<<
พฤษภาคม 2553
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
6 พฤษภาคม 2553
 
 

ละคร จับตายวายร้ายสายสมร ตอนอวสาน

ตอนอวสาน

แหวนกับลิลลี่ตัดใจจากเสือและจ๊อดอย่างเด็ดขาดหลังจากอีกฝ่ายคิดจะจับตายทั้งสามจริง ๆ เสือกับจ๊อดก็กำลังตามทั้งสามไปโดยสั่งให้ตำรวจสกัดจับรถของแหวนด้วย ระหว่างนั้นแหวนเห็นด่านก็รู้ทันทีว่ากำลังถูกสกัดจับจึงยอมแลกรถกับชาวบ้านที่ผ่านมาพอดี เสือได้รับรายงานว่าจับสายสมรได้แล้วจึงรีบไปที่ด่านแต่ปรากฏว่าไม่ใช่ ขณะที่แหวนเปลี่ยนแผนไม่ลงใต้ต่อแต่จะหาที่พักในรัศมีใกล้ ๆ ก่อน

คืนนั้นสามสาวจำต้องพักในโรงแรมเล็ก ๆ ที่ค่อนข้างสกปรก ขณะที่เสือกับจ๊อดเองก็กำลังตามไปติด ๆ แหวนบอกแผนคร่าว ๆ ว่าจะไปหาเพื่อนที่ตรังแล้วจะข้ามไปกบดานอยู่บนเกาะสักพัก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำตามแผนได้แค่ไหน

“ไม่น่าเชื่อนะว่าจะมีวันนี้เกิดขึ้นกับเราอีก”

“ทำไมพี่”

“อ้าว ก็วันนี้เราสามคนต้องมาหนีตาย ร่วมกันอีกครั้งไง”

“แต่ครั้งนี้มันต่างไปจากครั้งที่แล้วนะพี่ ครั้งที่แล้วเราเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ครั้งนี้เราเป็นผู้ร้าย ถ้าเราพลาด ไม่ตายก็ติดคุก”

“แต่ถ้าเรารอด เราก็รอดด้วยกัน”

“ใช่ ถ้าเราไม่รอด เราก็จะตายด้วยกัน”

เสือกับจ๊อดไปถามหาผู้หญิงสามคน ที่เข้าพักพร้อมกันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แต่เมื่อบุกเข้าไปในห้องปรากฏว่าไม่ใช่สายสมร

เช้าวันต่อมาแหม่มก็รับหน้าที่มาถามทาง ลิลลี่เริ่มงอแงจะนอนต่อแต่แหวนก็ต้องบอกให้รีบลุก ระหว่างนั้นเสือกับจ๊อดก็ได้รับรายงานว่าเห็นทั้งสามที่โรงแรมอีกแห่ง เสือกับจ๊อดรีบตรงไปทันที แต่ทั้งสามออกไปแวะที่ตลาดก่อนแล้ว ขณะที่แหวน แหม่ม ลิลลี่ไปแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มนั่นเอง ทั้งสามก็เกือบจะเจอกับเสือและจ๊อดอย่างจังเมื่อทั้งสองแวะที่ปั๊มเดียวกัน

ระหว่างที่แหม่มกับลิลลี่ไปซื้อของอยู่นั้น แหวนซึ่งนอนอยู่ในรถได้ยินเสียงเสือก็จำ ได้จึงพยายามนอนคลุมโปงไม่ให้เห็นหน้า ส่วนแหม่มกับลิลลี่ก็ต้องหลบหลีกจ๊อดที่เข้ามาซื้อของร้านเดียวกัน จ๊อดถามหาสาวสวยกับคนขาย เด็กกำลังจะบอกแต่แหม่มกับลิลลี่ส่งสัญญาณไม่ให้บอก เด็กทำตามจ๊อดจึงออกไปอย่างไม่สงสัยอะไร

ลิลลี่จะให้แหม่มออกไปช่วยแหวนที่อยู่ในรถ แต่แหม่มว่าไม่ต้องเพราะถ้าเสือเห็นว่าเป็นแหวนแล้วคงไม่ให้จ๊อดมาถามหาอย่างนี้แน่ เมื่อเสือกับจ๊อดไม่ได้เบาะแสอะไรจึงออกจากปั๊มไป แหม่มกับลิลลี่เห็นทางสะดวกรีบออกมาหาแหวน และเลี้ยวรถไปอีกทางตรงข้ามกับเสือและจ๊อด

ที่ศูนย์บัญชาการ บุษกรรายงานหัวหน้าว่าเสือกับจ๊อดคลาดกันกับสายสมร หัวหน้าโมโหมากที่ทั้งคู่ทำงานพลาด บุษกรสงสัยว่าเสือกับจ๊อดจะไม่จับทั้งสามเพราะเห็นเป็นคนรัก แต่หัวหน้ารู้ดีว่าคนอย่างเสือไม่ทำอย่างนั้นแน่

แหวน แหม่ม ลิลลี่มาถึงท่าเรือแต่เรือเพิ่งออกไปจึงต้องรอเที่ยวต่อ ระหว่างที่ทั้งสาม ไปนั่งกินข้าวอยู่ที่ร้านข้าวแกงนั้น เจ้าของร้านจำทั้งสามได้จึงโทรฯแจ้งตำรวจ ขณะที่เสือกับจ๊อดก็กำลังตรงมาที่ท่าเรือพอดี พอแหวนเห็นท่าทางของเจ้าของร้านแปลก ๆ จึงชวนแหม่มกับลิลลี่ไป และเปลี่ยนแผนจะไม่ไปทางเรือแล้ว

ยังไม่ทันได้ไปไหนตำรวจก็มาถึง ทั้งสามยิงต่อสู้กับตำรวจ แหวนหาทางหนี แต่เสือกับจ๊อดก็มาขวางไว้ แหวนไม่สนใจยิงใส่เสือก่อนจะฉวยโอกาสหนีไป ทั้งสามเข้าไปหลบในโกดังเก็บของ เสือกับจ๊อดตามเข้าไป แหม่มยกปืนเตรียมยิงเมื่อเสือกับจ๊อดตรงมาตรงจุดที่ทั้งสามหลบอยู่ แต่แหวนกับลิลลี่ห้ามไว้

ระหว่างนั้นมีเสียงปืนดังมาจากข้างนอกพอดี เสือกับจ๊อดจึงรีบออกไปดู แหม่มต่อว่าแหวนกับลิลลี่อย่างหัวเสียที่ตัดใจจากเสือและจ๊อดไม่ลง แหวนรีบตัดบทบอกให้รีบหนีออกไปก่อน เมื่อเสือกับจ๊อดกลับเข้ามาจึงไม่เจอทั้งสามแล้ว

ตอนที่ 26 (อวสาน)

แหวน แหม่ม ลิลลี่ขับรถหนีไปหาที่พักริมทะเลอีกแห่งที่ห่างไกลผู้คน ซึ่งกันดารกว่าเดิม น้ำไฟก็แทบจะไม่มีใช้

“ทำไมถึงซวยอย่างนี้ หนีตายจากตำรวจ ยังต้องมาเจอโรงแรมไม่มีไฟไม่มีน้ำอีก”

“อย่าบ่นไปเลย ไม่มีไฟน่ะดีแล้ว จะได้ไม่มีใครเห็นพวกเรา”

“พี่แหวน หรือว่าเราจะไปไม่รอด หา.. พี่ พี่บอกชั้นหน่อย”

“ต้องรอดสิพี่แหม่ม เราหนีมาได้ไกลแล้วนะ”

“แล้วพอถึงเช้าล่ะ พวกเราต้องหลบอยู่ในนี้งั้นหรือ เพราะถ้าเราออกไป คนก็จะเห็นหน้าเรา...ชั้นว่าเราต้องไปไม่รอดแน่ เราต้องถูกจับ เราต้องติดคุกหรือไม่ก็ต้องถูกประหารชีวิต ใช่มั้ยพี่แหวน เราสามคนต้องไปไม่รอด”

“แหม่ม ฟังพี่นะ พี่ให้สัญญา พี่จะพาพวกแกหนีไปให้ได้”

“จริงหรือพี่แหวน พี่ให้สัญญานะ”

“จริงสิ เราจะต้องรอด”

“ใช่ เราจะต้องรอดพี่แหม่ม”

แหวนดึงแหม่มกับลิลลี่มากอด

คืนนั้นระหว่างที่ทั้งสามกำลังหลับ แหวนซึ่งยังตื่นอยู่ได้ยินเสียงคนเดินข้างนอกจึงรีบคว้าปืนก่อนจะเรียกแหม่มกับลิลลี่ แต่พอออกไปดูก็พบว่าเป็นคนเฝ้าโรงแรมที่ขึ้นมาทำความสะอาด ทั้งสามคิดว่าลุงคงจะสติไม่ค่อยดี แต่ที่จริงแล้วเสือกับจ๊อดให้ลุงขึ้นมาเพื่อยืนยันว่าคนที่อยู่ในห้องเป็นสายสมรจริง ๆ

“เราแน่ใจแล้วใช่มั้ยครับที่จะจับพวก เธอ”

“ชั้นคิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”

“ถ้าพวกเธอไม่ยอมให้เราจับเป็นล่ะครับ ผู้พันจะกล้าจับตายคุณแหวนจริง ๆ หรือครับ”

“แกเตรียมตัวให้พร้อมแล้วกัน ถ้าเธอออกมาเราจะจับพวกเธอ”

หลังจากนั้นแหวนก็นอนไม่หลับได้ แต่คิดถึงเหตุการณ์ระหว่างเธอกับเสือ เสือเองก็กำลังสับสนในความคิดเมื่อจ๊อดมากระตุ้นเรื่องแหวนอีก

เช้าวันต่อมาแหม่มตื่นมาล้างหน้าและพยายามขอพรให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองให้ทั้งสามหนีไปได้ โดยไม่รู้เลยว่าด้านนอกเสือกับจ๊อดเอาตำรวจมาล้อมไว้หมดแล้ว เมื่อแหม่มจะออกมาจากห้องเพื่อไปหาซื้อของกินแหวนบอกให้รอเพราะรู้สึกมีลางสังหรณ์ ทีแรกแหม่มลังเลแต่แล้วก็ยืนยันว่าไม่มีอะไรก่อนจะออกไป

เมื่อแหม่มออกมาจึงถูกเสือที่ดักรออยู่จับตัวไว้ทันที ขณะที่ลิลลี่กับแหวนกำลังปรึกษากันว่าจะไปที่ไหนต่อ แหวนว่าจะไปปัตตานีแม้คนอื่นจะเห็นว่าอันตรายแต่น่าจะปลอดภัยสำหรับพวกเธอ โดยไม่รู้เลยว่าเสือได้จับแหม่มไว้เรียบร้อยแล้ว
“ฟังผมให้ดีนะแหม่ม ผมจะหาทางช่วยเหลือพวกคุณ แต่คุณต้องทำให้แหวนกับลิลลี่ยอมมอบตัวเข้าใจรึเปล่า” แหม่มส่ายหน้า “คุณอยากให้ผมจับตายพวกคุณงั้นหรือ” แหม่มอึ้ง “ผมให้สัญญาผมจะช่วยเหลือพวกคุณ บอกให้แหวนกับลิลลี่มอบตัว”

“คุณแหม่ม ทำตามที่พี่เสือบอกเถอะ พวกคุณหนีไม่รอดหรอก ตอนนี้ตำรวจปิดล้อมโรงแรมไว้หมดแล้ว ถ้าพวกคุณสามคนยอมมอบตัว ทุกอย่างก็จะจบ ผมกับพี่เสือสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้งพวกคุณ ผมรักลิลลี่นะ พี่เสือก็รักคุณแหวน อย่าให้เราต้องจับตายพวกคุณเลย”

“ผมขอร้อง บอกให้แหวนกับลิลลี่มอบตัวซะ”

ขณะที่แหม่มกำลังลังเลอยู่นั้น ลิลลี่เริ่มเอะใจที่แหม่มหายไปนาน แหวนเองก็เป็นห่วงเช่นกัน ครู่เดียวเสือกับจ๊อดก็คุมตัวแหม่มขึ้นมาที่ห้องเพื่อหวังให้แหม่มเป็นตัวล่อเพื่อเข้าไปจับกุมแหวนกับลิลลี่ แต่แหวนก็รู้ทันและเกิดการยิงกันขึ้นเมื่อแหม่มหาโอกาสตะโกนบอกให้แหวนกับลิลลี่รู้ตัว

เสือพยายามหว่านล้อมให้แหวนกับ ลิลลี่ยอมมอบตัวเพราะแหม่มถูกจับแล้ว แต่แหวนก็ไม่ยอมเพราะรู้ดีว่าถ้าถูกจับจะต้องถูกประหารชีวิตแน่ และพยายามหาทางเอาตัวแหม่มมาให้ได้ แล้วแหวนก็ตัดสินใจเปิดประตูออกไปทำทีเป็นจะยอมมอบตัวแต่ขอให้ปล่อยแหม่ม

“นะคะคุณเสือ จับชั้นไปคนเดียวแล้วปล่อยน้องชั้นไป ชั้นขอร้อง”

“ไม่นะคุณเสือ ปล่อยพี่แหวนกับลิลลี่ไป ถ้าคุณจะฆ่าหรือจะจับก็ขอให้จับชั้นคนเดียว สองคนนั้นเป็นคนรักของพวกคุณนะ ปล่อยพวกเค้าไปเถอะ”

“ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก ถึงผมจะ รักแหวนมากแค่ไหน แต่ผมก็ปล่อยเค้าไปไม่ได้จริง ๆ”

“ชั้นขอร้องนะคะ ปล่อยน้องชั้นไป คุณจะทำอะไรกับชั้นก็ได้ แต่ขอให้ปล่อยแหม่มกับลิลลี่ไป”

“จ๊อด คุณไม่รักชั้นแล้วเหรอ คุณไม่รักชั้นจริง ๆ หรือ จ๊อด”

“ผมปล่อยพวกคุณไปไม่ได้จริง ๆ แหวน ยอมมอบตัวซะ แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการยุติธรรม ผมสัญญาว่าผมจะยืนอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป”

“ใช่ มอบตัวเถอะนะลิลลี่ มอบตัวเถอะคุณแหวน ผมสัญญาว่าผมจะช่วยเหลือพวกคุณ ทิ้งปืนแล้วออกมาเถอะลิลลี่”

“ไม่ จ๊อด ชั้นเกลียดคุณ คุณไม่รักชั้นจริง ๆ ชั้นเกลียดคุณ ได้ยินมั้ย ชั้นเกลียดคุณ”

“แหวน ทิ้งปืนแล้วมอบตัวซะ อย่าให้ผมต้องทำในสิ่งที่ผมไม่อยากทำ ผมจะให้โอกาส คุณเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่อย่างนั้นผมจำเป็นต้องจัดการขั้นเด็ดขาดกับพวกคุณ”

“ลิลลี่ มอบตัวซะ ได้ยินที่ผมพูดรึเปล่า” จ๊อดตะโกนบอกด้วยความห่วงใย

“พี่แหวน ไอ้ลี่ อย่ามอบตัวนะ รีบหนีไป ไม่ต้องห่วงชั้น ไปสิพี่ รีบไปไอ้ลี่”

แหวนกับลิลลี่ไม่ยอม สุดท้ายแหม่มจึงอาศัยจังหวะที่แหวนบอกว่าจะยอมมอบตัวและเสือขยับศอกเข้าใส่ก่อนจะวิ่งเข้าหาแหวนกับ ลิลลี่ เสือจำต้องยิงใส่แหม่ม แหม่มเสียใจที่ไม่สามารถทดแทนบุญคุณแหวนที่เคยช่วยชีวิตไว้ได้ก่อนจะสิ้นลมไป

“ถ้าวันนี้พวกเค้าไม่เห็นคุณค่าความรักของพวกเรา ชั้นก็พร้อมที่จะจบชีวิตของชั้นลงเหมือนกัน”

“ตกลง งั้นเราจะพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่าความรักของเรายิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใด”

แหวนตัดสินใจลุกขึ้นเล็งปืนไปทางเสือ เสือจำต้องยิงแหวนทั้ง ๆ ที่ไม่อยากทำ เสือเสียใจมากได้แต่ตะโกนบอกรักแหวนทั้งน้ำตา ส่วนลิลลี่เดินเข้าไปหาจ๊อดซึ่งพยายามบอกให้ ลิลลี่มอบตัวอีกครั้ง

“จ๊อด ชั้นเสียใจนะ เสียใจมากที่ครั้งนึงชั้นเคยคิดว่าคุณคือคนที่รักชั้นมากที่สุดต่อจากพี่แหวนพี่แหม่ม แต่วันนี้ไม่ใช่....”

“ไม่นะ ลิลลี่ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฟังผมให้ดีนะ ผมรักคุณมาก ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไร ผมก็ยังรักคุณเหมือนเดิม”

“ไม่จริง คุณโกหก คุณไม่ได้รักชั้น ไม่อย่างนั้นพวกคุณคงไม่ฆ่าพี่แหม่มกับพี่แหวนหรอก ทำไมจ๊อด ทำไมคุณต้องทำอย่างนี้กับชั้นด้วย”

ลิลลี่โผกอดจ๊อดแล้วร้องไห้โฮ

“ลิลลี่ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมไม่เคยโกหกคุณเลย เพียงแต่ผมไม่คิดว่า....”

