เครียดฝังลึก หลายวันก่อน เราเกิดอาการนอนไม่หลับอยากรุนแรง ทั้งที่ไม่ได้กินชา กาแฟ หรือโอเลี้ยง แต่อยู่ๆ เมื่อวันเสาร์เรานอนไม่หลับเฉยเลย นอนไม่หลับเป็นเรื่องเป็นราว เข้านอนตอนห้าทุ่มครึ่ง จากนั้นก็ไม่หลับเลย มีแต่เคลิ้ม แต่ไม่หลับ จนสว่าง งงตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น?? พอวันอาทิตย์ง่วงเป็นบ้าเลย อยากจะนอนตอนกลางวัน ก็อดทนไว้นอนกลางคืนดีกว่า พอสามทุ่มเข้านอน ก็ไม่หลับอีก เพราะแอบไปคิดเรื่องงานแว้บหนึ่ง ทีนี้คิดยาวเลย ยังดีที่ยังมีโอกาสได้หลับบ้าง แต่มันก็หลับไม่สนิท หลับๆ ตื่นๆ ฝันร้ายอีกต่างหาก แถมคิดถึงเรื่องงานด้วย เกลียดตัวเองชะมัด วันจันทร์ตื่นเช้ากว่าที่ควรอีกแล้ว ถึงตอนนี้เรารู้แล้วล่ะว่าเราเครียดเรื่องงานอยู่ลึกๆ แน่ๆ โดยเฉพาะโครงการสองโครงการที่เรารับผิดชอบ เราไม่สามารถปล่อยวางได้ เพราะมันยังไม่ไปถึงไหน เราวางใจใครไม่ได้เลย เรียกเด็กมาช่วยงานก็ดันเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเอาถ่านอีก ติดต่อประสานงานวิทยากรแต่ละคนก็อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่เต็มปากเต็มคำสักคน บอกตรงๆ เราล่ะเข็ดกับการนัดมนุษย์เพศชายจริงๆ เพราะผิดหวังมานักต่อนักแล้ว ถ้าสนิทๆ กันนะ เราจะมั่นใจ แต่ถ้าไม่สนิท จะไม่สบายใจจนกว่าถึงวันนัด เท่าที่ติดต่อตอนนี้มีคนเดียวที่ให้คำมั่นกับเราทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนว่า “ไม่ต้องห่วงครับ” เห็นข้อความแล้วน้ำตาจะไหล ส่วนบางคนเล่นตัวเป็นบ้า เราขอแค่คำตอบว่า “มาได้หรือไม่” แต่ไม่ตอบ มัวแต่ถ่อมตัวว่าตัวเองไม่มีความสามารถมากพออย่างนั้นอย่างนี้ อารมณ์คงอยากจะให้เราขอร้องและชมว่า “อู๊ย มาเถอะค่า คุณเก่งมากเลย”---ว่างั้น? ไม่ล่ะ---เราเชิญเพราะให้เกียรติ แต่ถ้าลีลามาก ถามไม่ตอบ ก็ไปเถอะ ไปไกลๆ เลย รำคาญพวกเล่นตัวว่ะ ดังก็ไม่ดัง ทำหนังก็ดูเองคนเดียวเถ๊อะ.... ทุกวันนี้นับวันรอให้ผ่านพ้นเดือนสิงหาคมไปไวๆ ถึงเวลานั้นเราจะเป็น “ไท” เสียที Create Date : 09 กรกฎาคม 2556 Last Update : 9 กรกฎาคม 2556 20:39:50 น. 0 comments Counter : 1582 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก