จะทำเช่นไรกับคนพรรค์นี้ อันที่จริง เราไม่ค่อยมีปัญหากับคนร่วมงานด้วยสักเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็นระดับไหน ผู้บริหาร เพื่อนร่วมงาน เจ้าหน้าที่่ หรือลูกจ้างใดๆ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่เราบ่นมาเป็นเวลากว่า 5-6 ปีแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังบ่นได้อยู่ เพราะพฤติกรรมไม่เปลี่ยนแปลง เธอเป็นเจ้าหน้าที่ธุรการ เรียกให้สวยๆ ว่าเลขาประจำสาขาเรา แต่เลขาแทบไม่เดิน เพราะวันๆ เล่นแต่เฟซบุค สมัยก่อนเล่นเกมฟาร์มอะไรสักอย่าง ตอนหลังเลิก เพราะชนะหมดแล้ว หันไปมาแชทหาสามีทุกวัน ระหว่างนั้นก็อกหักไปด้วย หาคนใหม่ไปเรื่อยๆ ด้วย (ซึ่งอุปโหลกเองทั้งสิ้น---ไม่เคยเจอตัวจริงใครสักคน) บัดนี้กลับมาอีกแล้ว ไพ่เท็กซัส ช่างเป็นนรกสำหรับคนทำงานด้วยจริงๆ โดยเฉพาะเราและเพื่อนๆ หลายๆ เหตุการณ์ที่สร้างเรื่องปวดหัวและความเบื่อหน่ายให้เราสุดๆ จนเราลืมๆ ไปบ้างแล้ว เพราะอันไหนที่ทำเองได้ หรือขอช่วยให้น้องอีกคนทำ เราก็ไม่เครียด ไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับเธอ แต่ล่าสุด มันทำให้เราปี๊ดแตกอีก เราบ่นและด่ากับคนอื่นๆ ที่ทำงานทุกคน ถามว่าทำไมเราไม่ด่าเธอตรงๆ เพราะเราไม่ใช่เจ้านาย เราไม่ได้ผู้บังคับบัญชาเธอโดยตรง ไล่ออกไม่ได้ ประเมินยังไม่มีสิทธิ์ประเมินเลย ด่าไปก็มองหน้าไม่ติดเปล่าๆ ถ้าด่าแล้วสามารถไล่ออกได้ด้วย เราคงทำ (ทุกคนเจอสถานการณ์คล้ายๆ กับเรา ก็ได้แต่ปลง เพราะทำไรไม่ได้) และใช้วิธีการ "เงียบ" ไม่คุยด้วย ถามว่าเธอรู้ตัวมั้ย น่าจะรู้ แต่ไม่แคร์ เพราะเธอยังอยู่ได้มาตั้งหลายปี เริ่มจากก่อนสงกรานต์ เราบอกเธอว่าให้ทำหนังสือเชิญวิทยากรที่จะมาเดือนพ.ค.ให้หน่อย ล่วงหน้าถึงเดือนกว่าๆ เพราะก่อนหน้านี้ได้ข่าวว่าอีกโครงการหนึ่งวิทยากรมาแล้ว แต่หนังสือเชิญยังไม่ถึงมือ ผ่านไปสองอาทิตย์ไม่มีความคืบหน้า เราถามว่าได้หรือยัง ดันบอกเราว่าได้แล้ว แต่จริงๆ คือยังไม่ได้ มันตอบเพื่อเอาตัวเองให้พ้นผิดก่อน จนเราต้องไปตามเอง สรุปว่าหนังสือเชิญวิทยากรใช้เวลา 2 อาทิตย์กว่า สิ้นเดือนเมษาพอดี พอเมื่อวันที่ 6 พ.ค.ที่ผ่านมา เราต้องการยืมเงินจัดโครงการนี้ เราก็เลยไปบอกว่าทำเรื่องยืมเงินให้เราหน่อย เธอทำเป็นกระตือรือร้น คิดเลขโน่นนี่นั่นเสร็จ ให้เราเซ็นชื่อเรียบร้อย ได้ข่าวว่าพอพ้นหลังเราปั๊บ มันหันไปเล่นเกมต่อทันที ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นพูดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ทั้งที่เอกสารยังไม่เสร็จ วันเดียวกันนั้นเองตอนเย็น เรานึกขึ้นได้ว่าเรายังไม่ได้บวกค่าน้ำมันรถ จึงส่งเฟซบุคไปบอกเธอว่า ช่วยเพิ่มค่าน้ำมันไปให้หน่อย เธอรับปาก และบอกว่ากำลังทำภาระงานอยู่ พรุ่งนี้จะจัดการให้ (ซึ่งได้ข่าวว่าบอกอาจารย์ทุกคนที่มาใช้งานเธอว่าทำภาระงานอยู่ และบอกกับเจ้าหน้าที่ด้วยกันว่าไม่ได้ทำภาระงานเพราะทำงานให้อาจารย์อยู่) เราไม่ว่าไร พอวันที่ 7 พ.ค. เราตามเอกสารอีกว่าได้หรือยัง เธอบอกว่าไม่ลืม กำลังทำภาระงานอยู่ อันที่จริงภาระงานของเธอหมดกำหนดส่งไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เราเริ่มกัดฟันด้วยความอดทน รอจนถึงเย็น ยังไม่มีเอกสารใดๆ ให้เราเซ็น รุ่งขึ้นวันที่ 8 พ.ค.เราไปทำงานสายประมาณ 11 โมง นับรวมเวลาจากเมื่อวานที่เธอรับปากเรา 24 ชั่วโมงพอดิบพอดี ไม่มีเอกสารใดๆ มาหาเราเลย เราปี๊ดแล้ว เริ่มด่าหยาบๆ ออกมาให้เพื่อนร่วมงานฟัง แล้วถามน้องอีกคนที่อยู่ห้องทำงานเดียวกับเธอว่า "มันทำไรอยู่" คำตอบคือ เล่นไพ่!!! เราบอกให้เด็กช่วยไปถามหน่อยว่า เอกสารยืมเงินไปถึงไหนแล้ว ไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ลุกลี้ลุกลนโทรมาหาเราคงเพิ่งนึกได้ ไม่มีการขอโทษ แต่จะสร้างเรื่องเท็จเรื่องใหม่ขึ้นมา "เอ่อ วิทยากรเขาจะจัดการเรื่องค่าเครื่องบินเองใช่มั้ยคะ" อ้าว เมื่อวันที่ 5 นี่คุยกับรู้เรื่องแล้วนะ จะมาถามเพื่อปัดว่าตัวเองไม่ได้ทำอีกแล้ว เราตอบไปว่า "เราจัดการสิ" "เอ่อ เขาจะเดินทางกี่โมงคะ จะได้จองให้" "เงินยังไม่มี จะไปจองยังไง เอาเอกสารยืมเงินมาก่อน" "คือ จะเช็คราคาให้ก่อนน่ะค่ะ ขอชื่อภาษาอังกฤษด้วยค่ะ"--- กูต้องการเอกสารยืมเงิน ไม่ได้ต้องการให้มึงจองเครื่องบิน มึงจะสร้างเรื่องใหม่ทำเหี้ยอะไร---คิดเอานะ ไม่ได้ด่าออกไป นั่นคือเวลา 11.30 น. กระทั่ง 16.00 น. ของวันเดียวกัน ยังไม่มีเอกสารใดๆ มาถึงมือเรา เราโมโหจนไม่รู้จะโมโหยังไง เพราะวันที่ 9 มันวันหยุด เราโทรหาเธอ "ได้ยัง" มันเอ่ออ่าๆ ตอบไม่ถูก เพราะมันไม่คิดว่าเราจะโทร เรื่องของเรื่องคือมันยังไม่ทำ มันตอบไม่ถูก มันทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อนแล้วพูดว่า ผอ.สำนักกลับแล้ว (แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกู กูต้องเซ็นก่อน ผอ.อยู่ก็เสือกไม่ทำ) "แล้วมีอะไรให้พี่เซ็นได้มั่ง" เราถาม "เอ่อ...มีค่ะ แต่อาจารย์จะกลับแล้วเหรอคะ" เรื่องของเรื่องคือเธอยังไม่ทำอะไรเลย เปลี่ยนเรื่องอีกแล้ว "เออ จะกลับแล้ว ฝนจะตก" "เอ่อ พรุ่งนี้หยุดด้วยสิ เอางี้มั้ยคะ เดี๋ยวหนูเซ็นแทนอาจารย์ ดีมั้ยคะ" "เออ จะทำไรก็ทำไปเหอะ" เราวางสายไปเลย วันๆ มึงทำเหี้ยอะไรบ้าง มึงไม่อยากทำงานก็ออกๆ ไปซะ อยู่ก็เปลืองน้ำเปลืองไฟหลวง 3 วันเอกสารแผ่นเดียวแค่เขียนไม่กี่ช่อง แต่ไม่ทำ นรกมีจริงก็อยู่ที่ทำงานนี่ล่ะ ที่ต้องทำงานร่วมกับนางนี่ มีนางนี่เป็นเลขา เอาหมามานั่งดูเล่นยังมีประโยชน์กว่า ห้าหกปีต้องทนกับอีนางนี่ ถ้ามันไม่ออก เราคงต้องออกเองแล้วล่ะ เกลียดมันจนไม่อยากมองหน้าแม้แต่น้อย Create Date : 09 พฤษภาคม 2557 Last Update : 9 พฤษภาคม 2557 15:54:42 น. 1 comments Counter : 1424 Pageviews.   Share Tweet มันน่านัก ฮึ่ย โดย: Dragonfly7Colors วันที่: 9 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:17:53 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก