ตกรอบอย่างภาคภูมิใจ เมื่อไม่กี่วันก่อน ประพันสาส์นประกาศนิยายโครงการชมนาดที่เข้ารอบเก้าเรื่องแล้ว แน่นอนว่าไม่มีเรื่องของเราที่อยู่ใน 1 ใน 30 เรื่องที่ส่งเข้าประกวด ไม่แปลกใจหรอก เพราะที่ส่งไปแล้วเขารับก็บุญแล้ว มีอยู่เจ็ดสิบหน้าได้มั้ง ไม่อยากจะเรียกว่านิยายเหมือนกัน แต่ก็เป็นการทดลองเขียนแนวบันทึกครั้งแรก ลองผิดลองถูกกันไป เขียนเสร็จได้ในรอบสองปีก็บุญแล้ว ถือเป็นความพยายามที่มาสุดทาง ไม่ได้เสียใจอะไรเลย เพราะรู้ว่าทุกวันนี้ไม่มีสมองจะคิดอะไรได้อย่างซับซ้อนอีกแล้ว ไอคิวต่ำลงเรื่อยๆ สมาธิจดจ่อทำอะไรก็น้อยลงมาก แค่จะเขียนบทความเล่นๆ สักเรื่องยังต้องพึ่งอารมณ์ จะตอบเมลเพื่อน ก็มัวแต่แชทสลับไปมา จนไม่เสร็จสักที รู้สึกตัวเองก้าวข้ามความอยากเป็นนักเขียนนิยายไปได้แล้ว ไม่ใช่อาชีพที่ใฝ่ฝันและอยากทำอีกต่อไป สิ้นสุดความฝันในวัยเด็ก แค่เขียนหนังสือได้สั้นๆ ให้คนอ่านรู้เรื่องก็ดีใจแล้ว Create Date : 14 สิงหาคม 2565 Last Update : 14 สิงหาคม 2565 9:39:40 น. 1 comments Counter : 570 Pageviews.   Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร

เจ็ดสิบหน้าน้อยไปนะคะ โดย: หอมกร วันที่: 14 สิงหาคม 2565 เวลา:19:51:18 น.