หลังจากหยุดงานไปหลายวัน วันนี้เริ่มต้นทำงานด้วยการสอนตอนบ่าย นั่งรอเด็กอยู่ครึ่งชม. จาก 30 กว่าคนเหลืออยู่ 10 กว่าคน ปริมาณก็เพิ่มขึ้นแบบกะปริดกะปรอย เต็มที่ประมาณ 20 คน พอเราถามเด็กคนหนึ่งว่าเพื่อนจะมาอีกมั้ย เธอตอบว่า "ไม่น่าจะมาแล้วมั้งคะ เห็นบอกว่าจะดรอป" เรายิ้ม และบอกว่า "จริงเหรอ ดีจังแฮะ" (ไม่เสียเวลาตรวจงาน)

ว่าแล้วเราก็เข้าระบบไปดูว่ามีใครดรอปไปบ้าง ปรากฏว่าชิงดรอปไปแล้ว 5 ราย ยังไม่ทันสอบมิดเทอมเลยนะเนี่ย เหตุผลง่ายๆ คือทำงานที่เราสั่งไม่ได้ ไม่ชอบลงพื้นที่ ชอบที่ฟังบรรยายอย่างเดียว แล้วคะแนนมันจะลอยมาจากไหนล่ะ??

เราบอกเด็กที่เหลืออยู่ว่าถามว่าโทรหาเพื่อนที่เหลือซิจะดรอปมั้ย เด็กหนุ่มคนหนึ่งโทรหาเพื่อน "เฮ้ย มึงจะมาเรียนหรือจะดรอป อาจารย์รออยู่ วันนี้แบ่งกลุ่มทำงานด้วย" ปลายสายพูดอะไรไม่รู้ แต่ต้นสายอุทานว่า

"หา!!! มึงจะดรอปเลยเหรอ มึงไม่คิดซะหน่อยเหรอ ตัดสินใจก่อนมั้ย" เพื่อนหัวเราะครืนทั้งห้อง รวมทั้งเรา เออนะ---รีบสละเรือก่อนจมน้ำเสียชีวิต

พอเราเช็คชื่อคนที่มาเรียน ถึงรายชื่อที่ขาด เด็กแจ้งว่า "ไม่มาค่ะ ไปบิ๊กเมาเท่นท์" โว๊ะ มันไม่คิดจะแก้ตัวให้เพื่อนเลยหรือนี่ จะบอกความจริงทำไม เราจึงแก้ตัวให้แทนว่า "อ๋อ...ไปลงพื้นที่ทำข่าวสิ่งแวดล้อมที่เขาใหญ่ใช่มั้ย?"

และระหว่างที่เรากำลังตรวจงานอยู่ในห้อง เด็กใช้ช่วงเวลานี้ถ่ายรูปเล่นกันหลังห้อง แล้วนำมาโพสต์ใน FB ว่า "ภาพผู้รอดชีวิต จากการเขียนข่าวเกษตร"



หึๆๆ เราไม่ได้โหดนะ แต่เด็กถอดใจกันไปเองต่างหาก ก็ว่าจะบอกอยู่ว่า "ครูตั้งใจจะให้ผ่านทั้งห้อง แต่หลายคนชิงดรอปไปซะก่อนแล้ว เสียใจด้วยจริงๆ" อิอิอิ

Create Date : 11 ธันวาคม 2555
Last Update : 11 ธันวาคม 2555 16:58:24 น.		0 comments
Counter : 1769 Pageviews.
Share Tweet