Bloggang.com : Heavenworth : ละคร ลูกไม้เปลี่ยนสี ตอนที่ 10 ต่อ

<<

พฤษภาคม 2552

>>

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

5 พฤษภาคม 2552

ละคร ลูกไม้เปลี่ยนสี ตอนที่ 10 ต่อ

ตอนที่ 10 (ต่อ)
"วันนี้น้ำหนึ่งสวยเป็นพิเศษเลยนะ ไม่นึกว่าเด็กกะโปโลอย่างน้ำหนึ่งแต่งตัวแล้วสวยกว่าใครๆเลย"
คณิตยิ้มหวานให้ น้ำหนึ่งขอบคุณ แล้วเดินเลี่ยงหนีไป... ตฤณมองคณิตอย่างสงสัยในที ทิพย์เองจงใจมานั่งติดกับชาตรี เอาน้ำหนึ่งมานั่งติดเธอ กันประสพไปอีกคน โดยมีกำพลมานั่งข้างต่อ
พิธีกรขึ้นมาแนะนำงานเปิดตัวหนังสือนางเอกหลังบ้าน เชิดชูตามธรรมเนียมแล้วเชิญฤทัย นางเอกหลังบ้านตัวจริงขึ้นเวที ท่ามกลางเสียงปรบมือกึกก้อง...ฤทัยขึ้นไปบนเวที แทบสะอึกเมื่อเห็นทิพย์นั่งชิดชาตรี และกำลังกระซิบข้างๆหูอย่างยิ้มแย้ม ทิพย์ชมฤทัยว่า สวยและมั่นใจเหมือนเดิม...
ฤทัยมองทิพย์กับชาตรีด้วยท่าทีรุ่มร้อน จนพิธีกรเชิญให้ฤทัยนั่ง แล้วจึงเริ่มการสัมภาษณ์ฤทัยพูดถึงงานของสามี หมอชาตรีตาจ้องทิพย์ไม่วาง...แล้วฤทัยเปิดเผยงานที่ประสพความสำเร็จของสามี ทั้งชีวิตครอบครัวยี่สิบปีมาอยู่กันอย่างมีความสุข โดยไม่มีใครมาแทรกกลางระหว่างเราได้...
ทิพย์ฟังแล้วหันมายิ้ม ถามชาตรีว่าจริงหรือ ชาตรียิ้มเจื่อนๆ ทิพย์จึงชมฤทัยคนนี้ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ ทิพย์หัวเราะคิกคักกับชาตรี ฤทัยนั่งพูดกระสับกระส่าย อุทานออกมาอย่างลืมตัว
"อย่านะ..." ฤทัยเผลอหลุดปาก พิธีกรถามว่า หมายความว่ายังไงคะ ฤทัยว่าต่อ "อย่าคิดว่าสามีของดิฉันเป็นแค่แรงบันดาลใจ แต่...แต่เขายังคอย...คอยเป็นกำลังใจ ที่..." ฤทัยเห็นทิพย์ยิ้มแย้มทำจุ๊กจิ๊ก...ฤทัยถึงกับหยุดพูดเพราะตัวร้อนฉ่า...พิธีกรจึงต่อให้ไปตามเรื่องว่า คุณหมอช่วยเป็นกำลังใจให้เขียนหนังสือ...พิธีกรถาม ฤทัยตอบไปตรงบ้าง ออกนอกทางบ้าง...พิธีกรถามว่า หมอนั่งตรงไหน ฤทัยชี้ให้ ทุกคนปรบมือให้หมอชาตรี...
ฤทัยได้ทีลงมาดึงหมอชาตรีขึ้นเวที หมอจะไม่ขึ้น กลับถูกดึงขึ้นจนได้ เพราะฤทัยสั่ง อย่าให้เธอขายหน้า...ทิพย์กับฤทัยต่างจ้องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่คนนอกไม่รู้...คุณไปรยาบ่นกับคณิตว่า ในสคริปต์ไม่มีคุณหมอขึ้นไปด้วยนี่ คณิตมัวแต่ชะเง้อหาน้ำหนึ่ง จึงไม่สนใจ...
ประสพมานั่งข้างทิพย์ กุมมือเธอไว้ แต่ทิพย์ดึงมือกลับ... ฤทัยนั่งเบียดชาตรีบนเวทีอย่างแสนหวานฉ่ำ...ไม่มีใครเห็นว่า ในจำนวนผู้คนมากหน้าหลายตา บัญชาหรือยอดนักเขียนใจเดียวมายืนมองฤทัยที่นั่งกับชาตรี ด้วยความรักและอาลัยฤทัยอย่างขมขื่นชอกช้ำใจ...
ตฤณมองเห็นบัญชาหรือยอดนักเขียนใจเดียวที่เขาบูชา จึงรีบลุกไปหาทันที...บัญชาหันมาเห็นตฤณ เขารีบหลบไป แต่หนีไม่พ้น ตฤณตามมาทักทายอย่างดีใจ นึกว่าบัญชาจะไม่มา
"ไปนั่งกับผมนะครับ? ผมอยากแนะนำให้รู้จักคุณพ่อ
คุณแม่ ท่านจะได้ขอบคุณที่เขียนคำนิยมให้"
"อย่าเลย ฉันไม่คู่ควรที่จะพบกับพ่อแม่เธอหรอก ฉันจะกลับแล้ว"
"ทำไมจะไม่คู่ควรครับ??? คุณเป็นนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ สำหรับผม เข้าไปเถอะครับ อย่าเพิ่งกลับเลยครับ คุณใจเดียว"
"ไม่...ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย จะกลับแล้ว ขอโทษนะ" บัญชาผละไป ตฤณได้แต่เสียดายและเสียใจ
ooooooo
หลังจากการสัมภาษณ์ฤทัยเสร็จสิ้นลง ทิพย์กับพวกมาอยู่ที่ของว่าง ตฤณกลับเข้ามาเห็นกำพลกำลังช่วยตักขนมให้น้ำหนึ่ง มองอย่างหมั่นไส้ เปรยขึ้นว่า ขนมพวกนี้เห็นแล้วเลี่ยน น้ำหนึ่งฟังแล้วประชด ให้กำพลช่วยป้อน ตฤณเห็นรีบเดินหนีอย่างหงุดหงิดในอารมณ์โก๋
ชาตรีเลี่ยงจากฤทัยมาหาเครื่องดื่ม ทิพย์เดินมาหาเขา ชวนทานข้าวยำ...ชาตรีมองข้าวยำนึกถึงความหลัง...ถึงกับหันมาพูดเหมือนละเมอ...
"จำได้ไหม เวลาทิพย์จะติดสินบนให้ผมช่วยทำอะไร ชอบเอาข้าวยำมาล่อเสมอ เพราะข้าวยำฝีมือทิพย์ไม่มีใครสู้ได้เลย แต่ถ้าจะเป็นรางวัล ก็ต้องป้อนถึงปากด้วย"
"ไม่เอาน่าตรี อายฤทัยบ้างสิ" ทิพย์มองไปทางฤทัย ผลักชาตรีออก...แล้วก็ป้อนข้าวยำให้ชาตรี
"ขอบคุณครับ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ทานแล้ว"
"คุณเลิกชอบข้าวยำแล้วเหรอคะ" ทิพย์ถาม
"ผม...ยังชอบอยู่ครับ แต่หาทานที่ถูกปากไม่ค่อยได้" ชาตรีหลบตาทิพย์ที่จ้องอย่างค้นหา
"ถึงข้าวยำจานนี้อาจไม่ถูกปากคุณ แต่คงทำให้คุณนึกถึงข้าวยำที่คุณเคยถูกใจบ้างนะคะ"
ชาตรีมองทิพย์อย่างหวั่นไหว ยื่นมือรับข้าวยำมาจากเธอ...ฤทัยเหลืออดเดินมาแทรกกลาง จับมือทิพย์ไว้ ข่มใจถาม
"เป็นไงบ้างจ๊ะทิพย์ ฉันอยากคุยกับเธอใจจะขาด เพิ่งปลีกตัวมาได้นี่แหละ"
ทิพย์รีบบอกว่าไม่เป็นไร ไปคุยกับแฟนหนังสือต่อดีกว่า ทิพย์กำลังคุยกับชาตรีสนุกอยู่ทีเดียว ฤทัยถามชาตรี ไหนบอกว่าไม่ชอบข้าวยำ ชาตรีรีบบอกว่า เขายังไม่เจอข้าวยำถูกปากต่างหาก ฤทัยตบะแตก ดึงจานข้าวยำมากระแทกลงที่โต๊ะ สั่งห้ามกินข้าวยำที่นี่รสชาติแย่ ฤทัยจะพาไปกินที่อื่นดีกว่า
"ปล่อยคุณหมอชาตรีเขาบ้างเถอะฤทัย คุมประพฤติแบบนี้ เขาอึดอัดแย่" ฤทัยโต้ ชาตรีชอบให้ดูแล "ชาตรีเขาไม่ชอบให้คนควบคุม ถ้าเขายังไม่เปลี่ยนจากเมื่อยี่สิบปีก่อนนะ"
"เธอคงไม่รู้ว่า เขาเปลี่ยนไปแค่ไหน เธอก็เปลี่ยนเหมือนกันไม่ใช่เหรอจ๊ะ ได้ข่าวเป็นโรคหัวใจ อาการเป็นไง"
"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าห่วง หมอชาตรีดูแลเป็นอย่างดี"
