ก่อนจบเรื่อง นิยายของเราเดินทางมาถึงตอนสุดท้าย วันนี้นั่งเขียนตั้งแต่เช้าแต่มันต้องหยุดชะงักตอนเที่ยง เหลือเพียงครึ่งหน้าเท่านั้นก็จะได้เห็นจุดหมายปลายทางแล้ว ไปต่อไม่ได้ ติดอยู่กับคำที่จะใช้ คิดไม่ออก เลยต้องหยุด ออกไปข้างนอกดีกว่า เพราะเครียดกับการเมืองที่มันแย่มากจริงๆ เพื่อนๆ ก็ชวนคุยแต่เรื่องนี้ ไม่มีสมาธิจะคิดเรื่องอื่นเลย แวะร้านหนังสือ เผื่อว่าจะบังเกิดไอเดียอะไรบางอย่างบ้าง ก็ดันไปยืนน้ำตาซึมอยู่ในร้านหนังสืออีก อยู่ๆ ก็คิดถึงเรื่องเก่าๆ ขึ้นมา วนๆ เวียนๆ อยู่กับเรื่องเดิมๆ อ่านไปน้ำตาไหลไป เฮ้อ...เบื่อตัวเองชะมัดเลย กลับมานั่งที่ห้องต่อ เปิดเพลงของศักดิ์สิริ มีสมสืบฟัง คราวนี้น้ำตาไหลเป็นเรื่องเป็นราวเลย เพลงมันไม่ได้เศร้าเลยนะ (ถ้าใครเคยฟังแล้วมันจะเป็นเพลงที่มีความสุขเสียจริง) แต่เราดันเหงาจับใจ นิยายก็ไม่เสร็จ ยังมีหน้ามานั่งเหงาอีก ยัยนี่!!! เมื่อไหร่มันจะเสร็จ เมื่อไหร่จะได้ลงมือวาดรูป นี่ยังมีอย่างอื่นที่อยากทำต่อจากวาดรูปอีกนะ ยิ่งเมื่อเห็นโบรชัวร์ที่ส่งมายั่วยวน ก็อยากจะไป workshop อีกแล้วสิ งานนี้ไม่มีสปอนเซอร์ แถมเบิกไม่ได้ด้วยเพราะไม่เกี่ยวกับงาน จึงต้องเก็บตังค์เดือนละพัน เพื่อทำตามความฝัน(ว่าจะได้ไป)ในต้นปีหน้า... แล้วความฝันปลายปีนี้ล่ะ...จะเอายังไง ฮึ??? Create Date : 03 พฤศจิกายน 2556 Last Update : 3 พฤศจิกายน 2556 20:15:50 น. 0 comments Counter : 1327 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก