุงต้องรู้อะไรแน่ๆ ถึงได้ห้ามผมแบบนี้"

"ผมเป็นลูกน้องเก่าของพ่อคุณหนู คุณพ่อคุณหนูโดนกระทำยังไง ผมก็ไม่อยากให้คุณหนูโดนไปด้วย"

"ลุงเล่าให้ผมฟังเดี๋ยวนี้นะว่ามันคืออะไร"

"อย่าให้ผมพูดอะไรมากเลยครับ เรื่องนี้คุณหนูไม่รู้อะไรเลยดีที่สุดแล้ว" ลุงหมึกหันหลังหนี นั่นยิ่งทำให้ไฟรู้สึกว่าต้องมีอะไรบางอย่างที่ลุงหมึกปิดบังเขา...ที่นอกบ้าน ใครคนหนึ่งกำลังแอบถ่ายรูปลุงหมึก และมีไฟร่วมเฟรมไปด้วยอย่างไม่ตั้งใจ...

ไม่ทันข้ามวัน นาวินก็ดอดมาพบผู้บังคับบัญชาของพิษณุกับนิคมถึง สน. ไม่นานนักพิษณุก็นำเอกสารที่ได้จากการถอดเทปเข้ามาให้ผู้บังคับบัญชาที่นั่งส่องพระเครื่องอยู่กับนาวิน...เมื่อรู้ว่าสมชายกล้าหาญชาญชัยเล่นงานปานศักดิ์ด้วยการอัดเทปไว้เป็นหลักฐาน อีกครู่ นาวินก็ถือเอกสารนั้นกลับออกมา ถามพิษณุว่าเทปต้นฉบับที่ถอดข้อความพวกนี้อยู่ไหน พิษณุเปิดลิ้นชักโต๊ะหยิบถุงใส่เทปขึ้นมาวาง แต่ไม่ยอมปล่อยมือให้นาวินคว้าเอาไป

"ผมขอ..." นาวินย้ำ

"แต่ผมเป็นคนรับผิดชอบงานนี้นะครับ"

"ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ผมขอผู้ใหญ่ให้ดูแลงานนี้เองแล้ว"

"ผมยังไม่ได้รับคำสั่ง"

"ผู้กองอย่าทำอะไรให้มันยุ่งยากสิ ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็อย่ายุ่งกับเทปพวกนี้" นาวินกระชากถุงใส่เทปเดินออกไป พิษณุไม่ค่อยพอใจนัก รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล จังหวะนี้นิคมเดินสวนเข้ามาพร้อมรูปถ่ายในมือ นาวินหยุดกึกเมื่อได้ยินนิคมพูดกับพิษณุว่า ผมได้เบาะแสหมวดประทวนมาแล้ว

"เบาะแสอะไร" พิษณุซัก

"พอดีตำรวจของเราคนนึง เขาเห็นรูปหมวดประทวนที่ผู้กองให้ผมดู เขาจำได้ว่าเหมือนกับไอ้ลุงที่เฝ้าบ้านของไอ้ไฟ ตอนที่เราไปตามล่าตัวมัน จำได้มั้ย"

"จำได้"

"ผมเลยให้ลูกน้องไปแอบถ่ายรูปมา นี่ไง" นิคมวางรูปถ่ายลงบนโต๊ะ พิษณุรีบหยิบมันขึ้นมาเพ่ง แล้วร้องลั่น "เฮ้ย นี่มัน..."

"ไอ้ไฟ" เสียงนิคมเน้นหนัก...นาวินถึงกับตาวาวอย่างมาดหมาย

ooooooo

หลังถูกไฟเคี่ยวเข็ญให้หารูปหมวดประทวน ที่สุดลุงหมึกจึงตัดสินใจนำรูปถ่ายของตนให้ไฟพร้อมกับบอกความจริงว่า ลุงคือหมวดประทวน...จากนั้นลุงหมึกก็เริ่มเล่าเรื่องราวในอดีต วันที่สารวัตรปฐมนำกำลังตำรวจบุกจับแก๊งยาเสพติดที่อู่ตะเภา แต่ในกรมตำรวจมีหนอนบ่อนไส้ทำให้ข่าวการจับกุมรั่วไหล ซึ่งหนอนบ่อนไส้ที่ว่าก็คือสารวัตรนาวิน ที่เป็นเพื่อนกับสารวัตรปฐมพ่อของไฟ

สารวัตรนาวินลอบยิงหมวดประทวนขณะกำลังรายงานการส่งยาเสพติดลอตใหญ่ แล้วป้ายความผิดให้กับสารวัตรปฐม ส่วนหมวดประทวนที่ถูกลอบยิงไม่ตาย เขารีบหนีเอาตัวรอด แต่ยังถูกพวกมันตามล่าพยายามเก็บ แต่เขาก็รอดไปได้ มันเลยฆ่าเมียกับลูกของเขา...

