แกงบอน หรือหลามบอน

แกงบอนเป็นอาหารพื้นบ้านของทางภาคเหนือ  ซึ่งจะหากินได้ง่าย ๆ ตามวิถีชนบททั่วไป
เพราะบอนสามารถเก็บมาจากท้องร่อง ขอบบ่อ ขอบหนอง แทบไม่ต้องซื้อหา

แกงบอนมีคำเรียกเป็นที่คุ้นหูกันดีของชาวเหนือ อีกคำ คือคำว่า"หลามบอน"
ซึ่งจริง ๆ แล้ววิธีการทำหลามบอนจริง ๆ ต้องเอาบอนพร้อมเครื่องปรุงตาง ๆ ใส่รวมกันใน
กระบอกไม้ไผ่ดิบกระบอกโต  แล้วเอาไปเผาให้สุก เหมือนเผาข้าวหลาม

บางถิ่นอาจมีคำเรียกเพิ่มขึ้นมาอีกคำหนึ่ง คือ "แกงผักหวาน" สมัยเป็นเด็กถ้าเห็นยายหอบบอน
เข้าบ้าน รู้ทันทีว่าวันนี้ต้องกินแกงบอน (บ่อยเสียด้วย)  ยายมักจะบอกพวกเราว่าวันนี้แกงผักหวาน
ทั้ง ๆ ที่เห็นอยู่โทนโท่ ว่าเป็นบอน   มาทราบทีหลังจากการได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับอาหารเหนือ
ที่เรียกว่าแกงผักหวาน เป็นภูมิปัญญาโบราณ ที่ต้องการอัพเกรดบอน  ซึ่งเป็นพืชนำมาใช้ต้ม
เป็นอาหารเลี้ยงหมู  ให้ดูดีขึ้น และอีกอย่างหนึ่งเป็นกุศโลบายเพราะเกรงว่าคนจะไม่ค่อยกล้ากิน
กลัวคันปาก  เลยเปลี่ยนมาเรียกแกงผักหวานเพื่อให้ดูดีขึ้น

แกงบอนแกงนาน ๆ   ถ้าปรุงดี ๆ มีเปรี้ยวนำ  รับรองไม่คันครับ  มีแต่คำว่าอร่อยอย่างเดียว 

ถ้าเป็นวิถีชีวิตในเมืองจริง ๆ ก็อาจหาซื้อได้ จากแม่ค้ากับข้าวเมือง  ตามตลาดเช้าทั่วไป

บอนต้นอ่อน  ขายในตลาดเป็นมัด ๆ ละ 5 บาท


จัดการลอกเยื่อหุ้ม (เปลือก) ที่เป็นใยหุ้มลำต้นออก  เลือกเอาเฉพาะก้าน ใบที่อ่อน ๆ เท่านั้น
ขั้นตอนนี้ให้ใส่ถุงมือยางด้วย  เพราะยางบอนถ้าถูกผิวหนังจะคัน  ถ้าทำเสร็จให้ล้างมือ,แขน
ด้วยน้ำมะขามเปียก  ความเปรี้ยวจะป้องกันการคันได้  ถ้าไปโดนใส่ยางบอน

ล้างสะอาดใส่ลังซึ้งนึ่งให้สุก




ขาหมูส่วนคากิ  สับเป็นชิ้น ๆ ทอดในน้ำมันให้หนังกรอบเกรียม

ตั้งหม้อ ใส่ตะไคร้  ข่า ลงไปต้มด้วย