“ชั้นจะเป็นสายสมร”

“ใช่ จะให้ผมนึกได้ยังไง ผู้หญิงสวยน่ารักอย่างคุณจะเป็นวายร้ายสายสมร”

“ชั้นไม่ได้อยากเป็นหรอกจ๊อด ชั้นไม่ได้อยากฆ่าคน ชั้นไม่อยากฆ่าใครทั้งนั้น ชั้นก็อยากเกิดมาเป็นคนดีเหมือนคุณ เหมือนคนอื่นทั่ว ๆ ไป แต่ชั้นเลือกไม่ได้”

“แต่ตอนนี้คุณเลือกได้แล้วนี่ มอบตัวเถอะนะ ผมจะช่วยคุณ”

“คุณช่วยชั้นไม่ได้หรอก ชั้นรู้ ถ้าชั้นไม่ถูกประหารชีวิต ชั้นก็ต้องติดคุกไปจนตาย แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะจ๊อด ชั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างทุกข์ทรมาน เพราะถึงยังไงชั้นก็ยังเป็นวายร้ายสายสมร”

ลิลลี่ยกปืนขึ้นทั้งน้ำตาก่อนจะยิงตัวเอง จ๊อดตกใจสุดขีดรีบดึงลิลลี่เข้ามากอดพร้อมประกาศว่าจะรักลิลลี่ตลอดไป เสือลุกขึ้นมาเรียกจ๊อดให้ไป จ๊อดไม่ลุกก่อนจะเรียกเสือ

“ผู้พัน ผมจะพิสูจน์ให้ผู้พันรู้ว่าความรักของผมยิ่งใหญ่กว่าเกียรติยศ และความภาคภูมิใจใด ๆ ทั้งหมด”

จ๊อดยกปืนจ่อขมับตัวเองก่อนจะมีเสียงปืนดังสนั่น เสือเกือบจะฆ่าตัวตายตามแต่แล้วเขาก็ยึดถือหน้าที่เป็นใหญ่

เสือไปที่ศูนย์บัญชาการหลังจากเรื่องจบลง หัวหน้ามอบเงินพิเศษพร้อมแพ็กเกจทัวร์เพื่อให้เสือไปพักผ่อน แต่เสือปฏิเสธพร้อมบอกว่าจะลาออก หัวหน้ารั้งเสือเพียงนิดเดียวแต่เมื่อเขายืนยันก็ยอมให้ลาออก บุษกรได้แต่สงสารเสือ ขณะที่หัวหน้าให้ต่อสายพิเศษให้

ระหว่างนั้นพ่อกำลังดูรายงานข่าวเรื่องสายสมรที่ตำรวจกำลังตามหาตัวผู้อยู่เบื้องหลัง พ่อไม่ใส่ใจกับข่าวนั้น เมื่อหัวหน้าโทรฯมาหาพ่อจึงตอบรับนัดทันทีอย่างไม่เอะใจสงสัยอะไร หลังจากนั้นหัวหน้าก็ให้บุษกรออกมาด้วยกันและให้บุษกรเป็นคนปลิดชีพพ่อเพื่อตัดตอนขบวนการไม่ให้สาวมาถึงตัว

“ขอถามอะไรหน่อยสิคะ หัวหน้า”

“อะไร”

“ทำไมถึงต้องจ้างคนนอกระบบทำงานล่ะคะ”

“ทำไมน่ะหรือ เพราะในสังคมบ้านเรามันมีคนชั่วอยู่เยอะน่ะสิ บางคนก็แฝงมาในคราบของคนดี หลายคนก็แฝงมาในคราบของผู้มีอิทธิพล บางครั้งอำนาจรัฐก็ยื่นมือไปจัดการไม่ได้”

“อ้อ เราก็เลยต้องยืมมือคนนอกระบบจัดการ”

“ใช่ ยังไงก็ต้องขอบคุณ วายร้ายสายสมร”

หลังจากลาออกเสือก็มาพักอยู่บ้านริมทะเลเงียบ ๆ คนเดียว เสือคิดถึงเหตุการณ์สุดท้ายระหว่างเขากับแหวนด้วยความเสียใจก่อนจะโยนปืนทิ้งทะเลไป เมื่อเสือหันกลับมาเขาก็ถูกยิงจนร่างพรุนร่วงลงไปกองกับพื้นสิ้นใจทันที.

จบบริบูรณ์

เครดิต เดลินิวส์




 

Create Date : 06 พฤษภาคม 2553
3 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2553 20:39:40 น.
Counter : 5694 Pageviews.

 

ใครเป็นคนยิงเสืออะ

 

โดย: 55555 IP: 112.142.233.170 7 พฤษภาคม 2553 16:05:25 น.  

 

ทำไมถึงตายกันหมด

 

โดย: พ IP: 58.136.217.173 15 พฤษภาคม 2553 17:08:26 น.  

 

น่าเศร้าจัง

 

โดย: วิว IP: 124.120.122.93 31 มีนาคม 2557 12:45:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com