หักดิบความคิด วันนี้เรากว่าจะสตาร์ทเครื่องติดทำงานได้ก็ปาเข้าไปตอนบ่ายแล้ว ตอนเช้ากำลังจะทำดันมีน้องที่เคยทำงานด้วยกันแชทมาเม้าท์ด้วย ทีนี้ยาวเลยยันเถียงไม่ได้สักงานตามที่วางแผนไว้ แล้วขับรถไปกินข้าวในเมืองอยากจะกินอาหารใต้ดันปิด ต้องไปกินอีกร้านเสียเวลาไปอีก กลับมาเกือบบ่ายสอง ถึงได้เริ่มทำงานจริงจัง พอจริงจังเท่านั้นล่ะ เริ่มตะลุยคิดและรีไรท์บทความวิชาการ ยังไม่รู้เรื่องว่าจะส่งดีหรือไม่ และผ่านหรือเปล่า ต้องส่งภายในวันศุกร์หน้าแล้ว ถอดใจไปหนึ่งอาทิตย์แล้ว เพิ่งคิดได้ว่าอยากทำทำไมไม่ลองล่ะไม่ลองตอนนี้ก็ไม่รู้จะลองเมื่อไหร่แล้วนะ จะได้บอกโลกได้ว่าเคยทำมาแล้ว อยากไปคิดว่าเขาไม่ขึ้นเงินเดือนให้ไม่ต้องขยัน ไม่ใช่! ต้องคิดว่ามันคือโอกาสของเรา ส่วนเงินที่มันไม่จ่ายเรา เราก็ทวงมันให้อายต่อไปเรื่อยๆ นั่งทำงานไปดูนาฬิกาไปอย่างเมามัน จนถึงห้าโมงเย็นรีบสปริงก้นออกจากเก้าอี้ พูดออกมาคนเดียวว่า "ไม่ทำแล้ว เลิกๆๆๆ" จริงๆ เรากำลังหัวแล่นเลยนะ แต่พอต้องหยุด เราก็หยุดเลย ขับรถไปเดินออกกำลังกายดีกว่า ถ้าเราขืนนั่งทำต่อ คงได้กลับบ้านค่ำ ความคิดแวบนึงตอนออกเดิน จริงๆ เราต้องการแค่การปลดปล่อย ไม่ใช่แค่เหงื่อ อยากจะหยุดคิดเรื่องงานไปเลย คิดเรื่องไรก็ได้ที่ไม่ใช่งาน เราจะต้องหักดิบ เพื่อแบ่งเวลาให้ตัวเองได้ทำอะไรหลายๆ อย่างในหนึ่งสัปดาห์ และต้องทำเสร็จด้วย แต่อย่างไรก็ดีเสาร์อาทิตย์อาจจะต้องทำบทความนี้ให้เสร็จ ถ้าไม่เสร็จ ไม่ทัน!! Create Date : 12 มกราคม 2561 Last Update : 12 มกราคม 2561 21:00:56 น. 0 comments Counter : 776 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก