|
|
|
|
|
|
ชินยุนบก ตอนอวสาน
ตอนอวสาน พระเจ้าจองโจเสด็จมาพบพระอัยยิกา เพื่อทูลว่า แท้จริงแล้ว ซินยุนบก เป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่พระอัยยิกาอ้าง ทำให้พระอัยยิกาโกรธมาก เรียกเสนาขวาและขุนนางใกล้ชิดมาพบ แต่ละคนทำงานประสาอะไร...ไปจับ ซินยุนบกมาพบข้าเดี๋ยวนี้ ข้าจะดูด้วยตัวเอง ว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่ พ่ะย่ะค่ะ แล้ว...จะทำยังไงกับคิมฮงโด คิมฮงโดหรือ ถ้ายุ่งนักก็เก็บเขาไปเลย...ทั้งศิษย์และอาจารย์ตัดรากถอนโคนให้หมด จะได้ปิดปากคนที่รู้เรื่องของเราซะ และ ทำลายหลักฐานทั้งหมดด้วย ใครที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ อย่าให้มันอยู่รอดได้อีก
เมื่อคิมโจนึนไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเสนาขวา จึงคิดที่จะหลบหนีออกนอกเมือง แต่ระหว่างทางถูกคนของเสนาขวายิงตาย ซึ่งก่อนตายคิมโจนึนได้สั่งเสียไว้กับสาวใช้คนสนิท ให้ทำงานชิ้นสุดท้ายให้
พระเจ้าจองโจเห็นแก่ชะตากรรมของ ซินยุนบกและซอจิน ที่เคยสร้างผลงานให้วังหลวง จึงให้ ซินยุนบก ออกไปอยู่นอกเมือง อีกทั้งชาตินี้ห้ามเปิดเผยฐานะความเป็นหญิงให้ใครรู้เด็ดขาด เมื่อคิมฮงโดรู้จึงขอตามนางไปด้วย แม้ต้องแลกกับการไม่ได้รับยกย่องให้เป็นจิตรกรอีก พระเจ้าจองโจรู้สึกซาบซึ้งในความรักของคนทั้งสองจึงอนุญาต แล้วทั้งสอง ก็ต้องเดินทางออกจากวังหลวง ระหว่างทางทั้งสองถูกคนของราชเลขาลอบฆ่า จึงพากันหนี จนได้พบกับคนของ คิมโจนึน โดยนางได้ยื่นจดหมายของคิมโจนึนให้ ก่อนที่นางจะออกไปสู้กับคนร้าย จนตัวเองต้องตาย ส่วนคิมฮงโดและซินยุนบก หนีการตามล่ามาได้ ใกล้ค่ำทั้งสองจึงหาที่พักแรมกลางป่า คืนนี้เราคงต้องค้างที่นี่ซักคืน อาจารย์ ข้าคิดว่าเราคงจำเป็น...ต้อง แยกทางซะแล้ว เจ้าพูดอะไร ศัตรูคงไม่ยอมปล่อยข้าง่าย ๆ ถ้าท่านอยู่กับข้า ไม่แน่ว่าท่าน...ก็อาจมีอันตรายด้วย ยุนยี มีหลายคน ที่ต้องประสบเคราะห์กรรมเพื่อจะช่วยข้าไว้ อย่างเช่นสมัยก่อน พ่อแม่ข้าที่เสียไป และยังมีพี่ใหญ่ ชอนเฮียง แต่ละคนล้วนเดือดร้อนเพราะข้าทั้งนั้น ฮือ...ฝ่าบาททรงมีเมตตา หาทางออกให้ข้าไปซะก็ดี แต่ไม่นึกว่าอาจารย์จะติดมาด้วยอีก ข้าไม่อยากให้เป็นแบบนี้ ข้าเป็นห่วง ท่าน ไม่อยากให้ท่านถูกใครปองร้ายอีก ซินยุนบก กล่าว ข้าเชื่อว่าต่อไป จะไม่มีใครทำร้ายเราได้อีก ที่สำคัญถ้าเจ้าหนีไปคนเดียว แล้ววันหน้าจะอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีเจ้า ถึงข้ามีชีวิตอยู่ต่อ เขียนรูป ก็เขียนคนเดียวเงียบ ๆ แล้วมันจะมีความหมายได้ยังไง...ไม่ว่าสุดหล้าฟ้าเขียว เราก็จะไปด้วยกัน สำหรับท่านแล้ว เห็นข้าเป็นอะไรกันแน่ เจ้าเป็นลูกศิษย์ข้า เป็นเพื่อนของข้า และเป็นลูกสาวของเพื่อนรักที่สนิทที่สุด คิมฮงโด กล่าว มีแค่นี้เองหรือ นอกจากเป็นลูกของเพื่อนแล้ว เจ้าเหมือนเป็นญาติข้า เป็นคนเดียวที่ข้าต้องดูแล ปกป้อง ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็ตาม...ฉะนั้นไม่ต้องคิดอะไรมากอีก คิมฮงโดไม่กล้าพูดบางอย่างออกมา ซินยุนบกได้ฟังก็เอาแต่ร้องไห้ และระหว่างที่นาง หลับไปนั้น คิมฮงโดได้หยิบจดหมายของคิมโจนึน ขึ้นมาอ่าน แล้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ เรามีหวังรอดแล้ว หึ...ข้าจะไปที่ ๆ หนึ่ง ก่อน ท่านจะไปไหนครับ หึ...เจ้าไปรอที่บ้านก่อน พรุ่งนี้เช้า ข้าจะไปหา เจ้ารออยู่นั่นละกัน อาจารย์ อึ๊บ...เฮ่ย...อย่าทำอะไรโดยไม่ปรึกษาข้าก่อนรู้มั้ย หึ... อาจารย์ สัญญากันแล้วนะ ซินยุนบกจับมือของเขาไว้แน่น แล้วค่อย ๆ แกะผ้าพันแผลออก เอามือของคิมฮงโดมาแนบที่แก้ม เหมือนเป็นการสั่งลา มือของอาจารย์ ฮือ...ช่างอบอุ่นเหลือ เกิน ซินยุนบกมองหน้าคิมฮงโด น้ำตานางไหลออกมาอย่างช้า ๆ
คิมฮงโดย้อนกลับเข้าวังอีกครั้ง ซึ่งทำ ให้พระเจ้าจองโจรู้ว่าพวกเขาถูกลอบฆ่า จึงสั่งทหารให้รีบไปคุ้มกัน แล้วนั่นคืออะไร พระเจ้าจองโจ กล่าว จดหมายเกี่ยวกับสาเหตุการสิ้นพระชนม์...ขององค์ชายซาโตพ่ะย่ะค่ะ คิมฮงโด กล่าว พร้อมนำจดหมายให้พระเจ้าจองโจทอด พระเนตร เมื่ออ่านจบ พระเจ้าจองโจ จึงได้เรียก เหล่าขุนนางเข้าเฝ้า ข้า...เป็นลูกขององค์ชายซาโต...วันนี้ ข้าจะขอล้างมลทินให้อดีตรัชทายาท องค์ ชายซาโต หรือก็คือเสด็จพ่อข้า ให้พ้นจากความผิดทั้งมวล และแต่งตั้งให้เป็นรัชทายาท ชางวอน ด้วย...ให้ขุนนางใหญ่น้อยและชาวโชซอนทั้งหลายทำตามคำสั่งข้า ยกย่องให้เกียรติเสด็จพ่อข้าเหมือนเดิม รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท
พระอัยยิการู้สึกว่าเหตุการณ์เริ่มไม่ดี จึงสั่งให้เสนาขวา ซึ่งเป็นพระญาติที่เหลืออยู่ลาออกจากราชการ และหลบออกนอกวังหลวง ไปซักพัก พระอัยยิกา ทำไมอย่างงั้นล่ะพ่ะย่ะค่ะ เหล่าขุนนาง พากันสงสัย แต่ว่า ถ้าเรายอมแพ้ตั้งแต่ตอนนี้ อีกหน่อยจะกลับมา เห็นทีจะยากนะพ่ะย่ะค่ะ เสนาขวา กล่าว ทุกอย่างมันจบไปแล้ว ฝ่าบาทมีหลักฐานว่าเราคิดปองร้ายอดีตรัชทายาทซาโตอยู่ในมือ แล้วพวกท่านยังจะสู้อีกหรือ...ถ้าไม่อยากตายตอนนี้ เราก็ต้องลดฐานะตัวเองลงไป ก่อน ทุกคนจึงยอมจำนนต่อเหตุผล
เมื่อทุกอย่างคลี่คลาย คิมฮงโดจึงกลับ ไปตามที่นัดหมายกับซินยุนบกเอาไว้ แต่ไม่พบ นาง เพราะซินยุนบกเลือกที่จะจากไป เนื่องจากไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้อาจารย์ ทำ ให้คิมฮงโด เสียใจต่อการจากไปของหญิงคนรักไม่น้อย คนที่ทำให้ข้า...ทั้งปีติยินดี แฝงด้วยความปวดร้าว ดีใจที่ได้นึกถึง แต่ก็เสียใจที่ ต้องสูญเสียนางไป...นางเป็นทั้งลูกศิษย์ของข้า ...เป็นครูของข้า...เป็นเพื่อนที่แสนดี...และรวม ถึง...เป็นคนที่ข้ารัก
อวสาน
เครดิต เดลินิวส์
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2552 |
|
11 comments |
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2552 20:19:48 น. |
Counter : 2019 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ติดตามตลอด IP: 192.168.0.134, 125.26.203.127 30 พฤศจิกายน 2552 0:40:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผู้ติดตามตลอด IP: 203.113.19.179 30 พฤศจิกายน 2552 11:28:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: ใบไม้ IP: 118.174.10.243 1 ธันวาคม 2552 20:00:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: samsung IP: 124.157.235.2 3 ธันวาคม 2552 9:49:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: aa IP: 125.26.83.210 6 ธันวาคม 2552 23:01:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: เบนซ์ IP: 119.42.96.69 9 ธันวาคม 2552 14:59:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: สกาย IP: 58.147.52.47 10 ธันวาคม 2552 16:53:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดาว IP: 192.168.212.30, 203.172.198.163 11 ธันวาคม 2552 11:40:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 18 กุมภาพันธ์ 2553 17:41:54 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ลองอ่านดูน่ะค่ะ เอามาจากวิกิพีเดียค่ะ
ชิน ยุน บก (อังกฤษ: Shin Yoon-Bok,Hyewon,เกาหลี: 신윤복) หรือเจ้าของนามปากกาว่า ฮเยวอน จิตรกร ผู้มีชื่อเสียงในปลาย สมัย ราชวงศ์โชซอน เขาเกิดเมื่อปี ค.ศ. 1758 ในรัชสมัย พระเจ้ายองโจ โดยตระกูลของเขาทั้งปู่และพ่อก็เป็นจิตรกรประจำราชสำนักและเมื่อมาถึงรุ่นของเขาเขาก็เป็นจิตรกรประจำราชสำนักเช่นกันโดยเขาเป็นจิตรกรประจำราชสำนักในรัชสมัยพระเจ้าจองโจ โดยภาพของเขาส่วนมากเป็นแนวอีโรติก