ไฟรับฟังความจริงจากลุงหมึกด้วยความโกรธแค้นสารวัตรนาวิน หรือท่านรองนาวินในปัจจุบันที่เบื้องหน้าสวยหรูดูดี

"ที่ผมไม่อยากให้คุณหนูรู้เรื่องพวกนี้ เพราะผมกลัวว่าคุณหนูจะพลอยได้รับอันตรายไปด้วย ทุกวันนี้มันก็ยังมีอิทธิพลอยู่ในกรมตำรวจ ไม่มีใครทำอะไรมันได้...เรื่องราวทั้งหมดผมได้แต่บันทึกเอาไว้ในสมุดเล่มนี้ รอเวลาที่จะเปิดเผยความจริง"

ไฟขบกรามและกำมือแน่น ทันใดนั้นเอง นาวินและลูกน้องตำรวจนอกเครื่องแบบสองคนถือปืนก้าวเข้ามาเผชิญหน้าไฟกับลุงหมึก นาวินเย้ยเยาะหมวดประทวนที่ไม่ได้เจอ
กันนาน ไฟยิ่งเดือดดาลชี้หน้าด่านาวินที่ทำให้พ่อของเขาต้องตาย นาวินกลับหัวเราะลั่น และว่าคนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด

พลันเท้าของไฟเตะไปที่ปืนในมือนาวิน ลุงหมึกเองก็ไวไม่แพ้กันเอาตัวเข้าชนลูกน้องนาวิน แล้วเกิดชุลมุนกันสักครู่ก่อนที่เสียงปืนจะดังขึ้น ไฟกับลุงหมึกพากันวิ่งหนีออกมา แต่แล้วพบว่าพิษณุกับนิคมนำกำลังตำรวจกรูกันเข้ามาปิดล้อม

พิษณุสั่งให้ทั้งสองคนยกมือขึ้น ไฟรีบบอกว่าพิษณุกำลังเข้าใจผิด แต่นาวินวิ่งออกมาเร่งพิษณุจัดการมันเลย มันยิงตำรวจ พิษณุแปลกใจมองนาวินและลูกน้องที่ประคองเพื่อนที่โดนยิงออกมา นาวินจึงแต่งเรื่องว่า พอดีเขาผ่านมาเห็นไอ้ วายร้ายพวกนี้กำลังจะหนีก็เลยเข้าจับกุม โชคดีที่ผู้กองมาช่วยไว้ทัน

ว่าแล้วนาวินตรงเข้าหาไฟกับลุงหมึก เอาปืนจ่อลุงหมึกแล้วจะเหนี่ยวไก นิคมจำหมวดประทวนได้ ร้องห้ามนาวินไม่ให้ยิง พิษณุเองก็สำทับ "ท่านรอง หยุด!"

"อะไรวะผู้กอง มันยิงตำรวจยังจะเลี้ยงไว้ทำไม"

"ท่านทำอย่างนี้ไม่ได้ ผมไม่ยอม"

นาวินไม่ฟังเสียงจะเหนี่ยวไก แต่ไฟซึ่งอยู่ใกล้รีบแย่งปืน ทำให้ปืนลั่นขึ้นฟ้า แล้วเกิดความชุลมุนขึ้นทันที ไฟฉวยโอกาสวิ่งหนีแต่หาได้รอดสายตาพิษณุ เขาเล็งปืนเตรียม
ยิงไฟ ลุงหมึกเห็นดังนั้นกระโดดเข้าขวาง จังหวะนี้เองนาวินลั่นกระสุนใส่ร่างลุงหมึกทันที

ไฟหนีรอดแต่ลุงหมึกถูกยิงล้มลง พิษณุฉุนกึกรวบตัวนาวินไว้ นาวินไม่พอใจถึงกับตะเบ็งเสียงอาฆาต "มึงกล้ากับกู ไอ้ผู้กองพิษณุ แล้วมึงจะได้เห็นดีแน่"
นาวินสะบัดหลุด แล้วเดินออกไปพร้อมลูกน้อง...นิคมกับพิษณุเข้ามาดูลุงหมึกที่นอนหายใจรวยรินจมกองเลือด

"ความจริงทั้งหมด...ผมบันทึกไว้ในสมุดเล่มนี้" ลุงหมึกส่งสมุดพกให้พิษณุ

พิษณุรับมาเปิดอ่านแล้วอุทานอย่างตกใจ "รองนาวินคือตัวการใหญ่ที่เป็นหนอนบ่อนไส้"

"ครับผู้กอง ผมหนีมาตลอดชีวิต มันพยายามฆ่าปิดปากผม อย่าให้ความจริงต้องถูกบิดเบือนนะผู้กอง ผมฝากด้วย..."

นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ลุงหมึกฝากฝังก่อนสิ้นลมหายใจต่อหน้าพิษณุและนิคม...

จบตอนที่ 19 ค่ะ

เครดิต //www.thairath.co.th



Create Date : 11 มิถุนายน 2552
Last Update : 11 มิถุนายน 2552 13:02:50 น. 1 comments
Counter : 254 Pageviews.
Share

 






หวัดดีคะ แวะมาทักทาย และจะมาชวนไปคุยกะเพื่อนๆๆ ชาวบล็อกแก๊งกันที่ห้องแชทคะ แวะเข้ามาทักทายกันนะคะ คลิกที่นี่





โดย: benji2 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:15:15:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com