"ตรีดูแลคนไข้ดีทุกคน แต่เขาไม่ลืมครอบครัว ต้องมาก่อนเสมอ เธอก็เห็นเรามีความสุขแค่ไหน"
"ครอบครัวที่แย่ง..." ทิพย์พูดยังไม่จบ ประสพเห็นท่าทิพย์ตัวสั่น รีบมาดึงไปลองทานสลัด ฤทัยบอกชาตรีว่าสามีทิพย์ทั้งห่วงหวงทิพย์มาก ชาตรีบอกเธอกำลังไม่สบาย ไม่น่าไปพูดกับเธออย่างนั้น ฤทัยโต้ทันที "พูดเรื่องครอบครัวผิดตรงไหน คุณชักจะห่วงคนไข้รายนี้มากเกินไปแล้ว"
ชาตรีเดินหนีไปดื้อๆ ฤทัยจะตาม ไปรยารีบมาดึงไปหาแฟนหนังสือ...
ทิพย์เล่นงานประสพว่า อย่ามายุ่งกับเธอ เธอไม่เป็นอะไร กำลังคุยสนุกมากกว่า...ทิพย์เดินไปหากำพลที่อยู่กับน้ำหนึ่ง ขอให้กำพลไปเอายาที่รถให้ด้วย แล้วให้น้ำหนึ่งเอาขนมไปให้ตฤณทาน ประสพจึงเดินมาถามว่า ทิพย์กำลังจะทำอะไร
"ไหนคุณบอกจะไม่ขัดใจฉันไงคะ ให้ฉันได้ทำตามใจตัวเองบ้างเถอะ"
น้ำหนึ่งเอาขนมไปให้ตฤณ บอกว่าแม่ให้เอามาให้ ตฤณตัดพ้อว่าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องเอามาให้ จึงเกิดปากเสียงกัน ว่าด้วยเรื่องไม่เต็มใจก็ไม่ต้องขอบคุณ จนตฤณดึงขนมไปจากมือน้ำหนึ่ง ต่างจ้องกันตาเขียว...ฤทัยมองเห็นจะมาหาลูกชาย ทิพย์รีบมาสกัดไว้
"ตฤณกับน้ำหนึ่ง เหมาะสมกันดีนะฤทัย"
"ไม่ดีหรอก ฉันรู้ว่าตฤณคิดกับน้ำหนึ่งแค่เพื่อน"
"แต่ฉันมั่นใจในสายตาฉัน ทั้งสองมีสายใยผูกพันที่ไม่มีใครมองเห็น"
"สายตาเธอคงฝ้าฟางไปตามอายุขัยละมั้ง ถึงดูไม่ออกว่าเขาสองคนไม่รู้สึกอะไรกัน"
"เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ฉันอาจจะเคยหูตาฝ้าฟาง แต่ตอนนี้หูตาฉันสว่างแล้ว ฉันมองเห็นที่เธอไม่เห็นอีกมาก โดยเฉพาะครอบครัวเธอกับตรี มันแค่สร้างภาพที่เธอทำมาตลอดเท่านั้น เธอไม่ได้เป็นนางเอกหลังบ้านตัวจริงหรอกฤทัย"
"ถึงไงฉันกับตรีก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ครอบครัวเราสุขมากๆ เธออย่าฝันลมๆแล้งๆเลย"
"คอยดูก็แล้วกัน ภาพสวยหรูที่เธอสร้าง มันจะล้มครืนลงเมื่อไหร่ก็ได้" ทิพย์ยิ้มสวย แล้วเดินจากไป ฤทัยกำมือแน่น ความหวาดระแวงท่วมหัวใจ...
ทิพย์เดินมารับกระเป๋าจากกำพล ชวนประสพและน้ำหนึ่งกลับบ้านกัน ประสพประคองทิพย์ออกมา ทิพย์กลับอ่อนระทวยล้มลง ทุกคนตกใจ ชาตรีวิ่งมาถามว่า เป็นยังไงบ้าง สั่งให้เอายาพ่นให้ก่อน แล้วให้พาทิพย์ไปที่ศูนย์ของเขาใกล้ๆนี่เอง ฤมัยมาดึงชาตรีให้อยู่ที่นี่ ชาตรีไม่ยอม ต้องดูแลคนไข้ ตฤณขอไปกับพ่ออีกคน แต่ฤทัยดึงไว้ ขอให้อยู่กับแม่ ตฤณได้แต่มองตามพวกนั้นไป...
พอถึงโรงพยาบาลของชาตรี เขาเอาเธอขึ้นรถเข็น สั่งไปยังห้องฉุกเฉินเลย แต่ทิพย์กลับโบกมือห้าม บอกว่าไม่เป็นไรแล้ว แต่ชาตรียืนยันยังไงต้องตรวจละเอียดก่อน ไม่งั้นเขาไม่สบายใจ
หลังจากตรวจเช็กพร้อมทีมงานโดยละเอียดแล้ว ชาตรีอ่านผลที่ออกมา เขาดีใจมาก บอกทุกคนว่า หัวใจทิพย์แข็งแรงมากขึ้น ตรงข้ามกับเมื่อครู่ ทิพย์ออกตัวว่า เพราะเธอเหนื่อยเกินไป ประสพเสนอให้ทิพย์กลับบ้านสวนกับเขา ทิพย์ขออยู่ กรุงเทพฯต่อ แต่พอชาตรีแนะให้อยู่ที่อากาศดีๆ จะดีกว่า ทิพย์รีบเชื่อฟังทันที...กำพลอาสาไปส่งถึงบ้านสวน
ฤทัยพรวดพราดเข้ามา พร้อมทักทิพย์อย่างเป็นห่วงแทบล้มประดาตาย พอทิพย์บอกไม่เป็นไรแล้ว หมอดูแลเป็นพิเศษ ฤทัยบอกเธอดีใจด้วย ตฤณชมว่า ได้หมอดีอย่างพ่อปลอดภัยไร้กังวล ฤทัยมาคล้องแขนสามีให้ทิพย์เห็น แล้วชวนสามีกลับ เอาทิชชูซับหน้าให้สามีอีกด้วย
"แล้วเจอกันค่ะ คุณหมอชาตรี" ทิพย์ร้องบอกหมอ จากนั้นทั้งสองฝ่ายลากันกลับ
ooooooo
เมื่อถึงบ้านเป็นทีของฤทัยที่จะเปิดฉากสอบสวนชาตรีอย่างหนัก เป็นวันงานของเธอแต่สามีกลับห่วงคนไข้จนดึกดื่น ลูกผัวเขาก็มีทำไมไม่ให้ไปรักษาที่อื่น ชาตรียืนยันว่าทิพย์เป็นคนไข้ของเขา ฤทัยโต้ว่า เขาไม่ได้บอกว่าทิพย์เป็นคนไข้ของเขา ไม่บอกว่าแม่น้ำหนึ่งคือน้ำทิพย์ด้วย
"พอรู้แล้วก็คิดมาก จะให้ผมบอกได้ไง...ที่ทิพย์มารักษากับผม มันเรื่องบังเอิญ แต่ก็ดีใจที่มีโอกาสชดใช้สิ่งที่ทำกับเขาได้บ้าง การที่คุณมาคอยหวาดระแวงผมอยู่อย่างนี้ ยิ่งทำให้เรื่องมันเลวร้ายลงกว่าเดิม"
"ทิพย์อาจจะคิดกลับมาสานสัมพันธ์กับคุณอีกก็ได้"
"ทำไมเขาต้องคิดอะไรบ้าๆพรรค์นั้นด้วย ทิพย์เขาก็มีครอบครัวน่ารักอยู่แล้ว คุณคิดมากเอง เรื่องผมกับทิพย์มันจบลงเมื่อยี่สิบปีมาแล้ว อย่ามาฟื้นให้เป็นเรื่องขึ้นมาอีกเลย" เขาเข้าห้องน้ำ แล้วโผล่หน้ามา "เอาละ ผมจะไม่ทำอะไรให้คุณกังวลนะฤทัย งานคืองาน คนอื่นก็คือคนอื่น ตอนนี้ผมกับทิพย์ คือหมอกับคนไข้เท่านั้น เมื่อเขาหายแล้ว ทุกอย่างก็จบ"
"งั้นฤทัยก็จะเชื่อใจคุณ เหมือนที่เคยเชื่อใจคุณมาตลอดค่ะ" ฤทัยยิ้มหวานให้สามี เมื่อเขาผลุบเข้าห้องน้ำ ฤทัยกลับต้องคิดหนัก เพราะยังไว้ใจใครไม่ได้...

ต่อ..

เครดิต หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ

Create Date : 05 พฤษภาคม 2552

Last Update : 5 พฤษภาคม 2552 19:09:31 น.

2 comments

Counter : 216 Pageviews.

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

โดย: baareeraa

วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:48:16 น.

ดีค่ะ

โดย: anny IP: 203.172.210.225 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:12:17:12 น.

Heavenworth

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ

Webmaster - BlogGang

[Add Heavenworth's blog to your web]

Bloggang.com