Bloggang.com : Heavenworth : ละคร ลูกไม้เปลี่ยนสี ตอนที่ 15 ต่อ

<<

พฤษภาคม 2552

>>

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

17 พฤษภาคม 2552

ละคร ลูกไม้เปลี่ยนสี ตอนที่ 15 ต่อ

ตอนที่ 15(ต่อ)

หลังจากถูกพามายังโรงพยาบาลและได้รับการเยียวยาแล้ว ทิพย์ค่อยๆลืมตาขึ้น ร้องเรียกหาแต่หนึ่งคนเดียว...น้ำหนึ่งนั่งใจหายอยู่ไม่ไกลนัก รีบผวามาหา บอกแม่ว่าหนึ่งอยู่นี่แล้ว

"ยอมกลับมาแล้วเหรอ แม่ตัวดี" ทิพย์มองลูกสาวอย่างประชด "แม่ไม่เป็นอะไร ยังไม่ตายง่ายๆ"

น้ำหนึ่งตัดพ้อแม่เบาๆ ประสพบอกทิพย์ว่า หมอชาตรีให้ย้ายไปที่ศูนย์หัวใจของเขา เมื่อทิพย์ฟื้นแล้ว

"ไม่ต้องหรอก แค่เครียดนิดหน่อย ยายหนึ่งกลับมา แม่ก็หายแล้ว"

"หนึ่งขอโทษนะจ๊ะแม่" น้ำหนึ่งกราบที่เท้าแม่ "ขอโทษที่วู่วาม แอบหนีกลับคนเดียว ทำให้แม่ต้องเป็นห่วง" แม่ให้ลุกขึ้น "แม่หายโกรธหนึ่งแล้วใช่ไหม"

"คนที่โกรธคือหนึ่งมากกว่า ไม่ใช่แม่หรอก"

"หนึ่งไม่ได้โกรธแม่หรอกจ้ะ หนึ่งรักแม่ รักแม่มากที่สุดในโลก" น้ำหนึ่งกอดแม่แน่น ทิพย์น้ำตาคลอ ดันลูกสาวออก พูดเสียงแข็ง "พอแล้ว...แค่นี้ก็ซึ้งจะแย่แล้ว"

น้ำหนึ่งยังกอดแม่...แม่จะพูดยังไง น้ำหนึ่งก็ไม่โกรธแม่อีกแล้ว...

ตฤณมานั่งพักที่ม้ายาวมุมหนึ่งของโรงพยาบาล ฤทัยมาถามลูกชายว่า ห่วงเขามากเหรอ ตฤณบอกแม่ว่า เขาห่วงทั้งอาทิพย์กับน้ำหนึ่ง แล้วตั้งคำถาม

"ไม่รู้เป็นเพราะผมหรือเปล่า ที่ทำให้เขาต้องผิดใจกัน"

"ไม่เกี่ยวกันหรอกลูก เข้าใจผิดกันเพราะความ

ระแวงของแม่น้ำหนึ่ง มันคงเกิดไปเรื่อยๆ ลูกจะฝ่าด่านนี้ไปไหวหรือ"

"ผมต้องฝ่าไปให้ได้ เพราะผมรักน้ำหนึ่งครับ" คำมั่นของตฤณทำเอาฤทัยเครียด แต่ข่มใจไว้

"จ้ะ แม่รู้ แม่เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว ความรักของหนุ่มสาว เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นได้กับทุกคน ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป อย่าซีเรียสกับมันเลย"

"แต่แม่ครับ ผมแน่ใจว่าที่ผมรู้สึกกับน้ำหนึ่งมันไม่ใช่แค่อารมณ์ มันเป็นความรัก ความผูกพัน ที่ผมไม่รู้ตัวว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่" ฤทัยฟังแล้วสะท้อนใจ...ไม่พอใจที่ลูกดื้อดึง

"ลูกก็เห็นแล้วว่าครอบครัวเขาดูแปลกๆพิกล...แม่ว่าไปเรียนต่อก่อนเถอะลูก อะไรๆมันอาจดีขึ้น ไปต่อโทที่อเมริกาอีกสองปี...เส้นทางไกลจะพิสูจน์ว่าลูกกับหนึ่งจะรักกันจริงหรือไม่ ลูกอายุยังน้อย กลับมาค่อยคิดเรื่องแต่งงาน เชื่อแม่

ยังมีเวลาดูใจอีกนาน..."

"ถ้ามันช่วยให้ความขัดแย้งในครอบครัวเขาลดน้อยลง ผมจะลองดูครับ"

น้ำเสียงของตฤณมีแนวโน้มคล้อยตามแม่...ฤทัยฟังแล้วนึกกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ

ooooooo

วันที่ทิพย์ออกจากโรงพยาบาลกลับบ้านสวนนั้น ทิพย์รู้ได้จากท่าทีและหน้าตาของฤทัยว่า มันน่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น...ทิพย์ไม่ยอมเข้าไปพักในห้อง เธอขอนั่งรับลมที่ระเบียง เพราะอยากดูความเคลื่อนไหวของตฤณที่ขับรถมาส่งถึงบ้านสวน ตอนนี้เขาอยู่กับน้ำหนึ่งที่ท่าน้ำ

ตฤณพยายามเตรียมตัวที่จะพูดเรื่องสำคัญกับน้ำหนึ่ง

"ผมตัดสินใจแล้วว่าจะไปเรียนต่อเมืองนอก" ตฤณพูดแล้วเห็นน้ำหนึ่งหน้าเผือดลงถนัดตา เธอถามเสียงเบาหวิวว่า ไปเมื่อไหร่...ตฤณบอกว่า อาจอีกสองสามเดือน...น้ำหนึ่งเห็นว่าทำไมถึงเร็วอย่างนี้ "ผมขอโทษที่ตัดสินใจกะทันหัน ที่จริงแม่อยากให้ผมไปเรียนต่อนานแล้ว ตั้งแต่จบตรีใหม่ๆ แต่ผมบ่ายเบี่ยงตลอดมา"

"แต่ก่อนเห็นคุณตั้งใจจะไม่เรียนต่อ แต่อยากเป็นนักเขียน อะไรทำให้คุณเปลี่ยนใจ"

"เปล่า ผมแค่ไม่อยากหางานใหม่ บางทีไปเรียนมาแล้ว อาจเป็นนักเขียนเก่งกว่าก็ได้"

"เป็นเพราะเรื่องของฉันกับแม่หรือเปล่า"

"ไม่หรอก ผมจะรีบเรียนให้จบ เรายังเหมือนเดิม เชื่อมั่นในตัวผมสิ"

"ฉันแค่รู้สึกใจหายเท่านั้น เราเพิ่งคบกันจริงจัง ต้องมาห่างกันไกล" น้ำหนึ่งเสียงพร่า...ตฤณจะดึงน้ำหนึ่งมากอด มองเห็นอาทิพย์ที่ระเบียงมองมา จึงจับมือเธอแทน "หนทางพิสูจน์ม้า เวลาพิสูจน์ความรักเรา คุณรอผมได้ใช่ไหม" น้ำหนึ่งน้ำตาคลอ ตฤณสงสารเธอจับใจ...

ooooooo

อ่านต่อ

เครดิต //www.thairath.co.th

Create Date : 17 พฤษภาคม 2552

Last Update : 17 พฤษภาคม 2552 20:39:28 น.

0 comments

Counter : 203 Pageviews.

Heavenworth

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ

Webmaster - BlogGang

[Add Heavenworth's blog to your web]

Bloggang.com