ละคร ดิน น้ำ ลม ไฟ ตอนที่ 6
ตอนที่ 6
บ่ายวันนี้ ดินขับรถพานิอรไปงานแถลงข่าวที่บ้านสมชาย ขณะดินเปิดประตูรถให้นิอรลง เขาพยายามจะขอโทษเธอเรื่องวันก่อนที่หกล้ม...แต่นิอรรู้สึกอายรีบเดินหนีเข้าไปในงาน ซึ่งมีนักข่าวจำนวนไม่น้อยกำลังให้ความสนใจผู้อำนวยการสร้างหนังอย่างป๋าสมชายที่ผันตัวเองมาเป็นโปรโมเตอร์มวยครั้งแรก
ครูแก่กับน้ำที่มาร่วมงานด้วยทำหน้าเหลอหลาเมื่อพิธีกรเปิดตัวสมชาย ขณะที่นรสิงห์กับเกียรตินรินทร์ มวยคู่สำคัญของวันนี้ก็ออกมายืนประกบสมชายด้วย พอสมชายแจงสาเหตุที่เขาผันตัวจากผู้อำนวยการสร้างหนังมาเป็นโปรโมเตอร์มวยและจัดมวยครั้งนี้ขึ้นมาก็เพราะต้องการหาพระเอกให้กับหนังเรื่องใหม่ ครูแก่ถึงกับหงุดหงิดไม่พอใจ
"สำหรับศึกครั้งนี้ นักมวยคนใดก็ตามที่ชกชนะ นอกจากผมจะมอบรางวัลในการชกมวยแล้ว...ยังมีรางวัลพิเศษสุด
นั่นก็คือการได้แสดงหนังเรื่องใหม่ เรื่องยอดพยัคฆ์นักมวย ด้วยการรับบทพระเอกคู่กับคุณนิอร วิลาวรรณ นางเอกยอดนิยมคนใหม่ของวงการ ขอเสียงปรบมือต้อนรับคุณนิอรด้วยครับ"
นิอรเดินออกมายืนตรงกลางระหว่างเกียรตินรินทร์และนรสิงห์ นักข่าวถ่ายรูปวูบวาบ นรสิงห์จับจ้องมองนิอรอย่างหลงใหล ขณะที่ครูแก่ทนไม่ไหวเดินหนีออกจากหน้าเวที
ครูแก่ออกมายืนนิ่งเงียบเหมือนกำลังพยายามสะกดอารมณ์ แล้วสักครู่สมชายก็เดินตามออกมาถามครูแก่ว่า มีอะไรถึงได้เรียกตนมาคุยกันตรงนี้ ครูแก่ต่อว่าสมชายทำไมไม่บอกก่อนว่าจะเอานักมวยของตนไปแสดงหนัง
"แหม...อันนั้นมันเป็นกรณีที่นรสิงห์เขาชกชนะ เขาถึงจะได้แสดงหนัง"
"แต่ผมไม่ชอบ แค่มันไปรับเชิญเป็นตัวประกอบหนังคุณสมชายในเรื่องที่แล้ว ผมก็ไม่อยากจะให้อยู่แล้ว คุณสมชายคงไม่รู้หรอกว่าวงการบันเทิงน่ะมันจะทำให้ไอ้นรสิงห์มันเสียคน"
"ครูก็พูดเกินไป ถ้าอนาคตเด็กมันจะได้เป็นพระเอกหนังจริงๆ ก็จะมีแต่ได้กับได้ต่างหาก"
"ผมไม่ต้องการให้มันแสดงหนัง" ครูแก่เสียงดัง สมชายฉุนโต้กลับทันควัน
"เด็กมันมีอนาคต ถ้าจะฉุดไว้อยู่กับที่มันก็ไม่ถูกเหมือนกัน" สมชายว่าแล้วก็เดินกลับเข้าไปด้านใน ปล่อยให้ ครูแก่โมโหอยู่คนเดียว น้ำเดินเข้าบอกพ่อใจเย็นๆ
"มันเอานักมวยเรามาทำแบบนี้ ไม่เคยบอกเราสักคำ นึกจะทำอะไรก็ทำได้หรือไง"
"เขามันคนใหญ่คนโต พ่ออย่าพูดเสียงดังแบบนี้สิ เดี๋ยวเป็นเรื่อง"
ครูแก่จำใจเงียบเสียงลง พยายามระงับความโกรธ ขณะเดียวกันภายในบ้าน สมชายกลับเข้ามายืนระงับอารมณ์ หงุดหงิด นรสิงห์แยกตัวจากกลุ่มนักข่าวที่กำลังให้ความสนใจนิอรกับเกียรตินรินทร์ออกมาหาสมชายด้วยมีเรื่องจะขอร้อง นรสิงห์ บอกตามตรงว่าอยากเป็นพระเอกหนังเรื่องนี้ สมชายจะให้เขาทำอะไรก็ได้ เขายอมทุกอย่าง ขอเพียงให้เขาได้เป็นพระเอกคู่กับนิอร สมชายฟังแล้วถึงกับยิ้มกริ่มสะใจ นึกไปถึงครูแก่...
งานแถลงข่าวเลิกแล้ว หลายฝ่ายแยกย้ายกันกลับ นรสิงห์ เดินตามมาชวนนิอรไปทานข้าว นิอรหันไปมองดิน ด้วยทิฐิบางอย่างที่ต้องการไว้ตัว ไม่อยากให้ดินคิดเลยเถิดเรื่องการจูบ นิอรจึงหันไปสั่งดินแบบนายกับบ่าว และอยากให้ดินเข้าใจผิดว่าเธอกำลังจะไปกับนรสิงห์จริงๆ
"นายดิน เธอกลับบ้านไปก่อน"
ดินรับคำหน้าสลดแล้วขึ้นรถขับออกไป นรสิงห์ยืนยิ้มอย่างมีความสุข เชิญนิอรไปขึ้นรถของตน น้ำยืนมองมาด้วยความน้อยใจ แล้วเดินหันหลังกลับไปทันที แต่แล้วรอยยิ้มของนรสิงห์ก็เหือดหายเมื่อนิอรบอกว่า เธอคงต้องขอตัว พอดีวันนี้นัดไปทานข้าวกับพระองค์ชายที่วัง ท่านส่งรถมารับแล้ว...
ทั้งพ่อทั้งลูกหงุดหงิดกลับมาที่ค่ายมวย ครูแก่ไม่พอใจสมชาย ขณะที่น้ำไม่ชอบใจที่นรสิงห์ไปใกล้ชิดนิอร เพราะน้ำแอบชอบนรสิงห์มานานแล้ว จนเย็นยังไม่เห็นนรสิงห์กลับมา น้ำยิ่งน้อยใจ ด้วยเข้าใจว่านรสิงห์คงกำลังกินข้าวกับนิอรอย่างมีความสุข
ooooooo
ที่อพาร์ตเมนต์ของปานศักดิ์ เย็นนี้เองนิกกี้ผลุบเข้ามาในห้องซิตี๋และปรนเปรอความสุขให้ซิตี๋ตามที่ปานศักดิ์ต้องการ แม้นิกกี้จะรู้สึกรังเกียจในความพิการแขนขาของซิตี๋เพียงใด แต่เธอก็ไม่กล้าขัดใจเจ้านายอย่างปานศักดิ์
นิกกี้หนีออกจากห้องไปขณะที่ซิตี๋ยังหลับใหล และไปพบโทนี่โดยบังเอิญ หนุ่มสาวมองสบตากันนิ่งนาน ก่อนที่นิกกี้จะเป็นฝ่ายขยับเข้ามาใกล้ โทนี่ค่อยๆเอามือลูบแก้มนิกกี้ แต่นิกกี้ปัดออก โทนี่จึงใช้ศิลปะป้องกันตัวจับมือของนิกกี้ที่พยายามหนีอย่างว่องไว ทั้งคู่ดูเหมือนกำลังต่อสู้กันไปมาแต่ด้วยสายตาและท่าทางที่มองกันนั้นไม่ใช่การต่อสู้ที่ต้องการประหัตประหารกันให้ถึงตาย เพียงแต่เป็นการประลองเพื่อทดสอบพละกำลัง เพิ่มพูนความเร้าใจให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้สึกอยากเอาชนะ
สุดท้ายโทนี่ผลักนิกกี้ไปติดผนังแล้วตามประกบ ทั้งคู่ หยุดมองตากันนิ่งอีกครั้งอย่างมีความหมาย จากนั้นโทนี่ก็ช้อนร่างนิกกี้ขึ้นมาแล้วเปิดประตูเดินเข้าห้องโดยที่สาวนิกกี้มิได้ขัดขืนแต่อย่างใด ส่วนที่ค่ายมวยของครูแก่ นรสิงห์กลับมาเอาเกือบค่ำ ครูแก่ไม่พอใจประกาศกับทุกคนว่า ใครไม่ฝึกซ้อมก็ไม่ต้องกินข้าว น้ำสงสารนรสิงห์จึงตักอาหารไปให้ แต่นรสิงห์กลับปฏิเสธจนน้ำพูดประชดด้วยความน้อยใจ
"คงจะกินข้าวที่ภัตตาคารกันมาแล้วน่ะสิ"
นรสิงห์ยักไหล่ พยายามกลบเกลื่อนความอับอายที่โดนนิอรปฏิเสธ
"ใช่ ทำไมเหรอ"
"ไม่มีอะไรหรอก จะได้เอาข้าวผัดกระจอกๆนี่ไปให้ หมากิน"
"ดี เอาไปให้หมามันกินเหอะ เพราะวันนี้กินมาแต่ของอร่อยๆ ดีๆทั้งนั้น"
น้ำทั้งโกรธทั้งหงุดหงิดที่นรสิงห์พูดเหมือนไม่แยแสข้าวผัดที่ตนอุตส่าห์เอามาให้ด้วยความเป็นห่วง เธอปึงปังออกจากค่ายไประบายอารมณ์กับกระสอบทรายที่โกดังข้าวซึ่งเป็นสถานที่ฝึกซ้อมของพวกลม...ลมเห็นสีหน้าและท่าทีของน้ำที่ซัดกระสอบทรายไม่ยั้งก็พอจะรู้ว่าน้ำต้องมีปัญหาอะไรแน่ แต่พอลมซักถาม น้ำกลับตวาดให้หยุดพูด แล้วเดินลิ่วออกไป ลมนึกว่าน้ำโกรธรีบวิ่งตามไปขอโทษ
"มาขอโทษเรื่องอะไร ไม่ได้โกรธ"
"ก็แล้วทำไม..."
น้ำหยุดชะงัก หันมาจุ๊ปากให้ลมเงียบ แล้วบุ้ยใบ้ให้ลมมองไปยังมุมหนึ่งของซอยที่กวนอูกับอาสี่กำลังยืนคุยกัน และมีลูกน้องกำลังขนมะพร้าวที่ข้างในยัดเฮโรอีนเอาไว้ ซึ่งอาสี่รายงานกวนอูว่าเที่ยวนี้ได้มาแค่ 25 โล เพราะตำรวจกวน กวนอูหยิบมะพร้าวขึ้นมาหนึ่งลูก แกะเปลือกก่อนหยิบถุงใส่เฮโรอีนออกมา แล้วเอานิ้วป้ายผงขาวมาแตะลิ้น
"ผสมหรือเปล่าวะ"
"ไม่หรอกเฮีย อั๊วเทสต์น้ำยาแล้ว"
"งั้นลื้อไปติดต่อไอ้พวกจีไอเลยนะ บอกว่าเรามีของ ถ้าไงก็จะไปส่งให้ที่อู่ตะเภาวันเสาร์หน้า แล้วอย่าลืมตัดราคาขายให้ถูกกว่าไอ้ปานศักดิ์"
"ได้ครับเฮีย" อาสี่รับคำ จากนั้นทั้งคู่ก็ดูแลการขนมะพร้าวต่อไป โดยไม่รู้ว่าลมกับน้ำจับตามองด้วยความสนใจ...
ooooooo
อ่านต่อ
เครดิต //www.thairath.co.th
Create Date : 15 พฤษภาคม 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2552 19:25:18 น. |
Counter : 293 Pageviews. |
|
|
|