BlogGang.com : : Alex on the rock : เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง

เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง

สัปดาห์ก่อนเรายังเครียดกับงานอยู่เลยค่ะ รู้สึกว่าโอ๊ย แย่แล้ว งานมันไปต่อไม่ได้แล้ว ถึงทางตันเพื่อนแต่ละคนให้แต่กำลังใจ ซึ่งเราไม่ค่อยอยากได้เท่าไหร่ อยากได้กำลังสมองมากกว่า อยากให้ทุกคนหันมาคุยกันมากขึ้น ช่วยเราทำงานดีกว่า ไม่ใช่ปล่อยให้เราประสานอยู่คนเดียว เราก็เหนื่อยนะ แต่เปล่าประโยชน์ที่จะบ่น พอเราไปบอกอีกฝ่ายว่าเรื่องเป็นแบบนี้นะ อีกฝ่ายว่าเราอีก ว่าไปบอกทำไม ไม่ต้องบอก
“เอ๊า กูงงนะนี่ จะให้กูประสานงานไม่ใช่หรือ กูก็ต้องคุยกับทุกฝ่ายได้สิ กูจะทำโดยพลการไม่บอกใครหรือไง” อันนี้เราบ่นในใจนะ คนอื่นก็มองว่าเราไม่ทันเกมคนอื่น ทำไมเราต้องทันล่ะ เราไม่ได้เล่นเกมซะหน่อย

จนถึงจุดๆ หนึ่ง เราก็คิดว่าเราควรปรึกษาผู้ที่ให้คำตอบในสิ่งที่เราตัดสินใจไม่ได้ดีกว่า เพราะมัวแต่รอเพื่อนร่วมงานพร้อมคุยก็คงชาติหน้าล่ะมั้ง เมื่อได้คำตอบแล้ว เราก็ปล่อยวางค่ะ ไม่ใช่ไม่ทำงานนะ แต่หมายถึงไม่เอาคำพูดของคนอื่นมาคิดมากดดันตัวเองให้ปวดหัว แล้วดำเนินการตามคำแนะนำของผู้รู้ ส่วนงานจะผ่านหรือไม่ผ่านก็ขึ้นอยู่กับฟ้าดินกำหนดแล้วล่ะ

จะหวังพึ่งคนอื่นให้ช่วยคลายความเครียดให้....คงยาก ต้องพึ่งตัวเองนี่แหละดีที่สุด ถือซะว่าวันนี้ทำดีที่สุดแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ถึงตอนนี้เราไม่เครียดเรื่องงานอีกเลย จริงๆ นะให้ตายสิ!

Create Date : 14 ธันวาคม 2554

Last Update : 14 ธันวาคม 2554 7:22:17 น.

1 comments

Counter : 1401 Pageviews.

ขอเก็บเอามาลองทำบ้างครับ

โดย: ผัดไทเส้นหมี่

วันที่: 14 ธันวาคม 2554 เวลา:7:58:03 น.