<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
13 พฤษภาคม 2552
 
 
ละคร ลูกไม้เปลี่ยนสี ตอนที่ 15 ต่อ

ตอนที่ 15 (ต่อ)

ประสพกลับมาที่ปาร์ตี้ น้ำหนึ่งถามอาการแม่ เขาบอกว่าโรคหัวใจทำให้ทิพย์เหนื่อยง่าย แค่นี้ก็สนุกพอแล้ว ชาตรีบอกว่า ถ้าอาการทิพย์ไม่ดีขึ้นให้บอกเขา...ประสพบอกว่าไม่มีอะไร ทิพย์เพียงแต่เจ็บหัวใจเท่านั้น...ชาตรีกับฤทัยอึ้งไป เข้าใจความหมายที่ประสพพูด...พอดีตฤณเริ่มเมา ชูแก้วเบียร์ ขึ้นชวนดื่ม ฤทัยเตือนลูกชายว่า เมามากแล้วนะลูก....

ไม่มีใครรู้ว่าในเงามืดนั้น สายตาอันวาววามของบัญชายังจ้องมายังฤทัยเหมือนต้องมนต์สะกด...ชาตรีเดินมาเห็นบัญชาโดยบังเอิญ เขาหลบไม่ทัน แต่ชาตรีมองเห็นไม่ชัด แต่ก็เชิญ

"พักอยู่แถวนี้เหรอครับ มาทานด้วยกันไหมครับ"

"ไม่หรอกครับ ขอบคุณ ผมเดินผ่านมา เลยแวะดูเท่านั้นเอง"

ฤทัยมองมา...บัญชารีบเดินหนีไป ชาตรีก็ไม่ได้สนใจบัญชาที่พบในความสลัวรางนั้นอีก

ooooooo

ขณะที่ทิพย์กลับไปนอนร้องไห้ชอกช้ำในคำพูดที่ตฤณและน้ำหนึ่งชมชาตรีกับฤทัยว่าตอนหนุ่มๆสาวๆ คงเป็นคู่ที่น่าอิจฉา ตอนนี้ก็มีแต่ความเหมาะสม...ทิพย์ นึกในใจว่าตอนนั้นมีแต่คนเห็นชาตรีกับทิพย์ไม่ใช่หรือที่ว่าเหมาะสมกันที่สุด...

ส่วนที่ปาร์ตี้ ประสพกับชาตรีช่วยกันประคองตฤณซึ่งดื่มจนเมามาส่งที่ห้องพัก ประสพถามน้ำหนึ่งว่า ยังไม่กลับหรือ น้ำหนึ่งบอกพ่อว่า จะอยู่ช่วยอาฤทัยดูแลตฤณอีกหน่อย... ฤทัยกับน้ำหนึ่งช่วยกันเอาน้ำเช็ดหน้าตาให้ตฤณ ฤทัยบอกว่าตฤณไม่ค่อยดื่มบ่อยนัก มีแต่ตอนดีใจกับเสียใจเท่านั้น

"อ๋อ...ถ้าดีใจหรือเสียใจ ก็กลายเป็นคนขี้เมาขึ้นมาทันที ไม่เห็นอาฤทัยหรืออาหมอดื่มอย่างนี้เลยนะคะ"

"นั่นสิ ขี้เมาเหมือนใครก็ไม่รู้" ฤทัยพูดออกมาแล้วชะงักทันที...เพราะนึกถึงบัญชาที่เก็บงำไว้ในใจอย่างมิดชิดขึ้นมา "หนึ่งช่วยเช็ดตัวให้ตฤณไปก่อนนะจ๊ะ อาจะไปดูอาหมอหน่อยว่าเป็นยังไงบ้าง เรื่องเช็ดตัวหัดไว้ก็ดี อีกหน่อยจะได้ดูแลตฤณแทนอาได้ เดี๋ยวอากลับมาจ้ะ"

เมื่อฤทัยออกไปนอกห้องแล้ว น้ำหนึ่งมองตฤณอย่างลังเล แล้วค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเขา ฤทัยแอบมองที่ประตู กระหยิ่มในใจ ก่อนจะรีบออกประตูไป...แต่ปิดแง้มๆไว้ พอให้มองเห็นข้างใน
ฤทัยแทนที่จะไปยังห้องตัวเอง กลับเดินไปยังห้องของทิพย์ด้วยความมุ่งหมาย ที่ชาตรีเคยบอกไว้ว่า อย่าให้ทิพย์ โมโหหรือโกรธแรงๆ ไม่งั้นอาจมีผลต่อหัวใจ ฤทัยจำได้ว่าแค่โมโหมากๆก็มีผลต่อหัวใจทิพย์แล้ว ดูเผินๆทิพย์แข็งแรง แต่ถ้ามีอะไรกระทบก็น่าเป็นห่วงมาก...

ฤทัยแอบเปิดประตูมองเข้าไปในห้องทิพย์เห็นกำลังหลับ จึงแกล้งปิดประตูดังปัง ตัวเองแอบอยู่หน้าประตู...ทิพย์ สะดุ้งตื่นตกใจ หยิบนาฬิกามาดูเห็นเวลาตีหนึ่งกว่าแล้ว หันไปมองเตียงข้างๆ ว่างเปล่า...น้ำหนึ่งไม่อยู่ จึงรีบออกจากห้องไปทันที...

ทิพย์เดินมามองซ้ายขวา จะไปดูที่ชายหาด แต่พอหันไปทางห้องนอนของตฤณ เห็นประตูแง้มอยู่ จึงเดินไปดูที่ห้องนั้นก่อน ฤทัยแอบมองยิ้มอย่างพอใจ ทิพย์เดินมาหยุดมองไปที่ประตูแง้มไว้ ทิพย์ถึงกับอ้าปากค้างตกใจสุดขีด เห็นน้ำหนึ่งกำลังทำอะไรกับตฤณที่ไม่ได้สวมเสื้อ ทิพย์ตัวร้อนฉ่า เปิดประตูปังเข้าไปทันที

"น้ำหนึ่ง..." ทิพย์กระชากตัวน้ำหนึ่งโดยไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น "น้ำหนึ่ง ทำไมทำตัวเลวอย่างนี้"

"แม่...ฟังหนึ่งก่อนสิแม่" น้ำหนึ่งตกใจแทบตายเหมือนกัน ได้แต่ขัดขืนขอร้องแม่ "ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แกมันหน้าด้าน เข้ามาหาผู้ชายถึงในห้อง แกผิดคำสาบาน นังลูกไม่รักดี" ว่าแล้วฝ่ามือกระหน่ำใส่ลูกสาวไม่นับ ไม่สนใจที่น้ำหนึ่งปฏิเสธ แล้วบอกแม่ตามตรง แต่แล้วถูกตบไม่นับ จนร้องอย่างเจ็บปวด... ตฤณลืมตาตื่นขึ้น ตกใจในภาพที่เห็นตรงหน้า ร้องห้ามลนลาน... แต่ลุกมาช่วยไม่ได้ ชาตรีกับประสพได้ยินเสียง วิ่งมาดูโดยมีฤทัยตามเข้ามา เข้าห้ามทิพย์...ชาตรีขอให้ค่อยพูดกัน

ทิพย์ถูกดึงออกมาจากน้ำหนึ่ง มือกุมหน้าอกแล้วก็ร่วงผล็อยสลบไปทันที ทุกคนรีบเข้ามาช่วย น้ำหนึ่งร้องเรียกแม่แทบไม่เป็นภาษา...ทุกคนห่วงชีวิตทิพย์ มีแต่ฤทัยคนเดียวที่แอบยิ้มอย่างกระหยิ่มใจว่า คราวนี้คงจะรอดยากแล้ว...

ooooooo

หลังจากชาตรีพาทิพย์กลับไปห้องให้ประสพช่วยหยิบยาแล้วใส่ใต้ลิ้น ทั้งเสริมออกซิเจน หลังทั้งสองหมอช่วยกันเต็มฝีมือแล้ว ชาตรีค่อยๆเรียกทิพย์ เร่งให้ฟื้น ทิพย์ค่อยๆลืมตา พอเห็นหมอ เรียกอย่างคุ้นเคย "ตรี..."

"ทิพย์ ยังแน่นหน้าอกอีกไหม" ชาตรีรีบถาม

เมื่อทิพย์บอกไม่เจ็บแล้ว แต่ยังเหนื่อยนิดหน่อย ชาตรีจึงแนะให้พักผ่อนเถอะ อย่าคิดอะไรมาก...ทิพย์รีบถามหาน้ำหนึ่ง พอชาตรีบอก ฤทัยช่วยดูแลอยู่แล้ว ยิ่งทำให้ทิพย์ร้องขึ้น

"ไม่นะ" หันไปทางประสพ "คุณช่วยดูน้ำหนึ่งที ฉันไม่ไว้ใจคนอื่น" ประสพลังเล "ไปสิประสพ ไปดูน้ำหนึ่งให้ที" เมื่อประสพไปแล้ว ชาตรีเห็นทิพย์ยังกังวล จึงบีบมือปลอบ

"อย่ากังวลนะทิพย์ น้ำหนึ่งไม่เป็นอะไรหรอก"

ขณะเดียวกัน ฤทัยก็ช่วยทายาให้น้ำหนึ่งที่ยังร้องไห้ในห้องพักตฤณ ซึ่งเพิ่งสร่างเมามานั่งตาปริบๆ ฟังฤทัยทั้งบ่นทั้งปลอบน้ำหนึ่งว่า แม่ลูกกัน ไม่น่าตบตีรุนแรงขนาดนี้

"แม่ไม่เคยโมโหหนึ่งขนาดนี้ ไม่รู้ว่าทำไมหมู่นี้แม่ถึงได้เกลียดหนึ่งนัก"

"แม่ไม่อยากให้หนูมาคบกับตฤณรึเปล่า"

"เป็นธรรมดาของแม่นะครับ หวงลูกสาวเป็นเรื่องธรรมดา" ตฤณแก้แทน...มองไปทางประตู ประสพเดินมา น้ำหนึ่งเรียกพ่อ ถามอาการแม่ ประสพบอกดีขึ้นแล้ว หมอชาตรี ดูแลอยู่ แม่ให้พ่อมาดูแลหนึ่ง

"หนึ่งไม่เป็นไรค่ะ แต่คืนนี้หนึ่งคงไม่กลับไปนอนห้องนั้น"

"งั้นหนึ่งมานอนห้องผม ผมจะออกไปนอนข้างนอก" ตฤณเสนอ ประสพโบกมือ

"ไม่ต้องหรอกตฤณ ให้หนึ่งไปนอนห้องฉันก็ได้"

"แล้วทิพย์จะยอมเหรอคะ" ฤทัยถามทันที

"ครอบครัวเราตกลงกันได้อยู่แล้วครับ" ประสพเร่งลูกสาว "ไปลูก เดี๋ยวพ่อทำแผลให้ก็ได้"

ooooooo

(อ่านต่อ)

เครดิต //www.thairath.co.th



Create Date : 13 พฤษภาคม 2552
Last Update : 13 พฤษภาคม 2552 17:54:34 น. 0 comments
Counter : 304 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com